EFHMERIS

Wednesday, January 25, 2017

Σήμερα 26 Γενάρη, η Αυστραλία γιορτάζει Την Αυστραλιανή ημέρα-τον ερχομό του "πρώτου στόλου", των Άγγλων αποικιοκρατών τον Γενάρη του 1788.

Με τον καλό μου φίλο Νιάνιαρη. 
2014 !

Γράφει ο ΘΥΜΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ 
Σήμερα  26 Γενάρη, η Αυστραλία γιορτάζει Την Αυστραλιανή ημέρα-τον ερχομό του "πρώτου στόλου", των Άγγλων αποικιοκρατών τον Γενάρη του 1788.
Για τους πολλούς φίλους που δε γνωρίζουν αρκετά για τον λευκό αποικισμό, και κατά καιρούς κάνουν ερωτήσεις, θα προσπαθήσω να εξηγήσω συνοπτικά
για την απόβαση των Άγγλων εισβολέων.
Η πρώτη επαφή ανάμεσα στους Αμποριγίνες και τους Ευρωπαίους έγινε
από τον Ολανδό Γουίλεμ Γιάνζ, που το 1606 εξερεύνησε τη Δυική ακτή της
Χερσονήσου Κέιπ Γιόρκ, ψάχνοντας για χρυσό. Κατέγραψε ότι είχε δει "Άγριους, σκληρούς μαύρους πρωτόγονους", που σκότωσαν 19 μέλη του
πληρώματός του. Το 1616 ένας άλλος Ολλανδός πλοίαρχος ονόματι Μπρούβερ χαρτογράφησε τη Δυτική ακτή της Αυστραλίας. Το 1623 ο
Γιάνζ Καρστένζ ξεκίνησε για να αποτελειώσει την εξερεύνηση της γης που
ανακαλύυθηκε από τον Μπρούβερ το 1616, και είχε εντολή να συλλάβει μερικούς Ιθαγενείς. Συνάντησε κάποιους Ιθαγενείς και δείχνοντάς τους αρμαθιές από χάντρες και κομμάτια σιδήρου, τους πλησίασε με το πλήρωμά του και κάποιος που είχε αφήσει το ακόντιο και τα άλλα όπλα του, πιάστηκε
από κάποιο λοστρόμο απ΄τη μέση, του περάσανε θηλιά στο λαιμό και τον
έσυραν μέχρι το πλοίο. Οι Αμποριγίνες, προσπάθησαν να τον απελευθε-
ρώσουν εξαπολύοντας άγρια επίθεση με τα ακόντια και εσκότωσαν έναν απ΄
αυτούς. Το 1642 ο Αμπέλ Γιάνσεν Τάσμαν εξερεύνησε τη γη που σήμερα
ονομάζεται Τασμανία, ( παρόλο που τότε την ονόμασε Βαν Ντιέμενς Λαντ).
Το 1688, και ξανά το 1699 η Δυτική ακτή της Αυστραλίας, που ονομαζόταν
(Νέα Ολλανδία),εξερευνήθηκε από τον Άγγλο πειρατή Γουίλιαμ Ντάμπιερ.
Μετά από αυτό, η Αυστραλία και οι Αμποριγίνες ξεχάστηκαν από τους Ευρω-
παίους για σχεδόν 70 χρόνια, όπου ο Κουκ, έπιασε στεριά στην Ανατολική ακτή της Αυστραλίας στις 20 Απριλίου 1770, και αγκυροβόλησε στο Βοτανικό κόλπο (Μπότανι Μπέι). Εδώ να αναφέρω και να πω λίγα λόγια για μία απ΄τις
κύριες ίσως αιτίες που η Αγγλία προχώρησε στον αποικισμό της Αυστραλίας.
Μετά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας - εννοώ την Αμερική, η Αγγλία δεν μπορούσε πια να στέλνει τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό καταδίκων στην
Αμερική, κι έτσι, μετά την αποτυχία της προσπάθειας να στείλει στη Δυτική
Αφρική, αποφασίστηκε να ιδρυθεί μια αποικία καταδίκων στην Αυστραλία.
Μέσα σ΄αυτές τις σκέψεις φυσικά υπήρχαν και άλλα συμφέροντα για τους Άγγλους.
Ο "πρώτος στόλος" με 11 πλοία έφτασε στη Νοτιοανατολική Αυστραλία το Γενάρη του 1788, με 1487 άτομα, εκ των οποίων οι 778 ήταν κατάδικοι
(576 άνδρεςκαι 192 γυναίκες). Οι υπόλοιποι ήταν φρουροί και στρατιώτες
με τις οικογένειές τους. Στη διάρκεια των 52 χρόνων, μέχρι το 1840, όταν
οι ελεύθεροι μετανάστες ξεπερνούσαν σε αριθμό τους κατάδικους και τελικά σταμάτησε η μεταφορά τους, πάνω από 160.000 κατάδικοι είχαν μεταφερθεί
στην Αυστραλία. μέσα σ΄αυτούς και 7 Έλληνες που πιάστηκαν για πειρατία
στη Μεσόγειο από του Άγγλους και τους έστειλαν ως κατάδικους στην Αυστραλία το 1829...
Να πω επίσης, πως στα έπίσημα αρχεία τους οι Άγγλοι αναφέρουν πως
τον καιρό εκείνον ο πληθυσμός των Αμποριγίνων έφτανε τους 300.000
Πολλοί ιστορικοί τους ανεβάζουν στο 1.000.000 περίπου και μάλλον αυτός
είναι ο αληθινός αριθμός. Επίσης να πω, πως για πολλά χρόνια ήταν κυρίαρχη η άποψη ότι η Αυστραλία αποικίστηκε ήσυχα, δηλαδή χωρίς αντίσταση. Μια και οι Αμποριγίνες δε διέθεταν ούτε κάποιου είδους πολιτική
οργάνωση, ούτε μόνιμο τόπο εγκατάστασης, ούτε ιδιοκτησία. Σήμερα είναι
ευρέως γνωστό ότι υπήρξε αντίσταση και μάλιστα επίμονη, με την αυξανόμενη μορφή του ανταρτοπολέμου, σχεδόν για πενήντα χρόνια. δεν
είχαν όμως όπλα και την οργάνωση των λευκών εισβολέων..
Μέσα σε 60 χρόνια οι Άγγλοι εισβολείς με δολοφονίες, δηλητηριάσεις αρρώστιες κ.λπ έξολόθρεψαν τους Αμποριγίνες και έμειναν μόνον 170.000
ως 180.000... Γι΄αυτή τη γενοκτονία δεν έχει μιλήσει κανείς ως τώρα !...
Περισσότερα στο βιβλίο μου : "Απ΄το Αλώβητο χτες στο Αφιλόξενο Σήμερα"
που θα κυκλοφορήσει το Μάη 2017.
Ἡ τοῦ Θύμιος Χαραλαμπόπουλος εἰκὼν

No comments:

Post a Comment