Της ημερας. Τα "χοιρινα σουβλακια"

Σ3τη σημερινή του αναρτηση στο Facebook o Παύλος Πολακης γραφει:

Το καλύτερο που διάβασα σημερα για τα "χοιρινά σουβλάκια" του Κυρανακη...Δύσκολο κείμενο αλλα αξίζει....

Απο Leon Kokotas :

"Αν όλα τα ζητήματα και ιδιαιτέρως τα μεγάλα, λύνονταν δια μαγείας μέσω της ανταλλαγής επιχειρημάτων και του διαλόγου, η ιστορία του 20ου αιώνα θα ήταν η ιστορία του μεγαλύτερου βουλευτηρίου που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα. Αντίθετα η ιστορία του 20ου αιώνα είναι στην ουσία (στη Δύση τουλάχιστον) η ιστορία των εμφυλίων του και των πολέμων ανάμεσα στα έθνη, χωρίς να είναι πάντοτε δυνατό να ξεχωρίσεις το ένα από το άλλο. 

Ο «αντιδραστικός νους» είναι μια κατάσταση, αλλά ταυτόχρονα είναι ένα από τα δυο ιστορικά ρεύματα της νεωτερικότητας, η μια όψη της ιστορίας του νεωτερικού ανθρώπου, ο ένας από τους δυο πόλους, αυτός της αντεπανάστασης. Ο «αντιδραστικός νους» δεν είναι κάποιος παρασυρμένος από ψεύτικες υποσχέσεις, είναι ένας άλλος πολιτισμός, είναι πάνω από όλα ένας «πολιτικός στρατιώτης», που με την ψήφο του, τη δράση του και με κάθε άλλον τρόπο τιμά το στρατόπεδο που επέλεξε, την «σημαία του», την ιδεολογία του και έναν τρόπο ζωής. 

Τα επιχειρήματα του «αντιδραστικού νου» είναι διεθνή και είναι μια ευθεία γραμμή διανοητικής εργασίας και αναπαραγωγής ενός βασικού μοτίβου, που σμίγει τον συντηρητισμό του 18ου αιώνα με τις θεωρίες συνομωσίας - είτε είναι οι Illuminati, είτε οι Εβραίοι, είτε το Ισλάμ και το πιστοποιητικό γέννησης του Ομπάμα - ο λόγος της άλλης πλευράς παραμένει ο ίδιος εδώ και τρεις αιώνες. Τα επιχειρήματα του «αντιδραστικού νου» ενώ κινούνται στο συμφωνημένο μοτίβο, ποικίλλουν σε ευρηματικότητα και εμβάθυνση ανάλογα με την μόρφωση την κοινωνική τάξη ή το status, εμπλουτισμένα με τα σύγχρονα κατορθώματα του ρεύματος. Πάντως οι Λευκοί Ουκρανοί αξιωματικοί, που κατέφυγαν κυνηγημένοι από την Ρώσικη Επανάσταση στο Μόναχο το 1919 και έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στη εγκαθίδρυση των πρώτων ναζιστικών δικτύων, δεν εξέδωσαν τους Στοχασμούς για την Επανάσταση στη Γαλλία του Μπερκ, αλλά τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών. 

Θα έλεγα ότι ο «αντιδραστικός νους» δεν χρειάστηκε καν τον γερμανικό ρομαντισμό, μια που όλα είχαν ειπωθεί από τον καιρό της γαλλικής επανάστασης. Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση είναι οι συνθήκες και το πλαίσιο «στρατολόγησης» του εθνικισμού στο στρατόπεδο που περιγράφω. 

Οι λογαριασμοί αυτού του είδους που κουβαλούν αυτή την ιστορία λύνονται πάντα - έστω και πρόσκαιρα - στις όχθες κάποιου μικρού ή μεγάλου Βόλγα. 

Το θέμα της «αντίστροφης αναδιανομής» ή της αναδιανομής με βάση την αυτοχθονία ή την φυλετική ανωτερότητα δεν είναι χθεσινό. Είναι μια συζήτηση τριών αιώνων στην Ευρώπη, η βασική διαιρετική τομή πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η όποια αριστερά και η όποια δεξιά. Αναδιανομή από ποιους και για ποιους. Πάνω σε αυτό το ερώτημα άνοιξε το θέμα της τάξης, της φυλής και του έθνους. Ο οικουμενισμός της γαλλικής επανάστασης, ο πολιτικός ορισμός της πατρίδας και η υπεράσπιση του «ξένου», απέναντι στις συντηρητικές, «στενές» θεωρίες για την πατρίδα της παράδοσης και του αίματος του Μπερκ και του Ντε Μαιστρ. 

Δεν έχουμε να απολογηθούμε σε κανέναν «αόρατο κριτή», σε κανένα φιλελεύθερο τάχατες δικαστήριο της Ιστορίας, δεν έχουμε να κάνουμε κανέναν συμψηφισμό.

Δουλειά τους και δουλειά μας."