EFHMERIS

Friday, July 15, 2016

Σαν σήμερα 14 Ιουλίου 1974 .Δημοσιογράφος του ΡΊΚ της Κύπρου θυμάται..Ανατροπή Μακαρίου απο Σαμψών και χούντα Αθηνων

15 Ιουλίου 1974 - Προσωπικές αναμνήσεις.


15 Ιουλίου 1974. Ημέρα Δευτέρα.
Έγινε στην Κύπρο το πραξικόπημα , που έφερε τα πάνω κάτω στη ζωη του τόπου μας και στη ζωή του καθενός μας.




Κύπριοι στρατιώτες επιτίθενται 
στο προεδρικό Μεγαρο για να 
εξοντώσουν το Μακάριο. 


Μνήμες ξυπνούν ! Ο καθένας θυμάται εκεινης της μέρας τα γεγονότα και τα συναισθήματα που μας κυριευσαν: απορία και έκπληξη στην αρχή, θυμός, πόνος, αγωνια , απελπισία μετά.

Τις δικές μου αναμνήσεις θα ξεδιπλώσω εδώ . Αναμνήσεις τοσο ζωντανές, σαν να έγιναν όλα χτες. Δούλευα τότε στο ΡΙΚ .

Ωρα 8 .25΄ το πρωί .Ο πρώτος πυροβολισμός ακούστηκε μόλις βγήκα απο το γραφείο μου καθ' οδόν προς το στούντιο ραδιοφώνου. Εκει, σε 5 λεπτά , θα ξεκινούσε η εκπομπή " Εμείς και ο κόσμος μας " που παρουσίαζε η Μαίρη Κοντογιάννη. Σαν βοηθός παραγωγός που ήμουν , ανήκα στην ομάδα της που ετοίμαζε το πρόγραμμα αυτό και έπρεπε να της παραδώσω επειγόντως μερικά κείμενα.
Δεν πρόλαβα... Τον πρώτο πυροβολισμό διαδέχτηκαν κι άλλοι , πολλοί . Πανικός στα γραφεία , στους διαδρόμους , παντού Οι πρώτοι οπλισμένοι στρατιώτες έκαναν την εμφάνιση τους και με πολύ αγριεμένο ύφος μας μάζεψαν στην αυλή του ΡΙΚ , ακριβώς απέναντι απο το κτίριο της Αστυνομίας Κύπρου.
Καταλαβαίνετε τι έγινε. Ανταλλαγή πυρών μεταξύ ΡΙΚ και αστυνομίας. Κι εμείς , εντελώς ακάλυπτοι και ανυπεράσπιστοι , εκει , στη μέση, να προσπαθούμε να καταλάβουμε - αδίκως - τι συμβαίνει. Ούτε ξέρω πόση ώρα ήμασταν εκει. Καθισμένοι χάμω , σκεπάζαμε με τα χέρια το κεφάλι!!! Σωτηρια κινηση !!!! Το πώς δεν υπήρξαν θύματα ανάμεσα μας, ειναι άξιον απορίας. Είχαμε άγιο , που λένε!

Τα ΓΙΑΤΙ και τα ΔΙΟΤΙ τα μάθαμε αργότερα, όταν - πάντα υπο την απειλή των όπλων - μας μάντρωσαν στο μεγάλο στούντιο της τηλεόρασης. Η μάχη έξω συνεχιζόταν. Και εκει , πάλι , καθισμένοι όλοι οι συνάδελφοι χάμω ,ακούσαμε ένα στρατιώτη να μας αναγγέλλει το περίφημο " Ο Μακάριος ειναι νεκρός " .
Μια φράση , που ο κόσμος της Κύπρου ειχε ακούσει πολύ νωρίτερα από το ραδιόφωνο, από το στόμα της Μαίρης Κοντογιάννη , έχοντας ένα όπλο ακουμπισμένο στον κρόταφο της. Μάρτυρες οι τεχνικοί ήχου που ήταν παρόντες στο στούντιο. Φράση που την καταδίκασε στη συνείδηση πολλών , χωρίς να ξέρουν υπό ποιες συνθήκες ελέχθη.

Μέχρι τις 3 το μεσημέρι , βρισκόμασταν εκεί , στο στούντιο. Καθισμένοι χάμω , χωρίς μια γουλιά νερό. Η ζέστη αφόρητη. Κι η αγωνία για την τύχη μας , επίσης. Τριγύρω μας άγρυπνοι φρουροί , με τα όπλα προτεταμένα , έλεγχαν την παραμικρή μας κίνηση. Σαν τι μπορούσαμε να κάνουμε δηλαδή;

Επιτέλους , στις 3 η ώρα , μας άφησαν να φύγουμε . Η μάχη εξω ειχε σταματήσει . Μόνο κατι σποραδικοί πυροβολισμοί ακούγονταν. Ήμασταν μουδιασμένοι , σωματικά και ψυχολογικά. Δεν ξέραμε τι θα αντικρίζαμε εξω. Τα μάθαμε όλα οταν γυρίσαμε στα σπίτια μας.
Και κάποιες μέρες αργότερα, στις 20 του Ιούλη, ζήσαμε και τις ολέθριες συνέπειες αυτής της μέρας. Ήρθαν οι Τούρκοι.....

Σε ανάμνηση!!! Το αναρτώ τωρα, στις 8.25, σαν τότε.
Από τη  Νίτσα Παπαϊωάννου Καλούδη!!

ΔΕΙΤΕ VIDEO..

Αφιερώματα - Το Πραξικόπημα κατά του Μακαρίου - Σαν Σήμερα .gr

www.sansimera.gr/articles/645

Στις 15 Ιουλίου του 1974 η Χούντα των Αθηνών δια των οργάνων της στη ... Από τον Απρίλιο του 1974 εξύφαινε σχέδιο για την ανατροπή του. ... δόθηκε την 1η Ιουλίου 1974, όταν το Υπουργικό Συμβούλιο της Κύπρου αποφάσισε τη μείωση της ...

No comments:

Post a Comment