Στην Γαλλία το παγκόσμιο κύπελο....
Γράφει στο ΦΒ
ο Νίκος Ρούσσος
Ο ανθρωπάκος, μπήκε στην αυλή του γειτονικού καφέ, όπου έπινα τον πρωϊνό μου εσπρέσσο και φυλομετρούσα την DNA.
Το βλέμμα απλανές, ρακένδυτος, μ' ένα σακίδιο της κακιάς ώρας στη πλάτη και με σακάκι, παρ' όλη την ζέστη.
Αμφιβάλλω αν με "είδε", αμφιβάλλω αν είδε και τον άλλο θαμώνα...
Κοντοστάθηκε όρθιος, άνάμεσα στα άδεια τραπέζια και έφερε μια κουρασμένη ματιά στον γύρω χώρο.
Τότε ήταν που μπάνισε το πεσμένο στο πάτωμα τσιγάρο.
Ενα τσιγάρο άκαφτο, που θάχε, προφανώς πέσει από κάποιον πελάτη της περασμένης νύχτας, όπου όλοι αλαλάλαζαν για το μάτς της Γαλλίας με την Κροατία.
Τον παρατήρησα πολύ διακριτικά...
Αφησε το σακίδιο του σ' ένα τραπέζι, όπου υπήρχε ένα φλυτζάνι μισοτελειωμένου καφέ και με κινήσεις γρήγορες, αντίθετα προς την εικόνα που είχε, αρχικώς, παρουσιάσει, πήγε κι' άρπαξε το εγκαταλελειμένο τσιγάρο.
Εκατσε ασθμαίνοντας στο κάθισμα, δίπλα στο σακίδιο του και μπροστά στο φλυτζάνι με τον μισοτελειωμένο καφέ.
Τράβηξε μια γουλιά από τον καφέ, έβαλε την τσιγαριά στο στόμα και την άναψε μ' ένα σπίρτο.
Οι δυο πρώτες ρουφιξιές του, θα πρέπει να έφθασαν μέχρι τα...νύχια.
Χωρίς να βιάζεται ιδιαίτερα, στράγγιξε το φλυτζάνι του καφέ, φουμάρισε το τσιγάρο, μέχρι που η κάφτρα έφτασε στο φίλτρο, το έσβησε προσεκτικά στο τασάκι και έφυγε, ήσυχα και αθόρυβα, όπως είχε έλθει.
Αλέ λε Μπλέ, λοιπόν....
Γράφει στο ΦΒ
ο Νίκος Ρούσσος
Το βλέμμα απλανές, ρακένδυτος, μ' ένα σακίδιο της κακιάς ώρας στη πλάτη και με σακάκι, παρ' όλη την ζέστη.
Αμφιβάλλω αν με "είδε", αμφιβάλλω αν είδε και τον άλλο θαμώνα...
Κοντοστάθηκε όρθιος, άνάμεσα στα άδεια τραπέζια και έφερε μια κουρασμένη ματιά στον γύρω χώρο.
Τότε ήταν που μπάνισε το πεσμένο στο πάτωμα τσιγάρο.
Ενα τσιγάρο άκαφτο, που θάχε, προφανώς πέσει από κάποιον πελάτη της περασμένης νύχτας, όπου όλοι αλαλάλαζαν για το μάτς της Γαλλίας με την Κροατία.
Τον παρατήρησα πολύ διακριτικά...
Αφησε το σακίδιο του σ' ένα τραπέζι, όπου υπήρχε ένα φλυτζάνι μισοτελειωμένου καφέ και με κινήσεις γρήγορες, αντίθετα προς την εικόνα που είχε, αρχικώς, παρουσιάσει, πήγε κι' άρπαξε το εγκαταλελειμένο τσιγάρο.
Εκατσε ασθμαίνοντας στο κάθισμα, δίπλα στο σακίδιο του και μπροστά στο φλυτζάνι με τον μισοτελειωμένο καφέ.
Τράβηξε μια γουλιά από τον καφέ, έβαλε την τσιγαριά στο στόμα και την άναψε μ' ένα σπίρτο.
Οι δυο πρώτες ρουφιξιές του, θα πρέπει να έφθασαν μέχρι τα...νύχια.
Χωρίς να βιάζεται ιδιαίτερα, στράγγιξε το φλυτζάνι του καφέ, φουμάρισε το τσιγάρο, μέχρι που η κάφτρα έφτασε στο φίλτρο, το έσβησε προσεκτικά στο τασάκι και έφυγε, ήσυχα και αθόρυβα, όπως είχε έλθει.
Αλέ λε Μπλέ, λοιπόν....
No comments:
Post a Comment