Η Τράπεζα της Ανατολής (Banque D’ Orient) ιδρύθηκε το 1904 από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και την αντίστοιχη της Γερμανίας, οι οποίες ανέλαβαν να καλύψουν το μετοχικό κεφάλαιο.
Ο ρόλος της Nationalbank f?r Deutschland ήταν απλά σκιώδης στην όλη επιχείρηση και οι δύο πλευρές δεν είχαν την υποχρέωση ή τη θέληση να κρατήσουν τις μετοχές της Τράπεζας Ανατολής. Απλά ήθελαν να δημιουργήσουν τη ψευδαίσθηση ότι κυοφορείται μια νέα διεθνής τράπεζα για να προσελκύσουν τα κεφάλαια των ελληνικών πληθυσμών στην Αίγυπτο και την Οθωμανική αυτοκρατορία.
Ο ρόλος της Nationalbank f?r Deutschland ήταν απλά σκιώδης στην όλη επιχείρηση και οι δύο πλευρές δεν είχαν την υποχρέωση ή τη θέληση να κρατήσουν τις μετοχές της Τράπεζας Ανατολής. Απλά ήθελαν να δημιουργήσουν τη ψευδαίσθηση ότι κυοφορείται μια νέα διεθνής τράπεζα για να προσελκύσουν τα κεφάλαια των ελληνικών πληθυσμών στην Αίγυπτο και την Οθωμανική αυτοκρατορία.
Μόλις το 1905 το ποσοστό της γερμανικής πλευράς έπεσε στο 4%, ενώ η Εθνική Τράπεζα διατήρησε ένα ποσοστό 49.51%. Το υπόλοιπο πωλήθηκε σε επενδυτές και τράπεζες.
Η Τράπεζα Ανατολής ίδρυσε στον πρώτο χρόνο της λειτουργίας της υποκαταστήματα, πρακτορεία, και υποπρακτορεία σε Θεσσαλονίκη, Σμύρνη, Αλεξάνδρεια, Κάιρο, Ζαγαζίκ, Μοναστήρι, Μυτιλήνη, Σέρρες, Πέργαμο, Μαγνησία, Κωνσταντινούπολη, Αμβούργο.
Προς το τέλος του 1905, έγινε διπλασιασμός του μετοχικού κεφαλαίου, με συμμετοχή μόνο της γερμανικής πλευράς. Ακολούθησε η διχοτόμηση της τράπεζας σε δύο τμήματα, στην Τράπεζα της Ανατολής και την Orient Bank. Την τελευταία κράτησε η γερμανική πλευρά με το μισό εταιρικό κεφάλαιο και τα υποκαταστήματα στην Κωνσταντινούπολη και το Αμβούργο, ενώ στη συνέχεια δημιούργησε το δικό της δίκτυο.
Από το 1904 που δημιουργήθηκε η τράπεζα μέχρι το 1922 που έγινε η καταστροφή της Σμύρνης είχε περυσυλλέξει το 90% του πλούτου των Ελλήνων του Λεβάντε. Αλεξάνδρεια, Ιεροσόλυμα, Μυτιλήνη, Θεσσαλονίκη, Σμύρνη , Κωνσταντινούπολη.
Είχε υποκαταστήματα παντού. Επίσης υποκατάστημα στο Βερολίνο στη Γερμανία.
Σε αυτά τα 19 χρόνια η Μικρασιατική Καταστροφή ήταν δημιούργημα των Χαζάρων.
Ο Ελληνισμός της Ιωνίας είχε παρουσία στο χώρο αυτό πάνω από 5000 χρόνια. Η Τροία ήταν Ελληνικός χώρος και η Περσία ήταν Ελληνικός χώρος. Έτσι λοιπόν ένας πολιτισμός που ήταν στον χώρο αυτό για χιλιάδες χρόνια ξεριζώθηκε με εκείνη την κατάπτυστη συνθήκη μέσα σε διάστημα 2 η 3 ετών.
Σκοπός "να ιδιοποιηθούμε" αυτό το τεράστιο απόθεμα χρυσού και τον πλούτο των Ελλήνων της Μεσογείου οι οποίοι άν ενθυμίστε την εποχή εκείνη ήταν η πλουσιοτέρα ομάδα σε όλο τον πλανήτη
Μόνον το υποκατάστημα της Αιγύπτου δήλωνε κέρδη ετησίως από ένα έως ενάμιση εκατομμύρια χρυσά Γαλλικά Φράγκα από ένα υποκατάστημα.
Η ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης είχε 5800 εργοστάσια Ελληνικής ιδιοκτησίας. Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα υπήρχαν μόνο 450.
Όταν με διαταγή του Μπέη της Σμύρνης οι Τσετσένοι άρχισαν να σφάζουν τους Έλληνες πήγαν όλοι και κατέθεσαν τους τίτλους ιδιοκτησίας των εργοστασίων τους και των σπιτιών τους και των περιουσιών τους στην τράπεζα της Ανατολής διότι προβαλλόταν πάντα ως Ελληνική τράπεζα διότι και η Εθνική εθεωρούντο Ελληνική τράπεζα.
Δεν ήξερε κανένας ότι την εποχή εκείνη η τράπεζα εκείνη ανήκει στους Χαζάρους.
Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος λεγόταν τυπικά "της Ελλάδος " ασχέτως αν το βγάλαμε πριν από 2-3 χρόνια.
Επειδή η Ανατολή ήταν θυγατρική της Εθνικής οι Έλληνες υπενόησαν πως και αυτό Ελληνικό Ίδρυμα είναι.
Σήμερα ακόμα η Εθνική τράπεζα συλλέγει τεράστια ποσά από τίτλους ιδιοκτησιών των Ελλήνων της Σμύρνης. Διότι δεν βρέθηκε ποτέ ο κάτοχος επειδή ή σφαγιάσθηκε από τους Τσετσένους ή βρίσκεται στο βυθό του Αιγαίου μαζί με τις μετοχές της Ανατολής.
Όταν αποφασίστηκε το 1931-2 να πουληθεί η τράπεζα της Ανατολής, ήταν αδύνατον να βρεθεί πλειοψηφικό πακέτο μετοχών για να γίνει γενική συνέλευση. Προσπάθησαν τέσσερις φορές να κάνουν γενική συνέλευση για να πωληθεί δήθεν η Τράπεζα της Ανατολής στην Εθνική Τράπεζα και δεν μπορούσαν να κάνουν συνέλευση επειδή ήσαν λιγότεροι από το 46% όλες οι άλλες μετοχές είχαν εξαφανιστεί.
Όταν το 1932 υποτίθεται πως απορρόφησε η Εθνική την Τράπεζα της Ανατολής υπήρχε ένα κεφάλαιο το οποίο ήταν κεφάλαιο εφεδρικό που ήταν γύρω στα 580 εκατομμύρια χρυσά Γαλλικά Φράγκα.
Το κάθε ένα χρυσό Γαλλικό Φράγκο ζυγίζει 8 γραμμάρια, άρα τα 580.000.000 χρυσά Γαλλικά Φράγκα ζυγίζουν (580.000.000 x 8γρ = 4.640.000.000γρ = 4.640.000 κιλά) 4.640 τόνους χρυσού.
Το κάθε ένα χρυσό Γαλλικό Φράγκο ζυγίζει 8 γραμμάρια, άρα τα 580.000.000 χρυσά Γαλλικά Φράγκα ζυγίζουν (580.000.000 x 8γρ = 4.640.000.000γρ = 4.640.000 κιλά) 4.640 τόνους χρυσού.
Αυτό σύμφωνα με το συμβόλαιο πωλήσεως δεν μετεβιβάσθηκε στην Εθνική . Κατετέθηκε σε έναν αλληλόχρεο λογαριασμό με επιτόκιο 7,25% και θα διαμοιραζόταν ισσοπόσως στους μετόχους οι οποίοι χάριν ευκολίας συμφώνησαν να πάρουν άλλο ποσό 150 δραχμές έναντι της κάθε μετοχής μέχρις ότου γίνει η εκκαθάριση.
Επομένως το αποθεματικό κεφάλαιο δεν μεταβιβάσθηκε διά του συμβολαίου προς την Εθνική. Προστέθηκε στο αποθεματικό όλα εκείνα τα κεφάλαια χρήσεων '32, '33, '34, '35 και '36.
Το ποσόν το οποίον έφτασε τον Δεκέμβριο του '36 υπήρχαν κατατεθειμένα στην Εθνική Τράπεζα 870 εκατομμύρια χρυσά Γαλλικά φράγκα από την τράπεζα της Ανατολής. Σύνολο 6.960 τόνοι χρυσού.
Αυτήν την ποσότητα χρυσού την πλήρωσαν οι Έλληνες της Μ. Ασίας, 4.000.000 με την ζωή τους και 2.000.000 ξεριζωμένοι πρόσφυγες από τις πατρογονικές εστίες τους.
Και τότε αλλά και έως σήμερα ειδικός όρος στο άρθρο 26 του καταστατικού της Εθνικής μόνιμος αντιπρόεδρος με δικαίωμα εκτελεστού (δηλαδή ασκεί διοίκηση) είναι ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος.
Πηγή:wakeup.gr
No comments:
Post a Comment