ΠΟΙΗΣΗ- Δύο ποιήματα του Θύμιου Χαραλαμπόπουλου,Μελβούρνη

Θύμιος Χαραλαμπόπουλος*

ΣΕ ΛΙΓΟ

Σε λίγο που η σκουριά μπει για τα καλά 
προς τα μέσα
και η πορεία λυγίσει σε χωματένια μέτρα
και οι φωνές σου
θα σαπίζουν σαν φύλλα σε λίμνη
και τα μπαλωμένα λάβαρα
θα σκύβουν στο χώμα
και τα λεηλατημένα όνειρα
θα σεργιανάν
σε σελίδες νοτισμένες 
χωρίς όνομα
Εσύ θα μετράς μια
Οδύσσεια από ήτες!

Αποδέσμευση

Πετάω τους χειμώνες,ντύνομαι τα καλοκαίρια
και χωρίς αναβολές,σκέψεις και διλήμματα,
με πολλά ματωμένα δάκρυα,ενθύμια προσκυνήματα
κόβω εισιτήριο χωρίς επιστροφή γι άλλα λημέρια.

Προορισμός μου,πέρα απ΄τα σύννεφα,ψηλά στ΄αστέρια
πάνω απ΄το φεγγάρι και τα κύματα
εκεί που δεν υπάρχουν κυβερνήσεις...σχήματα
και δεν φτάνουν των ανθρώπων τα μαχαίρια.

Εκεί,μακριά απ΄το ανταριασμένο μαγαζί του κόσμου
μονάχη μου...μ΄ένα κλωνάρι δυόσμου
όλες τις έγνοιες του πλανήτη γη θα αστοχάω..

Μακριά από πόρνους,πόρνες και λεχρίτες
και όλους τους θεοσεβούμενους κοπρίτες
πουλί...τζιτζίκι θα γινώ...ανέμελα θα τραγουδάω.

Στην Γιωργίτσα! **

*Ειναι πρόεδρος των Ελλήνων Λογοτεχνών Μελβούρνης
** Μητέρα του ποιητή