Ένα δεδομένο ιστορικό γεγονός, ότι η μητέρα του Ρωμηού άρχοντα της Ηπείρου, Γεωργίου Καστριώτη, οι Αλβανοί τον αποκαλούν με το παρατσούκλι που του έδωσαν οι Τούρκοι «Σκεντέρμπεης», δηλαδή Αλέξανδρος (στα αραβικά «Ισκέντερ») Μπέης, επειδή η γενναιότητά του ήταν σαν του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ήταν Σέρβα, έχει εξοργίσει τους αμόρφωτους Αλβανούς εθνικιστές.
Την ιστορική αυτή αλήθεια τόλμησε να επαναλάβει ο πολιτικός αναλυτής Μουσταφά Νάνο, ο οποίος σε νέο βιβλίο του έγραψε ότι η μητέρα του Εθνικού Ήρωα των Αλβανών, Σκεντέρμπεη ήταν σέρβικης καταγωγής και προσθέτει ότι και ο γιος του Σκεντέρμπη παντρεύτηκε την κόρη του δεσπότη της Σερβίας, Γερίνα Παλαιολόγου.
Πριν μερικά χρόνια, ο δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής Μουσταφά Νάνο είχε
προκαλέσει σάλο στην Αλβανία, ειδικά στους εθνικιστικούς κύκλους, δηλώνοντας σε συνέντευξή του ότι η μητέρα του Σκεντέρμπεη τον οποίο οι Αλβανοί θεωρούν Εθνικό τους Ήρωα, δεν ήταν Αλβανίδα, αλλά Σέρβα. Οι Αλβανοί εθνικιστές δεν μπορούσαν να ανεχθούν το γεγονός (σ.σ. ιστορικά αποδεδειγμένο) ότι η μητέρα του ήρωά τους να μην ήταν Αλβανίδα και είχαν εξαπολύσει επιθέσεις εναντίον του Νάνο.
Ούτε ο Σκεντέρμπεης ήταν Αλβανός
Ήταν Ηπειρώτης Έλληνας, όπως αδιάψευστα διακηρύσσουν οι ακόλουθες Ιστορικές Πηγές, που αποτελούν μνημειώδη ντοκουμέντα :
Ο Marini Barletii, πρώτος του Βιογράφος από την Σκόδρα (αρχές 16ου μ.Χ. αι.), τον αποκαλεί «Ηπειρώτη πρίγκηπα» και «Ηγεμόνα των Ηπειρωτών», ενώ ολόκληρη η βιογραφία αναφέρεται μόνο σε Ηπειρώτες και καθόλου σε Αλβανούς.
Επίσης, ο ίδιος ο Σκεντέρμπεης απευθυνόμενος προς τον ηγεμόνα του Τάραντα Ιωάννη Αντώνιο και προδίδοντας έτσι την καταγωγή και τα αληθινά του αισθήματα, γράφει:
«Οι προπάτορες ημών ήσαν Ηπειρώτες, εκ των οποίων ηγέρθη εκείνος ο Πύρρος του οποίου την ορμήν μόλις οι Ρωμαίοι ηδυνήθησαν να αντικρούσουν».
Παρομοίως ως απόγονος των Ηπειρωτών και όχι των Ιλλυριών αναφέρει σε επιστολή του προς τον Ιταλό Ursini το 1460.
Ακόμη προς τον Βασιλιά Αλφόνσον, μονάρχη της Αραγόνος, Νεαπόλεως και Σικελίας γράφει:
«Τω λαμπροτάτω και κραταιώ Βασιλεί Αλφόνσω, Μονάρχη της Αραγόνος, Νεαπόλεως και Σικελίας, Σκεντέρμπεης Πρίγκιψ των Ηπειρωτών χαίρειν τε και ευ πράττειν».
Ομιλώντας ενώπιον του Πάπα Παύλου Β’ τονίζει:
«Μετά την υποδούλωσιν της Ασίας και της Ελλάδος, μετά την σφαγήν των ηγεμονικών γόνων της Κων/πόλεως, της Τραπεζούντος… και την ερήμωσιν μεγίστου μέρους της Μακεδονίας και της Ηπείρου, απέναντι του αγρίου κατακτητού του αγωνιζομένου να συντρίψη τον σταυρόν, να ανυψώση επί του Καπιτωλίου την ημισέληνον και να πληρώση δούλων τον κόσμον όλον … μόνος εγώ ίσταμαι μετά των λειψάνων των στρατιωτών μου και μετά της μικράς μου επικρατείας…».
Υπήρξε κάτοχος της Ελληνικής Παιδείας και Γλώσσας, αφού από το μετερίζι του στέλνονταν έγγραφα γραμμένα στην Ελληνική γλώσσα.
Επιπλέον ο Τούρκος βιογράφος του Αλή Πασά, Αχμέτ Μουφίτ, γράφει για τον Καστριώτη:
«Το έτος 1443 δραπέτευσε από το οθωμανικό στρατόπεδο του Μοράβα ο Έλληνας ηγεμόνας Καστριώτης και πήγε στην έδρα των προγόνων του, την Κρόια».
Ιταλικές, Αγγλικές και Σουηδικές αναφορές θεωρούν τον Σκεντέρμπεη Έλληνα.
Έτσι ο Ιταλός A. Salvi στην τραγωδία του (1718) τον αναφέρει ως Έλληνα (Greco).
Ο Άγγλος C. Randall το 1810 τον αποκαλεί Έλληνα Ήρωα (Grecian Hero) και οι Σουηδοί Barrau αρχικά και Rudbeck αργότερα (1835) θεωρούν τον Γ. Καστριώτη Έλληνα.
Η Ιστορία του Γάλλου ιστορικού Παγανέλ (Paganel: Histoire de Scanderbey), που εκδόθηκε στο Παρίσι το 1855 τον αναφέρει ξεκάθαρα ως Έλληνα.
Ο Δανός Φραντς Ντε Ζεσσέν, στρατιωτικός ανταποκριτής της εφημερίδος «Le Temps» των Παρισίων, αμφιβάλλει για την αλβανική καταγωγή του Καστριώτου, τονίζοντας σε διάλεξή του:
«Ζήτημα δεν είναι, εάν και αυτός ο Σκεντέρμπεης δύναται να θεωρηθή Αλβανός, αφού ήτο υιός του Έλληνος μεγιστάνος Ιωάννου Καστριώτου και Σερβίδος πριγκιπίσσης».
