Ανηφόρισα στα μονοπάτια του Ιτάμου (αρχαίο Κερκέτιο Άκρον), ανάμεσα από γέρικες καστανιές και καταπράσινες πλαγιές φτέρης. Συντροφιά μου είχα το τιτίβισμα των πουλιών και τη μυρωδιά της ανθισμένης ρίγανης.
Bασίλης Πανάγος
Όταν έφτασα στις βραχώδεις κορυφές, αντίκρισα τα κυκλώπεια τείχη των αρχαίων κάστρων του Αθήναιου, που παραμένουν – σε πείσμα του χρόνου – οι ακοίμητοι βιγλάτορες των στενών περασμάτων της Πόρτας και του Μουζακίου. Η θέα από τα οχυρά είναι μοναδική και απαράμιλλης ομορφιάς.Ένας τόπος έλξης και μαγείας, που σε παρακινεί να τον διερευνήσεις και να νιώσεις τη βαθύτερη σημασία του.
Εδώ λοιπόν, συνειδητοποιείς τον στρατηγικό χαρακτήρα που είχε διαχρονικά αυτή η τοποθεσία και αντιλαμβάνεσαι τους λόγους για τους οποίους εποφθαλμιούσαν τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα των Αθαμάνων και των Μακεδόνων, με σκοπό την επικράτηση τους στην περιοχή.
Αναρωτιέμαι, ποια γη και ποιο χώμα να σκεπάζει αυτά τα χέρια που σμίλεψαν την πέτρα και ύψωσαν τα πελώρια τείχη; Που χάθηκαν άραγε οι κλαγγές των σπαθιών της μακεδονικής φρουράς τού βασιλιά Φίλιππου, που ηχούσαν πάνω από τις επάλξεις των οχυρών, σαν τα κωδωνοστάσια των Μετεώρων;
Αναρωτιέμαι, ποια γη και ποιο χώμα να σκεπάζει αυτά τα χέρια που σμίλεψαν την πέτρα και ύψωσαν τα πελώρια τείχη; Που χάθηκαν άραγε οι κλαγγές των σπαθιών της μακεδονικής φρουράς τού βασιλιά Φίλιππου, που ηχούσαν πάνω από τις επάλξεις των οχυρών, σαν τα κωδωνοστάσια των Μετεώρων;
Ποιος άνεμος τάχα να σκόρπισε τις ηχηρές διαταγές τού βασιλιά Αμύνανδρου, στους ετοιμοπόλεμους στρατιώτες του; Φωνάζω δυνατά, χωρίς καμιά απόκριση. Εδώ κυριαρχεί το βασίλειο της ηχηρής σιωπής. Είναι ο τόπος όπου η ιστορία είναι ζωντανή και οι ήρωες ζουν στην ανωνυμία τους.
Αποκομμένος από κάθε σκέψη, στάθηκα για λίγα λεπτά στο πλάτωμα ενός βράχου, ατενίζοντας την πανοραμική θέα του τοπίου. Ο θεσσαλικός κάμπος ένα πολύχρωμο χαλί κεντημένο με τα χρώματα του καλοκαιριού. Στους πρόποδες του Ιτάμου προεξέχει ο μακρόστενος λόφος της Επισκοπής. Ένα γεράκι πετάει κυκλικά στον ουρανό και με ακροβατικές φιγούρες προσπαθεί να εντοπίσει το θήραμά του. Το δικό μου βλέμμα περιεργάζεται τον λόφο της Επισκοπής και προσπαθεί – μάταια – να διερευνήσει τυχόν υπολείμματα της αρχαίας πόλης των Γόμφων. Η ισχυρή πόλη της Εστιαιώτιδας με τα πανύψηλα τείχη της, είχε ολοκληρωτικά καταστραφεί από τον Καίσαρα το 48 π.Χ..
Αποκομμένος από κάθε σκέψη, στάθηκα για λίγα λεπτά στο πλάτωμα ενός βράχου, ατενίζοντας την πανοραμική θέα του τοπίου. Ο θεσσαλικός κάμπος ένα πολύχρωμο χαλί κεντημένο με τα χρώματα του καλοκαιριού. Στους πρόποδες του Ιτάμου προεξέχει ο μακρόστενος λόφος της Επισκοπής. Ένα γεράκι πετάει κυκλικά στον ουρανό και με ακροβατικές φιγούρες προσπαθεί να εντοπίσει το θήραμά του. Το δικό μου βλέμμα περιεργάζεται τον λόφο της Επισκοπής και προσπαθεί – μάταια – να διερευνήσει τυχόν υπολείμματα της αρχαίας πόλης των Γόμφων. Η ισχυρή πόλη της Εστιαιώτιδας με τα πανύψηλα τείχη της, είχε ολοκληρωτικά καταστραφεί από τον Καίσαρα το 48 π.Χ..
Οι Γόμφοι πλήρωσαν το τίμημα της συμμαχίας τους με τον Πομπήιο. Και ο ρωμαίος στρατηγός έδωσε ένα μάθημα σ’ αυτή την περήφανη πόλη, που είχε την τόλμη να αντισταθεί. Ο αυγουστιάτικος ήλιος ανέβηκε ψηλά και η ζέστη άρχισε να δυναμώνει. Αποφάσισα να πάρω τον δρόμο της επιστροφής γεμάτος συλλογισμούς, ανάμικτα συναισθήματα, και με μια χεριά ρίγανη, για να νοστιμίζει φαγητό και μνήμη.
TPIKKIpress Δημοσιεύτηκε στις: 14 Αύγουστος, 2017
No comments:
Post a Comment