Σήμερα είναι η τελευταία μέρα της προεκλογικής εκστρατείας στην Ελλάδα, αλλά είναι σίγουρο ότι τις επόμενες δύο μέρες θα συνεχιστεί με τη μορφή φημών, είτε γύρω από κρυφές δημοσκοπήσεις είτε γύρω από άλλες κουφές διαδόσεις ως συνήθως. Ας μείνουμε στο προσκήνιο. Επίσημα αντί να συζητάμε τα προβλήματα της επόμενης μέρας και να διαμορφώνεται πολιτική συναίνεση για τις λύσεις που επιλέγει και ευνοεί ο πολίτης, έχουμε ψεύτικα διλήμματα με σκοπό την παραπλάνηση και τον εκβιασμό. Τα διλήμματα βέβαια αποκαλύπτουν ότι αυτός που τα διατυπώνει είναι αδύναμος, αισθάνεται αδύναμος και δεν μπορεί να προβάλει θετικές λύσεις που θα έβρισκαν την υποστήριξη των πολιτών. Καταφεύγει λοιπόν σε ψέματα επειδή δεν μπορεί να πεί την αλήθεια. Καταφεύγει σε εκβιασμούς γιατί δεν μπορεί να πείσει. Αν μπορούσε να πείσει, δεν θα έβαζε διλήμματα με σκοπό να εκβιάσει. Ο ένας εκβιασμός έπεσε στα μισά της προεκλογικής εκστρατείας δηλαδή στις δύο εβδομάδες. Ευρώ ή δραχμή. Το εγκατέλειψαν γιατί κατάλαβαν ότι δεν απέδιδε επίσημα, αλλά ακόμα δεν έχουν συντονιστεί όλοι οι υποψήφιοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ γιατί κανείς δεν τους το είπε. Το εγκατέλειψαν σιωπηρά. Στην πραγματικότητα όλοι έχουν καταλάβει ότι η ευρωζώνη κινδυνεύει με διάλυση και όχι η Ελλάδα με έξωση. Γιατί τα ίδια προβλήματα με την Ελλάδα έχουν όλες οι χώρες και η Γερμανία. Ήδη ο μεγαλύτερος κερδοσκόπος ο Πόλσον καλεί τους επενδυτές του να σορτάρουν τη Γερμανία με CDS τα οποία είναι στις 86 μονάδες. Το σκεπτικό του είναι απλό. Αν κερδίσουμε 40% στα χρήματα που θα επενδύσουμε, τα CDS της Γερμανίας θα πάνε στις 121 μονάδες δηλαδή εκεί που ήταν στο τέλος του 2010. Ενώ αν σορτάρουμε την Ισπανία που είναι στις 600 μονάδες και θέλουμε να κερδίσουμε 40% θα πρέπει να περιμένουμε να φτάσουν στις 1000 μονάδες δηλαδή να χρεοκοπήσει η Ισπανία και η Ευρωζώνη. Τέτοιο δίλημμα λοιπόν δεν υπάρχει για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ λόγω της κρίσης χρέους. Είναι πιθανότερο να διαλυθεί η ευρωζώνη κι αυτή είναι άλλη συζήτηση η οποία αντιμετωπίζεται όχι με οικονομικά αλλά με πολιτικά μέτρα και αποφάσεις. Δεν έχουν να κερδίσουν από αυτό οι κερδοσκόποι με τη μορφή που κερδίζουν σήμερα. Το δεύτερο δίλημμα που θέτουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι αυτό της κυβερνητικής αστάθειας. Η οποία όμως εξαρτάται από τους ίδιους δηλαδή από την αντίδραση των εργαζομένων στην καταστροφική τους πολιτική. Δεν έχει να κάνει με μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας ενάντια στους ξένους την οποία μόνον ο Τσίπρας και ο Καμένος προωθούν χωρίς όμως και να το λένε γιατί είναι φοβισμένοι από το δικομματικό παρελθόν. Μόνον ο Μανώλης ο Γλέζος και ο Μίκης Θεοδωράκης έχουν συλλάβει με αυτό τον τρόπο την ελληνικά απάντηση στην κρίση. Όταν λοιπόν λένε ακυβερνησία εννοούν ότι θα συνεχίσουν την ίδια μνημονιακή πολιτική και φυσικά δεν θα μπορούν να την εφαρμόσουν όπως και τώρα γι αυτό και πήγαν στις κάλπες. Αλλιώς στα χαρτιά είχαν 155 βουλευτές (ενώ ξεκίνησαν με 255) και αν υπήρχε λαϊκή συναίνεση θα συνέχιζαν. Τώρα απλώς θα διαπιστώσουν ότι ο δικομματισμός αντί για 80 – 85% που είχε στο παρελθόν, είναι μειοψηφία στις κάλπες και στο σώμα των ψηφοφόρων και στα έγκυρα ψηφοδέλτια, δηλαδή ακόμα κι αν αφαιρέσουμε τα άκυρα και τα λευκά και τα ψηφοδέλτια στα κόμματα που μένουν εκτός Βουλής. Λόγω της νοθείας του αποτελέσματος με 50 έδρες στο πρώτο κόμμα, ενδεχομένως θα έχουν ή θα πλησιάζουν τις 150 έδρες αλλά αυτό έχει αποδειχθεί ότι δεν αρκεί για να κυβερνήσεις. Και η δημοκρατική νομιμοποίηση δεν είναι λόγος κενός περιεχομένου. Απλώς δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη βία του κράτους για να επιβάλεις φορολογία με την οποία δεν συμφωνούν οι πολίτες. Πόσο μάλλον απολύσεις 150.000 δημοσίων υπαλλήλων και χάρισμα εκατοντάδων δισεκατομμυρίων σε τράπεζες και μείωση μισθών για άλλο ένα 40% και εκχώρηση κυριαρχίας και ύλης των ελληνικών δικαστηρίων σε δικαστήρια του εξωτερικού. Δεν μπορείς να κάνεις αυτά με τη βία γιατί τότε είσαι δικτατορία και όχι δημοκρατία. Δείτε για παράδειγμα το ΠΑΣΟΚ. Οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ, ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, αλλά την επόμενη μέρα διαφωνούν με την εφαρμογή του μνημονίου. Το ίδιο διαφωνεί και η ΔΑΚΕ η οποία ψηφίζει ΝΔ και εν μέρει Ανεξάρτητους Έλληνες. Δεν μπορείς να το γυρίσεις σε δικτατορία επιλεκτικά γιατί η δικτατορία πάει πακέτο με όλα. Με αστυνομοκρατία, με συλλήψεις προληπτικές ή κατασταλτικές με φυλακίσεις και με βασανιστήρια. Ούτε με εκλογές πάει η δικτατορία. Κι αν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν 155 βουλευτές μετά από ένα μήνα θα έχουν μείνει με 140 και θα ψάχνονται. Γιατί δεν θα έχουν την πολυτέλεια να διαγράφουν 20 βουλευτές ο καθένας για να περάσει ο εκβιασμός της τρόϊκας. Φανταστείτε τώρα να πάρουν και εξωκοινοβουλευτικά κόμματα για να τους βοηθήσουν, όπως η Ντόρα ή ο Μάνος αν μείνουν εκτός Βουλής. Τους 255 βουλευτές τους έκανε 155 ή και λιγότερους η πολιτική του μνημονίου. Επομένως αυτό θα συνεχιστεί αν συνεχιστεί η πολιτική του μνημονίου. Απλώς σε εκλογές που θα γίνουν μετά από 6 μήνες δεν θα είναι η ΝΔ πρώτο κόμμα με 18,5% όπως τώρα ένα μήνα πριν από τις εκλογές, αλλά θα βρεθεί ο Τσίπρας ή ο Καμένος πρώτος με 15% ή με 16%, από το 10% ή το 12% που θα γράψουν τώρα. Κι επειδή θα το βλέπουν από μακριά απλώς είναι βέβαιο ότι θα καταργήσουν αυτόν τον εκλογικό νόμο ο οποίος και τώρα αλλοιώνει κατά 50 έδρες το εκλογικό φρόνημα του ελληνικού λαού. Η αλλοίωση αυτή δεν έχει συνειδητοποιηθεί ακόμα. Αν αφαιρέσουμε τις 50 έδρες που τις παίρνει από χέρι η πολιτική του μνημονίου λόγω πρωτιάς της ΝΔ η οποία ήταν 2 χρόνια αντιμνημονιακή πριν κάνει τη στροφή, μας μένουν 250 έδρες για να μοιραστούν δίκαια κατά την ψήφο των πολιτών. Δηλαδή οι αντιμνημονιακές δυνάμεις πρέπει να πάρουν στην κάλπη 60% για να έχουν 150 έδρες, ή 50% για να κερδίσουν 125 και να είναι μειοψηφία στη Βουλή. Αυτό είναι το πιθανότερο εκλογικό αποτέλεσμα. Πάνω από 50% του ελληνικού λαού θα έχει ψηφίσει εναντίον του μνημονίου και στη Βουλή θα είναι 120 βουλευτές το πολύ γιατί θα μείνουν και εκτός Βουλής τουλάχιστον 3 αντιμνημονιακά κόμματα. Κανένας δεν μπορεί να κυβερνήσει με καταγεγραμμένο στην κάλπη το αντίθετο 50% των πολιτών. Η κυβερνητική αστάθεια λοιπόν προκύπτει από την πολιτική που εφαρμόζεται από τη ΝΔ και από το ΠΑΣΟΚ εναντίον της θέλησης ακόμα και των δικών τους ψηφοφόρων και φυσικά όλων των άλλων. Η επιλογή που έχουν οι πολίτες για να εμποδίσουν τα δύο κόμματα και τον ΛΑΟΣ βέβαια που είναι έτοιμος να συνεργαστεί όπως έγινε ήδη δύο φορές ως τώρα, είναι να ρίξουν τα δύο κόμματα μαζί στο 35% δηλαδή στο ένα τρίτο οπότε και δεν έχουν καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση παρά να παραμείνουν στην αντιπολίτευση. Μια άλλη κυβέρνηση που θα έχει 151 έδρες στη Βουλή είναι όμως απολύτως ισχυρή και νόμιμη γιατί εκφράζει το 65% των πολιτών. Επομένως και το δήθεν δίλημμα της ακυβερνησίας υπάρχει μόνον για το μνημόνιο επειδή είναι μια δημοκρατικά εκτός νομιμότητας επιλογή.
No comments:
Post a Comment