Έργα φύσης και ποιητων

Βάσω Αποστολοπούλου-Αναστασίου

Μάνα Φύση! Πόσο υπέροχα και θαυμαστά τα έργα σου! Καλημέρα φίλες 

και φίλοι του "Βαλς", να έχετε μια πολύ όμορφη Κυριακή!

**********************

Γιάννης Ποταμιάνος

Μοναξιά δωματίου

Ενα πρόσωπο μπρος στο παράθυρο

Απέναντι στο πάρκο η ζωή

                                           καλλικέλαδη

Τα παιδιά παίζουν, οι φωνές τους

                       αντιλαλούν χαρούμενες

Οι μητέρες στα παγκάκια άγρυπνες

              καμαρώνουν και προσέχουν

Ώρα πολλή τα κοιτώ, κουράστηκα

Ένα σύννεφο σκέπασε τον ήλιο

Οι πρώτες σταγόνες πέφτουν

                                    το τζάμι θολώνει

Οι μητέρες με τα παιδιά φεύγουν

                 το παιγνίδι μένει ατέλειωτο

Εγώ ακόμα μπρος στο παράθυρο

                  κοιτάζω τ’ άδεια παγκάκια

Ώρες ατέλειωτες, το σύννεφο φεύγει

                                        ο ήλιος φεύγει

Ένας άστεγος έρχεται, ψάχνει

                    στεγνό μέρος να κοιμηθεί

Τελικά φεύγει κι’ αυτός μες τη νύχτα

Έξω σκοτάδι

Εγώ ακόμα μπρος στο παράθυρο

Κοιτάζω τώρα το πρόσωπό μου

                να καθρεφτίζεται στο τζάμι

Η νύχτα έξω απλώνεται στην πόλη

                           κι αργεί να ξημερώσει

                              14 Μαΐου 2013

                            Γιάννης Ποταμιάνος

***************

Χλόη Κουτσουμπέλη

ΑΣ
Ας προσποιηθούμε πως ουδέποτε συνέβη.

Εκείνο το κρεβάτι πλωτό σπίτι.
Πως στην συνέχεια δεν ξεπρόβαλλες 
συνέχεια
στα στενά καντούνια και πίσω απ' τις καμάρες
στο ολόφωτο νησί
ή καλύτερα ας αποδώσουμε
αυτές τις ξαφνικές σου εμφανίσεις
στην κεκτημένη ταχύτητα
που έχουν οι στιγμές
που ενώ τις στραγγαλίζεις
συνεχίζουν ακέφαλες να περπατούν
στάζοντας αίμα.
Ναι, ας προσποιηθούμε.
Πως δεν ήταν αυτή η εκδρομή
που σχεδιάζαμε από καιρό μαζί να πάμε.

Γιατί πίσω από κάθε ζωντανή εκδρομή
υπάρχει η δίδυμη της,

Η εκδρομή που δεν θα κάνουμε ποτέ.

 *****

Ρένα Τσαβαρή

Την Στιγμή που όλοι εμείς μετράμε το μέγεθος της καταστροφής της οικονομικής

 μας κατάστασης και της κοινωνικής μας υπόστασης,λόγο Κρίσης.
Ένα παιδί μετράει την απώλεια της αγκαλιάς της ΜΑΝΑΣ του.
Ο Πόλεμος σκληρότατος και άκαρδος της πήρε την μανούλα.
Ζωγράφισε την μάνα με κιμωλία στον δρόμο και κούρνιασε μέσα της.
Σκληρό; Γραφικό;

Α Λ Η Θ Ι Ν Ο!

Ευχαριστώ Μαρινάκι που με κάνεις ανθρώπινη 

Καλησπέρα

Στο βαλς μιας ζωής στήριξαν τα όνειρά τους.

Και πήρε χρώμα και χαρά η όμορφη καρδιά τους.

Καλησπέρα παρεάκι ..
Αφήνω τον βασιλικό μου στο μπαλκονάκι μας!

Ρένα Τσαβαρή!

                   *********

Καλως ήρθες ζωή

bollywoodvideos007
***

Elisabeth Maousidou

Πίνακας : Γιάννης Γαΐτης (1923-1984) 1923 Ο Γιάννης Γαΐτης γεννιέται στην Αθήνα. 1942 Γράφεται στη Σχολή Καλών Τεχνών, απ' όπου αποφοιτά το 1954. 1944 Πρώτη προσωπική έκθεση στο σπίτι του, στην οδό Μαυροματαίων 35. Από εκείνη τη χρονιά και έως το 1947 εκθέτει, ετησίως, στον Παρνασσό, αρχικά παραστατικούς πίνακες και αργότερα βιομορφικά έργα. 1948 Συμμετέχει στην πρώτη μεταπολεμική Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση. Πρώτες απόπειρες κυβιστικής γλυπτικής. 1949 Συμμετέχει στην ομάδα "Ακραίοι" που ιδρύει ο Αλέκος Κοντόπουλος. 1954 Εκθέτει στο Κεντρικόν κυβιστικές και σουρεαλιστικές συνθέσεις. Την ίδια χρονιά φεύγει για να εγκατασταθεί μόνιμα στο Παρίσι. 1957 Παρουσιάζει -από τους πρώτους έλληνες καλλιτέχνες- χειρονομιακούς πίνακες στην παρισινή γκαλερί "Diderot", επηρεασμένος από την "Art Informel" και το κίνημα "Cobra". 1959 Εκθέτει στο Ζυγό την ενότητα "Φυλλώματα", μια σειρά από πίνακες με παχιά πάστα. 1960 Αρχίζει να πλάθει εικονογραφικά τον οικολογικό, φαντασιακό μικρόκοσμό του, ενώ εκθέτει από εδώ και στο εξής, ευρύτατα, διεθνώς. 1962 Φιλοτεχνεί τα σκηνικά και τα κουστούμια της παράστασης "Το Μπαλκόνι" του Jean Genet που ανεβαίνει στο θέατρο Βεργή (1962-63, 1963-64). 1967 Εμφανίζεται στους πίνακές του το "ανθρωπάκι" σε πρωτόλεια μορφή. Έργα με το εξπρεσιονιστικό προφίλ παρουσιάζονται τη ίδια χρονιά στη γκαλερί "T" του Harlem και στην IX Biennale του Sao Paulo. 1970 Το "ανθρωπάκι" σχηματοποιείται γραμμικά και η προσέγγιση του Γαΐτη γίνεται γεωμετρική. Κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας δημιουργεί τα πρώτα περιβάλλοντα, ενώ επεκτείνεται παράλληλα και στις εφαρμοσμένες τέχνες. 1980 Ζωγραφίζει την ενότητα "Αρχαιότητες", κάνοντας άμεσες αναφορές στην αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική και αγγειογραφία. 1981 "Happening" στους δρόμους της Θεσσαλονίκης με ζωντανούς ανθρώπους ντυμένους "ανθρωπάκια". 1983 Πρώτη, μικρή αναδρομική έκθεση στο πολυκατάστημα "Μινιόν". 1984 Αναδρομική έκθεση στην Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου. Μια εβδομάδα μετά τα εγκαίνια, ο Γιάννης Γαΐτης πεθαίνει στην Αθήνα.