Η μικρή Park Ji Yoon δεν ήθελε να πάει στην εκπαιδευτική εκδρομή με το σχολείο της γιατί μισούσε τα καράβια.
Στο τηλεφώνημα στη γιαγιά της η οποία τη μεγάλωσε γιατί οι γονείς της δουλεύουν, δώδεκα ώρες αφότου το πλοίο είχε αποπλεύσει με τα παιδιά, η φωνή της Park Ji Yoon έτρεμε. Είχαν μιλήσει και νωρίτερα, λέει η γιαγιά της, Kim Ok Young, 74 ετών, όταν η μικρή είπε πως δεν είχαν φτάσει ακόμα.
Αυτό το τηλεφώνημα όμως, ήταν διαφορετικό.
Το πλοίο βυθίζεται, είπε η Ji Yoon.
«Γιαγιά, νομίζω θα πεθάνω», είπε. «Το πλοίο βυθίζεται και κρατιέμαι από τα κάγκελα» συνέχισε και το τηλέφωνο έκλεισε.
Άλλη μια φορά κατόρθωσε να πιάσει η γιαγιά την εγγονή στο τηλέφωνο, αλλά το μόνο που είπε η μικρή ήταν πως έπρεπε να κλείσει. Λίγο αργότερα η Kim Ok Young έλαβε ένα γραπτό μήνυμα στο κινητό, που περιείχε όμως μόνο ένα γράμμα, που δεν σήμαινε τίποτα.
Από τότε η ηλικιωμένη γυναίκα περιμένει να μάθει την τύχη της πολυαγαπημένης της εγγονής, που αγνοείται όπως και περισσότερα από περίπου 300 άτομα, πολλοί από αυτούς συμμαθητές της στο σχολείο.
«Την πιέσαμε να πάει» λέει η γιαγιά, «γιατί θα το μετάνιωνε αν δεν πήγαινε με τα παιδιά, και τώρα το μετανιώνουμε εμείς»...
Τα ρεύματα και η μειωμένη υποβρύχια ορατότητα εμπόδισαν τους δύτες να μπουν στο εσωτερικό του βυθισμένου πλοίου - Μέχρι στιγμής, 179 άτομα έχουν διασωθεί, ενώ στους εννιά ανέρχονται οι επιβεβαιωμένοι θάνατοι
Η ακτοφυλακή της Νότιας Κορέας, με τη βοήθεια δυτών, συνεχίζει για δεύτερη μέρα την έρευνα για την ανεύρεση των 287 -τελικά- αγνοούμενων, του τραγικού ναυαγίου στη νότια ακτή της Νοτίου Κορέας του κρουαζιερόπλοιου Sewol που μετέφερε 459 επιβάτες και πλήρωμα και 150 οχήματα. Ωστόσο, σύμφωνα με τις τελευταίες αναφορές το έργο των διασωστών είναι εξαιρετικά δύσκολο καθώς τα ρεύματα εμποδίζουν την απρόσκοπτη πρόσβαση των δυτών στο ναυάγιο.Την ίδια ώρα, ραγίζουν τις καρδιές τα μηνύματα που έστελναν τα παιδιά την ώρα που βυθίζονταν, αλλά και ο πόνος των συγγενών που επιτέθηκαν κατά του πρωθυπουργού πετώντας του μπουκάλι. Διαβάστε αναλυτικά εδώ
Οι διασώστες επιχειρούσαν όλη τη νύχτα με το φως ισχυρών προβολέων, αλλά τα ρεύματα και η μειωμένη υποβρύχια ορατότητα εμπόδισαν τους δύτες να μπουν στο εσωτερικό του βυθισμένου πλοίου και να ελέγξουν τις δεκάδες καμπίνες. «Δεν κατάφεραν να εισέλθουν στις καμπίνες» είπε ένας εκπρόσωπος της ακτοφυλακής.
Οι οικογένειες που έχουν συγκεντρωθεί στην αποβάθρα της παράκτιας πόλης Τζίντο είναι οι τραγικές φιγούρες του ναυαγίου, καθώς οι ελπίδες τους εξανεμίζονται όσο περνά ο χρόνος. Μέχρι στιγμής, 179 άτομα έχουν διασωθεί, ενώ στους εννιά ανέρχονται οι επιβεβαιωμένοι θάνατοι.
Αρκετοί, πάντως, είναι οι γονείς που κατηγορούν την κυβέρνηση της χώρας για ελλειπή προσπάθεια στην επιχείρηση διάσωσης, καθώς και για απόκρυψη πληροφοριών. «Δεδομένου ότι η κυβέρνηση αρνήθηκε να μας μεταφέρει στο τόπο του ναυαγίου, έντεκα γονείς δώσαμε 61.000 γουάν (περί τα 58,79 δολάρια) ο καθένας για να νοικιάσουμε μια βάρκα και να μεταβούμε στο ναυάγιο, ενώ πήραμε μαζί μας και έναν δημοσιογράφο, καθώς και έναν δύτη. Αλλά δεν υπήρχε εξέλιξη στην επιχείρηση διάσωσης», είπε ένας πατέρας ο οποίος θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του. «Είμαι πολύ θυμωμένος. Τα μέσα ενημέρωσης διαδίδουν πως η διάσωση βρίσκεται σε εξέλιξη, όμως είναι όλα ένα ψέμα», πρόσθεσε.
Πάντως, σχετικά με την αλλαγή πορείας που αναφέρθηκε πως πραγματοποίησε ο πλοίαρχος, όπως έδειξαν οι συντεταγμένες του πλοίου, δεν ήταν μακριά από εκείνες που έπρεπε κανονικά να εκτελέσει. Ακόμη, σύμφωνα με αξιωματικό της ακτοφυλακής, το πλοίο πήρε γρήγορα κλίση εξαιτίας των ισχυρών παλιρροιών που λαμβάνουν χώρα στα ανοιχτά των ακτών της Νότιας Κορέας.
Σοκαριστικές εικόνες μέσα από το πλοίο
Σοκ προκαλεί το βίντεο που δείχνει τις τραγικές στιγμές πριν τη βύθιση του πλοίου.
Συγκλονιστικές μαρτυρίες
Την ίδια στιγμή οι μαρτυρίες των επιζώντων, εκ των οποίων πολλοί νοσηλεύονται με κατάγματα, εγκαύματα και σοβαρά τραύματα, είναι δραματικές καθώς αναφέρονται σε έναν ισχυρό θόρυβο και στη συνέχεια στη βίαια κλίση που πήρε το κρουαζιερόπλοιο.«Τα κύματα έσκαγαν στο πλοίο και ξαφνικά ήταν σαν να έγειρε βίαια. Ο κόσμος στριμώχτηκε και δε μπορούσε να βγει από τις καμπίνες του γιατί δε κατάφερνε να ανοίξει την πόρτα. Το πλοίο έγειρε σε γωνία περίπου 60 μοιρών και σιγά - σιγά έγειρε σε γωνία 90 μοιρών πριν αναποδογυρίσει και τότε ήταν που σώθηκα εγώ», δήλωσε ένας τραυματίας στην κάμερα τοπικού τηλεοπτικού σταθμού.
«Φώναζα περίπου 30 - 40 λεπτά, αντικείμενα έπεφταν και ο κόσμος γλιστρούσε προς τα κάτω», είπε ένας νεαρός διασωθείς.
Επίθεση στον πρωθυπουργό της Ν. Κορέας από οργισμένους συγγενείς των θυμάτων και αγνοουμένων από το ναυάγιο (Pics+Vids)
Με την οργή των συγγενών των θυμάτων και αγνοουμένων από το ναυάγιο ήρθε αντιμέτωπος ο πρωθυπουργός της Ν.Κορέας, κατά την επίσκεψή του στον χώρο των ερευνών.
Ο πρωθυπουργός Τσουνγκ Χονγκ-Γουόν, βρέθηκε στο σημείο για να συμπαρασταθεί στους συγγενείς, όμως οι συγγενείς των θυμάτων τον τραβούσαν από το σακάκι και τού πετούσαν νερό και μπουκάλια.
Μία μητέρα τού έκοψε τον δρόμο όταν προσπάθησε να φύγει από το γυμναστήριο. "Μην φεύγετε έτσι κ. πρωθυπουργέ. Πείτε μας τι σκοπεύετε να κάνετε".
Στην απελπισία των συγγενών προστίθεται η οργή απέναντι στα μέσα ενημέρωσης, που κατηγορούνται για αδιακρισία, και απέναντι στις αρχές.
 |
Η Οργή κατευθύνεται και προς το πλήρωμα που έδωσε την εντολή στους επιβάτες να παραμείνουν στις θέσεις τους ή στις κουκέτες τους μετά το τράνταγμα που ακινητοποίησε το πλοίο.
Ένας από τους διασωθέντες, ο Κιμ Σουνγκ-Μουκ, διηγήθηκε στην νοτιοκορεατική τηλεόραση ότι είδε μία ομάδα τριάντα ανθρώπων που ήταν παγιδευμένοι σε αίθουσα του τετάρτου ορόφου.
"Δεν μπορούσα να φτάσω σε αυτήν την αίθουσα διότι το πλοίο είχε γείρει. Δεν μπορούσα να πιαστώ από πουθενά".
Όταν έφθασαν οι διασώστες, ο άνδρας τούς βοήθησε να απεγκλωβίσουν κάποιους από τους μαθητές μέσω ενός σωλήνα του συστήματος πυρόσβεσης που χρησιμοποιήθηκε για να κρεμαστούν και να βγουν από την αίθουσα. Όμως, πολλοί ήσαν πολλοί αδύναμοι για να το καταφέρουν.
"Έπρεπε να πιαστούν από τον σωλήνα και να σκαρφαλώσουν στο δάπεδο που είχε γείρει τελείως. Υπήρχαν τόσα παιδιά στο διάδρομο ...και αυτό το νερό...δεν μπόρεσα να τούς σώσω όλους", διηγήθηκε με λυγμούς.
Το σχολείο Ντανγούν στο Ανσα, νότια της Σεούλ, από όπου προέρχονταν οι μαθητές είναι κλειστό σήμερα. Μηνύματα έχουν κατακλύσει τα πανώ που κρέμονται έξω από το κτίριο: "Σε παρακαλώ, έλα πίσω ζωντανός", "Σ' αγαπώ"...
Η νεκρική σιωπή που βασιλεύει στο γυμναστήριο όπου έχουν συγκεντρωθεί οι οικογένειες των αγνοουμένων του ναυαγίου του νοτιοκορεατικού οχηματαγωγού σπάει όταν ανακοινώνεται η ταυτότητα του έκτου διαπιστωμένου νεκρού: είναι μία μαθήτρια του λυκείου και οι γονείς της βγάζουν μία σπαρακτική κραυγή.
Η ανακοίνωση έγινε τα ξημερώματα της Πέμπτης, έπειτα από μία νύκτα αγωνίας για τους συγγενείς των αγνοουμένων, πολλοί από τους οποίους είναι οι γονείς των μαθητών που επέβαιναν στο πλοίο που βυθίστηκε ανοικτά των ακτών της Νότιας Κορέας.
Το γυμναστήριο του νησιού Τζίντο, κοντά στο τόπο του ναυαγίου, μοιάζει με καταυλισμό προσφύγων. Κάνει κρύο, οι άνθρωποι είναι τυλιγμένοι με κουβέρτες και ορισμένοι, εξαντλημένοι και σε ορισμένες περιπτώσεις χωρίς τις αισθήσεις του από την πολύωρη αγωνία βοηθούνται με ορούς.
Ένας πατέρας κλαίει σιωπηλά, με το πρόσωπο κρυμμένο στα χέρια του, ενώ μία γυναίκα προσπαθεί να τον παρηγορήσει.
 |
Desperate search for missing South Korea ferry... από euronews-en |
Γονείς μιλούν για τα τελευταία μηνύματα που έλαβαν από τα παιδιά τους.
"Μού είπε: φορούμε τα σωσίβια. Μάς λένε να περιμένουμε και να μην κινούμαστε, μαμά. Βλέπω ένα ελικόπτερο", λέει η Παρκ Γιού-Σιν, μητέρα μίας μαθήτριας.
"Μπαμπά, το πλοίο βυθίζεται. Είμαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι, φοράω σωσίβιο. Τι πρέπει να κάνω;", είπε κλαίγοντας στο τηλέφωνο ο Κιμ Μπουμ-Σου."Θέλω να ξαναβρεθούμε ζωντανοί", έλεγε ένα αγόρι στον πατέρα του όταν κόπηκε η σύνδεση.
Γονείς πέρασαν τη νύκτα στην αποβάθρα με τα μάτια στραμμένα στη θάλασσα, προς το σημείο όπου συνεχίζονταν υπό το φως των προβολέων οι έρευνες.
Ορισμένοι βεβαιώνουν ότι έλαβαν μηνύματα από τα παιδιά τους, που ήσαν παγιδευμένα στο εσωτερικό του πλοίου μετά το ναυάγιο, αλλά αυτές οι πληροφορίες δεν έχουν διασταυρωθεί.
Poor conditions hamper search for missing South VIDEO
No comments:
Post a Comment