Νίκος Ρούσσης- Στρασβούργο
Ομόφωνη καταδίκη-κόλαφο κατά της Ελλάδος, εξέδωσε σήμερα το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μετά την εξέταση της προσφυγής 42 Μπαγκλαντέζων, που δούλευαν απλήρωτοι στα φραουλοχώρια της Μανωλάδας το 2013, ζώντας σε άθλιες συνθήκες και απειλούμενοι από ένοπλους φρουρούς.
Ομόφωνα το Δικαστήριο, δικαίωσε τους 42 αλλοδαπούς εργάτες γης στην χώρα και καταδίκασε την Ελλάδα, για παραβίαση του άρθρου 4, παρ.2 της Σύμβασης Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με το οποίο απαγορεύεται η καταναγκαστική εργασία.
Όπως δε αναφέρεται στο σκεπτικό της καταδικαστικής αυτής απόφασης για την Ελλάδα, η καταναγκαστική εργασία στην οποία υποβλήθηκαν, χωρίς να πληρωθούν, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της, επίσης, απαγορευμένης εμπορίας ανθρώπων.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι το ελληνικό κράτος απέτυχε να αποτρέψει μία κατάσταση εμπορίας ανθρώπων, δεν μπόρεσε να προστατεύσει τα θύματα της καταναγκαστικής αυτής εργασίας και δεν βοήθησε στην διεξαγωγή μιας αποτελεσματικής έρευνας, για τα αδικήματα που διαπράχθηκαν και να τιμωρήσει τους υπεύθυνους.
Για όλα αυτά και σύμφωνα με την τελεσίδικη απόφαση του Δικαστηρίου, το ελληνικό κράτος θα πρέπει να καταβάλλει, ως αποζημίωση, στον καθένα από τους 42 προσφεύγοντες το ποσό των 16.000 ευρώ ( Σύνολο 672.000 ευρώ) και από 12.000 ευρώ στον καθένα, για την οικονομική ζημιά που υπέστησαν (Σύνολο 504.000 ευρώ) καθώς και να πληρώσει τα δικαστική έξοδα και δαπάνες, που ανέρχονται στα 4.363,64 ευρώ.
Στην προσφυγή τους οι Μπαγκλαντέζοι, υποστήριξαν ότι προσελήφθησαν το διάστημα Οκτωβρίου 2012-Φεβρουαρίου 2013, από παραγωγούς φράουλας στην Μανωλάδα, για τη συλλογή φράουλας, έναντι μισθού 22 ευρώ για τις πρώτες επτά ώρες εργασίας και επιπλέον τρία ευρώ για κάθε ώρα υπερωρίας.
Υποστήριξαν ακόμη ότι, παρά τις υποσχέσεις και ενώ δούλευαν 12ωρο σε καθημερινή βάση, υποχρεούμενοι να διαμένουν σε πρόχειρες παράγκες, χωρίς τουαλέτες και τρεχούμενο νερό, μέχρι τον Απρίλιο του 2013 δεν είχαν πάρει ούτε ένα…ευρώ από τα δεδουλευμένα τους.
Στην προσφυγή τους αναφέρθηκαν, επίσης, στα βίαια επεισόδια που έγιναν, στις 17 Απριλίου 2013, όπου ένοπλοι φρουροί άνοιξαν πυρ εναντίον τους, όταν συγκεντρώθηκαν διαμαρτυρόμενοι αλλά αποκάλυψαν και την δικαστική εξέλιξη που είχε αυτή η υπόθεση στην Ελλάδα, όπου οι αλλοδαποί εργάτες γης εξάντλησαν όλα τα ένδικα μέσα για να βρουν το δίκιο τους!
Κατ’ αρχήν, ανέφεραν, οι δύο εργοδότες τους και οι φρουροί που είχαν ανοίξει πυρ εναντίον τους, δικάστηκαν για απόπειρα φόνου και στην συνέχεια η κατηγορία άλλαξε σε «πρόκληση σωματικών βλαβών» και «παράνομη εμπορία ανθρώπων».
Από τους φερόμενους ως υπεύθυνους για το «μακελειό» στην Μανωλάδα, καταδικάσθηκαν μόνον ένας από τους εργοδότες κι’ ένας από τους φρουρούς για βαριά σωματική βλάβη, παράνομη χρήση πυροβόλων όπλων και για εμπορία ανθρώπων.
Με απόφαση του Κακουργιοδικείου, στις 30 Ιουλίου 2014, οι κατηγορούμενοι απαλλάχθηκαν από την κατηγορία για εμπορία ανθρώπων, οι ποινές φυλάκισης τους μετατράπηκαν σε χρηματικές ποινές και υποχρεώθηκαν, να δώσουν ως αποζημίωση στα 35 θύματα αυτής της ένοπλης βίας, από …43 ευρώ στον καθένα!
Οι δύο καταδικασθέντες άσκησαν έφεση κατά της αποφάσεως αυτής, η οποία και σέρνεται ακόμη στα ελληνικά δικαστήρια, ενώ έχει και ανασταλτικό χαρακτήρα.
Στις 21 Οκτωβρίου 2014, οι εκπρόσωποι των εργαζομένων ζήτησαν από τον εισαγγελέα στο Ακυρωτικό Δικαστήριο, να ασκήσει έφεση στην απόφαση του Κακουργιοδικείου, υποστηρίζοντας ότι δεν είχε εξετασθεί σωστά και αντικειμενικά το βάσιμο της κατηγορίας για «εμπορία ανθρώπων».
Το αίτημα απορρίφθηκε και οι 42 Μπαγκλαντέζοι, έχοντας εξαντλήσει όλα τα ένδικα μέσα στην Ελλάδα, για να βρουν το δίκιο τους χωρίς αποτέλεσμα, κατέφυγαν στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που σήμερα τους δικαίωσε.
