Της ημέρας. Ο Μίμης Σοφοκλέους μιλά για την Λεμεσό του Βασίλη Μιχαηλίδη και την 9η Ιουλίου

Μίμης Σοφοκλέους 

9 Ιουλίου 2016 σήμερα. Η Λεμεσός του Βασίλη Μιχαηλίδη έχει κάθε λόγο να ιδιαίτερα περήφανη γιατί κάπου εκεί στα 1895 ο Ποιητής έγραφε το μεγάλο ποίημα στην κυπριακή διάλεκτο (και μάλιστα αυτήν που ακουγόταν στην αστική Λεμεσό που δεν έχει καμία σχέση με αυτήν που ακούμε από τους δέκτες μας σε δήθεν έργα που θέλουν να πατούν στην παράδοση!). Ήταν το ποίημα που έμελλε να ανοίξει δρόμους για την Γραμματεία του τόπου μας.  Μετουσίωνε το κακό που έγινε "Εν Λευκωσία (Κύπρου) του 1821, σε "εθνική κιβωτό του μαρτυρίου που μας μεταδόθηκε από γενιά σε γενιά", καθώς γράφει στα 1942 ο Αντ. Ιντιάνος.  Χρειάστηκε να επεξηγήσει σε παρένθεση ο Ποιητής πού είναι η Λευκωσία (στην Κύπρο) γιατί τότε ποιος νοιαζόταν για την ταλαίπωρη Κύπρο και ποιος θα μάθαινε το έγινε τις μέρες που ακολούθησαν την 9η Ιουλίου αν ο Ποιητής δεν τα έγραφε (όπως ποιος θα ήξερε τον Οδυσσέα αν δεν βρισκόταν ένας Όμηρος να τα θυμάται και να τα διηγείται!). Γι αυτό χρειάζονται οι ποιητές. Για να μας δίνουν φιλικές τσιμπιές για να ξυπνούμε όταν πέσουμε στον λήθαργο της καθημερινότητας. Αυτές τις μέρες, καθώς πλησιάζει η 15η και η 20η Ιουλίου, καθώς και το Δεκαπενταύγουστο του 1974, για μας τους φαντάρους του 1974 (54Β ΕΣΟ), σκεφτόμαστε τα λόγια του Οθωμανού του 1821, τότε, που υποσχόταν "ό,τι λοής θάνατον θελήσω να τους δώσω", καθώς διαβάζουμε στις εφημερίδες ότι "έθαβαν ζωντανούς τους αιχμαλώτους. Αίσχος!