Δωράκι εκατομμυρίων ευρώ στους καναλάρχες διά χειρός Σαμαρά.

Θα μπορούσε ποτέ ένας
 πρωθυπουργός να
 χαρίζει φόρους
εκατομμυρίων ευρώ
στους καναλάρχες και
την ίδια ώρα να ζητά
 από τον απλό
πολίτη να καταβάλει
δυσβάσταχτους φόρους;

Και όμως, ο πρωθυπουργός
 Αντώνης Σαμαράς
προχώρησε σε σχετική απόφαση και μάλιστα στα κλεφτά, δίχως να τον αντιληφθεί
κανείς. Συγκεκριμένα στις 31/12/2012, η κυβέρνηση ανέβαλε για τρίτο έτος κατά
σειρά το νομοθετημένο ειδικό φόρο τηλεόρασης, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.
Πρόκειται για το άρθρο 22, του σχετικού ΦΕΚ (Α΄256).

Διαβάστε το σχετικό άρθρο

Ο φόρος ειδικής τηλεόρασης νομοθετήθηκε το 2010 και ισούται με το 20% της
 αξίας των τηλεοπτικών διαφημίσεων. Από τότε έχει αναβληθεί η καταβολή
του άλλες δύο φορές. Επίσης, παρά το γεγονός ότι βάσει των τριών
 μνημονιακών συμβάσεων που έχει υπογράψει η Ελλάδα προβλέπονται
έσοδα από τη δημοπράτηση των τηλεοπτικών αδειών, η κυβέρνηση
ποιεί τη νήσσαν. Αντί να προχωρήσει στη θέσπιση τιμοκαταλόγου
 νόμιμης αδειοδότησης αναβάλλει την εφαρμογή του νόμου προκειμένου
να μη θίξει τα συμφέροντα των καναλαρχών. Την ίδια ώρα που επιβάλει
στο μέσο πολίτη εξοντωτικά οικονομικά μέτρα και εργασιακές συνθήκες που
θυμίζουν μεσαίωνα.

Η αναβολή της είσπραξης των φόρων έγινε με τη γνωστή φόρμουλα των
 Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου. Ένα εργαλείο το οποίο υποτίθεται
ότι θεσπίστηκε προκειμένου να αντιμετωπιστούν φαινόμενα ακυβερνησίας
και έκτοτε μεταβλήθηκε στην κατεξοχήν μέθοδο για την ψήφιση σκληρών
 και ανάλγητων οικονομικών μέτρων, που δύσκολα θα περνούσαν στη Βουλή.

Το κόλπο με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου είναι απλό. Στα δεκάδες
 σκληρά και ανάλγητα μέτρα που κάθε λίγο και λιγάκι προσπαθεί η
κυβέρνηση να περάσει στο κοινοβούλιο, εμφανίζονται αντιρρησίες
βουλευτές που απειλούν να τα καταψηφίσουν. Τα μέτρα αποσύρονται,
 αλλά προσωρινά. Λίγο μετά επιστρέφουν με τη Μορφή Πράξεων Νομοθετικού
 Περιεχομένου, η οποία και θα πρέπει να κυρωθεί στη Βουλή 3 μήνες μετά την υπογραφή της.

Την τελευταία μέρα προτού εκπνεύσει το τρίμηνο η κυβέρνηση φέρνει τις Πράξεις
στη Βουλή μέσα σε ενιαία νομοσχέδια τα οποία καταθέτει με τη διαδικασία
του κατεπείγοντος, επικαλούμενη τη σοβαρότητα της κατάστασης. Με τρόπο αυτό
τον τελευταίο χρόνο ήρθαν στη Βουλή περισσότερες από 55 Πράξεις Νομοθετικού
Περιεχομένου.

Το κατά πόσο αυτές κινούνται μέσα στα όρια της δημοκρατικής νομιμότητας
 είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να απαντήσει η ίδια η κυβέρνηση. Πολιτικές
 εκβιασμών, συνήθως φέρνουν αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που περιμένει
κανείς. Ειδικότερα εάν συνοδεύονται με σκληρά οικονομικά μέτρα που βυθίζουν
 την κοινωνία στην ύφεση και τη φτώχεια.