 |
| ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΚΚΟΡΙΚΟΣ |
ΤΕΤΆΡΤΗ, ΑΠΡΊΛΙΟΣ 11,
Εντάξει έχουν τακτοποιηθεί στο παρασκήνιο όλες οι λεπτομέρειες χωρίς κανείς να μάθει ακριβώς τι έγινε. Με την παρασκηνιακή δραστηριότητα του πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, χωρίς καμιά ανακοίνωση, λύθηκε το πρόβλημα και του πώς θα γίνει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών χωρίς να χάσουν οι σημερινοί διαχειριστές τη διοίκηση, αλλά να πάρουν τα κεφάλαια των φορολογουμένων με τρόπους που δεν έχουν ψηφιστεί από τη Βουλή, όπως και το θέμα που απείλησε για λίγες μέρες με αναβολή τις εκλογές, δηλαδή το ομόλογο της 15ης Μαίου το οποίο διέπεται από αγγλικό δίκαιο και απειλούσε το PSI, απειλούσε με ενεργοποίηση τα CDS και απειλούσε να επιστρέψει η Ελλάδα σε κατάσταση Χρεοκοπίας στις 15 Μαίου, δηλαδή πριν ορκιστεί ο επόμενος πρωθυπουργός. Άγνωστο τι γίνεται με το ομόλογο της 15ης Ιουνίου. Μπορεί να το κρατάνε για να εκβιάσουν τον επόμενο πρωθυπουργό.
Λοιπόν ένα - ένα: Αγοράστηκε από κάποιον, δεν ξέρουμε από ποιόν αυτό το ομόλογο και ανακοινώθηκε ήδη ως κουρεμένο. Μπορεί κάποιος πολύ ισχυρός πλανητάρχης τους έτριξε τα δόντια και φοβηθήκανε (πράγμα απίθανο) ή μπορεί να αγοράστηκε στο 100% της ονομαστικής του αξίας από την εθνική τράπεζα επικεφαλής σχήματος και άλλων ελληνικών τραπεζών. Αυτό συνάγεται και από το έκτακτο ραντεβού που είχαν πάλι χωρίς ανακοίνωση ο κ. Παπαδήμος, με τον κ. Ράπανο και τον κ. Ταμβακάκη της Εθνικής. Αυτό σημαίνει ότι οι προηγούμενοι κάτοχοι βγάλανε καλά λεφτά, αλλά ούτε αυτοί έχει ανακοινωθεί ποιοι είναι. Πάντως δεν κινδυνεύει η χώρα άρα και το τραπεζικό σύστημα με χρεοκοπία στις 15 Μαίου. Ο ΟΔΗΧ ανακοίνωσε το ομόλογο ως ήδη κουρεμένο, μαζί με 11 σειρές ομολόγων υπό αγγλικό δίκαιο. Στις 18-20 Απριλίου θα μάθουμε τι γίνεται και με τις λίγες απομένουσες σειρές ομολόγων υπό ξένο δίκαιο.
Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έχει κλείσει, αλλά τις αποφάσεις θα λάβει αύριο το Υπουργικό Συμβούλιο, ώστε με τη σύμπτωση της διάλυσης της Βουλής σήμερα το βράδυ, να μην μπορεί να διαμαρτυρηθεί κανείς, άλλωστε ποιος θα ασχολείται με αυτό το θέμα, αφού όλα θα κριθούν στις κάλπες. Αντί λοιπόν για κοινές μετοχές, έστω και χωρίς ψήφο για τη διοίκηση, θα πάρουν περίπου 40 δισεκατομμύρια ευρώ με τη μορφή μετατρέψιμων ομολόγων, τα οποία όμως δεν έχουν το σύνηθες υψηλό επιτόκιο. Αυτά τα ομόλογα έχουν υψηλό επιτόκιο, το θυμόσαστε ίσως και από το επιτόκιο 10% που είχε επιβάλει το Κατάρ προς την Άλφα Μπάνκ, γιατί υποτίθεται ότι προέρχονται από την ελεύθερη ιδιωτική αγορά. Δεν θα έχουν υψηλό επιτόκιο αυτά, αλλά χαμηλό, δεν ξέρουμε πόσο. Τουλάχιστον τα 15 από τα 40 θα είναι τέτοιας μορφής. Από τα υπόλοιπα 25 δις το 10% θα είναι μετοχές με πλήρη δικαιώματα που θα πρέπει να αγοράσουν οι παλαιοί μέτοχοι αν το επιθυμούν. Δηλαδή συνολικά πρέπει να βάλουν 2,5 δισεκατομμύρια για να κρατήσουν τις τράπεζες. Τα απομένοντα 22,5 δισεκατομμύρια ευρώ θα είναι μετοχές του κράτους χωρίς δικαίωμα διοίκησης, οι οποίες δεν θα παραμείνουν ούτε στιγμή στο κράτος, αλλά θα πάνε στο ταμείο εκποίησης κρατικής περιουσίας. Στην περίπτωση τώρα που οι παλαιοί μέτοχοι που ελέγχουν τη διοίκηση δεν καταφέρουν να βάλουν ούτε αυτό το ελάχιστο ποσό που είναι 2,5 ίσως και λίγο παραπάνω, τότε μόνον το κράτος θα μπορεί να ασκεί διοίκηση. Αλλά επειδή αυτό το κουστούμι που θα αποφασίσει αύριο το Υπουργικό Συμβούλιο έχει κοπεί με βάση τα μέτρα και τις δυνατότητες των διοικήσεων, είναι μάλλον βέβαιο ότι θα ισχύσει όπως θα αποφασιστεί. Άλλωστε ποιος επιχειρηματίας δεν θα δεχόταν να πάρει 40 δις βάζοντας από την τσέπη του 2,5 και για τα υπόλοιπα ελπίζει ότι θα τα βγάλει η ίδια η τράπεζα δουλεύοντας με τα κέρδη της τα οποία έχει εξασφαλιστεί με τις φοροαπαλλαγές που ήδη ψηφίστηκαν ότι θα είναι τεράστια. Ήδη θα προσέξατε κέρδη των τραπεζών στο χρηματιστήριο ύψους 21% γιατί έχουν διαρρεύσει αυτές οι αποφάσεις για τις οποίες θα ενημερωθεί με καθυστέρηση 2 ημερών και το Υπουργικό Συμβούλιο.
Αυτά είναι τα γεγονότα χωρίς σχόλια. Δεν βλέπω όμως και κανένα κόμμα πρόθυμο να σχολιάσει τέτοια θέματα ούτε της Δεξιάς ούτε του μνημονίου, ενώ προφανώς της Αριστεράς και του αντιμνημονίου ή δεν τα γνωρίζουν ή περιμένουν τις επίσημες ανακοινώσεις για να βγάλουν μια τυπική ανακοίνωση. Κατά τα άλλα δεν έχει διάθεση κανείς να ασχοληθεί σοβαρά με την ανεργία ιδίως των νέων η οποία στην Ελλάδα και στην Ισπανία είναι 50% και αυτό συνδέεται άμεσα με το ευρώ και με τις συγκεκριμένες προσπάθειες σταθερότητας. Κάποτε, το 1961 είχε διατυπωθεί η άποψη ότι δεν χρειάζεται να συμπίπτουν τα εθνικά σύνορα με τα σύνορα μιάς νομισματικής Ένωσης, αρκεί να υπήρχε μεγάλη κινητικότητα των εργαζομένων. Και από τότε άρχισαν να ονειρεύονται ένα κοινό νόμισμα στην ΕΟΚ, με ταυτόχρονη απελευθέρωση της διακίνησης των εργαζομένων στο εσωτερικό της. Αυτό που είπε πρόσφατα και ο Μόντι και η Μέρκελ, ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να μάθουν να δουλεύουν 2-3 χρόνια στην Ιταλία, 2-3 χρόνια στην Ελλάδα, 2-3 χρόνια σε άλλες χώρες όπως η Ρουμανία ή η Βουλγαρία, και μετά να παίρνουν μια ενιαία σύνταξη που θα βγαίνει από το άθροισμα αυτών των ασφαλειών. Στην πράξη όμως βλέπουμε ότι όταν έχουμε 50% ανεργία των νέων στην Ελλάδα και στην Ισπανία ενώ είναι 7% στη Γερμανία, δεν φεύγουν όλοι από την Ελλάδα να πάνε να δουλέψουν στη Γερμανία, αλλά οι μεν Πορτογάλοι φεύγουν για τη Βραζιλία ή το Μακάο, οι Ισπανοί για τη Λατινική Αμερική, οι Ιρλανδοί για την Αυστραλία, τον Καναδά, ή τις ΗΠΑ και οι Έλληνες πάνε όπου υπάρχουν μετανάστες προηγούμενων γενεών, δηλαδή Κύπρο, λίγοι, Αυστραλία, Γερμανία και λίγοι στις ΗΠΑ. Δηλαδή η ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων στην πράξη δεν ισχύει, αλλά πηγαίνουν με κριτήριο μάλλον τη γλώσσα. Κανένας όμως δεν πήρε νόμπελ γιατί κανένας δεν έγραψε τέτοιο πράγμα επειδή ήταν γνωστό εδώ και αιώνες.
Κανένας λοιπόν δεν συζητάει για το ευρώ, ενώ όλη η Ευρώπη πλέον το συζητάει και επομένως όλοι ζητάνε λευκή επιταγή. Κανείς δεν λέει ποια Ευρώπη θέλουμε και ποια έχουμε ήδη αποφασίσει. Αλλά λένε ότι το ευρώ είναι της Γερμανίας και για να μας θέλουν μέσα, πρέπει να συμφωνούμε με τη Γερμανία. Και επιπλέον λένε ότι δεν έχουμε ακούσει άλλη ιδέα, ενώ είναι ακριβώς η δική τους δουλειά να διατυπώσουν όχι απλώς ιδέα, αλλά σχέδιο το οποίο δεσμεύονται ότι θα ακολουθήσουν. Καλλιγραφίες
No comments:
Post a Comment