Παπανδρέου σε Τσίπρα: Άργησες οκτώ χρόνια να πας στο Καστελόριζo

Δηκτική επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα για τα όσα είπε από το Καστελόριζο εξαπέλυσε ο επικεφαλής του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, Γιώργος Παπανδρέου τονίζοντας ότι ο πρωθυπουργός πήγε καθυστερημένα στο νησί, όπως και ο Αντώνης Σαμαράς.

Σε ανακοίνωσή του σημειώνει ότι τόσο, ο κ. Τσίπρας, όσο και ο κ. Σαμαράς όφειλαν να είναι εκεί τον Απρίλιο του 2010, όταν η «χώρα είχε ανάγκη για εθνική συνεννόηση». Τότε όμως, σχολιάζει, όλοι «δήλωσαν απόντες».

Ολόκληρη η ανακοίνωση του Γ. Παπανδρέου έχει ως εξής:

Η σημερινή παρουσία του Πρωθυπουργού στο Καστελόριζο, ένα νησί με υψηλούς ιστορικούς και εθνικούς συμβολισμούς για τον Ελληνισμό, ιδιαιτέρως αυτήν την κρίσιμη περίοδο, είναι από κάθε άποψη σημαντική. Η παρουσία του όμως αυτή στο Καστελόριζο, έρχεται με καθυστέρηση 8 ετών.

Ο κ. Τσίπρας και ο κ. Σαμαράς, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, όφειλαν να είναι παρόντες εκεί, τον Απρίλιο του 2010, όταν η χώρα είχε ανάγκη την εθνική συνεννόηση, όταν έδινε τον αγώνα της επιβίωσης, της εξεύρεσης μιας αναγκαστικής για τα δεδομένα της εποχής επιλογής. Όφειλαν να είναι παρόντες τότε, όταν κόμματα και ηγεσίες είχαν χρέος να δώσουν τη μάχη στα εθνικά χαρακώματα, όχι στα κομματικά χαρακώματα. Να επιλέξουν με γνώμονα το εθνικό και όχι το μικροκομματικό τους συμφέρον. Από αυτήν τους την επιλογή κρίνονται.

Και τότε, δήλωσαν απόντες.

Αλλά δυστυχώς, ακόμη και σήμερα, συνεχίζουν να αποτελούν μέρος του ελληνικού προβλήματος και όχι της λύσης του. Γιατί δεν αντιμετώπισαν καμία από τις αιτίες που οδήγησαν στην κρίση. Γιατί επέλεξαν να υπηρετήσουν τον παρασιτισμό και τον πελατειασμό, δηλαδή, τον πραγματικό εχθρό των Ελλήνων και της χώρας.

Γι’ αυτό και η έξοδος από το μνημόνιο, που άργησε με ευθύνη των κ. Σαμαρά και Τσίπρα, ένεκα της επιλογής που έκαναν το 2010, δεν αποτελεί και έξοδο από την κρίση. Ούτε και η αντικατάσταση του πελατειακού κράτους που οικοδομεί ο ΣΥΡΙΖΑ, από αυτό που επιδιώκει να οικοδομήσει η Νέα Δημοκρατία, θα οδηγήσει στην ασφαλή και οριστική έξοδο από την κρίση.

ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΤΖΑΛΑΛ ΤΑΛΑΜΠΑΝΙ

-Ο Τζαλάλ Ταλαμπανί, ο Μαμ Τζαλάλ, ήταν ένας σπουδαίος ηγέτης, ένας άνθρωπος με αρχές που πίστευε πραγματικά στις προοδευτικές αξίες. Έχοντας ζήσει τις προκλήσεις ενός μακροχρόνιου και δύσκολου αγώνα για ελευθερία και αξιοπρέπεια, έβαλε προτεραιότητα στην προώθηση της ειρήνης, της δημοκρατίας, του διαλόγου και της συνεργασίας. Ως Πρόεδρος του Ιράκ, κατόρθωσε – με δεξιοτεχνία και σοφία – να διαχειριστεί τις δυσκολίες που δημιουργήθηκαν από το ξεκίνημα ενός νέου ιστορικού κεφαλαίου στη χώρα του.

Θυμάμαι, πως πήρε δημόσια θέση ενάντια στη θανατική ποινή, δηλώνοντας ότι αυτή η στάση ταιριάζει με τις αρχές της σοσιαλδημοκρατίας. Ως Αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς δεν απουσίασε από καμία συνεδρίαση, θεληματικός, γεμάτος ιδέες, πάντα πρόθυμος να δείξει την αλληλεγγύη του.

Ως φίλος, ήταν πάντα δίπλα μας, ζεστός και ανθρώπινος. Ο θάνατος του συνέβη μια εποχή που η χώρα του τον χρειαζόταν περισσότερο από ποτέ. Σε μια εποχή όπου ο προοδευτικός κόσμος είχε ανάγκη μια φωνή σαν τη δική του.

Συναγωνιστή Τζαλάλ, θα μας λείψεις. Όμως να είσαι σίγουρος ότι θα συνεχίσουμε τη μάχη για τους κοινούς μας στόχους.

Θέλω να διαβιβάσω τα θερμά μου συλλυπητήρια στη σύζυγο του Χέρο και τα παιδιά του, τους συντρόφους του κόμματος μέλους της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Πατριωτική Ένωση του Κουρδιστάν και όλους τους φίλους του σε όλο τον κόσμο.

Γραφείο Τύπου, Δήλωση, Πρόεδρος Σοσιαλιστικής Διεθνούς

Oμιλία Γιώργου Α. Παπανδρέου Προέδρου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών στην Ξάνθη | 15-01-2014

Oμιλία Γιώργου Α. Παπανδρέου Προέδρου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών στην Ξάνθη | 15-01-2014

Ελενόπουλος κατά Βενιζέλου: Ο Παπανδρέου μιλά για συνεργασία, όχι για παζάρια

«Ο κ. Παπανδρέου μιλά για ευρύτερη συνεργασία και όχι για παζάρια. Οι καθαρές θέσεις δημιουργούν πρόβλημα σε όσους έχουν συνηθίσει να φυτοζωούν στη θολούρα», αναφέρει ο κ. Ελενόπουλος και επισημαίνει πως αρκετοί έκαναν πως δεν κατάλαβαν την τοποθέτηση Παπανδρέου για να μπορούν να την ερμηνεύουν «όπως θέλουν και να της αποδίδουν όποιον χαρακτήρα και όποια σκοπιμότητα τους βολεύει».

«Αντί να εκτίθενται», καταλήγει ο κ. Ελενόπουλος, «καλό θα ήταν να εξηγήσουν στον ελληνικό λαό, γιατί δεν αναλαμβάνουν κάποια πρωτοβουλία συναίνεσης μεταξύ των δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων για να υπερβούμε το αδιέξοδο και να αντιμετωπισθούν οι κίνδυνοι στους οποίους εκτίθενται οι θυσίες των Ελλήνων».

Εξ αφορμής της παρέμβασης Παπανδρέου, ο κ. Βενιζέλος είχε δηλώσει νωρίτερα ότι «δεν υπάρχουν εσωτερικά θέματα του ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν εξωτερικά του ΠΑΣΟΚ με τα οποία δεν ασχολούμαστε».

Ερωτηθείς συγκεκριμένα για τον κ. Παπανδρέου, ο κ. Βενιζέλος απάντησε ότι δεν θέλει να επεκταθεί.

Στο μεταξύ, μιλώντας στον ΣΚΑΪ ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης τόνισε ότι η χώρα δεν έχει ανάγκη αυτή τη στιγμή κυβέρνησης ειδικού σκοπού όπως ζητεί ο κ. Παπανδρέου και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αλλά ισχυρής κυβέρνησης.

«Ο Παπανδρέου έπεσε πρώτος στη φωτιά της κρίσης και ήταν θύμα της κρίσης και πάντα θα ζητά τη δικαίωσή του και τη δικαίωσή μας συνολικά» είπε για τη στάση του τέως προέδρου του ΠΑΣΟΚ και πρώην πρωθυπουργού. Διαφοροποιούμενος από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο υπουργός Μεταφορών σημείωσε, ότι τα προβλήματα μέσα στο κόμμα δεν αποτελούν εξωτερικό, αλλά εσωτερικό ζήτημα, «αλλά είναι δύσκολη στιγμή για τη χώρα και οφείλουμε να δώσουμε θετικό στίγμα στους πολίτες».

Σύμφωνα με τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη η χώρα πρέπει να προχωρήσει στη σύμπραξη μεγάλου νέου μετώπου στο χώρο της κεντροαριστεράς που τον περιέγραψε ως «χώρο της λογικής, τους ριζοσπαστικού μέτρου της ηθικής και του δικαίου». «Χρειάζεται ένα μεγάλο εκλογικό μέτωπο, αν δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε ένα μεγάλο πολιτικό χώρο, χωρίς αυτόν θα οδηγηθούμε σε πολώσεις» παρατήρησε.

ΔΗΛΩΣΕΙΣ Γ.Α.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ για την υπόθεση Μπαλτάκου- Κασιδιάρη

Μιλάει για επιτακτική ανάγκη ενότητας των 

δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων.

Μια «οικογενειακή υπόθεση» της δεξιάς, με πρωταγωνιστές του κυρίους Παναγιώτη Μπαλτάκο και Ηλία Κασιδιάρη, αναδεικνύει με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο, μείζονα διακυβεύματα που συνεχίζουν να ταλανίζουν τη χώρα και την Ελληνική κοινωνία.
Κυρίαρχο διακύβευμα; Η Δημοκρατία. Και συγκεκριμένα, η αντιμετώπιση των αντιδημοκρατικών αντιλήψεων και πρακτικών που έχουν εμπεδωθεί και αφορούν τους θεσμούς και την λειτουργία τους.
Αυτή την εθνικά κρίσιμη στιγμή, που δοκιμάζεται η αντοχή και η υπομονή του Ελληνικού λαού, μέσα από μια επίπονη δημοσιονομική προσαρμογή, η κυβέρνηση έπρεπε να κάνει το πάντα, προκειμένου να ανατρέψει αρνητικές πελατειακές, ακόμη και παρακρατικές πρακτικές του παρελθόντος.
Αυτές δηλαδή, που μας οδήγησαν στην κρίση και την εξάρτηση της χώρας από τους πιστωτές μας:
Τις γκρίζες πελατειακές εξαρτήσεις που υπερβαίνουν θεσμικές λειτουργίες, για να εξυπηρετήσουν μικροπολιτικές και άλλες σκοπιμότητες.

Τις υπόγειες διαδρομές, που ταυτίζουν την εξουσία με τις πάσης φύσεως εξωθεσμικές ή παρακρατικές απολήξεις.

Το αντίθετο συνέβη.

Η υπόθεση Μπαλτάκου, αποδεικνύει ότι, η σημερινή Κυβέρνηση αντί να χτυπήσει την ρίζα του κακού, υιοθέτησε και εξέθρεψε αντιλήψεις και συμπεριφορές, που αποτελούν και την αιτία της ίδιας της κρίσης και του εκτροχιασμού των ελλειμμάτων και του χρέους. Μάλιστα, όχι μόνον δεν υπερασπίστηκε μεταρρυθμίσεις που είχαν γίνει μετά το 2009, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις τις αποδόμησε.

Ακόμα χειρότερα, έθεσε σε αμφισβήτηση στα μάτια των Ελλήνων, τη δημοκρατική λειτουργία της κυβέρνησης και των θεσμών της πολιτείας.

Με αυτόν τον τρόπο υπονομεύεται και η σταθερότητα της πορείας μας, καθώς βρισκόμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι, αλλά και η αξιοπιστία της χώρας μας, που ματώσαμε ως Έλληνες να αποκαταστήσουμε.

Πως είναι δυνατόν, με αυτά τα δεδομένα, η κυβερνητική συνεργασία να λειτουργεί επ” οφελεία της χώρας και των Ελλήνων;

Οι ευθύνες της κυβέρνησης, είναι προφανείς. Και η απομάκρυνση του κ. Μπαλτάκου, δεν αρκεί.

Η χώρα και η Ελληνική κοινωνία, έχουν ανάγκη από ένα πολιτικό σύστημα απαλλαγμένο από τα κακώς κείμενα του πελατειακού κράτους, που να λειτουργεί με αρχές, αξίες, θεσμούς, με σεβασμό στην λειτουργία τους, με διαφάνεια και ευνομία.

Αυτό παραμένει εδώ και χρόνια το διακύβευμα.

Οι σημερινές εξελίξεις, αναδεικνύουν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο, την επιτακτική ανάγκη ενότητας των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων, με μοναδικό γνώμονα την προάσπιση της Δημοκρατίας και την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος, χωρίς υποσημειώσεις και αστερίσκους, χωρίς δεύτερες σκέψεις και μικροπολιτικές σκοπιμότητες.

Χρέος μας είναι, να ανταποκριθούμε στα μεγάλα διακυβεύματα που έχουμε μπροστά μας.

Και μπροστά σε αυτά τα διακυβεύματα όλοι οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Αθήνα, 2 Απριλίου 2014

ΣΚΙΤΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη

Σκίτσο του Ηλία Μακρή

Δήλωση Γ. Παπανδρέου για την στέρηση δικαιώματος εκλέγειν και εκλέγεσθαι στους νόμιμους μετανάστες

8 Φεβρουαρ ίου 2014, 18:23

Γραφείο Τύπου, Δήλωση, Πρόεδρος Σοσιαλιστικής Διεθνούς

Σε μια περίοδο που απαιτείται διαρκής και έντονη μεταρρυθμιστική δράση, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα πραγματικά προβλήματα που ταλανίζουν τη χώρα και να διαμορφωθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις για περισσότερη Δημοκρατία, ισονομία, ευνομία, αλλά και οι συνθήκες για μια βιώσιμη ανάπτυξη, το μεταρρυθμιστικό πνεύμα δέχεται το ένα πλήγμα μετά το άλλο, ενώ η στροφή σε αντιλήψεις, νοοτροπίες και συμπεριφορές που μας κρατούν δέσμιους σε ό,τι μας οδήγησε στην κρίση, αποτελούν σύνηθες πλέον φαινόμενο.

Στην αρχή ήταν το πλήγμα που δέχτηκε ο Νόμος που είχε ψηφιστεί με συντριπτική πλειοψηφία από τη Βουλή, για τα Πανεπιστήμια, ακολούθησε η κατάργηση στην πράξη της επιλογής στελεχών μέσω της ηλεκτρονικής – ανοιχτής διακυβέρνησης (open.gov), αργότερα ήρθε η προσπάθεια αποδόμησης της Διαύγειας, προχθές η απαράδεκτη συζήτηση περί των θρησκευτικών αντιλήψεων ενός πολιτικού αρχηγού, χθες το δραματικό γεγονός του Φαρμακονησίου και τώρα, η αποδόμηση του Καλλικράτη, με την κατάθεση μιας τροπολογίας για την ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών – αυτοδιοικητικών και Ευρωεκλογών – και την αποστέρηση του δικαιώματος εκλέγειν και εκλέγεσθαι για τους νομίμως διαμένοντες στην Ελλάδα μετανάστες.

Πρόκειται για ορισμένα, ενδεικτικά και μόνον παραδείγματα, που σηματοδοτούν αρνητικά δυστυχώς, την επιμονή σε ό,τι δεν έχει ανάγκη η χώρα.

Αποδομούν το μεταρρυθμιστικό έργο που προωθήθηκε μέσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον μετά το 2009.

Παράλληλα, υπονομεύουν την εθνική προσπάθεια για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Συμβάλλουν στην διαίρεση της Ελληνικής κοινωνίας σε ζητήματα που αποπροσανατολίζουν από τα πραγματικά αίτια της κρίσης.

Απειλούν να θέσουν σε αμφισβήτηση τα αποτελέσματα των θυσιών που καταβάλουν οι Έλληνες για να σταθεί η χώρα στα πόδια της.

Τα σημαντικά οικονομικά αποτελέσματα που θα μπορούσαν να αποτελέσουν κρίσιμο και καθοριστικό παράγοντα διαπραγμάτευσης με τους εταίρους μας υπονομεύονται, τη στιγμή μάλιστα, που οι εταίροι μας με όλο και μεγαλύτερη ένταση σημειώνουν την ανάγκη ανάληψης μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών.

Η αλήθεια είναι ότι, δεν χρειάζεται να υποδείξει κανείς το αυτονόητο, όπως επίσης αλήθεια είναι ότι, όσοι εκ των εταίρων μας σήμερα κόπτονται για την ανάγκη μεταρρυθμίσεων, χθες κινούνταν στη γραμμή «εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν».

Αλλά και οι δύο αυτές αλήθειες, δεν αναιρούν, αντιθέτως υποδεικνύουν την αναγκαιότητα να αλλάξει η χώρα για να σωθεί οριστικά και παράλληλα για να αποκτήσει έναν βιώσιμο βηματισμό, που θα μπορεί να αντιμετωπίσει νέους κινδύνους σε ένα περιβάλλον σύνθετο και αχαρτογράφητο.

Αργά ή γρήγορα – ελπίζω, η ανάγκη δανειοδότησης από τους εταίρους μας, και άρα η ανάγκη μνημονίου, θα πάψει να υπάρχει. Γι” αυτό, η αντίληψη υπέρ ή κατά του μνημονίου, δεν απαντά στο βασικό ερώτημα: Και μετά το μνημόνιο τι;

Σήμερα θα έπρεπε να θέτουμε τα θεμέλια μια διαφορετικής Ελλάδας, αυτής που εγγυάται διαφάνεια, δημοκρατία, σωστή αξιοποίηση του πλούτου της χώρας μας για δουλειές στον ιδιωτικό τομέα, στρατηγική ενίσχυσης των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων, ένα κράτος δικαίου και προστασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Όσον αφορά την τελευταία πράξη οπισθοχώρησης, αυτή του Καλλικράτη, οφείλουν να γνωρίζουν όσοι έλαβαν τη σχετική απόφαση, ότι δεν αποτελεί δικαιολογία η απόφαση του ΣΤΕ.

Η σημερινή κυβέρνηση με την απόφασή της θέλει να στερήσει το δικαίωμα φωνής σε ανθρώπους καθόλα νόμιμα διαβιούντες στην Ελλάδα, που δουλεύουν στις οικοδομές, στα εστιατόρια και τα ξενοδοχεία μας, στα σπίτια μας φροντίζοντας ασθενείς, παιδιά και υπερήλικες, που έχουν ανοίξει μικρές επιχειρήσεις βοηθώντας στην ανάπτυξη του τόπου.

Τι φοβάται αυτή η κυβέρνηση; Τη φωνή των ασθενέστερων στην κοινωνία μας; Αν αυτοί δεν έχουν φωνή, θα υπονομευτεί και η φωνή γενικότερα όσων εργάζονται σε δύσκολες συνθήκες, δηλαδή και Ελλήνων πολιτών.

Ή μήπως θεωρεί η κυβέρνηση ότι στερώντας την φωνή στους εργαζόμενους αυτούς θα συμβάλλει στην ομαλή ενσωμάτωση των μεταναστών στην Ελληνική κοινωνία;

Αντίθετα, δημιουργεί ένα πολιτικό και ψυχολογικό χάσμα που θα εντείνει την καχυποψία και τον ρατσισμό.

Αποτελεί ντροπή το γεγονός ότι, ο μετανάστης που δουλεύει στην χώρα μας γίνεται εξιλαστήριο θύμα και χρησιμοποιείται ως άλλοθι για τα προβλήματα ενός πολιτικού και οικονομικού συστήματος που χρειάζεται ριζοσπαστικές τομές.

Δεν μπορούν να κρύψουν πίσω από ένα δέντρο, το δάσος των αντιδράσεών τους όταν μια ακόμη μεταρρύθμιση στην Αυτοδιοίκηση έγινε πράξη, ούτε και τις επιθέσεις τους εναντίον του δικαιώματος εκλέγειν και εκλέγεσθαι για τους νόμιμους μετανάστες.

Αυτή η συντηρητική επιλογή τους βαραίνει και για όσα τότε δήλωναν και για όσα σήμερα πράττουν.

Τους καλώ να αντιληφθούν έστω και αυτήν την ώρα, το πλήγμα που επιφέρουν στην Δημοκρατία – στα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα και στο μεταρρυθμιστικό πνεύμα που έχει απόλυτη ανάγκη η Ελλάδα.

Και ας κατανοήσουν ότι, με τη στάση τους, πέραν όλων των άλλων, αντί να ενώνουν τις κοινωνικές δυνάμεις στην κοινή προσπάθεια, καλλιεργούν ζιζάνια που ενισχύουν τους διαχωρισμούς και κατατρώνε το κοινωνικό σώμα.

Ας προτάξουν το εθνικό και το δημόσιο συμφέρον έναντι των μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων και σχεδιασμών.

Όπως κατ” επανάληψη έχω πει, σε ό,τι με αφορά καμία οπισθοδρόμηση δεν είναι και δεν θα γίνει ποτέ ανεκτή, πόσο μάλλον σε ζητήματα αρχών.

Αθήνα, 8 Φεβρουαρίου 2014