ΠΟΙΗΣΗ...Για ταξιδευτες..

ARTHUR RIMBAUD Το μεθυσμένο καράβι [...] Είδα αρχιπέλαγα αστρικά! Κι είδα νησιά με πάθος Ν' ανοίγουνε τα ουράνια τους στον κάθε ναυτικό. -Μήπως κοιμάσαι εξόριστο, σ' αβυσσαλέο βάθος, Σμήνος πουλιών ολόχρυσων, Σφρίγος μελλοντικό;- Μα φτάνει! Εκλαψα πολύ! Οι Χαραυγές φαρμάκι, Κάθε σελήνη απαίσια, κάθε ήλιος φοβερός: Μ' έριξε ο άγριος έρωτας στης μέθης του τη νάρκη. Να έσπαζε η καρίνα μου! Να μ' έπαιρνε ο βυθός! [...] Απόσπασμα από την έκδοση «Το μεθυσμένο καράβι, ποιήματα και επιστολές», μτφρ.: Στρατής Πασχάλης, Γαβριηλίδης 2008