Του Νίκου Σταματάκη
Καθώς η χρηματοδοτική πίεση των ” θεσμών” προς την ελληνική κυβέρνηση έχει ξεπεράσει κάθε όριο, και το λεγόμενο “μαρτύριο της σταγόνας” με το οποίο η ΕΚΤ κρατά την ελληνική οικονομία στην επιφάνεια έχει πλέον φτάσει στα όρια του, ήρθε η ώρα των αποφάσεων, η ώρα της “κάθαρσης” και της λύσης του δράματος.
Στην τελική ευθεία φαίνεται ότι η Ελλάδα πιθανότατα κερδίζει την τελευταία και καθοριστική παρτίδα πόκερ που παίζεται εδώ και δυόμιση μήνες. Ποιοι είναι οι λόγοι της αισιοδοξίας αυτής; Ο βασικός λόγος είναι ότι οι «θεσμοί» (και βασικά η Γερμανία) δεν είναι πλέον σε θέση να εκβιάσουν ούτε την ελληνική κυβέρνηση αλλά ούτε και τον ίδιο το λαό που στέκεται σύσσωμος πίσω από την κυβέρνηση. Γιατί άραγε δεν μπορούν πια να εκβιάζουν; Δεν το μπορούν όχι μόνο γιατί η κυβέρνηση αυτή είναι αποφασισμένη να αντισταθεί στους εκβιασμούς και να παίξει ΟΛΑ τα ισχυρά χαρτιά που διαθέτει η χώρα (όπως φάνηκε καθαρά στην πρόσφατη συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα – 4ωρης διάρκειας και αυτό έχει μεγάλη σημασία – με τον Πούτιν στη Μόσχα) αλλά κυρίως γιατί η Ελλάδα και οι Έλληνες δεν έχουν πια πολλά να χάσουν όποια και να είναι η εξέλιξη της παρτίδας πόκερ. Η γερμανική «βαναυσότητα» έφερε αποτέλεσμα μπούμερανγκ για τη γερμανική πολιτική, οδηγώντας τη σε αδιέξοδο από το οποίο μόνο χαμένη μπορεί να βγει. Δεν θάναι άλλωστε η πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία…
Ας το δούμε πέρα από περίπλοκες οικονομικές και στρατηγικές αναλύσεις, απλά και μόνο από την οπτική γωνία του απλού Ελληνα: ο βασικός πλούτος του μέσου Έλληνα δεν είναι τόσο οι κρατικές παροχές μισθών και συντάξεων (οι οποίες σαφώς ξεπερνούν τα όρια αντοχής της χώρας και θάπρεπε να περικοπούν όποιο και να είναι το τελικό σενάριο), αλλά η ιδιοκτησία ενός κομματιού αυτής της όμορφης γης που την λέμε “πατρίδα” και την αγαπούμε με ένα πάθος μοναδικό και ξεχωριστό στον κόσμο, εμείς οι απόγονοι του Οδυσσέα… Δεν είναι βέβαια μόνο το συναισθηματικό μέρος αυτής της αγάπης – αλλά και η τεράστια πραγματική αξία αυτού του τόπου που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ. Για να κάνουμε την αποτίμηση που ίσως να έκανε ένας κτηματομεσίτης, ένα μικρό κομμάτι της Ελλάδας έχει αισθηματική/υποκειμενική αξία για μας τους Έλληνες αλλά και αντικειμενική αξία πολλαπλάσια του μέσου ευρωπαϊκού όρου. Και για να δώσουμε και την πρέπουσα απάντηση στον Εσθονό πρόεδρο (ηγέτη μιας χώρας που κατοικείται από λαό με πατεράδες και παππούδες που υπήρξαν μαζικά συνεργάτες των ναζί) που βγήκε προχθές να μιλήσει απρεπώς για τους Έλληνες, η μισή Σαντορίνη μπορεί να πουληθεί ως οικόπεδα με αντάλλαγμα ολόκληρη την Εσθονία….
Και επειδή οι θεσμοί έχουν ήδη θέσει επί τάπητος θέμα πλειστηριασμών των ακινήτων με συνοπτικές διαδικασίες για αποπληρωμή ληστρικών μνημονιακών φόρων που προορίζονται όχι για την ανάπτυξη της χώρας αλλά για την αποπληρωμή των εκμεταλλευτικών δανείων που κυρίως έσωσαν τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες, καλό είναι να συνετισθούν και να αποφύγουν τις ακρότητες. Η Γερμανική μπότα δεν είχε και δεν θα έχει πέραση στην Ελλάδα και αυτό είναι πλέον ιστορικό γεγονός…
Ας ξεκαθαρίσουμε για να μην παρεξηγηθούμε και κατηγορηθούμε για υπερ-απλούστευση. Ασφαλώς και πρέπει να υπάρχει φόρος ακίνητης περιουσίας φυσικά με αναλογικά κριτήρια και με προνομιακή μεταχείριση της πρώτης κατοικίας. Δεν είναι μόνο ζήτημα εσόδων του κράτους και φορολογικής δικαιοσύνης – αφού η ακίνητη περιουσία είναι πλούτος και ο πλούτος πρέπει να πληρώνει τον αναλογούντα φόρο. Αλλά είναι επίσης και θέμα ανάπτυξης διότι η δίκαιη φορολόγηση θα οδηγήσει στην εκμετάλλευση των περιουσιών (από τις οποίες δεν πρέπει, υπό προϋποθέσεις, να εξαιρεθεί και η εκκλησιαστική περιουσία – και ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες οι χθεσινές δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου). Μια περιουσία ανεκμετάλλευτη δεν παράγει εισόδημα και επομένως θα δυσκολεύεται να πληρώσει τον αναλογούντα φόρο. Άρα ο ιδιοκτήτης της θα πρέπει είτε να την αξιοποιήσει ο ίδιος είτε να την παραχωρήσει/ενοικιάσει/πουλήσει σε άλλους ενδιαφερόμενους, δίνοντας έναυσμα σε ραγδαία οικονομική ανάπτυξη.
Στις ιδέες αυτές βρίσκεται και το κλειδί των εξελίξεων. Οι Ελληνες δεν εκβιαζόμαστε πλέον από κανένα “θεσμό”. Ο μεγάλος μας πλούτος, η ακίνητη περιουσία μας, θα έχει την ίδια αξία είτε εντός του ευρώ είτε εκτός – μετά φυσικά από τις πρώτες δυσκολίες αναπροσαρμογής. Αλλά έχουμε σαφώς κίνητρο να συναινέσουμε σε διαδικασίες που θα οδηγούν στον εκσυγχρονισμό της χώρας, στην πάταξη της φοροδιαφυγής και στην απόδοση δικαιοσύνης, αλλά που θα έχουν ως στόχο την ανάπτυξη της χώρας και όχι την υποταγή της ή την καταλήστευσή της.
Και οι “θεσμοί” έχουν σαφώς κίνητρο να βρουν συμβιβαστική λύση γιατί έτσι όχι μόνο θα αποπληρωθούν τα δάνεια τους (τουλάχιστον στο ποσοστό που θα αποδειχθούν νόμιμα και όχι επαχθή) αλλά θα διαφυλαχθεί τόσο η ενότητα του ευρώ όσο και κυρίως η ευρωπαϊκή ασφάλεια, της οποίας η Ελλάδα υπήρξε ανέκαθεν ακρογωνιαίος λίθος. Το συμφέρον είναι βέβαια αμοιβαίο, αλλά ας μην νομίσει κανείς στις δυτικές πρωτεύουσες ότι έχουν να αντιμετωπίσουν κάποιους μικρόψυχους. Δεν μιλάμε εδώ για απλούς μικροπολιτικούς και ωφελιμιστικούς υπολογισμούς, πρόκειται για την ίδια της ιστορία μιας φυλής που είναι “συνόκαιρη του κόσμου” για να θυμηθούμε τα λόγια του Κύπριου ποιητή Β.Μιχαηλίδη… Ενός Ελληνισμού που το έχει στον γενετικό του κώδικα να αντιστέκεται και την κατάλληλη στιγμή να “αντριεύει και να θεριεύει”.. Και να ξετινάζει από την πλάτη του λογής επιδρομείς και κατακτητές εδώ και 3,000 χρόνια… Τα τραπεζικά τους τεφτέρια δεν έχουν καμιά αξία από ένα σημείο και μετά και μπορούν να τα πετάξουν στα σκουπίδια…
Ας μελετήσουν ξανά την ιστορία του Ελληνισμού και ας λάβουν τις αποφάσεις τους. Να είναι βέβαιοι ότι το 2015 δεν θα είναι η εξαίρεση αυτής της τεράστιας ιστορίας αλλά ότι θα αποτελέσει το εφαλτήριο μιας νέας ανόδου.
Νέα Υόρκη, 11 Απριλίου 2015
mignatiou.com
mignatiou.com
No comments:
Post a Comment