ΣΤΟ "ΚΑΦΕ" ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ ..νέες εμπνευσεις..

Tasos Stavrakelis

=============

ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ
Επαναστατησε ο νους,

επαναστατησε η ψυχη

Κουραστηκε να φυλακιζει

μια ζωη τα ιδανικα της

στις διαταγες,στων πρεπει

και στων μη τις χειροπεδες.

Αυτες που μαυρα θερια

με την βια της φορεσαν

και ειπανε: θα 'ρθουνε

καλλυτερες στιγμες,

σε μια Ελλαδα που

δαγκωνει τα παιδια της

και με το αιμα τους

στα παλιοτευτερα της γραφει

ολους τους νομους

μα μαζι και τις ποινες!

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 19-9-2011

                       ******

Eleni Halvadaki

φως στο σκοτάδι

Παρακαλώ σας μην με ξυπνάτε
τα όνειρά μου μη σταματάτε
παρακαλώ σας για ένα βραδυ
να παγιδέψω φως στο σκοτάδι.

... Παρακαλώ σας μη μου μιλάτε
μες' το μυαλό σας εμέ ξεχνάτε
ηχώ και χρώμα εδω ζω ακόμα
και η καρδιά μου πιά δεν φοβάται

Στης γης την σφαίρα κάτι αλλάζει
αυτό που ζω δεν με τρομάζει
Τρομάζω μόνο για τα παιδιά μου
ψάχνω ένα φως μεσ' την καρδιά μου.

Παρακαλώ σας να τραγουδάτε
να υπερασπίζεστε ότι αγαπάτε
και αν είναι κάποτε να 'ρθει το βράδυ
θα σας μοιράσω φως στο σκοτάδι..

EL. HAL

                      *****

Vasia Secretlife

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΕΣ

Σιωπη, κραυγη
Εναλλασομενες κατα συνθηκη παρουσιες
Κουβαριασμενες οι ανασες
σφυ...ριζουν ανεμελα στου φευγιου το χασιμο
Παραβιασμενες πορτες
οι συνειδησεις που γυμνωθηκαν
Διχως ντροπη
γυρεψαν σωμα και ψυχη
- παραδωθηκα
Σε κρεματορια ηθικης
καταληψη ερημωμενων ερωτων,
διχως αυριο,
κοστολογουν τη ζηση τους.
Ουτοπικο παραληρημα
το Σ΄ΑΓΑΠΩ,
-μην το πιστεψεις
ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΠΙΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

Vasia
                      ****

                     

 

Dafni Koumouli

Γιάννης Σκληβανιώτης


Παράθυρο ανοιχτό στη νύχτα
Ξαφνική βροχή
Αυγουστιάτικη.
... Το χώμα ξεδιψάει
Εκπνέει υγρή ηδονή
Η γη εκπνέει
Μύρο στύσης
Αυτοϊκανοποίηση.

*******

ΚΟΙΤΑ ΜΕ ΤΩΡΑ

By Konstantinos Stefanos Iperoxos

 

Κοίτα με τώρα πια δεν με
νοιάζεις,


Είσαι αλλιώτικη και δεν
μου μοιάζεις.


Εσύ στον έρωτα ζητάς
εκπτώσεις,


Χωρίς να σκέπτεσαι της
επιπτώσεις.


Εγώ στο μαύρο η και στο
άσπρο,


Κ’ εσύ στο γκρίζο το
παίζεις άστρο.


Σιώπα και άκουσε της
ντουφεκιές,


Δεν είναι κρότοι απ’
αστραπές.


Θεός δεν έκανα να σε
δικάσω,


Μια μάχη ήσουν και ας σε
χάσω.


Εγώ τον πόλεμο θέλω δικό
μου,


Και έχω πάρει το μερτικό
μου.


Κοίτα με τώρα στην
οικουμένη,

Πορεία κάνω πεπατημένη.


Εγώ στου κόσμου της
γειτονιές,


Κ’ εσύ στο ψάρεμα με
μπετονιές.