Με μια λιτή μεταμεσονύκτια ανακοίνωση το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ανακοίνωσε την ολοκλήρωση των εργασιών του 19ου συνεδρίου με την εκλογή νέας επιτροπής.
Αυτή στην πρώτη της συνεδρίαση εξέλεξε νέο Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ τον Δημήτρη Κουτσούμπα.
Τα κρίσιμα Συνέδρια του ΚΚΕ μετά το 1974
Τα συνέδρια του ΚΚΕ από τη μεταπολίτευση έως σήμερα αποτέλεσαν, στο έναν ή τον άλλο βαθμό, σταθμούς στην ιστορία του. Από το 10ο Συνέδριο το 1978, το πρώτο σε συνθήκες νομιμότητας, μέχρι και το 19ο Συνέδριο που ξεκινά σήμερα τις εργασίες του στον Περισσό. Ωστόσο τρία συνέδρια του ΚΚΕ, από το 1974 και μετά, αποτέλεσαν κρίσιμους σταθμούς. Το 10ο Συνέδριο το 1978 που ήταν το πρώτο νόμιμο και στο οποίο καταγράφηκε η υπεροχή του ΚΚΕ έναντι του ΚΚΕ Εσωτερικού. Το 13ο το 1991, καθώς επήλθε η διάσπαση του κόμματος και σηματοδότησε «δραματικές κομματικές απώλειες». Και τέλος το 15ο Συνέδριο, στο οποίο ψηφίστηκαν το νέο πρόγραμμα και το καταστατικό του κόμματος.
10o. Το πρώτο νόμιμο μετά την παρανομία
12-20 Μαΐου 1978: Το 10ο Συνέδριο συνήλθε στην Αθήνα (Γήπεδο «Μίλωνα») και ήταν το πρώτο νόμιμο ύστερα από 27 χρόνια παρανομίας. Είναι το πρώτο στο οποίο καταγράφηκε η υπεροχή του ΚΚΕ έναντι του τότε ΚΚΕ εσωτερικού. Το 1978 το ΚΚΕ φαινόταν να είναι η βασική έκφραση της Αριστεράς.
12-20 Μαΐου 1978: Το 10ο Συνέδριο συνήλθε στην Αθήνα (Γήπεδο «Μίλωνα») και ήταν το πρώτο νόμιμο ύστερα από 27 χρόνια παρανομίας. Είναι το πρώτο στο οποίο καταγράφηκε η υπεροχή του ΚΚΕ έναντι του τότε ΚΚΕ εσωτερικού. Το 1978 το ΚΚΕ φαινόταν να είναι η βασική έκφραση της Αριστεράς.
Το ΚΚΕ έκανε το συνέδριό του, καθώς είχε βγει εκλογικά ενισχυμένο στις βουλευτικές του 1977 (480.272 ψήφοι, ποσοστό 9,36% και 11 έδρες). Είχε προηγηθεί το μέτριο αποτέλεσμα της Ενωμένης Αριστεράς (464.787 ψήφοι, ποσοστό 9,47 και 8 έδρες) το 1974 (συμμαχία του ΚΚΕ και της αναγεννημένης ΕΔΑ, μέσω της οποίας συμμετείχε το ΚΚΕ εσ.). Γενικός γραμματέας του ΚΚΕ επανεκλέχθηκε ο Χαρίλαος Φλωράκης, ενώ στις θέσεις που υιοθέτησε το συνέδριο ήταν ότι «για την πραγματοποίηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού επαναστατικού μετασχηματισμού της χώρας επιβάλλεται να περάσει η εξουσία από τα χέρια της ντόπιας μονοπωλιακής ολιγαρχίας στα χέρια των αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δημοκρατικών δυνάμεων...». Το συνέδριο υιοθέτησε την ιδέα για μία ευρύτερη δημοκρατική συνεργασία με όλα τα δημοκρατικά κόμματα και ομάδες, που αντιτίθενται σε μια σειρά από πλευρές της πολιτικής της κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή.
13o. Η σύγκρουση των δύο ρευμάτων
19-24 Φεβρουαρίου 1991: Το 13ο Συνέδριο αποδείχθηκε το πιο κρίσιμο στη μεταπολιτευτική ιστορία του, καθώς είχαν μορφοποιηθεί δύο εσωκομματικά ρεύματα (με όρους εκείνης της εποχής ανανεωτικό και συντηρητικό). Το πρώτο ρεύμα ηττήθηκε οριακά στις εκλογές για την ανάδειξη της Κεντρικής Επιτροπής. Το συνέδριο διεξήχθη στην κλειστή αίθουσα του Ολυμπιακού Σταδίου και πήραν μέρος 1.275 αντιπρόσωποι και 660 παρατηρητές. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ΚΚΕ εκλέγεται γενικός γραμματέας γυναίκα, η 46χρονη τότε Αλέκα Παπαρήγα. Η κ. Παπαρήγα ήταν το μοναδικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου που δεν εξελέγη αντιπρόσωπος του συνεδρίου. Ο Χαρίλαος Φλωράκης και με την ιδιότητα του προέδρου του κόμματος έπαιξε καθοριστικό ρόλο τόσο στους εσωτερικούς συσχετισμούς όσο και για την εκλογή της κ. Παπαρήγα στη θέση του γραμματέα του κόμματος. Στην ψηφοφορία που έγινε μεταξύ των μελών της Κεντρικής Επιτροπής η κ. Παπαρήγα πήρε 57 ψήφους έναντι 53 του Γιάννη Δραγασάκη, υποψήφιος των λεγόμενων ανανεωτών. Πέντε μήνες αργότερα, με αφορμή τον «Συνασπισμό», θα επέλθει η διάσπαση και τον Ιούλιο του '91 αποχωρούν από το ΚΚΕ 45 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής. Σημειώνεται ότι λόγω των εσωκομματικών εξελίξεων εκτάκτως συνήλθε, τον Δεκέμβριο του 1991, το 14ο Συνέδριο, αυτήν τη φορά στην αίθουσα συνεδρίων, στο Περισσό.
15o. Νέο πρόγραμμα και καταστατικό
22-26 Νοεμβρίου 1996: Το 15ο Συνέδριο αποδεικνύεται καθοριστικό, καθώς ψήφισε νέο πρόγραμμα και καταστατικό. Πανηγυρικά επανεκλέγεται γραμματέας η Αλέκα Παπαρήγα. Το συνέδριο επικροτεί τη θέση του «λαϊκού μετώπου», ενώ επισημαίνει ότι κινητήριες δυνάμεις της σοσιαλιστικής επανάστασης θα είναι η εργατική τάξη ως ηγετική δύναμη, οι μισοπρολετάριοι, η φτωχή αγροτιά και τα πιο καταπιεσμένα λαϊκά μικροαστικά στρώματα. Με βάση την εκτίμηση αυτή, στόχος είναι η οικοδόμηση ενός «αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου πάλης». Σημειώνεται ότι οι σημερινές διαφωνίες μελών, εν όψει του 19ου Συνεδρίου, που καταγράφηκαν στον προσυνεδριακό διάλογο, είχαν ως σημείο αναφοράς το 15ο Συνέδριο. Μέλη και πρώην στελέχη του κόμματος εξέφρασαν διαφωνίες για τη σημερινή «γραμμή» της «λαϊκής εξουσίας» που καλούνται να υιοθετήσουν οι σύνεδροι. Στο 15ο Συνέδριό του το ΚΚΕ διαμόρφωσε νέα στρατηγική, ενώ το 16ο Συνέδριο (2000) προχώρησε σε πιο αναλυτική επεξεργασία της πολιτικής συμμαχιών του κόμματος. Εντούτοις, κατά τη διάρκειά του δημιουργήθηκαν τριβές σχετικά με την τακτική του κόμματος στο συνδικαλιστικό κίνημα και στη διαδικασία συγκρότησης συμμαχιών. Αυτές οι τριβές οδήγησαν στην αποχώρηση ή τη διαγραφή στελεχών, όπως οι Μήτσος Κωστόπουλος και Γιάννης Θεωνάς.
22-26 Νοεμβρίου 1996: Το 15ο Συνέδριο αποδεικνύεται καθοριστικό, καθώς ψήφισε νέο πρόγραμμα και καταστατικό. Πανηγυρικά επανεκλέγεται γραμματέας η Αλέκα Παπαρήγα. Το συνέδριο επικροτεί τη θέση του «λαϊκού μετώπου», ενώ επισημαίνει ότι κινητήριες δυνάμεις της σοσιαλιστικής επανάστασης θα είναι η εργατική τάξη ως ηγετική δύναμη, οι μισοπρολετάριοι, η φτωχή αγροτιά και τα πιο καταπιεσμένα λαϊκά μικροαστικά στρώματα. Με βάση την εκτίμηση αυτή, στόχος είναι η οικοδόμηση ενός «αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου πάλης». Σημειώνεται ότι οι σημερινές διαφωνίες μελών, εν όψει του 19ου Συνεδρίου, που καταγράφηκαν στον προσυνεδριακό διάλογο, είχαν ως σημείο αναφοράς το 15ο Συνέδριο. Μέλη και πρώην στελέχη του κόμματος εξέφρασαν διαφωνίες για τη σημερινή «γραμμή» της «λαϊκής εξουσίας» που καλούνται να υιοθετήσουν οι σύνεδροι. Στο 15ο Συνέδριό του το ΚΚΕ διαμόρφωσε νέα στρατηγική, ενώ το 16ο Συνέδριο (2000) προχώρησε σε πιο αναλυτική επεξεργασία της πολιτικής συμμαχιών του κόμματος. Εντούτοις, κατά τη διάρκειά του δημιουργήθηκαν τριβές σχετικά με την τακτική του κόμματος στο συνδικαλιστικό κίνημα και στη διαδικασία συγκρότησης συμμαχιών. Αυτές οι τριβές οδήγησαν στην αποχώρηση ή τη διαγραφή στελεχών, όπως οι Μήτσος Κωστόπουλος και Γιάννης Θεωνάς.
ΕΘΝΟΣ On Line
08:32 14/4/13
08:32 14/4/13
No comments:
Post a Comment