Γ.ΒΕΗΣ:Το πρωινό φως αναβάθμιζε θυμάμαι το Ναύπλιο

Όλα τα δέντρα την αυγή δροσιά είναι γιομισμένα
 και μένα τα ματάκια μου με δάκρυα βουρκωμένα.
                                                                             
                                                               Δημοτικό

Μπορεί πράγματι να έχει δίκιο ο Henri Michaux:
τα δέντρα ανατριχιάζουν πιο ευαίσθητα, πιο πλατιά,
πιο ανάλαφρα, πιο χαριτωμένα, πιο ατέρμονα
απ' ό, τι άντρας ή γυναίκα
πάνω σ΄ αυτή τη γη και ανακουφίζουν περισσότερο


όμως εγώ εδώ θα σε φέρω ξανά
φως μου, κατάφαση και θαλπωρή 
μέσα στη μοναξιά αυτών των δύσκολων καιρών,
να δείξεις γνώση και σκοπό
πέρα απ'  αυτό το Βασίλειο των νεκρών 
πέρα από τις θάλασσες τις μαύρες
να υποσχεθείς με όση συνέπεια και δύναμη σε διακρίνει
γαλήνη απόλυτη και καθαρή αλήθεια

μαζί να χτίσουμε λοιπόν τη γέφυρα
του τέλους.
                                                                       *

Γ.Β.