ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΚΙΤΣΑΚΗΣ
Ο παλαίμαχος δημοσιογράφος της Μελβούρνης Νίκος Κιτσάκης βρέθηκε αυτο το καλοκαιρι στην Ελλάδα και παρότι το ταξίδι του αποτελούσε κυριολεκτικά ένα Προσκύνημα στην πατρίδα δεν έχασε την ευκαιρία και μόλις ¨"μυρίστηκε" ένα καλο ρεπορτάζ με τον θρύλο του Ελληνικόυ ποδοσφαίρου Κωστα Νεστορίδη έτρεξε όπως τότε τις τελευταίες δεκαετίες του περ. αιώνα και να το αποτέλεσμα..
Γι’ αυτό και έγινε τραγούδι από τον Ζαγοραίο που έλεγε: «Και σαν τον Νεστορίδη κανένας δεν θα βγει, να λέει πως η μπάλα εκεί θα καρφωθεί».
ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΟΣ ΜΕ… ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΝΟΜΑ
Όταν ήλθε στην Ελλάς Μελβούρνης από την ΑΕΚ τον Απρίλη του ’66, ως προπονητής και παίκτης, από τα πρώτα παιχνίδια όλοι μιλούσαν γι’ αυτόν, Έλληνες και ξένοι.
Μάλιστα, από τον πρώτο του αγώνα με αντίπαλο τη Γιουβέντους και μπροστά σε 20 χιλιάδες κόσμο, που ήταν ρεκόρ στο Μιντλ Παρκ έως ότου κατεδαφίστηκε γύρω στο 1995, ο «Νέστορας» έβαλε και το μοναδικό γκολ (1-0).
ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΟΣ ΜΕ… ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΝΟΜΑ
Όταν ήλθε στην Ελλάς Μελβούρνης από την ΑΕΚ τον Απρίλη του ’66, ως προπονητής και παίκτης, από τα πρώτα παιχνίδια όλοι μιλούσαν γι’ αυτόν, Έλληνες και ξένοι.
Μάλιστα, από τον πρώτο του αγώνα με αντίπαλο τη Γιουβέντους και μπροστά σε 20 χιλιάδες κόσμο, που ήταν ρεκόρ στο Μιντλ Παρκ έως ότου κατεδαφίστηκε γύρω στο 1995, ο «Νέστορας» έβαλε και το μοναδικό γκολ (1-0).
Ήταν ο παίκτης που οι φίλαθλοι πήγαιναν στο γήπεδο μόνο γι’ αυτόν, να δούνε τις περίτεχνες ενέργειές του και τα γκολ που δεν φανταζόσουν ότι θα έβλεπες. Ήταν να το χαίρεσαι. Έδινε τις δικές του παραστάσεις με εμπνεύσεις της στιγμής, προσφέροντας θέαμα και ουσία. Γι’ αυτό και τον χειροκροτούσαν όλοι, ακόμα και οι πιο φανατικοί των άλλων ομάδων. Κι ήταν 36 ετών!
Θυμάμαι… ένα άρθρο του εκλεκτού δημοσιογράφου Fred Villiers, στην εφημερίδα «Soccer News» που έγραφε για τον Νεστορίδη: «He is not a Greek player… he is a Brazilian with a Greek name». Δηλαδή, αυτός δεν είναι Έλληνας παίκτης… αυτός είναι Βραζιλιάνος με ελληνικό όνομα.
Θυμάμαι… πολλά απ’ τα παιχνίδια του Νεστορίδη και στο Μιντλ Παρκ και στο Ολύμπικ Παρκ, αλλά πώς να περιγράψεις αυτά που έκανε στο γήπεδο, με τις κομπίνες που σκάρωνε στους αντιπάλους και τα απίθανα γκολ που έβαζε με το «Νεστορίδειο» φάλτσο, από κόρνερ, από φάουλ και με πλασέ χωρίς να κοιτάζει το τέρμα!
Τα διηγούμαι καμιά φορά στους σημερινούς του ποδοσφαίρου και δεν τα πιστεύουν. Τα θεωρούν υπερβολικά. Υπάρχουν όμως μαρτυρίες παλιών που τα είδαν με τα μάτια τους και τα επιβεβαιώνουν και Θα τα δείτε παρακάτω.
Θυμάμαι… πολλά απ’ τα παιχνίδια του Νεστορίδη και στο Μιντλ Παρκ και στο Ολύμπικ Παρκ, αλλά πώς να περιγράψεις αυτά που έκανε στο γήπεδο, με τις κομπίνες που σκάρωνε στους αντιπάλους και τα απίθανα γκολ που έβαζε με το «Νεστορίδειο» φάλτσο, από κόρνερ, από φάουλ και με πλασέ χωρίς να κοιτάζει το τέρμα!
Τα διηγούμαι καμιά φορά στους σημερινούς του ποδοσφαίρου και δεν τα πιστεύουν. Τα θεωρούν υπερβολικά. Υπάρχουν όμως μαρτυρίες παλιών που τα είδαν με τα μάτια τους και τα επιβεβαιώνουν και Θα τα δείτε παρακάτω.
Κρίμα που εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε τηλεόραση στα γήπεδα, ούτε στην Αυστραλία ούτε στην Ελλάδα ώστε να δούνε οι σημερινοί ποδοσφαιριστές και φίλαθλοι τι έκανε αυτός ο άνθρωπος μέσα στο γήπεδο.
Για να λέμε όμως την αλήθεια, τον καιρό που ήρθε ο Νεστορίδης στην Ελλάς, όλες οι ομάδες των μεταναστών είχαν στη δύναμή τους παικταράδες… μεγάλα ονόματα από την Ευρώπη που είχαν έρθει πριν το ’64 χωρίς να χρειάζονται μεταγραφές, κι’ έμειναν στην Αυστραλία πολλά χρόνια. Κανένας όμως δεν μας συνεπήρε όπως ο δικός μας ο Νεστορίδης. Αυτός ήταν ο καλύτερος απ’ όλους – «the best from the best».
Λέγοντας αυτά, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που ευτύχησα να δω αυτόν τον μεγάλο Έλληνα ποδοσφαιριστή με τα κυανόλευκα χρώματα της Ελλάς, και να γράψω γι’ αυτόν τότε που ξεκινούσα σαν δημοσιογράφος στις εφημερίδες «Πυρσός» και «Αθλητική Ηχώ» και επειδή μου δόθηκε η ευκαιρία να τον ξαναδώ, πριν από δυο μήνες στην Ελλάδα, ύστερα από 46 ολόκληρα χρόνια, με αφορμή αυτή τη συνέντευξη. Έτσι, για να θυμηθούμε τα παλιά…
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΘΕΑ
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΘΕΑ
Η ιδέα για τη συνέντευξη αυτή με αναμνήσεις από τη ζωή και την καριέρα του Κώστα Νεστορίδη γεννήθηκε ένα βραδάκι στις αρχές του περασμένου Ιούνη, όταν ο γράφων βρέθηκε στην καφετέρια του χωριού μου Λογγάδες Ιωαννίνων, με μια παρέα ποδοσφαιρόφιλων, την ώρα που η τηλεόραση έδειχνε τον Νεστορίδη να μιλάει για την «ταλαιπωρημένη» ΑΕΚ που την πέταξαν στην Γ’ Εθνική.
Δεν πρόλαβα να τελειώσω την κουβέντα για την γνωριμία μου με τον Νεστορίδη στην Αυστραλία και πετάχτηκε ένας από την παρέα, ο Βαγγέλης Καραλής, χρόνια «νταλικέρης» στην Αθήνα, και μου λέει: «Με τον Κώστα είμαστε φιλαράκια, τον ξέρω πάνω από 40 χρόνια. Θα τον πάρω τώρα τηλέφωνο και θα του πω ότι θα πας να τον δεις στην Καλλιθέα πριν επιστρέψεις στην Αυστραλία. Σύμφωνοι Κιτσάκη;» Ήθελε ρώτημα; Το ραντεβού κλείστηκε επιτόπου, αφού πρώτα μίλησα κι’ εγώ με τον Νεστορίδη.
Όταν έφθασα στην Αθήνα από τα Γιάννενα, έμεινα στο Περιστέρι, στα ξαδέλφια μου Δημήτρη και Ευτυχία, αλλά το «στέκι» μου ήταν το Μοναστηράκι, κυρίως για το λόγο του ότι εκεί συναντούσα καθημερινά για τον πρωινό καφέ δύο παιδικούς μου φίλους και συμμαθητές από το δημοτικό και από το γυμνάσιο, τον καθηγητή Κώστα Λογοθέτη, και τον γιατρό Δημήτρη Κάκκαβο, διευθυντή του Α’ Καρδιοχειρουργικού Τμήματος του Ευαγγελισμού.
Κι ύστερα, επειδή μου άρεσε πολύ η εικόνα στο Μοναστηράκι, τα τουριστικά μαγαζιά, τα φαγάδικα και οι καφετερίες στην πλατεία και στα δρομάκια μέχρι το Θησείο, και φυσικά επειδή ήταν εύκολα να παίρνω τον ηλεκτρικό για την Καλλιθέα, να πηγαίνω στον Νεστορίδη και να τα λέμε.
ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ
«Οι γονείς μου ξεκίνησαν από τη Μ. Ασία» λέει ο Νεστορίδης. «Έφθασαν στη Θράκη με τα καραβάνια της προσφυγιάς και από εκεί στην Δράμα όπου γεννήθηκα και εγώ τον Μάρτη του 1930.
«Η μητέρα μου η Κυριακή δούλευε ως καθαρίστρια ενώ ο πατέρας μου ο Γιώργος δεν είχε τακτική δουλειά και πήρε το δρόμο για την Αθήνα. Όταν τακτοποιήθηκε εργασιακά μας έφερε όλους εδώ στην Καλλιθέα.
Κι ύστερα, επειδή μου άρεσε πολύ η εικόνα στο Μοναστηράκι, τα τουριστικά μαγαζιά, τα φαγάδικα και οι καφετερίες στην πλατεία και στα δρομάκια μέχρι το Θησείο, και φυσικά επειδή ήταν εύκολα να παίρνω τον ηλεκτρικό για την Καλλιθέα, να πηγαίνω στον Νεστορίδη και να τα λέμε.
ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ
«Οι γονείς μου ξεκίνησαν από τη Μ. Ασία» λέει ο Νεστορίδης. «Έφθασαν στη Θράκη με τα καραβάνια της προσφυγιάς και από εκεί στην Δράμα όπου γεννήθηκα και εγώ τον Μάρτη του 1930.
«Η μητέρα μου η Κυριακή δούλευε ως καθαρίστρια ενώ ο πατέρας μου ο Γιώργος δεν είχε τακτική δουλειά και πήρε το δρόμο για την Αθήνα. Όταν τακτοποιήθηκε εργασιακά μας έφερε όλους εδώ στην Καλλιθέα.
«Τώρα, πότε άρχισα να κλωτσάω τη μπάλα δεν θυμάμαι ακριβώς, μπορεί να ήμουν πέντε ή και έξι χρονών, αλλά μπορεί και να γεννήθηκα με την μπάλα στα πόδια, όπως το έχω ξαναπεί χιλιάδες φορές.
«Ξέρετε, στα παιδικά μου χρόνια πέρασα μεγάλες ταλαιπωρίες και έμαθα μπάλα κάτω από απίστευτες συνθήκες. Από ζωτική ανάγκη ρίχτηκα στη δουλειά πολύ μικρός, ούτε δημοτικό δεν έβγαλα, μόνο τρεις τάξεις πήγα σχολείο. Και τι δεν έκανα για να διευκολύνω κάπως τη φτωχή μου οικογένεια. Δούλευα λούστρος, βοηθός τσαγκάρη, μικροπωλητής, μέχρι και πρόβατα φύλαγα στα χωριά της Πρέβεζας.
«Κι όμως, όλες αυτές οι δουλειές δεν μου στέρησαν την όρεξη για μπάλα. Αντιθέτως, μόλις τελείωνα το μεροκάματο, έτρεχα στις αλάνες. Ακόμα και στην Πρέβεζα παράταγα τα πρόβατα στην πλαγιά του βουνού και έτρεχα σε ένα γήπεδο με χορτάρι (λιβάδι ήταν) που έπαιζαν Ιταλοί στρατιώτες. Με βλέπανε οι Ιταλιάνοι πώς κλώτσαγα τη μπάλα και μου λέγανε: Ε, εσύ πίκολο, είσαι πολύ καλός, θα σε πάρουμε στην Ιταλία.
«Η πρώτη μου ομάδα ήταν η Ελλάδα Μοσχάτου που έπαιζε σε μια μικρή κατηγορία του Πειραιά. Εκεί έπαιξα δύο χρόνια, αλλά με άλλο όνομα, με το παρατσούκλι Μπρίτζος, όπως με ήξερε όλη η Καλλιθέα. Έβαζα πολλά γκολ, 4-5 σε κάθε αγώνα κι έγινα πολύ γνωστός. Τότε πέσανε όλες οι ομάδες πάνω μου για να με πάρουν, αφού πρώτα έφυγα... νύχτα από την Ελλάδα Μοσχάτου για να μην τιμωρηθώ από την ΕΠΟ. Τελικά υπόγραψα στον Πανιώνιο όπου αγωνίστηκα επτά χρόνια.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ... ΣΤΗΝ ΑΕΚ
«Το καλοκαίρι του 1955 ήρθε η ώρα της μεγάλης μεταγραφής μου στην ΑΕΚ, αλλά με διετή αποκλεισμό, γιατί υπέγραψα χωρίς τη συγκατάθεση του Πανιωνίου, που ήθελε να με δώσει στον Ολυμπιακό ή στον Παναθηναϊκό. Έπρεπε λοιπόν να καθίσω στο περιθώριο για δύο χρόνια και μετά να παίξω στην ΑΕΚ ελεύθερα.
«Όταν τελείωσε ο διετής αποκλεισμός μου και έπαιξα στο πρωτάθλημα 1957-58, πέτυχα 11 γκολ σε 22 αγώνες και η ΑΕΚ τερμάτισε στην 2η θέση. Από την άλλη χρονιά, 1958-59 και για πέντε συνεχή χρόνια έβγαινα πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα Ελλάδας, πράγμα που δεν έχει κατορθώσει κανένας άλλος ποδοσφαιριστής.
«Τι να πω για την ΑΕΚ» λέει ο Κώστας καθώς μας δείχνει παλιές φωτογραφίες και αμέτρητα αποκόμματα από εφημερίδες της εποχής εκείνης, και βέβαια το βιογραφικό του βιβλίο που επιμελήθηκε ο εκλεκτός δημοσιογράφος και φίλος του, Νίκος Κατσαρός.
«Τι να πω για την ΑΕΚ» λέει ο Κώστας καθώς μας δείχνει παλιές φωτογραφίες και αμέτρητα αποκόμματα από εφημερίδες της εποχής εκείνης, και βέβαια το βιογραφικό του βιβλίο που επιμελήθηκε ο εκλεκτός δημοσιογράφος και φίλος του, Νίκος Κατσαρός.
«Πράγματι, έζησα πολλές και μεγάλες στιγμές με την ΑΕΚ και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Σε πολλά παιχνίδια ήμουν όλη η ομάδα και έβαλα όλα τα γκολ, με τον Ατρόμητο έξι, με τον Ηρακλή πέντε, με τη Δόξα Δράμας και τον Απόλλωνα Αθηνών τέσσερα, ακόμα και μέσα στην Γαλλία έβαλα τέσσερα στη Νις. Πρέπει να έχω σκοράρει και 18-19 φορές από κόρνερ, μάλιστα σε ένα παιχνίδι στη Μελβούρνη πέτυχα δύο γκολ από κόρνερ. Επίσης και στη Ρεάλ Μαδρίτης με Ντι Στέφανο και Πούσκας στη σύνθεση της έβαλα γκολ απ’ ευθείας από κόρνερ.
«Άλλη μπάλα τότε, άλλοι μπαλαδόροι, άλλα χρόνια.... Τώρα το ποδόσφαιρο έχει λεφτά, πολλά λεφτά, κι αν είσαι έξυπνος μπορείς να φτιάξεις τη ζωή σου. Δεν λέω, και τότε είχε λεφτά, όχι τόσα πολλά, αλλά αρκετά για να ζήσεις. Η διαφορά είναι ότι στην εποχή μου, τα νέα παιδιά ξεκινούσαν με το μυαλό στην μπάλα, ενώ σήμερα όλοι οι νέοι ποδοσφαιριστές ξεκινούν με το μυαλό στα χρήματα.
«Για μένα, η ΑΕΚ είναι το πιο όμορφο κομμάτι της ζωής μου. Είναι το σπίτι μου, είναι η δεύτερη μου οικογένεια. Γι’ αυτό και θα σταθώ στο πλευρό της, ύστερα από την «εγκληματική» απόφαση του συστήματος να την υποβιβάσει στην Γ’ Εθνική και θα την στηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις να την ξαναφέρουμε ψηλά, εκεί που της αξίζει. Κι αν υπάρχουν κι άλλοι που θέλουν να κάνουν το ίδιο, για να ξανασταθεί στα πόδια της η ΑΕΚ, έχει καλώς, διαφορετικά να πάνε σπίτι τους.
«Εγώ είμαι πρόσφυγας, η ΑΕΚ είναι η ομάδα που αγάπησα, σ’ αυτή ήθελα να παίξω και σ’ αυτήν θα αφοσιωθώ μέχρι την τελευταία που πνοή».
«Εγώ είμαι πρόσφυγας, η ΑΕΚ είναι η ομάδα που αγάπησα, σ’ αυτή ήθελα να παίξω και σ’ αυτήν θα αφοσιωθώ μέχρι την τελευταία που πνοή».
ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ
Στην εθνική ομάδα ο Νεστορίδης έπαιξε μόνο 17 φορές και σημείωσε 3 γκολ. Το ότι ο Κώστας δεν είχε περισσότερες συμμετοχής στην εθνική ή το ότι δεν απέδιδε σύμφωνα με την αξία του είναι γνωστό σε όλους τους παλιούς του ποδοσφαίρου.
«Με τους εκλέκτορες και τους προπονητές της εθνικής δεν είχα και τις καλύτερες σχέσεις» λέει ο ίδιος, «αλλά για χάρη της φανέλας του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος έπαιξα όσες φορές με κάλεσαν».
Να προσθέσουμε εδώ ότι ο Νεστορίδης έπαιξε επί επτά χρόνια την εθνική ενόπλων. Τον κρατούσαν την αεροπορία, ώσπου διαμαρτυρήθηκαν οι ξένες χώρες που έπαιζαν αντίπαλοι κι’ έτσι αποφάσισαν να του δώσουν απολυτήριο.
ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΗ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΧΘΕΣ
O Κώστας Νεστορίδης
«Θυμάμαι την Ελλάς Μελβούρνης και τον κόσμο της σαν να ήταν χθες, κι ας πέρασαν 46 ολόκληρα χρόνια. Η Ελλάς υπάρχει ακόμα στη ζωή μου, γιατί μου προσέφερε τόσα πολλά εκείνα τα δύο χρόνια και πάνω από όλα την εκτίμηση της ομογένειας.
«Στη Μελβούρνη ζήσαμε ωραία» θα πει η σύζυγός του κ. Ελένη, η οποία στο άκουσμα της Ελλάς ήρθε να καθίσει στο τραπέζι μας. «Μόνο εκεί είχαμε ένα όμορφο σπίτι. Ο κόσμος τον λάτρεψε τον Κώστα, ακόμα και οι φίλαθλοι των άλλων ομάδων, ανεξαρτήτως εθνικότητας, τον χειροκροτούσαν.
«Η Ελλάς πήγαινε πάρα πολύ καλά, ιδίως τον πρώτο χρόνο που πήραμε και το πρωτάθλημα, ενώ ο Κώστας αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ. Έτσι, δεν είναι;»
Έτσι ακριβώς όπως τα λέτε κυρία Ελένη. Το 1966 έμεινε στην ιστορία ως η χρυσή χρονιά του Κώστα Νεστορίδη.
«Η Ελλάς πήγαινε πάρα πολύ καλά, ιδίως τον πρώτο χρόνο που πήραμε και το πρωτάθλημα, ενώ ο Κώστας αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ. Έτσι, δεν είναι;»
Έτσι ακριβώς όπως τα λέτε κυρία Ελένη. Το 1966 έμεινε στην ιστορία ως η χρυσή χρονιά του Κώστα Νεστορίδη.
Και οι δύο τους ένιωσαν ευχάριστα που πήγα στο σπιτικό τους στην Καλλιθέα και με ρωτούσαν χίλια δύο πράγματα για τη Μελβούρνη. Ήθελαν να μάθουν για την Ελλάς, τους παλιούς συμπαίκτες του Κώστα, τους παλιούς παράγοντες (τους είπα οι περισσότεροι έφυγαν από τη ζωή) και για τόσους άλλους γνωστούς και φίλους που ακόμα θυμούνται τα ονόματά τους.
Ο Κώστας ήθελε να μάθει για «τα παιδιά του» από τη μεγάλη Ελλάς του ’66, μακράν την καλύτερη ομάδα όλων των εποχών. Για όλους είχε να πει μια καλή κουβέντα. Θυμήθηκε και τον Άκερλυ με το παρατσούκλι «φαρμαδόρο» όπως τον αποκαλούσαν τότε οι οπαδοί της ομάδας. «Αυτός ήταν μεγάλος παίχτης, απ’ ό,τι θυμάμαι είχε παίξει και στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Πρέπει να πω ότι ήταν ο μόνος που με καταλάβαινε μέσα στο γήπεδο, γι’ αυτό και βάζαμε και οι δύο πολλά γκολ.
Τον ρώτησα αν θυμάται κάποια περιστατικά από τα δύο χρόνια του στην Ελλάς.
«Πολλά! Θα σας διηγηθώ μόνο δύο, ένα με το κούρεμα του Οδυσσέα Κόκκινου μέσα στ’ αποδυτήρια κι ένα με το πανάκριβο ρολόι που πήρα σαν τίμημα μιας επιτυχίας μου, αλλά δεν το χάρηκα....
Τον ρώτησα αν θυμάται κάποια περιστατικά από τα δύο χρόνια του στην Ελλάς.
«Πολλά! Θα σας διηγηθώ μόνο δύο, ένα με το κούρεμα του Οδυσσέα Κόκκινου μέσα στ’ αποδυτήρια κι ένα με το πανάκριβο ρολόι που πήρα σαν τίμημα μιας επιτυχίας μου, αλλά δεν το χάρηκα....
«Παίζαμε στο Μίντλ Πάρκ, τον Οδυσσέα τον έγραψα μεν ως αναπληρωματικό χωρίς εκείνος να το γνωρίζει αλλά τον έστειλα να καθίσει στην κερκίδα με τον κόσμο, σαν τιμωρία επειδή ήρθε στο γήπεδο πάλι ακούρευτος. Στο ημίχρονο το σκορ ήταν 0-0 και φωνάξαμε τ’ όνομά του από τα μεγάφωνα του γηπέδου να κατέβει αμέσως στ’ αποδυτήρια. Όταν ήρθε είχαμε κάποιον με το ψαλίδι στο χέρι και του είπα: «Οδυσσέα, αν κουρευτείς θα παίξεις στο β’ μέρος, αλλιώς ξαναπήγαινε στην κερκίδα. Σε πέντε λεπτά ο Κόκκινος είχε «μοντέρνο» κούρεμα, σαν το κατσίκι. Μπήκε στο γήπεδο και πήραμε μεγάλη νίκη (2-0) με δύο γκολ δικά του. Αυτός ήταν ο Κόκκινος. Είχε πολλά καλά στοιχεία και βλέποντας το τι μπορούσε να κάνει στο γήπεδο, σκέφτηκα να τον πάρω στην Ελλάδα. Τον έφερα στον Παναθηναϊκό όταν ήταν προπονητής ο Λάκης Πετρόπουλος, αλλά... αλλά; Κλώτσησε την μεγάλη ευκαιρία.
«Ήταν παραμονές ενός κρίσιμου αγώνα με την Κροάτια. Έκανα μια βόλτα στα μαγαζιά της πόλης και στάθηκα μπροστά στη βιτρίνα ενός χρυσοχοείου. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Είχα βάλει στο μάτι ένα υπέροχο ρολόι, αλλά η τιμή του ήταν πολύ τσουχτερή για την τσέπη μου. Με είδε ο Έλληνας καταστηματάρχης που ήξερε ποιος είμαι, βγήκε στην πόρτα και με ρώτησε αν ήθελα κάτι. «Αυτό το ρολόι μ’ αρέσει αλλά... Εκείνος χαμογέλασε: «Κώστα, αν την Κυριακή κερδίσουμε κι εσύ βάλεις έστω κι ένα γκολ, το ρολόι είναι δικό σου...
«Με την Κροάτια προσπαθούσα από την αρχή του αγώνα να κάνω καλό παιχνίδι. Έπαιζα και ο νους μου ήταν στο ρολόι. Στο β’ ημίχρονο κερδίσαμε ένα φάουλ, λίγο έξω από την περιοχή, κι ανέλαβα να το κτυπήσω. Έστησα τη μπάλα εκεί που ήθελα, κοίταξα καλά τον τερματοφύλακα και με ένα φοβερό φάλτσο την έστειλα στο «Γ», ενώ όλοι πίστευαν ότι θα πήγαινε άουτ! Λίγο αργότερα πέτυχα και δεύτερο γκολ, διαμορφώνοντας το τελικό 2-0.
Πήρα το τίμημα της επιτυχίας μου, αλλά δεν το χάρηκα. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, το έδωσα για μια μικροεπισκευή σ’ ένα φίλο στην Ελλάδα, και από τότε δεν το ξαναείδα!»
Πήρα το τίμημα της επιτυχίας μου, αλλά δεν το χάρηκα. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, το έδωσα για μια μικροεπισκευή σ’ ένα φίλο στην Ελλάδα, και από τότε δεν το ξαναείδα!»
ΤΑ ΕΙΔΑΝ... ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ
ΤΑΚΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗΣ, δημοσιογράφος
Ο ερχομός του Κώστα Νεστορίδη ήταν αναμφισβήτητα από τις πιο δυναμωτικές ενέσεις που θα μπορούσαν να γίνουν στην Ελλάς. Θυμάμαι την εμφάνιση του Κώστα στην πρώτη προπόνηση της Ελλάς την επόμενη της άφιξής του, ύστερα από 25 μέρες ταξίδι με το καράβι, όταν περί τους 2,000 οπαδοί της ομάδας περίμεναν ανυπόμονα να τον δούνε. Κι ο «Νέστορας» δεν τους απογοήτευσε.
Έστησε στο σημείο του πέναλτι δύο μπάλες και χωρίς φόρα, μόνο με τη μύτη του παπουτσιού του, τις έστειλε στα δυο «Γ» του τέρματος, αφήνοντας τον καημένο τον Τσίτσο να τις χαζεύει να καταλήγουν πάνω από το κεφάλι του στα δίκτυα.
Εκτός από άσσος, ο Νεστορίδης ήταν κι από τους καλύτερους γνώστες θεωρίας των πιο απίθανων κανονισμών ποδοσφαίρου, κάτι που είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω σε κάμποσες τότε συζητήσεις μας.
Εκείνο που ίσως δεν είναι πολύ γνωστό είναι ότι στην Ελλάς ο «Νέστορας» είχε κάνει τότε ένα παγκόσμιο ρεκόρ, σκοράροντας δύο τέρματα στον ίδιο αγώνα απ’ ευθείας από κόρνερ, χωρίς κανένας άλλος να αγγίξει τη μπάλα. Αν θυμάμαι καλά, ήταν στο Ολύμπικ Παρκ με αντίπαλο τη Τζωρτζ Κρος».
Ο ερχομός του Κώστα Νεστορίδη ήταν αναμφισβήτητα από τις πιο δυναμωτικές ενέσεις που θα μπορούσαν να γίνουν στην Ελλάς. Θυμάμαι την εμφάνιση του Κώστα στην πρώτη προπόνηση της Ελλάς την επόμενη της άφιξής του, ύστερα από 25 μέρες ταξίδι με το καράβι, όταν περί τους 2,000 οπαδοί της ομάδας περίμεναν ανυπόμονα να τον δούνε. Κι ο «Νέστορας» δεν τους απογοήτευσε.
Έστησε στο σημείο του πέναλτι δύο μπάλες και χωρίς φόρα, μόνο με τη μύτη του παπουτσιού του, τις έστειλε στα δυο «Γ» του τέρματος, αφήνοντας τον καημένο τον Τσίτσο να τις χαζεύει να καταλήγουν πάνω από το κεφάλι του στα δίκτυα.
Εκτός από άσσος, ο Νεστορίδης ήταν κι από τους καλύτερους γνώστες θεωρίας των πιο απίθανων κανονισμών ποδοσφαίρου, κάτι που είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω σε κάμποσες τότε συζητήσεις μας.
Εκείνο που ίσως δεν είναι πολύ γνωστό είναι ότι στην Ελλάς ο «Νέστορας» είχε κάνει τότε ένα παγκόσμιο ρεκόρ, σκοράροντας δύο τέρματα στον ίδιο αγώνα απ’ ευθείας από κόρνερ, χωρίς κανένας άλλος να αγγίξει τη μπάλα. Αν θυμάμαι καλά, ήταν στο Ολύμπικ Παρκ με αντίπαλο τη Τζωρτζ Κρος».
ΤΟΝΙ ΜΑΡΙΝΟΣ, παλιός φίλαθλος
«Θεωρώ τον Νεστορίδη ως τον καλύτερο Έλληνα σέντερ φορ, γιατί είχε διάρκεια κι’ έβαζε τα πιο απίστευτα και τα πιο περίεργα γκολ. Θυμάμαι σαν χθες ένα γκολ στο Μιντλ Παρκ, έξω από την περιοχή. Είχε πολύ αέρα, κι αυτός έβαλε τόσο φάλτσο που η μπάλα φαινόταν ότι θα πάει 2-3 μέτρα άουτ. Ο Κώστας όμως είχε υπολογίσει και τον αέρα κι άρχισε να πανηγυρίζει προτού η μπάλα καταλήξει στα δίκτυα. Εάν έπαιζε μπάλα στη σημερινή εποχή, είμαι σίγουρος ότι θα ήταν ένας από τους κορυφαίους γκολτζήδες σε παγκόσμιο επίπεδο».
«Θεωρώ τον Νεστορίδη ως τον καλύτερο Έλληνα σέντερ φορ, γιατί είχε διάρκεια κι’ έβαζε τα πιο απίστευτα και τα πιο περίεργα γκολ. Θυμάμαι σαν χθες ένα γκολ στο Μιντλ Παρκ, έξω από την περιοχή. Είχε πολύ αέρα, κι αυτός έβαλε τόσο φάλτσο που η μπάλα φαινόταν ότι θα πάει 2-3 μέτρα άουτ. Ο Κώστας όμως είχε υπολογίσει και τον αέρα κι άρχισε να πανηγυρίζει προτού η μπάλα καταλήξει στα δίκτυα. Εάν έπαιζε μπάλα στη σημερινή εποχή, είμαι σίγουρος ότι θα ήταν ένας από τους κορυφαίους γκολτζήδες σε παγκόσμιο επίπεδο».
ΤΑΚΗΣ ΣΒΙΓΚΟΣ, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και προπονητής
Όταν ήμουν νέος και άρχισα να παίζω μπάλα, άκουγα να μιλάνε για κάποιον Νεστορίδη της ΑΕΚ, να κάνει καταπληκτικά πράγματα και να βάζει απίθανα γκολ. Τον είδα για πρώτη φορά σ’ ένα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Την παραμονή του αγώνα είχε δημοσιευτεί μια φωτογραφία του Νεστορίδη να δείχνει το «Γ» της εστίας του Θεοδωρίδη και να λέει: «Αν η ΑΕΚ πάρει τη σέντρα, εκεί... θα στείλω τη μπάλα αύριο, από το πρώτο λεπτό» και είπα θα πάω στο γήπεδο.
Πράγματι, την άλλη μέρα αμέσως με τη σέντρα, ο Νεστορίδης έβαλε γκολ στη γωνία που είχε υποδείξει στην φωτογραφία. Ύστερα από κάμποσα χρόνια τον μεγάλο αυτό ποδοσφαιριστή, τον «μάγο» της μπάλας, αλλά και μεγάλο άνθρωπο, είχα την ευκαιρία να τον έχω συμπαίκτη στον Βύζαντα Μεγάρων, έστω και για μικρό διάστημα».
Όταν ήμουν νέος και άρχισα να παίζω μπάλα, άκουγα να μιλάνε για κάποιον Νεστορίδη της ΑΕΚ, να κάνει καταπληκτικά πράγματα και να βάζει απίθανα γκολ. Τον είδα για πρώτη φορά σ’ ένα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Την παραμονή του αγώνα είχε δημοσιευτεί μια φωτογραφία του Νεστορίδη να δείχνει το «Γ» της εστίας του Θεοδωρίδη και να λέει: «Αν η ΑΕΚ πάρει τη σέντρα, εκεί... θα στείλω τη μπάλα αύριο, από το πρώτο λεπτό» και είπα θα πάω στο γήπεδο.
Πράγματι, την άλλη μέρα αμέσως με τη σέντρα, ο Νεστορίδης έβαλε γκολ στη γωνία που είχε υποδείξει στην φωτογραφία. Ύστερα από κάμποσα χρόνια τον μεγάλο αυτό ποδοσφαιριστή, τον «μάγο» της μπάλας, αλλά και μεγάλο άνθρωπο, είχα την ευκαιρία να τον έχω συμπαίκτη στον Βύζαντα Μεγάρων, έστω και για μικρό διάστημα».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ, δημοσιογράφος
«Θυμάμαι καλά το πρώτο παιχνίδι του Νεστορίδη δύο μέρες μετά την άφιξη του με το καράβι. Παίζαμε με τη Γιουβέντους στο Μιντλ Παρκ, Κυριακή του Πάσχα ήταν, καρφίτσα δεν έπεφτε στο γήπεδο και ο «Νέστορας» έκανε το θαύμα. Πέτυχε το μοναδικό γκολ του αγώνα (1-0) και έγινε πανζουρλισμός στο γήπεδο.
Θα σας πω και ένα άλλο περιστατικό που θυμάμαι. Όταν ήρθε στην Ελλάς Μελβούρνης ο Λου Μπρόσικ τον Νοέμβρη του ’67 για ν’ αναλάβει προπονητής, ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους για τον Νεστορίδη, που μόλις είχε επιστρέψει στην Ελλάδα.
Ο γέρο-Μπρόσικ, αυτός ο μεγάλος προπονητής που είχε καθίσει στον πάγκο της Γιουβέντους Ιταλίας και της Μπαρτσελόνα, τους είπε: Όλοι οι μεγάλοι παίκτες που είδα, κι ανάμεσά τους ο Ντι Στέφανο, ο Πούσκας και ο Πελέ, έκαναν πράγματα ανθρώπινα... αυτά που είδα να κάνει ο Νεστορίδης, ούτε διδάσκονται ούτε μαθαίνονται...
«Θυμάμαι καλά το πρώτο παιχνίδι του Νεστορίδη δύο μέρες μετά την άφιξη του με το καράβι. Παίζαμε με τη Γιουβέντους στο Μιντλ Παρκ, Κυριακή του Πάσχα ήταν, καρφίτσα δεν έπεφτε στο γήπεδο και ο «Νέστορας» έκανε το θαύμα. Πέτυχε το μοναδικό γκολ του αγώνα (1-0) και έγινε πανζουρλισμός στο γήπεδο.
Θα σας πω και ένα άλλο περιστατικό που θυμάμαι. Όταν ήρθε στην Ελλάς Μελβούρνης ο Λου Μπρόσικ τον Νοέμβρη του ’67 για ν’ αναλάβει προπονητής, ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους για τον Νεστορίδη, που μόλις είχε επιστρέψει στην Ελλάδα.
Ο γέρο-Μπρόσικ, αυτός ο μεγάλος προπονητής που είχε καθίσει στον πάγκο της Γιουβέντους Ιταλίας και της Μπαρτσελόνα, τους είπε: Όλοι οι μεγάλοι παίκτες που είδα, κι ανάμεσά τους ο Ντι Στέφανο, ο Πούσκας και ο Πελέ, έκαναν πράγματα ανθρώπινα... αυτά που είδα να κάνει ο Νεστορίδης, ούτε διδάσκονται ούτε μαθαίνονται...
ΕΡΝΙ ΑΚΕΡΛΥ, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της Ελλάς. Είχε παίξει και τέσσερα χρόνια στη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ 1958-62, κι’ άλλα δύο στη Μπλάκμπουρν.
«Όταν ήρθα στη Μελβούρνη γαμήλιο ταξίδι το Σεπτέμβρη του ’64, υπέγραψα στην Ελλάς χωρίς να χρειάζομαι τη συγκατάθεση της ομάδας μου Μπλάκμπουρν.
Θυμάμαι το ’65 πήραμε το πρωτάθλημα και εγώ αναδείχτηκα πρώτος σκόρερ με 16 τέρματα. Φαντάζεστε τη χαρά μου ως νεοφερμένου. Αλλά το ’66 επισκίασε την προηγούμενη χρονιά σε απόδοση και γκολ. Μαζί με τον Νεστορίδη βάλαμε τα 40 από τα 47 γκολ της ομάδας, 22 αυτός και 18 εγώ.
Μιλούσαμε την ίδια γλώσσα πάνω στη μπάλα και κάναμε φανταστικά πράγματα που δεν είχαν ξαναδεί. Σε ένα ματς στο Ολύμπικ Παρκ με αντίπαλο τη Μέλμπουρν, είχαμε μεγάλη «ρέντα», βάλαμε έξι γκολ, από τρία ο καθένας και «χαζέψαμε» τον κόσμο.
Τί άλλο να πω για τον Κώστα, που ήμασταν και καλοί φίλοι έξω από τα γήπεδα; Ούτε στην Αγγλία δεν είχα δει τέτοια πάστα ποδοσφαιριστή. Εύχομαι μέσα από τη ψυχή μου να είναι πάντα καλά κι αυτός και η οικογένειά του.
«Όταν ήρθα στη Μελβούρνη γαμήλιο ταξίδι το Σεπτέμβρη του ’64, υπέγραψα στην Ελλάς χωρίς να χρειάζομαι τη συγκατάθεση της ομάδας μου Μπλάκμπουρν.
Θυμάμαι το ’65 πήραμε το πρωτάθλημα και εγώ αναδείχτηκα πρώτος σκόρερ με 16 τέρματα. Φαντάζεστε τη χαρά μου ως νεοφερμένου. Αλλά το ’66 επισκίασε την προηγούμενη χρονιά σε απόδοση και γκολ. Μαζί με τον Νεστορίδη βάλαμε τα 40 από τα 47 γκολ της ομάδας, 22 αυτός και 18 εγώ.
Μιλούσαμε την ίδια γλώσσα πάνω στη μπάλα και κάναμε φανταστικά πράγματα που δεν είχαν ξαναδεί. Σε ένα ματς στο Ολύμπικ Παρκ με αντίπαλο τη Μέλμπουρν, είχαμε μεγάλη «ρέντα», βάλαμε έξι γκολ, από τρία ο καθένας και «χαζέψαμε» τον κόσμο.
Τί άλλο να πω για τον Κώστα, που ήμασταν και καλοί φίλοι έξω από τα γήπεδα; Ούτε στην Αγγλία δεν είχα δει τέτοια πάστα ποδοσφαιριστή. Εύχομαι μέσα από τη ψυχή μου να είναι πάντα καλά κι αυτός και η οικογένειά του.
ΣΤΗΒ ΛΙΑΚΑΤΟΣ, παλιός φίλαθλος και επιχειρηματίας.
«Χαίρομαι ειλικρινά που γράφετε γι’ αυτόν τον «θρύλο» του ποδοσφαίρου. Ο Νεστορίδης, χωρίς καμία αμφιβολία ήταν ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που είδαμε στην Αυστραλία τη δεκαετία του ’60. Στον αγωνιστικό χώρο ξεχώριζε αμέσως, αλλά και έξω από τα γήπεδα ήταν ένας άνθρωπος πρότυπο, πολύ απλός και πάντα καταδεκτικός. Αυτόν τον μεγάλο ποδοσφαιριστή τον είχαμε φίλο όλοι εμείς οι παλιοί...».
«Χαίρομαι ειλικρινά που γράφετε γι’ αυτόν τον «θρύλο» του ποδοσφαίρου. Ο Νεστορίδης, χωρίς καμία αμφιβολία ήταν ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που είδαμε στην Αυστραλία τη δεκαετία του ’60. Στον αγωνιστικό χώρο ξεχώριζε αμέσως, αλλά και έξω από τα γήπεδα ήταν ένας άνθρωπος πρότυπο, πολύ απλός και πάντα καταδεκτικός. Αυτόν τον μεγάλο ποδοσφαιριστή τον είχαμε φίλο όλοι εμείς οι παλιοί...».
ΝΙΚΟΣ ΚΙΤΣΑΚΗΣ
ΔΕΙΤΕ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΦΟΥΡΝΑΡΟΥ ΜΕ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΣΤΟΡΑ
ΚΩΣΤΑΣ ΝΕΣΤΟΡΙΔΗΣ
GiannisFournaros
Tο βίντεο για τον Κώστα Νεστορίδη, έναν από τους μεγαλύτερους σκόρερ στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, το οποίο δημιούργησα σε συνεργασία με την εταιρία Lost Productions και τον εκφωνητή Κώστα Τερζάκη. Το βίντεο προβλήθηκε από τα matrix του ολυμπιακού σταδίου στις 24 Οκτωβρίου 2010, πριν από τον αγώνα ΑΕΚ - Παναθηναϊκός.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΗΣ "ΟΜΑΔΑΣ"
No comments:
Post a Comment