ΜΙΛΗΣΕ ΣΑΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΕ ΕΥΘΥΝΕΣ
Το όραμα του για «μια παράταξη που θα σαλπίσει ξανά την πρόοδο στη χώρα» παρουσίασε ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, κατά την ομιλία του στο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
«Οραματίζομαι μία παράταξη που θα σαλπίσει ξανά την πρόοδο στη χώρα και θα επιβάλλει αδιαπραγμάτευτες προοδευτικές αλλαγές σε οποιαδήποτε κυβερνητική συνεργασία. Οραματίζομαι να χτίσουμε μαζί την νέα παράταξη της σύγχρονης αριστεράς», είπε ο κ. Παπανδρέου.
Αφού παρατήρησε ότι κανείς δεν μπορεί μόνος του να φέρει αυτό το έργο εις πέρας, τόνισε την ανάγκη να υπάρξει πολιτική συναίνεση, λέγοντας:
«Με στοιχειώδη πολιτική συναίνεση το 2010, όταν η Ελλάδα βρέθηκε σε κατάσταση οικονομικού πολέμου, ή έστω τον Οκτώβριο του 2011 με τη Συμφωνία των Βρυξελλών και το δημοψήφισμα, η Ελλάδα σήμερα θα είχε περάσει προ πολλού τον κάβο. Οι Έλληνες θα είχαν γλυτώσει πολλά. Χρόνια σε χάσιμο χρόνου. Δισεκατομμύρια σε επιβαρύνσεις».
«Σήμερα μαθαίνουμε από τον Ρέγκλινγκ ότι η δήθεν διαπραγμάτευση του 2015 κόστισε τον ελληνικό λαό άλλα 100 δισ. Απαιτείται λοιπόν εθνική συνεννόηση και συναίνεση. Προσοχή, όμως. Συναίνεση για να αλλάξουμε τα πράγματα προς το καλύτερο. Όχι συναίνεση για να μείνουμε στα ίδια. Όχι για να γυρίσουμε πίσω. Ούτε για να μοιράσουμε καρέκλες» είπε.
«Δεν θα γίνουμε κομπάρσοι του δεξιού νεοφιλελευθερισμού, ούτε στους αριστερούς ψάλτες του καραμανλισμού και της χρεοκοπίας», ανέφερε ο κ. Παπανδρέου.
Επισήμανε δε πως «οι καθαρές κουβέντες από τώρα θα στείλουν καθαρό μήνυμα σε όσους γλυκοκοιτάζουν το χώρο μας» και πρότεινε:
- Πρώτον, καμία απολύτως θέση ευθύνης στο Δημόσιο μέσω κομματικής επετηρίδας. Ανοιχτή σε όλους προκήρυξη θέσεων και επιλογή υποψηφίων βάσει πραγματικών προσόντων και εμπειρίας.
- Δεύτερον, κανένας εκπρόσωπος της νοοτροπίας που χρεοκόπησε την Ελλάδα στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας το 2020. Υπάρχουν δεκάδες Έλληνες και Ελληνίδες που μπορούν να συμβολίσουν στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα την Ελλάδα που θέλουμε.
- Τρίτον, ουδεμία υποχώρηση σε θέματα ηθικής και σεβασμού του δημοσίου χρήματος. Ανένδοτος αγώνας ενάντια στη μεγαλοφοροδιαφυγή. Καμία ανοχή στο λαθρεμπόριο καυσίμων και τσιγάρων. Μαχαίρι στο μαύρο πολιτικό χρήμα με νέο εκλογικό νόμο που σπάει τις αχανείς εκλογικές περιφέρειες.
Ο κ. Παπανδρέου υπεραμύνθηκε των επιλογών του ως πρωθυπουργός και τόνισε ότι στις αποφάσεις που πήρε δεν υπολόγισε το πολιτικό κόστος.
Ομιλίες από το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης στο ΣΕΦ.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Φίλες και φίλοι,
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου.
Απλώνω το χέρι μου και χαιρετίζω κάθε σύνεδρο, από κάθε γωνιά της Ελλάδας!
Μαζί!
Πάμε μαζί!
Κάνουμε σήμερα ένα βήμα μαζί.
Είναι προσωπικό καθήκον καθενός μας.
Και πατριωτικό καθήκον όλων.
Και ο βηματισμός μας θα είναι ιστορικός αν έχουμε οδηγό τις αξίες μας.
Σύντροφό μας, τις εμπειρίες μας.
Και κινητήρια δύναμη, την φαντασία μας – τα οράματά μας
Πολλοί ρωτούν ποιοί είμαστε:
Είμαστε,
πάντα ήμασταν,
το Κίνημα της Προόδου.Είμαστε η μόνη πραγματική Αριστερά που γνώρισε ο τόπος.
Και είμαστε μαζί,
Όσοι ξεκινήσαμε ανατρεπτικά το ’74,
Όσοι ανατριχιάσαμε από συγκίνηση το ’81,
Όσοι δεν λυγίσαμε το βρώμικο ’89,
Όσοι χτίσαμε την Ελλάδα των υποδομών,
Όσοι βάλαμε Ελλάδα και Κύπρο στον ευρωπαϊκό πυρήνα το ’93, το ’96 και το 2000, ανοίγοντας δρόμους για μια άλλη σχέση με την γείτονα Τουρκία,
Όσοι δώσαμε νέο νόημα στην έννοια της συμμετοχής το 2004,
και όσοι βάλαμε πλάτη για να μην ζήσει η Πατρίδα και η ελληνική οικογένεια μια εθνική τραγωδία βίαιης χρεοκοπίας από το 2009.
Όσοι – νέοι και παλαιότεροι δεν φοβόμαστε να μιλήσουμε για τις αξίες μας –
Αυτές του ανθρωπισμού, δημοκρατικού φιλελευθερισμού, σοσιαλισμού και πράσινης ανάπτυξης.
Από τα όσα περάσαμε μάθαμε πολλά.
Τόσοι εδώ σε αυτή την αίθουσα πονέσαμε παίρνοντας δύσκολες αποφάσεις – ζητώντας θυσίες από τον ελληνικό λαό.
Χωρίς να υπολογίζουμε προσωπικό ή πολιτικό κόστος.
Αλλά πονέσαμε περισσότερο όταν οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν αναγνωρίστηκαν από πολλούς εταίρους μας, αφήνοντας την Ελλάδα να χτυπιέται στις διεθνείς αγορές.
Πονέσαμε ακόμα περισσότερο όταν τις θυσίες του ελληνικού λαού δεν σεβάστηκαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Τις πολέμησαν, για να μας πολεμήσουν.
Αφήνοντας την χώρα να βολοδέρνει για 7 και πλέον χρόνια όταν άλλες χώρες, σε κλίμα εθνικής ομόνοιας, βγήκαν στις αγορές.
Στην κορύφωση του μίσους, εμείς φωνάζαμε για συνεργασία.
Στην κορύφωση του διχασμού, εμείς φωνάζαμε δημοψήφισμα.
Ρωτούν πολλοί: ποιός είναι ο σκοπός μας;
Ένας ήταν, ένας είναι:
Να δώσουμε ξανά ελπίδα σε αυτόν τον τόπο.
Σήμερα που εξαντλήθηκαν τα ψέματα,
στέρεψαν οι μύθοι,
σήμερα που οι αρχιτέκτονες του αντιμνημονίου ομολόγησαν είτε την αμαρτία τους είτε τις αυταπάτες τους,
σήμερα που κατακάθισε ο εγκληματικός για τη χώρα κουρνιαχτός που δημιούργησαν,
να δώσουμε ξανά ελπίδα.
Αλλά – αυτή δεν μπορεί να βασιστεί στα ψέματα.
Γιατί μπορεί όσοι έκτισαν ψεκασμένες καριέρες να ξεφτιλίστηκαν,
χύθηκαν όμως τόνοι δηλητήριο ψεύδους στην ελληνική κοινωνία.
Πόλωση και μίσος.
Που γονάτισε το ηθικό της Ελλάδας
Είναι δικό μας καθήκον να ποτίσουμε κάθε γωνιά της χώρας με αντίδοτο αλήθειας.
Γιατί η αλήθεια απελευθερώνει.
Δείχνει τι πρέπει να αλλάξει.
Ανοίγει δρόμους εναλλακτικούς.
Για αυτό και οραματίζομαι μια παράταξη του ορθολογισμού του μέτρου και της αλήθειας.
Στη Ελλάδα διασύρθηκε η αλήθεια.
Διασύρθηκε από ένα πολιτικό-οικονομικό κατεστημένο που δεν ήθελε και ακόμα δεν θέλει να αποκαλυφθούν τα βαθύτερα αίτια της κρίσης.
Κρύφτηκαν πίσω από δήθεν φουσκωμένα ελλείμματα,
δήθεν παιχνίδια με CDS,
δήθεν δισεκατομμύρια που αρνηθήκαμε,
δήθεν μέτρα που δεν πήραμε,
δήθεν μυστικά σχέδια που είχαμε,
δήθεν, δήθεν, δήθεν…
Θα επαναλάβω εδώ ένα μόνο που υπογράμμισα στην Εθνική Συνδιάσκεψη του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών πριν λίγες μέρες.
Τώρα που όλοι αναγνωρίζουν πως εμείς μετρήσαμε σωστά το έλλειμμα του 2009, μήπως ήρθε η ώρα να διερευνήσουμε ποιοι δεν το μέτρησαν;
Ποιοι είπαν ψέματα;
Ποιοι σταύρωσαν την Ελλάδα και την αξιοπιστία της;
Ακούει η Δικαιοσύνη;
Είναι όντως τυφλή;
Ή μήπως συμφέροντα θέλουν να είναι δεξιόστροφα τυφλωμένη;
Έχουμε την αλήθεια με το μέρος μας.
Και δεν θα αφήσουμε σε χλωρό κλαρί όσους τη διέσυραν και θέλουν να τη θάψουν!
Γιατί είναι αλήθεια πως η μόνη ρεαλιστική και πατριωτική επιλογή ήταν η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης.
Το απέδειξαν όλες οι επόμενες κυβερνήσεις.
Είναι αλήθεια πως ούτε μία ώρα δεν θα άντεχαν στη θέση μας το 2010 όλοι αυτοί που μας έκαναν και μαθήματα διαπραγμάτευσης.
Το απέδειξαν όταν έγιναν κυβέρνηση.
Πολλοί όμως μας ρωτούν: ας αφήσουμε το χθες, ποιά είναι η αποστολή σας σήμερα;
Ήταν πάντα και είναι η αλλαγή.
Να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Γιατί είναι αλήθεια ότι μια μέρα θα βγούμε από τα Μνημόνια.
Αλλά η «έξοδος» που έχει σημασία, αν δεν θέλουμε να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, είναι μία:
Η «έξοδος» από όσα μας οδήγησαν στο Μνημόνιο.
Η «έξοδος» από την πελατειακή νοοτροπία.
Το ξερίζωμα της ρίζας του κακού.
Ήταν αυτή η νοοτροπία με την οποία χάθηκε το μέτρο και ζούμε όσα ζούμε τα τελευταία 7 χρόνια.
Νοοτροπία που υπονόμευσε όλα τα απαράγραπτα επιτεύγματα της Μεταπολίτευσης.
Η κορύφωση της πελατειακής ασυδοσίας την περίοδο 2004-2009 έστειλε την Ελλάδα στα Τάρταρα.
Από το 2010 η κοινωνία μας έχει βιώσει μία από τις πιο βίαιες προσαρμογές σε καιρό ειρήνης για οποιαδήποτε χώρα.
Πονέσαμε.
Ματώσαμε.
Αλλά πόσο αλλάξαμε;
Σας το λέω ως ο Πρωθυπουργός της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ που πέτυχε και συμφώνησε τη μεγαλύτερη αναλογικά διαγραφή χρέους για κράτος στην παγκόσμια ιστορία τον Οκτώβριο του 2011 –
διαγραφή που ολοκληρώθηκε από την κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου:
Όσο και να μειωθεί το χρέος, όσο και να επιμηκυνθεί η αποπληρωμή του, αν δεν αλλάξουμε τον τρόπο που λειτουργούμε ως χώρα, πάλι μπροστά μας θα βρίσκεται το χρέος σε λίγα χρόνια.
[Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να στείλω και πιστεύω στέλνουμε όλοι μαζί την αγάπη μας και τις ευχές μας για ταχεία ανάρρωση στο Λουκά Παπαδήμο.
Υπηρέτησε σε δύσκολες στιγμές την Πατρίδα
Οι ευχές μας για ταχεία ανάρρωση συνοδεύουν φυσικά και τον Σταύρο Θεοδωράκη!
Που μας συγκλόνισε με το ψυχικό του σθένος.
(Τον) Σε χρειαζόμαστε Σταύρο
(Τον) Σε θέλουμε συνοδοιπόρο στη μάχη για την Μεταπελατειακή Ελλάδα.]
Μας ρωτούν οι πολίτες: Υπάρχει άλλος δρόμος;
Απαντώ – ναι – αν πιάσουμε το νήμα των μεγάλων προοδευτικών μεταρρυθμίσεων που συγκλόνισαν τη χώρα.
Άλλαξαν τον τόπο μας προς το καλύτερο.
Έδωσαν δικαιώματα σε όλους.
Μιλάω για πραγματικές μεταρρυθμίσεις, που δεν υπάκουσαν στις υπάρχουσες δομές.
Αλλά τις τάραξαν, τις ταρακούνησαν συθέμελα.
Όπως το Εθνικό Σύστημα Υγείας,
η θεσμοθέτηση της ισότητας των δύο φύλων.
Όπως ο Καποδίστριας,
τα ΚΕΠ,
ο ΑΣΕΠ,
τα μεγάλα έργα υποδομών,
ο Καλλικράτης,
η ηλεκτρονική συνταγογράφηση,
η Διαύγεια,
ο νόμος του 2011 για τα Πανεπιστήμια.
Μας ρωτούν – Ποια ανάπτυξη θέλουμε;
Την πράσινη, βιώσιμη ανάπτυξη.
Αυτή που δεν βασίζεται στα ελλείμματα αλλά στα πλεονεκτήματα.
Και κυρίως στο πλεόνασμα ταλέντου, δημιουργικότητας, πολιτισμού και ομορφιάς που έχει αυτός ο τόπος.
Μόνο έτσι θα αφανίσουμε τις ανισότητες, την φτώχεια και την ανεργία, οριστικά.
Βασιζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις,
αφομοιώνοντας τις παγκόσμιες τεχνολογικές αλλαγές,
αξιοποιώντας τη φαντασία μας,
και επιδιώκοντας παντού την έννοια-κλειδί:
Ποιότητα.
Όλη η Ελλάδα, κέντρο ποιότητας.
Τα πανεπιστήμιά μας κέντρα έρευνας και εκπαίδευσης – μαγνήτες για φοιτητές από όλο τον κόσμο – όπως κάνει ήδη η αδελφή μας η Κύπρος.
Γιατί όχι;
Η Ελλάδα κέντρο ευζωίας και υπηρεσιών υγείας για την Ευρώπη.
Γιατί όχι;
Η Ελλάδα παγκόσμιο κέντρο έρευνας και εκπαίδευσης για κάθε πτυχή της ναυτιλίας – από τον μηχανικό, τον νομικό, τον μάνατζερ μέχρι τον βιολόγο που μετρά τους ρύπους στις θάλασσες.
Γιατί όχι;
Η Ελλάδα και ο αγροτικός μας τομέας ανταγωνιστικός και στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος για ποιοτική διατροφή, με βάση την Κρητική ή μεσογειακή διατροφή.
Γιατί όχι;
Η Ελλάδα κέντρο αιολικής, ηλιακής, γεωθερμικής και θαλάσσιας ανανεώσιμης ενέργειας.
Τα νησιά μας ενεργειακά ανεξάρτητα.
Πρότυπα μιας μελλοντικής κοινωνίας άνευ ρύπων, όπως η Τήλος.
Γιατί όχι;
Αντί να ψάχνουμε που θα τα θάψουμε ή που θα κάψουμε τα σκουπίδια,
να τα αξιοποιήσουμε.
Όπως η Σουηδία που εισάγει απόβλητα με οικονομικό όφελος.
Γιατί όχι και εδώ;
Η Ελλάδα ολόκληρη, όχι μόνο ο Πειραιάς, κεντρικός πάροχος υπηρεσιών logistics, που αξιοποιεί την ανερχόμενη δύναμη της Ασίας.
Γιατί όχι;
Αξιοποίηση των τεχνολογιών επαυξημένης πραγματικότητας (Augmented reality) για την προβολή του πολιτισμού και των μνημείων μας στον τουρισμό και στα σχολεία μας.
Γιατί όχι;
Η Ελλάδα όχι μόνο ιστορικό, αλλά και σύγχρονο λίκνο της δημοκρατίας.
Με αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών του διαδικτύου για διαβούλευση και συμμετοχή του κάθε πολίτη στις αποφάσεις που τον αφορούν.
Δημιουργώντας μια ηλεκτρονική «αγορά», με την αρχαία έννοια της λέξης.
Γιατί όχι;
Να πιάσουμε παντού το νήμα των μεγάλων αλλαγών που ύφανε η Παράταξή μας δεκαετίες τώρα.
Και να πάμε ακόμα πιο βαθιά.
Ακόμα πιο πέρα.
Ακόμα πιο τολμηρά!
Σε μια επανάσταση του αυτονόητου
Στο Δημόσιο, για να γίνει πλήρως ηλεκτρονικό, απλό, και να σταματήσει να εξαντλεί τον πολίτη.
Αλλά και χτυπώντας κάθε σπατάλη – με ηλεκτρονικές προμήθειες παντού
Αξιοποιώντας τα big data.
Στηρίζοντας την καινοτομία και τα start ups των νέων.
Στη Διοίκηση, για να αξιολογήσει επιτέλους το προσωπικό της και να το αξιοποιήσει εκεί που πονάει ο πολίτης.
Στη Δικαιοσύνη, για να μπει τέλος στην καθυστέρηση στην απονομή της, που εξοργίζει τον πολίτη και εμποδίζει επενδύσεις.
Στη μείωση της γραφειοκρατίας, για να απελευθερωθεί το επιχειρηματικό δαιμόνιο που βρίσκεται μέσα σε κάθε Έλληνα.
Και να χρηματοδοτηθεί από Τράπεζες που βάζουν πλάτη στην υγιή επιχειρηματικότητα και όχι στα παράσιτα.
Τέτοιες αλλαγές χρειάζεται η Πατρίδα παντού.
Και ξέρετε, το δύσκολο δεν είναι να τις περιγράφεις.
Από προθέσεις και λόγια, σκίζουμε όλοι.
Το δύσκολο είναι να πάρεις μία μεγαλεπίβολη πρόθεση από το Άλφα και να την πας μέχρι το Ωμέγα.
Λίγοι μπορούν να το κάνουν αυτό.
Και σχεδόν όλοι, βρίσκονται στο δικό μας πολιτικό χώρο!
Πόσες και πόσες φορές δεν μας είπαν «αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα»!
Πόσες και πόσες φορές δεν τους διαψεύσαμε!
Ναι, γίνονται!
Όλα γίνονται.
Αρκεί να το πιστέψουμε.
Και να σηκώσουμε τα μανίκια.
Δεν έχει άλλο χρόνο για χάσιμο η Παράταξή μας.
Δεν έχει άλλο χρόνο για χάσιμο η χώρα μας.
Μας ρωτούν ποια η τοποθέτησή μας στις διεθνείς εξελίξεις:
Είμαστε σοσιαλιστές.
Μέλη της μεγαλύτερης πολιτικής οικογένειας της υφηλίου, της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Πιστεύουμε στην ανάγκη υιοθέτησης παντού αρχών και αξιών – σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στρατευόμαστε με όλο μας το είναι στη μάχη για εξανθρωπισμό της παγκοσμιοποίησης.
Γιατί;
Οι παγκόσμιες προκλήσεις είναι τεράστιες.
Κάθε πρόκληση θα εξελιχθεί είτε σε ευκαιρία, είτε σε τραγωδία για την ανθρωπότητα.
Σκεφτείτε την απειλή της κλιματικής αλλαγής.
Σκεφτείτε την τεχνολογική έκρηξη, πόσες τεράστιες δυνατότητες μπορεί να φέρει αλλά και ανεργία
Σκεφτείτε την πληθυσμιακή έκρηξη της Αφρικής. Φαινόμενο που ζούμε στις ακτές της Μεσογείου.
Σκεφτείτε τον τεράστιο πλούτο που κυκλοφορεί παγκοσμίως κάθε δευτερόλεπτο που περνάει.
Η γιγαντιαία ανισότητα, η ύβρις, να έχουν τα 8 πλουσιότερα άτομα στον κόσμο ισόποσα χρήματα με το 50% του φτωχότερου πληθυσμού του πλανήτη, δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Πιστεύουμε ότι η Ευρώπη μπορεί να αποτελέσει τον άξονα εξανθρωπισμού της παγκοσμιοποίησης.
Αλλά ποιά Ευρώπη;
Η Ευρώπη – από την ίδρυσή της, βασίζεται στις αρχές του δικαίου.
Αλλιώς τόσες διαφορετικές χώρες και λαοί δεν θα μπορούσαν να συνυπάρξουν.
Στην λογική ενός ευρωπαϊκού πατριωτισμού που βασίζεται στην προσήλωση σε αξίες και κανόνες.
Μία συνείδηση ενότητας, συλλογικής δύναμης, κοινού οράματος.
Έτσι ξεκίνησε το ευρωπαϊκό όραμα.
Σήμερα δεν είναι.
Αντί για πρωτοπόρος, παρατηρητής και ουραγός.
Από τη χρηματοπιστωτική κρίση μέχρι την Αραβική Άνοιξη.
Κι από το προσφυγικό μέχρι και την ίδια της την ανάπτυξη.
Αντί να εμπιστευτεί τις δυνατότητές της, δεν πιστεύει ούτε στον εαυτό της.
Αντί για ενότητα, αλληλεγγύη και συλλογική δράση, κατηγορίες, παραλυτικά στερεότυπα και τιμωρητικές λογικές μεταξύ των εταίρων.
Υπονομεύεται η κοινή πορεία της ΕΕ. Και αναδύονται αυταρχισμοί και φονταμενταλισμοί.
Καθήκον δικό μας, καθήκον όλων των προοδευτικών δυνάμεων, είναι να προστατεύσουμε την ευρωπαϊκή μας οικογένεια.
Να της δώσουμε κατεύθυνση, πυξίδα, όραμα.
Οι προκλήσεις είναι σαφείς.
Κι όσο παλεύουμε στην Ευρώπη και διεθνώς,
άλλο τόσο, και ακόμα περισσότερο χρειάζεται και εμείς, ως χώρα, να προετοιμαστούμε.
Να ισχυροποιηθούμε θεσμικά, δημοκρατικά, εκπαιδευτικά, ερευνητικά, επενδυτικά.
Οραματίζομαι λοιπόν μία Παράταξη που θα σαλπίσει ξανά την πρόοδο στη χώρα.
Και θα επιβάλλει αδιαπραγμάτευτες προοδευτικές αλλαγές σε οποιαδήποτε κυβερνητική συνεργασία.
Είναι αλήθεια, μπροστά στο μέγεθος της προσπάθειας που χρειάζεται για την ανάταξη της χώρας, κανείς δεν μπορεί μόνος του.
Με στοιχειώδη πολιτική συναίνεση το 2010, όταν η Ελλάδα βρέθηκε σε κατάσταση οικονομικού πολέμου, ή έστω τον Οκτώβριο του 2011 με τη Συμφωνία των Βρυξελλών και το δημοψήφισμα, η Ελλάδα σήμερα θα είχε περάσει προ πολλού τον κάβο.
Οι Έλληνες θα είχαν γλυτώσει πολλά.
Χρόνια σε χάσιμο χρόνου.
Δισεκατομμύρια σε επιβαρύνσεις.
Και σήμερα μαθαίνουμε από τον Ρεγκλιγκ ότι η δήθεν διαπραγμάτευση του 2015 κόστισε τον ελληνικό λαό άλλα 100 δις.
Απαιτείται λοιπόν εθνική συνεννόηση και συναίνεση.
Προσοχή, όμως.
Συναίνεση για να αλλάξουμε τα πράγματα προς το καλύτερο.
Όχι συναίνεση για να μείνουμε στα ίδια.
Όχι για να γυρίσουμε πίσω.
Ούτε για να μοιράσουμε καρέκλες.
Οι καθαρές λοιπόν κουβέντες από τώρα θα στείλουν καθαρό μήνυμα σε όσους γλυκοκοιτάζουν το χώρο μας.
Θα πω τρεις κουβέντες – εντελώς τροχιοδεικτικά.
Πρώτον, καμία απολύτως θέση ευθύνης στο Δημόσιο μέσω κομματικής επετηρίδας!
Ανοιχτή σε όλους προκήρυξη θέσεων και επιλογή υποψηφίων βάσει πραγματικών προσόντων και εμπειρίας.
Δεύτερον, κανένας εκπρόσωπος της νοοτροπίας που χρεοκόπησε την Ελλάδα στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας το 2020!
Υπάρχουν δεκάδες Έλληνες και Ελληνίδες που μπορούν να συμβολίσουν στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα την Ελλάδα που θέλουμε.
Και τρίτον, ουδεμία υποχώρηση σε θέματα ηθικής και σεβασμού του δημοσίου χρήματος.
Ανένδοτος αγώνας ενάντια στη μεγαλοφοροδιαφυγή.
Καμία ανοχή στο λαθρεμπόριο καυσίμων και τσιγάρων.
Μαχαίρι στο μαύρο πολιτικό χρήμα με νέο εκλογικό νόμο που σπάει τις αχανείς εκλογικές περιφέρειες.
Δεν ξέρω πόσοι θα εξακολουθήσουν να γλυκοκοιτάζουν το χώρο μας, με τέτοιες καθαρές κουβέντες!
Δικό τους πρόβλημα.
Η χώρα πρέπει να πάει μπροστά.
Μόνο έτσι δεν θα επιτρέψει σε κανέναν, ποτέ πια, να αμφισβητήσει τη θέση της στο ευρωπαϊκό και διεθνές στερέωμα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Οραματίζομαι να χτίσουμε μαζί την νέα παράταξη της σύγχρονης αριστεράς.
Οραματίζομαι μία Παράταξη που δεν φοβάται να μιλήσει για Ανθρωπισμό, Σοσιαλισμό, Πολιτικό Φιλελευθερισμό, Διαφωτισμό, και Βιώσιμη – Πράσινη Ανάπτυξη!
Που λέει περήφανα ότι στη δική μας κοινωνία, το δικό μας όραμα, δεν χωράει καμία απολύτως διάκριση μεταξύ των ανθρώπων!
Ό,τι κι αν πιστεύουν,
όποιο χρώμα ή προέλευση κι αν έχουν,
όποια σεξουαλική προτίμηση κι αν έχουν.
Μία Παράταξη που μιλάει σθεναρά για Σοσιαλισμό.
Για το διαρκή και συνειδητό μας όρκο για κοινωνική δικαιοσύνη.
Ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες.
Αλλά και ανάμεσα στις γενιές.
Μία Παράταξη που κάνει πράξη με κάθε της αναπνοή τον Πολιτικό Φιλελευθερισμό.
Που σημαίνει ενδυνάμωση κάθε πολίτη.
Σημαίνει λειτουργία δημοσίου που εξασφαλίζει σε κάθε πολίτη δυνατότητες να σταθεί στα πόδια του, να μορφωθεί, να καλλιεργηθεί, να προοδεύσει, να συμμετέχει.
Μία Παράταξη που δεν θα σταματήσει ποτέ να μιλάει για τη σημασία της βιώσιμης πράσινης ανάπτυξης.
Δεν ακούω κανέναν τώρα να μιλάει για «πράσινα άλογα».
Γιατί σε όλο τον πλανήτη μιλάνε σήμερα για την πράσινη ανάπτυξη.
Αλλά στην Ελλάδα μόνο η δική μας Παράταξη αντιλαμβάνεται όχι από μόδα, αλλά από πεποίθηση, πόσο σημαντικό είναι να αναδεικνύεις τα συγκριτικά σου πλεονεκτήματα, προστατεύοντας ταυτόχρονα την παράδοσή σου, τον πολιτισμό σου και φυσικά τη μοναδική ομορφιά του τόπου σου.
Και μόνο η δική μας Παράταξη μπορεί να αποτελέσει άξονα πολιτικού ορθολογισμού στη χώρα.
Απέναντι στη δημαγωγία, τη μοιρολατρία, τον φονταμενταλισμό, τον δογματισμό, τη συνωμοσιολογία, τη μυθοπλασία που εκμεταλλεύεται τον πόνο του λαού.
Όπως επιτάσσουν οι αξίες του Διαφωτισμού.
Οραματίζομαι λοιπόν μία Παράταξη που δεν θα φοβηθεί να χτυπήσει την πόρτα κάθε ελληνικής οικογένειας και να μιλήσει για τις αξίες μας και τις προτάσεις μας.
Να συζητήσουμε με τον κάθε συμπολίτη μας, πόρτα πόρτα.
Υπάρχουν χιλιάδες πολίτες που αποτύχαμε να τους πείσουμε ή φοβηθήκαμε να πλησιάσουμε!
Το εύκολο είναι να τους κολλάμε ταμπέλες.
Το δύσκολο είναι να βρούμε τον καθαρό λόγο και το σθένος να τους μιλήσουμε κοιτώντας τους στα μάτια!
Σε κάθε σπίτι.
Στο χώρο εργασίας.
Στο καφενείο.
Έτσι κερδίζονται οι μάχες. Έτσι κερδίζονται οι καρδιές.
Στη βάση. Κινηματικά. Όπως το 1981.
Με καθαρές κουβέντες.
Πείθοντάς τους ότι το σχέδιό μας είναι δικό τους σχέδιο,
γεννήθηκε μέσα από τις δικές τους αγωνίες,
και απαντά με συγκεκριμένες λύσεις στις δικές τους απαιτήσεις.
Φίλες και φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Περιέγραψα σε αδρές γραμμές το όραμα του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών για την κοινή μας Παράταξη.
Μία Παράταξη που αναγνωρίζει τα λάθη της χωρίς να ισοπεδώνει το παρελθόν της.
Μία Παράταξη που θα ξανακάνει το χώρο του σοσιαλισμού και της δημοκρατίας,
όχι τρίτο,
όχι δεύτερο πόλο,
αλλά πρωταγωνιστή στην ελληνική πολιτική σκηνή!
Έχουμε περάσει πάρα πολλά για να γίνουμε κομπάρσοι στο δεξιό νεοφιλελευθερισμό
ή
στους αριστερούς ψάλτες του καραμανλισμού της χρεοκοπίας!
Όλο και περισσότεροι πολίτες στρέφουν το βλέμμα τους στη Συμπαράταξή μας.
Με δυσπιστία ίσως.
Με καχυποψία πολλές φορές.
Αλλά από εμάς περιμένουν.
Ο πολιτικός μας χώρος, ο χώρος της προόδου, της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού, είναι εκείνος ο χώρος που μπορεί να ηγηθεί της προσπάθειας σχηματισμού ευρύτερων συναινέσεων που έχει ανάγκη η χώρα για να αλλάξει, να πάει μπροστά.
Μπορούμε!
Έχουμε το πλεονέκτημα της διαφοφορετικότητάς μας – ας το αξιοποιήσουμε!
Έχουμε έργο και πολιτικές επιλογές που κάθε μέρα δικαιώνονται ακόμα και από αυτούς που μας πολεμούσαν.
Ας τα υπερασπιστούμε!
Έχουμε το καλύτερο στελεχιακό δυναμικό, στελέχη που έζησαν τις αλήθειες, σήκωσαν την Ελλάδα στις πλάτες τους την κρίσιμη ώρα και είναι περήφανοι για αυτό.
Ας ξαναβρεθούμε!
Κι ας δώσουμε το λόγο σε κάθε πολίτη.
Εκεί θα κριθούμε.
Όχι στις αντιπολιτευτικές κορώνες.
Όχι στις συνεντεύξεις και στα τηλεοπτικά πάνελ.
Αλλά στη βάση.
Εκεί θα κριθεί η ικανότητά μας να πείσουμε και πάλι πως αυτή είναι μία Παράταξη…
από το Λαό,
με το Λαό,
για το Λαό!
Σας ευχαριστώ!
