Νίκη τσελίκα
Η Δώρα Μακρή αποκαλύπτει το ταλέντο της στην... "απιστία"!!!
Εκπληκτική γραφή με σαρκασμό και υποδόριο χιούμορ!!!
Εκπληκτική γραφή με σαρκασμό και υποδόριο χιούμορ!!!
Η απιστία...
ΔΩΡΑ ΜΑΚΡΗ
Θυμάμαι πάντα μια γιαγιά σμυρνιά που έλεγε, ότι εμεις οι νέες υπερβάλουμε με το θέμα της απιστίας, αφού στην πραγματικότητα το άπιστο το αρσενικό επιστρέφει σπίτι ευχαριστημένο, ξανανιωμένο και δεν λέει ποτέ όχι σε ό,τι κι αν του ζητήσεις..Ασε που έρχεται κι αρτιμελής..Ηταν η εποχή που εγώ σκεφτόμουνα το βιτριόλι, ή το καυτό λάδι στη σάρκα της άλλης κλπ κλπ και υποστήριζα ότι "αρκεί να είναι καλύτερη από μένα" πράγμα που δεν συνέβαινε, αφού συνήθως ήταν κατηγορία λαικής τραγουδίστριας, η οποία δεν "πονοκεφαλιάζει" το αρσενικό με τις διανοητικές της αναζητήσεις..Μετά δε και την εξομολόγηση φίλου ότι "όσο κι αν στο σπίτι έχω το φιλέτο, χρειάζομαι και τη φακή κατά καιρούς" το πήρα απόφαση να αλλάξω..
Ο δικός μου από την αρχή και παρότι εκτιμούσε αφάνταστα το φιλέτο που είχε στο σπίτι, το σπόρ το εξασκούσε συχνάκις...Μικρές αποδράσεις, αργούσε τα βράδυα, ξέρετε, όλα αυτά τα γνωστά που σε κάνουν να υποψιάζεσαι ότι κάτι τρέχει..Επιπλέον όταν επέστρεφε, αφού πρώτα έπρεπε απαραιτήτως να φάει ,έπεφτε για ύπνο με τις ώρες...Μετά ήταν όλο αγάπες και λουλούδια , ξεκολλημό δεν είχε αλλά αφού ήταν και κουβαλητής δεν έλεγα τίποτα..Ως γνήσιος κυνηγός πάντα έφερνε κάτι σπίτι για να μου δείξει πόσο αρσενικό ήταν..
Εκανα υπομονή κι έλεγα, αφού και η κόρη μου τον λατρεύει μπορεί και να αλλάξει..Ομως κορίτσια, πρώτα πεθαίνει ο άνθρωπος και μετά το χούι του..
Τώρα κι ενώ έχουμε διανύσει μια ζωή μαζί, κάθεται απέναντί μου και με κοιτάει.: Πάλι γράφεις στο facebook; με ρωτάει..Που νάξερε..Τον παρατηρώ..Γέρασε κι αυτός αλλά παρόλ' αυτά διατηρεί εκείνη την αίγλη της νιότης του που τον έκανε ακαταμάχητο...Ασε που βγάζει και παραξενιές..Ισως φταίει ότι πριν από πολλά χρόνια κι αφού είχα απελπιστεί από τις συνεχιζόμενες απιστίες του αποφάσισα μια μέρα να τον πάω στον κτηνίατρο και να τον ευνουχίσω..Από τότε όλα κόπηκαν μαχαίρι! Τώρα πια , 14 χρόνια μετά, η μόνη ηδονή που βρίσκει είναι, όταν ρουφάω με την ηλεκτρική σκούπα, το τρίχωμά του...Ενα είναι σίγουρο: ο γάτος μου ο Περσέας, θα πεθάνει μαζί μου!
Θυμάμαι πάντα μια γιαγιά σμυρνιά που έλεγε, ότι εμεις οι νέες υπερβάλουμε με το θέμα της απιστίας, αφού στην πραγματικότητα το άπιστο το αρσενικό επιστρέφει σπίτι ευχαριστημένο, ξανανιωμένο και δεν λέει ποτέ όχι σε ό,τι κι αν του ζητήσεις..Ασε που έρχεται κι αρτιμελής..Ηταν η εποχή που εγώ σκεφτόμουνα το βιτριόλι, ή το καυτό λάδι στη σάρκα της άλλης κλπ κλπ και υποστήριζα ότι "αρκεί να είναι καλύτερη από μένα" πράγμα που δεν συνέβαινε, αφού συνήθως ήταν κατηγορία λαικής τραγουδίστριας, η οποία δεν "πονοκεφαλιάζει" το αρσενικό με τις διανοητικές της αναζητήσεις..Μετά δε και την εξομολόγηση φίλου ότι "όσο κι αν στο σπίτι έχω το φιλέτο, χρειάζομαι και τη φακή κατά καιρούς" το πήρα απόφαση να αλλάξω..
Ο δικός μου από την αρχή και παρότι εκτιμούσε αφάνταστα το φιλέτο που είχε στο σπίτι, το σπόρ το εξασκούσε συχνάκις...Μικρές αποδράσεις, αργούσε τα βράδυα, ξέρετε, όλα αυτά τα γνωστά που σε κάνουν να υποψιάζεσαι ότι κάτι τρέχει..Επιπλέον όταν επέστρεφε, αφού πρώτα έπρεπε απαραιτήτως να φάει ,έπεφτε για ύπνο με τις ώρες...Μετά ήταν όλο αγάπες και λουλούδια , ξεκολλημό δεν είχε αλλά αφού ήταν και κουβαλητής δεν έλεγα τίποτα..Ως γνήσιος κυνηγός πάντα έφερνε κάτι σπίτι για να μου δείξει πόσο αρσενικό ήταν..
Εκανα υπομονή κι έλεγα, αφού και η κόρη μου τον λατρεύει μπορεί και να αλλάξει..Ομως κορίτσια, πρώτα πεθαίνει ο άνθρωπος και μετά το χούι του..
Τώρα κι ενώ έχουμε διανύσει μια ζωή μαζί, κάθεται απέναντί μου και με κοιτάει.: Πάλι γράφεις στο facebook; με ρωτάει..Που νάξερε..Τον παρατηρώ..Γέρασε κι αυτός αλλά παρόλ' αυτά διατηρεί εκείνη την αίγλη της νιότης του που τον έκανε ακαταμάχητο...Ασε που βγάζει και παραξενιές..Ισως φταίει ότι πριν από πολλά χρόνια κι αφού είχα απελπιστεί από τις συνεχιζόμενες απιστίες του αποφάσισα μια μέρα να τον πάω στον κτηνίατρο και να τον ευνουχίσω..Από τότε όλα κόπηκαν μαχαίρι! Τώρα πια , 14 χρόνια μετά, η μόνη ηδονή που βρίσκει είναι, όταν ρουφάω με την ηλεκτρική σκούπα, το τρίχωμά του...Ενα είναι σίγουρο: ο γάτος μου ο Περσέας, θα πεθάνει μαζί μου!
No comments:
Post a Comment