ΟΙ ΚΑΤΆΡΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΊΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Γράφει η φιλόλογος
ΓΙΏΤΑ ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΟΥ

"Ες κόρακας" ...και "άπιθι εις όνου πόκας" ..αρχαίες κατάρες

Το ες κόρακας των αρχαίων σήμαινε περίπου ο,τι και το σημερινό..αι στον διάβολο.Καποτε οι βοιωτοί πηραν χρησμό να πανε να κατοικησουν στο μερος που θα δουν λευκα κοράκια.Φτάνοντας στον παγασητικό ειδαν λευκα κοράκια να πετάνε, αυτά όμως τα άλειψαν με γύψο τα παιδιά για να παίξουν..Ετσι εμειναν εκει και ονομασαν την περιοχή κόρακες..Οι Αιολείς όμως τους έδιωξαν από εκει και τον τοπο τον εκαναν τοπο εξορίας των καταδικασμένων για κακουργήματα.Ο Αισωπος λεει ότι καποιος μεγάλος κολοιός (καλιακούδα) νομισε ότι είναι ίση με τα κοράκια και πήγε μαζί τους,ομως την έδιωξαν και ξαναγύρισε, τοτε οι καλιακούδες την χτυπησαν λέγοντας" φεύγε ες κόρακας" αι στον κόρακα δηλαδή..Αλλος μυθος λεει ότι στην Κιλικία υπήρχε ένας τόπος ονομαζόμενος "κορακίσιον",εκει κατοικούσαν ληστες, απατεώνες και η φραση αι στον κόρακα σήμαινε περιπου γκρεμοτσακίσου στον Κόρακα..
Άλλη αρχαία κατάρα ήταν "'απιθι εις όνου πόκας" ,,πόκος είναι τα πολλά μαλλιά των προβάτων...η κατάρα σημαίνει άντε πήγαινε εκεί που σαπίζουν τα μαλλιά του γαϊδουριού,επειδή όμως το γαϊδούρι δεν έχει μαλλιά, σημαίνει άντε πήγαινε στο πουθενά, άντε να χαθείς...
Γ.Ι.