EFHMERIS

Sunday, February 26, 2012

Δευτέρα… Πιο «Καθαρά» δεν γίνεται. Της Ελενας Ακρίτα*


Επειδή όλα γύρω μας βρωμάν και ζέχνουν, η Καθαρά Δευτέρα δεν μπορεί πλέον να σταθεί στο ύψος της. Πρέπει να κάνουμε εμείς ότι περνάει απ’ το χέρι μας. Να την καθαρίσουμε. Να την στουμπώσουμε στο πλυντήριο, να βάλουμε το πρόγραμμα για δύσκολους λεκέδες. Να την περάσουμε κι ένα χέρι χλωρίνη. Και 

μετά την βουτάμε και στην σκάφη. 
 Διότι τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη! Μέσα στο θολό τοπίο, τι να σου κάνει κι αυτή η καψερή η Δευτέρα; Το λαιμό της να κόψει, Καθαρά δεν γίνεται… Κι απ’ την άλλη τι να κάνεις; Να την μετονομάσεις σε «Δευτέρα γκρι σουρί»;
Βγήκαν εν εξάλλω όλες οι παρουσιάστριες… Διότι είπε ο μετεωρολόγος ότι θα υπάρξει μεγάλη επιδείνωση του καιρού. (Απλήρωτος είναι κι αυτός όπως το σύμπαν στην ελληνική τηλεόραση. Και την βλέπεις τη χαρά στο μάτι. Την αγγίζεις σχεδόν την ηδονή του όταν σου αναγγέλλει ότι ο καιρός θα είναι χάλια. Βγάζει το άχτι του ο άνθρωπος!). 
Κι όλες αυτές που παρουσιάζουν εκπομπές (και θεωρούν ότι η συμβολή τους στην οικονομία αναλώνεται στα 5 χιλιοστά ύφασμα της φούστας) θρηνούν και οδύρονται:
- Αχ, ο καιρός χαλάει και δεν θα πάει ο κόσμος τριήμερο!
Τι λες, ξανθιά μου βιοπαλαίστρια; Τι λες δίμετρο ΟΥΦΟ μου; Από ποιον πλανήτη σε διακτινίσανε; Να ‘ρθουμε στο δικό σου ηλιακό σύστημα να απλώσουμε όλες μαζί οι ξανθιές μπουγάδα; Πιστεύεις ότι ο Έλληνας δεν θα πάει τριήμερο γιατί χάλασε ο καιρός; Ότι είχε κάβα τα χιλιάρικα της εκδρομής και τώρα δεν ξέρει τι να τα κάνει; Μιλάμε για τον ίδιο Έλληνα; Μιλάμε για το ίδιο τριήμερο; Μιλάμε για την ίδια Καθαρά Δευτέρα; Ή εσείς στο πλανήτη Άρη δεν έχετε Σαρακοστή; 
Ο έλληνας, μικρή εκκολαπτόμενη Μενεγάκη, έχει κόψει το τσιγάρο γιατί δεν έχει φράγκο να βάλει βενζίνα στον αναπτήρα! Και θα βάλει στο αμάξι; Του ξεχυλάνε, νομίζεις, τα οκτάνια απ’ την κωλότσεπη; Έχει κάνει την κράτηση σε 5άστερο στον Άγιο Μαυρίκιο και του χάλασε ο καιρός τα σχέδια. Άσχετο: Ο Άγιος Μαυρίκιος τι είναι; Ο πολιούχος του φοινικόδεντρου; 
Είδα και ΤΟ αριστούργημα: «100 τρόποι να μαγειρέψετε σολομό»! Καλά, δεν υπάρχει αυτό! Ότι έχουμε 100 σολομούς εμείς τώρα, αλλά δεν ξέρουμε τον τρόπο. Αυτό είναι ο καημός του νεοέλληνα στην παρούσα φάση. Μην πεταχτεί ο σολομός Σκωτίας που στοιβάζεται στα ράφια του ψυγείου του. Και πόσες γάτες να ταϊσεις πια; Γκώσανε τα ζωντανά, πρωί μεσημέρι βράδυ σολομό! 
Επίσης όλοι ταλανίζονται από το ακανθώδες ερώτημα: Ο σολομός, ως γεύση, δένει με την αστακομαναρονάδα; Ή τζάμπα χορεύουν τόσοι αστακοί ταραντέλα πάνω στη φορμάικα; Κι αν όλα αυτά τα συνδυάσεις με γαρίδες, καραβίδες, μύδια, στρείδια, κυδώνια, χτένια, βούρτσες κι οδοντόπαστες, θα «ακουστεί» η γεύση του φινόκιο ή θα πάει άκλαυτο; Να, αυτά είναι βάσανα, αυτοί είναι προβληματισμοί… 
Κανένας πια δεν τραγουδά, κανένας δεν χορεύει… Και κανένας δεν διαφημίζεται, μη σου πω! Πάνε οι εποχές οι τα άπειρα spots μας έκαναν το νευρικό μας σύστημα δαντέλα. Δεν υπάρχει χρήμα; Δεν υπάρχει καταναλωτής; Δεν υπάρχει καταναλωτής; Δεν υπάρχει διαφήμιση. Τόσο απλά τα πράγματα! 
Θα μου πεις «που κολλάει αυτό;». Μια χαρά κολλάει. Γιατί, αυτές τις μέρες τα μόνα σποτάκια ήταν με κάτι κατεψυγμένα χταπόδια, κάτι άθλια καλαμαράκια, κάτι μανιοκαταθλιπτικές σουπιές! Τα ξεπαγώνεις, τα βγάζεις από το πλαστικούλι, τα απλώνεις στην πιατέλα, ρίχνεις και λίγο μαϊντανό στη γύρα (ότι και καλά είναι σπιτικά τώρα αυτά, της γιαγιάς η συνταγή) τα σερβίρεις, μπουκώνεις και τα παιδιά με λαγάνα και κλασικά, δίνεις το σολομό στην ψιψίνα! 
Καλά Κούλουμα! Και μην τρελαίνεστε πια πόσο ροζ θα σας βγει η ταραμοσαλάτα! Την Μπάρμπι καλέσατε; 
ΕΛΕΝΑ ΑΚΡΙΤΑ




*Επίκαιρο από το βιβλίο μου "Χτυποκάρδια στο Κρανίο". Ελπίζω να σας διασκέδάσε. Καλά κούλουμα!

No comments:

Post a Comment