 |
Λίγο ο φόρτος εργασίας, λιγάκι η Άνοιξη που μπαίνει από τα παράθυρα και σε ξεμυαλίζει, ο παρανομαστής είναι κοινός: έμπνευση φρεναρισμένη.
Τί ήταν όμως αυτό που με έκανε να μπω τρέχοντας στο σπίτι, να ανοίξω τον υπολογιστή και να σας γράψω εν τέλει κι αυτή την Πέμπτη;
Χθες μου χάρισαν ένα βιβλίο.
Ένα βιβλίο για να το διαβάσω, να το κρίνω και να το διαφημίσω.
Ένα βιβλίο γραμμένο από γυναίκα, που αποφασίζει πως προτιμά τις γυναίκες.
Ένα με γαργαλιστικές λεπτομέρειες, που ασχέτως της κριτικής που θα γράψω, μ'ενέπνευσε να σας γράψω κι αυτό εδώ.
Ένα βιβλίο για να το διαβάσω, να το κρίνω και να το διαφημίσω.
Ένα βιβλίο γραμμένο από γυναίκα, που αποφασίζει πως προτιμά τις γυναίκες.
Ένα με γαργαλιστικές λεπτομέρειες, που ασχέτως της κριτικής που θα γράψω, μ'ενέπνευσε να σας γράψω κι αυτό εδώ.
Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν είμαι ούτε στενόμυαλη, ούτε και ομοφοβική, γεγονός που όσοι με ζουν, το γνωρίζουν ήδη.
Απλά με αφορμή αυτό, θυμήθηκα πόσα πράγματα λατρεύω στους άντρες.
Οξύμωρο μεν όταν κρατάς ένα βιβλίο που αφορά γυναίκες, αλλά αληθινό.
Κι επειδή συνήθως τούτη εδώ η στήλη τους έχει στη γωνία, είτε επειδή είναι ζηλιάρηδες, βολεψάκηδες ή μαμάκηδες, τους το ωφείλω.
Απλά με αφορμή αυτό, θυμήθηκα πόσα πράγματα λατρεύω στους άντρες.
Οξύμωρο μεν όταν κρατάς ένα βιβλίο που αφορά γυναίκες, αλλά αληθινό.
Κι επειδή συνήθως τούτη εδώ η στήλη τους έχει στη γωνία, είτε επειδή είναι ζηλιάρηδες, βολεψάκηδες ή μαμάκηδες, τους το ωφείλω.
Ιδού λοιπόν δέκα απ΄τους άπειρους λόγους, που λατρεύω το αντρικό φύλο:
1. Δε χρειάζεται να είναι καν όμορφοι για να είναι ακαταμάχητοι.
Αν διαθέτουν αρρενωπότητα, γοητεία, αέρα, ευγένεια ή κι αστραφτερό χαμόγελο, μπορούν να μας κάνουν ό,τι θέλουν.
Η σειρά των χαρακτηριστικών είναι τυχαία και το ξέρετε όλες πως και μ’ένα χαρακτηριστικό απ'αυτά, η ζημιά μπορεί να γίνει.
Αν διαθέτουν αρρενωπότητα, γοητεία, αέρα, ευγένεια ή κι αστραφτερό χαμόγελο, μπορούν να μας κάνουν ό,τι θέλουν.
Η σειρά των χαρακτηριστικών είναι τυχαία και το ξέρετε όλες πως και μ’ένα χαρακτηριστικό απ'αυτά, η ζημιά μπορεί να γίνει.
2. Η σκέψη τους είναι απλή κι η αμεσότητα των απαντήσεών τους, αφοπλιστική.
Ναι ή όχι. Μ’αρέσει, δε μ’αρέσει. Ούτε «ίσως», ούτε η έσω σκέψη να πουν «ναι» αλλά στην ουσία να εννοούν «όχι».
Κοινώς σου απαντούν με μισή φράση, που βέβαια μπορεί να σου ανάψει κόκκινα λαμπάκια, αλλά είναι ό,τι ακριβώς σκέφτονται.
Σκέψη που τη λες και δυαδικό σύστημα, σε αντίθεση με το φοινικικό δικό μας, που έχει συμπεριλάβει και ρωμαϊκά και ελληνιστικά σύμβολα, για να'χουμε άνεση.
Ναι ή όχι. Μ’αρέσει, δε μ’αρέσει. Ούτε «ίσως», ούτε η έσω σκέψη να πουν «ναι» αλλά στην ουσία να εννοούν «όχι».
Κοινώς σου απαντούν με μισή φράση, που βέβαια μπορεί να σου ανάψει κόκκινα λαμπάκια, αλλά είναι ό,τι ακριβώς σκέφτονται.
Σκέψη που τη λες και δυαδικό σύστημα, σε αντίθεση με το φοινικικό δικό μας, που έχει συμπεριλάβει και ρωμαϊκά και ελληνιστικά σύμβολα, για να'χουμε άνεση.
3. Οι δικαιολογίες που συνηθίζουν να λένε για να γλιτώσουν την κατσάδα είναι ευρηματικές και παντελώς ανόητες και το ξέρουν.
Το μόνο που καταφέρνουν να κάνουν είναι να τ’ακούσουν χειρότερα.
Όταν όμως πάρουν την όψη δαρμένου κουταβιού, με μεσίστια την ουρά απ΄τη λύπη, μπορείς να κρατήσεις μούτρα; Εγώ δε μπορώ.
Όπως μου είναι αδύνατο να μην ευθυμήσω με τις δικαιολογίες του εφευρετικου μυαλού τους -αν γεννούσε έτσι και ιδέες για δώρα ή εκπλήξεις, τι ωραία που θα ήμασταν-.
Το μόνο που καταφέρνουν να κάνουν είναι να τ’ακούσουν χειρότερα.
Όταν όμως πάρουν την όψη δαρμένου κουταβιού, με μεσίστια την ουρά απ΄τη λύπη, μπορείς να κρατήσεις μούτρα; Εγώ δε μπορώ.
Όπως μου είναι αδύνατο να μην ευθυμήσω με τις δικαιολογίες του εφευρετικου μυαλού τους -αν γεννούσε έτσι και ιδέες για δώρα ή εκπλήξεις, τι ωραία που θα ήμασταν-.
4. Συνέχεια από το 3. Τα δώρα, τους είναι απρόβλεπτα.
Μπορεί για μέρες να πετάς ταβανόπροκες για εκείνα τα τέλεια κόκκινα παπούτσια που γράφουν το ονομά σου πάνω τους και που θα είσαι τυχερή αν τα βρεις σε 37 νούμερο.
Μπορεί να σου 'χει πέσει στο αμάξι του, εντελώς τυχαία, καρτούλα του συγκεκριμένου υποδηματοπωλείου και στο τέλος να πάρεις στην επέτειο, ένα σετ κόκκινες πιάστρες και ποδιά κουζίνας.
Κόκκινα τα μεν, κόκκινα και τα δε, παράπονο μην έχεις.
Ο λογάριθμος του μυαλού τους δεν αποκωδικοποιείται κοπελιά.
Τον λατρεύεις απλά επειδή έβαζε επί ένα μήνα υπενθύμιση, για να θυμηθεί την επέτειο.
Μπορεί για μέρες να πετάς ταβανόπροκες για εκείνα τα τέλεια κόκκινα παπούτσια που γράφουν το ονομά σου πάνω τους και που θα είσαι τυχερή αν τα βρεις σε 37 νούμερο.
Μπορεί να σου 'χει πέσει στο αμάξι του, εντελώς τυχαία, καρτούλα του συγκεκριμένου υποδηματοπωλείου και στο τέλος να πάρεις στην επέτειο, ένα σετ κόκκινες πιάστρες και ποδιά κουζίνας.
Κόκκινα τα μεν, κόκκινα και τα δε, παράπονο μην έχεις.
Ο λογάριθμος του μυαλού τους δεν αποκωδικοποιείται κοπελιά.
Τον λατρεύεις απλά επειδή έβαζε επί ένα μήνα υπενθύμιση, για να θυμηθεί την επέτειο.
5. Είναι οι από φιλότιμο μαστροχαλαστές του σπιτιού.
Βλέπεις η περηφάνια τους δεν ανέχεται να στρίβεις το κατσαβίδι και τον κάβουρα καλύτερα απ’αυτούς.
Συνεπώς όταν έρθει η μαύρη εκείνη ώρα να χαλάσει κάτι στο σπίτι, γίνονται Μπομπ Μάστορες με ύφος Εθνοσωτήρα.
Μπορεί η δουλειά να είναι απλή και να τους πάρει ώρες, να βρίσουν, να σπάσουν και να λερώσουν. Αλλά έχεις ένα σερνικό στο σπίτι κι αυτό είναι αξία ανεκτίμητη.
Καλού κακού βέβαια, κλείσε τον γενικό του νερού.
Βλέπεις η περηφάνια τους δεν ανέχεται να στρίβεις το κατσαβίδι και τον κάβουρα καλύτερα απ’αυτούς.
Συνεπώς όταν έρθει η μαύρη εκείνη ώρα να χαλάσει κάτι στο σπίτι, γίνονται Μπομπ Μάστορες με ύφος Εθνοσωτήρα.
Μπορεί η δουλειά να είναι απλή και να τους πάρει ώρες, να βρίσουν, να σπάσουν και να λερώσουν. Αλλά έχεις ένα σερνικό στο σπίτι κι αυτό είναι αξία ανεκτίμητη.
Καλού κακού βέβαια, κλείσε τον γενικό του νερού.
6. Όταν αρρωσταίνουν είναι χειρότεροι από μια πτέρυγα κρατικού νοσοκομείου σε καραντίνα.
Το θερμόμετρο είναι χαλασμένο γιατί νιώθουν πως έχουν πολύ περισσότερο πυρετό από 37.2, φάρμακα δεν παίρνουν γιατί δε θα τους βοηθήσουν και η γκρίνια τους είναι μεγαλειώδης.
Είναι απίστευτα χαριτωμένοι με τους αναστεναγμούς του τύπου «σβήνω, χάνομαι, λιώνω». Αξιολάτρευτοι κι απολαυστικοί με τις ατάκες που σκαρφίζονται για να σου ξυπνήσουν το μητρικό ένστικτο και να τους περιποιηθείς. Και το ξέρουμε καλά πως το καταφέρνουν.
Το θερμόμετρο είναι χαλασμένο γιατί νιώθουν πως έχουν πολύ περισσότερο πυρετό από 37.2, φάρμακα δεν παίρνουν γιατί δε θα τους βοηθήσουν και η γκρίνια τους είναι μεγαλειώδης.
Είναι απίστευτα χαριτωμένοι με τους αναστεναγμούς του τύπου «σβήνω, χάνομαι, λιώνω». Αξιολάτρευτοι κι απολαυστικοί με τις ατάκες που σκαρφίζονται για να σου ξυπνήσουν το μητρικό ένστικτο και να τους περιποιηθείς. Και το ξέρουμε καλά πως το καταφέρνουν.
7. Όταν εμφανίζονται με πουκάμισο κι ένα σύννεφο από βαρβάτα ανδρικό after shave να τους πλαισιώνει, δε μπορείς παρά να συνειδητοποιήσεις όχι έναν αλλά πενήντα λόγους που τους λατρεύεις.
8. Είναι ολιγόλογοι, πολλές φορές δεν έχουν τακτ, αλλά όταν αγαπούν τα δίνουν όλα.
Δε θα σου κάνουν τα γλυκανάλατα σκέρτσα που όλως βλακωδώς έχουν κατάληξη -ακι, -λίνι και δε ξέρω τι άλλο.
Θα σε κοιτάξουν βαθιά στα μάτια, μέχρι να λιώσεις.
Οι κουβέντες τους θα είναι λιτές, απογυμνωμένες από εντυπωσιασμούς, χωρίς όμως περιθώρια αμφιβολίας για όσα νιώθουν.
Δε θα σου κάνουν τα γλυκανάλατα σκέρτσα που όλως βλακωδώς έχουν κατάληξη -ακι, -λίνι και δε ξέρω τι άλλο.
Θα σε κοιτάξουν βαθιά στα μάτια, μέχρι να λιώσεις.
Οι κουβέντες τους θα είναι λιτές, απογυμνωμένες από εντυπωσιασμούς, χωρίς όμως περιθώρια αμφιβολίας για όσα νιώθουν.
9. Μπορεί να τους παρακαλάς για μήνες ή χρόνια να χορέψουν μαζί σου κι αυτοί να μένουν καθηλωμένοι στην καρέκλα τους. Αλλά όταν έρθει η ώρα να σηκωθούν και να ρίξουν τη ζεμπεκιά τους, όλο το σύμπαν σου στροβιλίζεται ακριβώς όπως κι αυτοί.
Με μια λέξη: Ακαταμάχητοι.
Με μια λέξη: Ακαταμάχητοι.
10. Το τέλος θα μου επιτρέψετε να το κάνω προσωπικό.
Ζω 30 χρόνια σε τούτο το σύμπαν ως κόρη, αδερφή, φίλη κι ενίοτε σύντροφος.
Ξέρω τις παραξενιές και τις ανασφάλειες τους, τις γκρίνιες και τις ζήλιες τους.
Αλλά ξέρω επίσης, πως δεν είναι τυχαία η σύνδεσή μας με τον αντρικό ώμο.
Φτιάχτηκε για να στηριζόμαστε πάνω του.
Να κλαίμε, να ονειρευόμαστε, να ερωτευόμαστε, να γελάμε.
Είναι ένας ώμος φτιαγμένος από αγάπη, φιλόξενος, που δε σε αποδιώχνει ποτέ.
Ένας ώμος που αξίζει να λατρεύεις και για το ρόλο του αλλά κυρίως επειδή αποτελεί κομμάτι της ανεπανάληπτης οντότητας που ονομάζεται άντρας.
Ζω 30 χρόνια σε τούτο το σύμπαν ως κόρη, αδερφή, φίλη κι ενίοτε σύντροφος.
Ξέρω τις παραξενιές και τις ανασφάλειες τους, τις γκρίνιες και τις ζήλιες τους.
Αλλά ξέρω επίσης, πως δεν είναι τυχαία η σύνδεσή μας με τον αντρικό ώμο.
Φτιάχτηκε για να στηριζόμαστε πάνω του.
Να κλαίμε, να ονειρευόμαστε, να ερωτευόμαστε, να γελάμε.
Είναι ένας ώμος φτιαγμένος από αγάπη, φιλόξενος, που δε σε αποδιώχνει ποτέ.
Ένας ώμος που αξίζει να λατρεύεις και για το ρόλο του αλλά κυρίως επειδή αποτελεί κομμάτι της ανεπανάληπτης οντότητας που ονομάζεται άντρας.
Στεύη Τσούτση
Ξεκίνησε Σταυρούλα και στο δρόμο
προέκυψε Στεύη.
Συνηθίζει να τραγουδά στη μέση του
δρόμου και να χορεύει στα βήματα των
χορών που αγαπά.
Κοινώς διαταραγμένη
προσωπικότητα ή απλά μόνιμα
ερωτευμένη.
Πάντα στο μετρό θα τη δεις με ένα
βιβλίο στο χέρι.
Αγαπά το θέατρο, τις ρομαντικές
ταινίες και παραμένει από τα δεκάξι
της βαθιά Ελυτική.
Ταξιδιάρα ψυχή, είτε με νου, είτε με
τρένα, αεροπλάνα και βαπόρια, γεμίζε
ι εικόνες που προσπαθεί να τις
μεταφέρει στο χαρτί, με (αυτο)σαρκασμό,
χιούμορ -που ενίοτε “μαυρίζει”- μα συνάμα
με ρομαντισμό και τρυφερότητα.
Το τελευταίο της απόκτημα ένα
μαξιλάρι και ο τίτλος της pillowfighter.
To μότο της είναι: “ Άδραξε τη μέρα
πριν το αύριο γίνει πάλι χθες...”
Συμβουλή που ποτέ δεν ακολουθεί
καθώς φημίζεται για την αναβλητικότητά
της. Στη στήλη της πάντως θα είναι συνεπής:
Ακριβώς κάθε Πέμπτη o «Λοχαγός Έρωτας» θα χτυπάει προσοχή...
προέκυψε Στεύη.
Συνηθίζει να τραγουδά στη μέση του
δρόμου και να χορεύει στα βήματα των
χορών που αγαπά.
Κοινώς διαταραγμένη
προσωπικότητα ή απλά μόνιμα
ερωτευμένη.
Πάντα στο μετρό θα τη δεις με ένα
βιβλίο στο χέρι.
Αγαπά το θέατρο, τις ρομαντικές
ταινίες και παραμένει από τα δεκάξι
της βαθιά Ελυτική.
Ταξιδιάρα ψυχή, είτε με νου, είτε με
τρένα, αεροπλάνα και βαπόρια, γεμίζε
ι εικόνες που προσπαθεί να τις
μεταφέρει στο χαρτί, με (αυτο)σαρκασμό,
χιούμορ -που ενίοτε “μαυρίζει”- μα συνάμα
με ρομαντισμό και τρυφερότητα.
Το τελευταίο της απόκτημα ένα
μαξιλάρι και ο τίτλος της pillowfighter.
To μότο της είναι: “ Άδραξε τη μέρα
πριν το αύριο γίνει πάλι χθες...”
Συμβουλή που ποτέ δεν ακολουθεί
καθώς φημίζεται για την αναβλητικότητά
της. Στη στήλη της πάντως θα είναι συνεπής:
Ακριβώς κάθε Πέμπτη o «Λοχαγός Έρωτας» θα χτυπάει προσοχή...
No comments:
Post a Comment