Ποίηση. Αισιοδοξία. Της Διονυσίας Μούσουρη

Πάει κι αυτό το μαϊστράλι
κι εγώ μονάχη στ΄ ακρογιάλι
να κυνηγάω αναμνήσεις
χωρίς να ξέρω αν γυρίσεις.

Πάει κι αυτό το τρεχαντήρι
κι ο Φάρος μόνος στο ακρωτήρι
να αναβοσβήνει απελπισμένα
για κάποια όνειρα χαμένα.

Έφυγε και το χελιδόνι
στα βράχια μόνο το τριζόνι
στης τρίλιας το παράπονο του
λες κι είναι ο καημός δικός του.

Ένα ακόμα πρωτοβρόχι
μα στη ζωή δεν λέω όχι
απ΄ της καρδιάς τον κυκεώνα
δειλά προβάλει Ανεμώνα.

Φωλιά καινούρια στο μπαλκόνι
θα  ΄ρθει να χτίσει χελιδόνι
νιόφερτο ένα μαϊστράλι
θα αγκαλιάσει τ΄  ακρογιάλι!.

δ.μ.