ΚΎΠΡΟΣ. Η σημασία της ψήφου στις 28 Ιανουαρίου 2018 για τη λύση του Κυπριακού

Η προ ημερών κατ᾽εντολή του Ταγίπ Ερντογάν επίθεση κατά της τουρκοκυπριακής εφημερίδας Αφρίκα σίγουρα δεν αποτελεί έκπληξη.

Γράφει απο Μελβουρνη ο 

• Ντίνος Τουμάζος

Η επέμβαση της κατοχικής δύναμης και ο απόλυτος έλεγχος του κατεχόμενου από το 1974 εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Άγκυρα είναι γεγονός φανερό στους πάντες.

Ολοφάνερο είναι επίσης ότι, κατά τις συνομιλίες μεταξύ των εκπροσώπων της νόμιμης Κυπριακής κυβέρνησης και εκείνων του ψευδοκράτους, οι Τουρκοκύπριοι εκπρόσωποι ενεργούν ως εντολοδόχοι της Άγκυρας χωρίς καμμία απολύτως δυνατότητα (ή επιθυμία) παρέκκλισης.

Δεδομένων των ανωτέρω, εκείνο που δεν είναι δυνατό να κατανοήσει ο έχων τον κοινό νου Κύπριος πολίτης, που καλείται να επιλέξει πρόεδρο στις εκλογές της 28ης Ιανουαρίου 2018, είναι η ανέκαθεν εμμονή των εκάστοτε ηγεσιών των κομμάτων εξουσίας ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, καθώς και των τωρινών υποψηφίων των συγκεκριμένων κομμάτων, σε δήθεν λύση βιώσιμη και δίκαιη όταν αποδέχονται:

• την απο-αναγνώριση της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας και την αντικατάστασή της με 2 συνιστώντα κρατίδια με μια μορφή αδιευκρίνιστης χαλαρής διασύνδεσης,
• τη νομιμοποίηση και μονιμοποίηση της διχοτόμησης με τη φενάκη της δήθεν “ομοσπονδίας”,
• τον γεωγραφικό διαχωρισμό του κυπριακού λαού,
• τον διαχωρισμό των πολιτών σε διαφορετικές κατηγορίες δικαιούχων πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων,
• την εκ περιτροπής προεδρία,
• την παραχώρηση του πρώτου λόγου για τις κατεχόμενες περιουσίες στους σφετεριστές παράνομους χρήστες,
• την παραμονή των εποίκων,
• την απόδοση στους Τούρκους υπηκόους με διάφορα προσχήματα των 4 βασικών ελευθεριών κ.λπ.

Είναι δυνατόν να αμφιβάλλει κανείς πλέον για την ακαταλληλότητα και επικινδυνότητα των φορέων αυτής της πολιτικής;

Είναι δυνατόν να αμφιβάλλει κανείς πλέον για τη λανθασμένη και αδιέξοδη πορεία που ακολούθησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις;

Η διακηρυχθείσα δέσμευση των υποψηφίων για την προεδρία της Δημοκρατίας στις επερχόμενες εκλογές Σταύρου Μαλά και Νίκου Αναστασιάδη για έναρξη διαπραγματεύσεων από το σημείο που διακόπηκαν, ουσιαστικά δηλαδή με κατοχυρωμένες όλες τις προαναφερθείσες και άλλες δεσμεύσεις και εκπτώσεις (σε αντίθεση των διακηρυσσομένων ενίοτε ότι τάχα τίποτε δεν συμφωνείται αν δεν συμφωνηθούν όλα ), δεν επιτρέπουν ψευδαισθήσεις και δεν αφήνουν περιθώρια επιλογής.

Η ανακοπή της καταστρεπτικής αυτής πορείας αποτελεί αδήριτη ανάγκη:

• για την προστασία της Κυπριακής Δημοκρατίας,
• για τη διακοπή της σταδιακής αναγνώρισης του ψευδοκράτους και της συνεχιζόμενης ταϊβανοποίησης του Κυπριακού,
• για τη διαμόρφωση διαφορετικής και ελπιδοφόρας προσέγγισης του προβλήματος.

Απαιτείται λοιπόν η επιλογή εκείνου του υποψηφίου προέδρου στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές που προσφέρει εχέγγυα χάραξης και εφαρμογής πολιτικής, η οποία θα ανακόπτει την καταστροφική πορεία και θα επιδιώξει λύση που να αναγνωρίζει και να διασφαλίζει τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα όλων των νόμιμων κατοίκων Κύπρου χωρίς φυλετικές, θρησκευτικές ή άλλες διακρίσεις.

Η ψήφος είναι δικαίωμα αλλά και υποχρέωση. Η αποχή δεν αποτελεί επιλογή του υπεύθυνου πολίτη.

Με βάση όλες τις σφυγμομετρήσεις, διαφαίνεται ότι ο μόνος εκ των υπολοίπων υποψηφίων που έχει προοπτικές εκλογής, έναντι των κυρίων Μαλά και Αναστασιάδη και των πολιτικών που αντιπροσωπεύουν, είναι ο κοινός υποψήφιος του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου.

Εκ των πραγμάτων κρίνεται επιβεβλημένη η στήριξη του Νικόλα Παπαδόπουλου, με την πεποίθηση ότι θα μπορέσει να καταστεί φραγμός στα σχέδια των προαναφερθέντων ανθυποψηφίων του και των κέντρων τα οποία αντιπροσωπεύουν.

Ο καθένας μας ας αναλάβει τις ευθύνες του συνειδητοποιώντας την τεράστια σημασία της ψήφου του!

Ντίνος Τουμάζος/agora-dialogue.com