Της ημέρας.......στη ΓΥΝΑΊΚΑ. Στη Θεοδώρα Γκαντίνα.Στη γιαγιά μου

Θεοδώρα Γκαντίνα

Γραφει
η
Θεοδώρα
Λειψιστινού

Στη

γιαγιά 

μου...

Μια 

μικρή 

ιστορία.

Μια μεγάλη ψυχή.

Η Θοδώρα,η Κλεοπάτρα,ο Τάκης,ο Νίκος ,ο Φώτης,ο Γιώργος αναζητούν καταφύγιο την εποχή των Γερμανών...ένα μέρος να κρυφτούν.Είναι τα έξη παιδιά του παπα -Ζήκου,του λεβέντη παπά της Πέλκας που δε συνεργάζεται με τους Γερμανούς.Ένας υψηλόκορμος άνδρας που θύμιζε τον Ολύμπιο Δία.Ήταν ο παπάς αργότερα στην Οσία Ξένη (Χαριλάου) που με δικές του φροντίδες χτίστηκε.

Οι Γερμανοί χτενίζουν την περιοχή της Πέλκας για να τον σκοτώσουν.Του καίνε το σπίτι.Καταφεύγει μαζί με την παπαδιά στα βουνά και από κει στο Ζουπάνι.

Οι Γερμανοί θέλουν να σκοτώσουν τα παιδιά του.Εντολή τους όποιος τα κρύψει θα σκοτώσουν και αυτόν και τα παιδιά του και θα του κάψουν το σπίτι.

Όλοι φοβούνται να κρύψουν τα παιδιά του παπα-Ζήκου.Τα παιδιά φθάνουν και στο σπίτι της Θοδώρας Γκαντίνα,έχοντας εξαντλήσει σπίτια φοβισμένων συγγενών.Η Θεοδώρα ,γυναίκα ευθυτενής,με βλέμμα αετού και καρδιά λιονταριού,δεν τολμά να πει ''όχι'' στα παιδιά του παπα-Ζήκου.Όλο τον καιρό με τα δικά της παιδιά παίζανε.Διώχνει το φόβο και τολμά,διακινδυνεύοντας τη ζωή των παιδιών της και τη δική της ζωή.Θεωρεί φυσιολογικό να προστατεύσει τα παιδιά.Τόλμησε αυτό που άλλοι δεν τόλμησαν...
Μια ολόκληρη εβδομάδα είναι κρυμμένα τα παιδιά στο σπίτι της,ωσότου οι Γερμανοί να το πάρουν απόφαση και να φύγουν.Μια εβδομάδα σιωπής στο σπίτι.Κανείς στο χωριό δεν ήξερε πού είναι τα παιδιά του παπα-Ζήκου....

Έτσι,γλύτωσαν τα έξη παιδιά.
(Ο Τάκης Φωτόπουλος ήταν ο διευθυντής του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ και ποτέ δεν ξέχασε τη λεοντόκαρδη Θεοδώρα Γκαντίνα.)

Συνάντησα την Πέμπτη 5/3/2015 τη Θοδώρα Φωτοπούλου,την κόρη του Παπα-Ζήκου και μου υπογράμμισε πόσο ''μεγάλη'' γυναίκα ήταν Θ.Γκαντίνα.
''Δεν μας είχε τίποτα'' ,''Μπορούσαν να μας σκοτώσουν οι Γερμανοί'',''Στη Θοδώρα Γκαντίνα οφείλουμε τη ζωή μας''.
Αυτή ήταν γυναίκα.Αυτές τις γυναίκες γιορτάζω κάθε μέρα.

Σ'αυτή αφιερώνω τη σκέψη μου,κάθε μέρα,κάθε στιγμή..
.Γι'αυτή νιώθω ευγνωμοσύνη.Το δικό της όνομα πήρα .Το θεωρώ τιμή μου και ευλογία που υπήρξε στη ζωή μου.

Θεοδώρα Λειψιστινού, απο το ΦΒ 8/3/15

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

8 Μαρτίου 1857: Οταν ξεσηκώθηκαν οι εργάτριες στη Νέα Υόρκη

Διεθνής Μέρα της Γυναίκας η 8η του Μάρτη, όμως δεν είναι πλατιά γνωστή η ιστορία της καθιέρωσης αυτής της επετείου. Η μέρα αυτή έχει τις ρίζες της βαθιά στην ...

IMERODROMOS.GR