"Χαμηλό βαρομετρικά " στη Γερμανία

Η πρώτη διόρθωση των exit polls γύρω στις 19.00 ώρα Ελλάδος δίνει την εικόνα του πολιτικού σκηνικού που διαμορφώθηκε στη Γερμανία μετά τις εκλογές. Η γερμανική σοσιαλδημοκρατία σημείωσε το χαμηλότερο ποσοστό της από το 1933, ημερομηνία της εισόδου του Αδόλφου Χίτλερ στην γερμανική βουλή. Ήδη ο Μάρτιν Σουλτς βρίσκεται εκτός ηγεσίας των σοσιαλδημοκρατών οι οποίοι αποφάσισαν για λόγους πολιτικής επιβίωσης να αναλάβουν καθήκοντα αξιωματικής αντιπολίτευσης και να μην συμπράξουν με την Άνγκελα Μέρκελ σε σχηματισμό κυβέρνησης. 

Έτσι πιο γρήγορα απ' ότι φανταζόμασταν, ο πολιτικός γρίφος στο Βερολίνο φαίνεται να λύνεται με μία μόνο εξίσωση. Η Άνγκελα Μέρκελ είναι υποχρεωμένη εκ των πραγμάτων να σχηματίσει κυβέρνηση με τους Φιλελεύθερους και τους Πράσινους. 

Σε μία πρώτη δήλωση της Άνγκελα Μέρκελ μετά το exit poll, η καγκελάριος φάνηκε να αντιλαμβάνεται την αιμορραγία του κόμματός της προς την ακροδεξιά και τους φιλελεύθερους. Παρατηρητές στο Βερολίνο σημειώνουν πως ο συνδυασμός τρομοκρατία-προσφυγικό κόστισε στην Άνγκελα Μέρκελ αλλά και στους σοσιαλδημοκράτες πολλά εκατομμύρια ψήφους οι οποίες κατέληξαν στις δεξαμενές της ακροδεξιάς και της σκληρής νεοφιλελεύθερης οικονομικής άποψης του FDP. 



(Πίνακας από την Deutche Welle)

Οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης ενδεχομένως να κρατήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σημειώνεται ότι για να σχηματιστεί κυβέρνηση μετά το 2013 χρειάστηκαν τρεις μήνες και ένα ντοκουμέντο συμφωνίας της τάξης των 180 σελίδων. Ήδη οι φιλελεύθεροι δήλωσαν πως είναι έτοιμοι να εισέλθουν σε ένα κυβερνητικό σχήμα ωστόσο οι πράσινοι φαίνονται πιο σκληροί και άρα θα χρειαστεί μεγάλος χρόνος διαπραγμάτευσης. 

Στις Βρυξέλλες οι παρατηρητές παρακολουθούν με μεγάλη προσοχή ακόμη και τα σημεία στίξης στις δηλώσεις των Γερμανών πολιτικών προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσουν το τι θα συμβεί το επόμενο διάστημα ως προς τις βασικές πολιτικές επιλογές του Βερολίνου. Ορισμένοι εξ΄αυτών των παρατηρητών ομολογούν πως η Άνγκελα Μέρκελ δεν είναι σε θέση πλέον να στηρίξει μία πολιτική που θα βασίζεται μόνον σε μία γερμανοκρατούμενη Ευρώπη. Όσο και αν φαίνεται οξύμωρο το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής ενίσχυσε όχι μόνο την ακροδεξιά και τον αντιευρωπαϊσμό της αλλά και τις κατεξοχήν φιλοευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις όπως είναι οι Φιλελεύθεροι και οι Πράσινοι. Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι οι φιλελεύθεροι υπερδιπλασίασαν το ποσοστό τους ενώ οι πράσινοι διπλασίασαν το ποσοστό που τους έδιναν οι δημοσκοπήσεις. 

Με την σοσιαλδημοκρατία στην αντιπολίτευση η οποία είναι εξόχως φιλοευρωπαϊκή η Άνγκελα Μέρκελ φαίνεται πια υποχρεωμένη να μετακινήσει την Γερμανία σε περισσότερο ευρωπαϊκά νερά παρά σε γερμανοκεντρικά μοντέλα. 

Σε αυτή τη λογική μπορεί να συμμετέχει άνετα ο Εμ. Μακρόν και οι γαλλικές πολιτικές επιδιώξεις πουθέλουν μία ευρωπαϊκή ατμομηχανή να εργάζεται σε ευρωπαϊκούς ρυθμούς και όχι σε βερολινέζικες καντρίλιες. Το είχε ξεκαθαρίσει και στην Πνύκα ο Εμ. Μακρόν αφήνοντας να εννοηθεί πως το κέντρο της Ευρώπης δεν μπορεί να είναι το Βερολίνο, ούτε το Παρίσι αλλά η Ευρώπη στο σύνολό της. 

Αυτή είναι η αισιόδοξη πλευρά της μετεκλογικής εξέλιξης. Διότι υπάρχει και η απαισιόδοξη που θέλει την γερμανική χριστιανοδημοκρατία και τους συμμάχους της να ασκούν εφεξής μία πολιτική επαναφοράς των χαμένων ψηφοφόρων της κεντροδεξιάς που μετακινήθηκαν στο ακροδεξιό AFD. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες της λαϊκιστικής φράξιας της χριστιανοδημοκρατίας που θα ήθελαν πολύ να εφαρμόσουν σκληρές πολιτικές ως προς την ασφάλεια-τρομοκρατία και το προσφυγικό. 

Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις στο Βερολίνο, η Άνγκελα Μέρκελ τα επόμενα 24ωρα θα επιχειρήσει καταρχάς να ισορροπήσει το πολιτικό σκηνικό και στη συνέχεια βήμα-βήμα να προσδιορίσει τις πολιτικές της επιλογές οι οποίες θα προκύψουν και από τις νέες συμμαχίες που θα συνάψει. 

Η Άνγκελα Μέρκελ απόλεσε έδαφος στις εκλογές της Κυριακής, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι απόλεσε και τις ικανότητές της να εφαρμόζει πολιτικές οι οποίες, αρχικά φαίνονται, εκτός κλίματος. Όπως στο πρόσφατο παρελθόν την πολιτική της έναντι του προσφυγικού. 

Είναι άξιον παρατήρησης το γεγονός ότι σε μία πρώτη αντίδραση αριστερές προσωπικότητες σε ευρωπαϊκό επίπεδο ήδη τοποθετήθηκαν θετικά ως προς την προοπτική εφαρμογής πολιτικών από το Βερολίνο οι οποίες θα προσανατολίζονται περισσότερο προς ένα ευρωπαϊκό όραμα παρά σε μία γερμανοκρατική προοπτική. Βεβαίως είναι πολύ νωρίς για να προεξοφλήσει κανείς το πως θα κινηθεί η γερμανική πολιτική μηχανή το αμέσως επόμενο διάστημα. Είναι σίγουρο ωστόσο ότι η Άνγκελα Μέρκελ δεν έχει και πολλές επιλογές. Ή θα συμπαραταχθεί με τις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις ή θα ολοκληρώσει την καριέρα της φλερτάροντας με υπερσυντηρητικές πολιτικές. Η ιστορία της έχει καταδείξει πως συνήθως επιλέγει το μέλλον.