 |
| Ο Πάνος Αποστόλου |
O δημοσιογράφος του 3ΧΥ- Ράδιο Ελλάς και της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ Μελβούρνης Πάνος Αποστόλου,βρέθηκε πριν λίγες ημέρες στα πάτρια εδάφη της Οιχαλίας Τρικάλων και παρά τον περιορισμένο χρόνο των διακοπών του και τις άλλες υποχρεώσεις του ΄..
Η καρδιά του "χτύπησε" δημοσιογραφικά.
Έτρεξε και βρήκε τα πατριωτάκια του ,μαθητές και μαθήτριες του Γυμνασίου Οιχαλίας Τρικάλων που όπως αναρτήσαμε κι εμείς πρόσφατα,το Β' Γυμνάσιό τους απεσπασε το βραβείο καλύτερης ταινίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση με την ταινία "Κλειώ" και είχε μαζί τους μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη την οποία δημοσίευσε στο ΦΒ και σας τη μεταφέρουμε κι εμείς .
Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Γυμνασίου Οιχαλίας Τρικάλων, οι πρωταγωνιστές και οι
πρωταγωνίστριες της ταινίας “Κλειώ”: Άννα-Μαρία Σακελλαρίου (Κλειώ), Θοδωρής Λουκάς
(Αχιλλέας), Αποστόλης Ζαμζαράς (Λευτέρης), Ανθή Χαλού (Μαίρη), Δήμητρα Φίλιου
(Θάλεια), Ρούλα Χατζή (Έλλη), Μαρία Γαρίτου (καθηγήτρια), Νίκος Κυρίτσης (μαθητής 1)
, Γιώργος Σταμουγιαννόπουλος (μαθητής 2), Βαγγελιώ Σκαρίμπα (γιαγιά Κλειώς),
Αποστόλης Νίκου (πατέρας Κλειώς), Πένυ Παπαχρήστου (μητέρα Κλειώς), Θωμάς
Γκουγκουστάμος (Χρήστος), Ρωξάνη Λακιάρα (Ελένη), Φώτης Καψάλης (Στέλιος).
Συνέντευξη με τους συντελεστές της πολυβραβευμένης ταινίας "Κλειώ"
Η λέξη “Κλειώ”, προέρχεται από την αρχαία ελληνική ρίζα “κλέο-” που σημαίνει ονομάζω, καλώ, κάνω κάτι γνωστό. Με αυτόν τον τίτλο μια ντουζίνα μαθητών, μαθητριών και εκπαιδευτικών σε ένα επαρχιακό ελληνικό σχολείο δημιούργησαν μία μικρού μήκους ταινία-σταθμό.
Έλαβε το Πρώτο Έπαθλο στον Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Ταινιών, βραβεύτηκε πρόσφατα από το ελληνικό υπουργείο Παιδείας, θα προβληθεί στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας και έχει ήδη προβληθεί από ελληνικό κρατικό κανάλι.
• Η ταινία ασχολείται με το ζήτημα μιας έφηβης, της Κλειώς, που οι γονείς της ζουν και εργάζονται στη Γερμανία, αν και εκείνη παραμένει με τη γιαγιά της στο χωριό. Ο τρόπος που ξετυλίγεται η υπόθεση, φανερώνει την πολυεπίπεδη κρίση που μαστίσει την ελληνική κοινωνία με θύματα τα παιδιά, και με αποτέλεσμα την έξαρση της μετανάστευσης, της ανέχειας ακόμη και φαινομένων ρατσισμού.
Η λέξη “Κλειώ”, προέρχεται από την αρχαία ελληνική ρίζα “κλέο-” που σημαίνει ονομάζω, καλώ, κάνω κάτι γνωστό. Με αυτόν τον τίτλο μια ντουζίνα μαθητών, μαθητριών και εκπαιδευτικών σε ένα επαρχιακό ελληνικό σχολείο δημιούργησαν μία μικρού μήκους ταινία-σταθμό.
Έλαβε το Πρώτο Έπαθλο στον Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Ταινιών, βραβεύτηκε πρόσφατα από το ελληνικό υπουργείο Παιδείας, θα προβληθεί στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας και έχει ήδη προβληθεί από ελληνικό κρατικό κανάλι.
• Η ταινία ασχολείται με το ζήτημα μιας έφηβης, της Κλειώς, που οι γονείς της ζουν και εργάζονται στη Γερμανία, αν και εκείνη παραμένει με τη γιαγιά της στο χωριό. Ο τρόπος που ξετυλίγεται η υπόθεση, φανερώνει την πολυεπίπεδη κρίση που μαστίσει την ελληνική κοινωνία με θύματα τα παιδιά, και με αποτέλεσμα την έξαρση της μετανάστευσης, της ανέχειας ακόμη και φαινομένων ρατσισμού.
Η “Κλειώ” που συγκινεί - Η συνέντευξη
Μια κρύα ημέρα του Μάρτη βρεθήκαμε στην κωμόπολη του Θεσσαλικού κάμπου, την Οιχαλία, 25 περίπου χιλιόμετρα από την πόλη των Τρικάλων. Η Οιχαλία είναι γνωστή για τον μεγάλο αριθμό οικογενειών που τα τελευταία 50 περίπου χρόνια μεταναστεύουν σε Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία, ενώ λιγότερες είναι εκείνες που μεταναστεύουν σε ΗΠΑ και Αυστραλία.
•Η ταινία ασχολείται με το ζήτημα μιας έφηβης, της Κλειώς, που οι γονείς της ζουν και εργάζονται στη Γερμανία, αν και εκείνη παραμένει με τη γιαγιά της στο χωριό. Ο τρόπος που ξετυλίγεται η υπόθεση, φανερώνει την πολυεπίπεδη κρίση που μαστίσει την ελληνική κοινωνία με θύματα τα παιδιά, και με αποτέλεσμα την έξαρση της μετανάστευσης, της ανέχειας ακόμη και φαινομένων ρατσισμού.
Για την “Κλειώ”
Πάνος Αποστόλου: Σε μία από τις πρώτες σκηνές που εξελίσσεται στη σχολική αίθουσα, οι μαθητές γελάνε και αστειεύονται με τη δραματική κατάσταση της Κλειώς. Γιατί πιστεύετε ότι ένα τέτοιο θέμα προκαλεί γέλια;
Άννα–Μαρία (η πρωταγωνίστρια και σεναριογράφος): Η Κλειώ έχει μια προβληματική συμπεριφορά, είναι ένας ιδιόρρυθμος χαρακτήρας. Η άγνωστη κατάσταση που βιώνει η ηρωίδα προκαλεί το γέλωτα στα παιδιά. Δεν μπορούν να βιώσουν το πρόβηλμά τους, βλέπουν κάτι παράξενο, κάτι διαφορετικό. Βγήκε από την αίθουσα διότι δεν είχε την ψυχική αντοχή να παραμείνει στην αίθουσα και νατο συζητήσει. Διότι δεν εφοδίασαν την Κλειώ οι γονείς της για να αντιμετωπίσει μία τέτοια κατάσταση.
Αλέξανδρος: Τη νοιώθουμε την κατάσταση της Κλειώς. Θα κάναμε το ίδιο αν ήμασταν στη θέση της. Θα ντρεπόμασταν για το πρόβλημά μας και θα φεύγαμε.
ΠΑ: Μία οικογένεια δεν μπορεί να βρει εργασία στην Ελλάδα, αναγκάζεται να ξενητευτεί ώστε τα παιδιά της να έχουν καλύτερες προοπτικές. Δικαιολογείτε αυτή την απόφαση;
Νίκος: Θα καταλάβαινα ότι ήταν η μόνη λύση για το πρόβλημα. Θα προσπαθούσαμε να είμαστε θετικοί με μία τέτοια απόφαση και να το αντιμετωπίσουμε ψύχραιμα.
Δήμητρα: Θα τους έλεγα να πάνε και θα πήγαιναν κι εγώ μαζί τους.
Ανθή: Ανάλογα. Αν ήθελαν να πάω μαζί τους, θα πήγαινα. Αλλά έχω φτιάξει μία ζωή εδώ και θα μου ήταν δύσκολο να φύγω. Αλλά και πάλι, αν δεν μπορούσαν να επιβιώσουν εδώ, θα πήγαινα μαζί τους.
Ρωξάνη: Θα τους καταλάβαινα και θα πήγαινα κι εγώ μαζί τους.
Ρούλα: Μέχρι τα δέκα μου ζούσα στη Γερμανία, δεν γνώριζα ελληνικά και η αλλαγή όταν ήρθα στην Ελλάδα ήταν μεγάλη. Αν ήταν να ξαναφύγουμε, δεν θα με πείραζε και τόσο. Ωστόσο, η προσαρμογή μου στο ελληνικό περιβάλλον ήταν πολύ δύσκολη.
Αποστόλης: Οι γονείς μου είναι στη Γερμανία και μέχρι σήμερα δε με πειράζει. Έρχονται το καλοκαίρι και εγώ πηγαίνω στη Γερμανία στις γιορτές.
ΠΑ: Οι γονείς της Κλειώς την αφήνουν να απαντήσει η ίδια στο πρόβλημά της. Έτσι αποφασίζει να παραμείνει στο χωριό. Την εμπιστεύονται να πάρει σημαντικές αποφάσεις. Πώς κρίνετε την κίνηση αυτήν των γονιών;
Άννα-Μαρία: Η Κλειώ πέταξε μια ευκαιρία που την περίμενε από καιρό. Με το δικό της τρόπο, τους παροτρύνει και τους ωθεί έμμεσα να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Η απουσία των γονιών της είναι ο παράγοντας που ωριμάζει την Κλειώ και λαμβάνει την απόφασηνα μην μεταβεί στη Γερμανία. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η Κλειώ θα ήταν το ίδιο ώριμο άτομο αν οι γονείς της δεν είχαν μεταναστεύσει.
Φώτης: Δεν είμαστε ακόμη ώριμοι αρκετά για να πάρουμε τέτοιες αποφάσεις.
Θοδωρής: Είναικαλύτερο που παρέμεινε με τη γιαγιά της που την έχει ανάγκη, με τους φίλους της. Ήταν σωστή η απόφασή της να παραμείνει. Θα ήταν πολύ δύσκολο να προσαρμοστεί σε μία άλλη χώρα.
Αλέξανδρος: Έκανε καλά που παρέμεινε με τη γιαγιά της και τους φίλους της.
Νίκος: Αφού μπορούσε η ίδια να πάρει την απόφαση και οι γονείς της την εμπιστεύονταν, καλά έκανε. Θα ήταν δύσκολο να προσαρμοστεί σε ένα νέο περιβάλλον. Είναι σε μία ηλικία που μπορεί να διαλέξει τι να κάνει.
Δήμητρα: Η Κλειώ είναι έφηβη και ώριμη και μπορεί να πάρει τέτοιες αποφάσεις.
Ανθή: Έχει τους φίλους της εδώ και δεν μπορεί να τους αφήσει.
Ρωξάνη: Της δίνεται η ευκαιρία να διαλέξει ό,τι θέλει. Δεν την πιέζουν.
Ρούλα: Δεν ήταν από την αρχή της ζωής της στη Γερμανία, έχει κάνει τον κύκλο της στην Ελλάδα, και γι’ αυτό μπορεί να επιλέξει.
Αποστόλης: Είναι αρκετά ώριμη για να αποφασίσει και να κάνει αυτό που επιθυμεί.
Θωμάς Φωτόπουλος (συντελεστής της ταινίας, ερασιτέχνης σκηνοθέτης και εκπαιδευτικός): Σε αυτήν την ηλικία, πλέον, τα παιδιά είναι αρκετά ώριμα για να πάρουν τέτοιες αποφάσεις. Διότι ένα παιδί που δεν θέλει να κάνει κάτι, δημιουργεί περισσότερα προβλήματα αν δεν θέλει να το κάνει. Το πρόβλημα φαίνεται και στα χωρισμένα ζευγάρια, και όταν έχουν να αποφασίσουν αν θα μείνουν με τον πατέρα ή τη μητέρα. Δεν μπορείς να τα περιορίσεις ή να τους επιβάλεις μία απόφαση. Και ειδικά στηνεφηβική ηλικία!
ΠΑ: Τελικά η Κλειώ προτιμά να παραμείνει στο χωριό, στη γιαγιά της, στους φίλους της και στον φίλο της. “Όλα εντάξει”, λέει. Τελικά, για ποιόν πιστεύετε ότι το κάνει;
Νίκος: Το κάνει για τον εαυτό της. Και λίγο για τη γιαγιά της!
Θεδωρής: Το κάνει για όλα τα πρόσωπα που είναι στη ζωή τους.
Φώτης: Δεν ερχόμαστε κόντρα με τους γονείς μας, αφού οι γονείς μας μας δίνουν το δικαίωμα να πάρουμε τις αποφάσεις μας.
Δήμητρα: Στην περίπτωση της Κλειώς δεν γνωρίζουμε την αντίδραση των γονιών της στην απόφασή της.
Οι διαστάσεις της κρίσης
ΠΑ: Η Ελλάδα βιώνει μία φοβερή κρίση και χιλιάδες κόσμος μεταναστεύει στο εξωτερικό. Τι γνώμη έχετε για εκείνους που παίρνουν την απόφαση να δοκιμάσουν την τύχη τους στο εξωτερικό;
Άννα-Μαρία: Ας πούμε ότι πάμε όλοι στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα ποιός θα μείνει; Θα χαθεί ηΕλλάδα. Αλλά πάν’ απ’ όλα είμαστε Έλληνες. Η Ελλάδα μας στήριζε όσο μπορούσε, τώρα πρέπει εμείς να της το ανταποδώσουμε. Οι Έλληνες που μεταναστεύουν μεταφέρουν κάτι από την Ελλάδα εκεί. Αν παραμείνεις στη χώρα, έστω και με λίγα χρήματα τότε θα ήσουν περήφανος και θα έλεγες: “Να τι κάνω εγώ για την Ελλάδα!”. Και μακάρι να το έκανε αυτό ο καθένας. Έχουμε τόσα πανεπιστήμια, τόση γνώση εδώ στην Ελλάδα, ετοιμάζονται επιστήμονες και φεύγουν στο εξωτερικό. Και έχει π.χ. η Γερμανία επιστημονικά μυαλά και η χώρα μας είναι κολλημένη στο τέλμα.
Μας έχουν στρέψει σε μία διαδικασία αυτοϋποτίμησης και μας έχουν κάνει να πιστέψουμε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί πλέον να προχωρήσει. Μας βομβαρδίζουν συνέχεια ότι το μέλλον είναι εκεί έξω. Αν μας το λένε συνέχεια, θα το πιστέψουμε κι εμείς οι μικρότεροι στο τέλος.
Θωμάς: Συμφωνώ ότι μπορούν να γίνουν πράγματα στην Ελλάδα. Γιατί να γίνουν όλοι υπάλληλοι των 400 ευρώ και να μην κάνουν μία δική τους διαφορετική επιχείρηση, να είναι καιεξαγωγική, να παράγει κάτι διαφορετικό. Ο κόσμος δεν έχει αλλάξει, ακόμη! Αλλά θα πρέπει να πάρουμε πάνω μας τις τύχες μας. Και είμαστε και λίγο γκρινιάρηδες.
Αποστόλης: Αν δεν υπήρχε μέλλον εδώ, καλά κάνουν και φεύγουν. Εγώ θα έφευγα για το εξωτερικό για να σπουδάσω.
Δήμητρα: Υπάρχουν μεγάλες ευκαιρίες στο εξωτερικό. Αλλά όχι ότι θα μέναμε εκεί για πάντα.
Νίκος: Στο εξωτερικό μας δίνονται περισσότερες δυνατότητες, γι’ αυτό θα σπούδαζα στο εξωτερικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα γύριζα στην Ελλάδα. Θα πρέπει να είναι πολύ ακραίες οι σνυθήκες για να εγκαταλείψει κάποιος τη χώρα του (όπως, πράγματι,είναι τώρα)!
Ανθή: Αν έβρισκα εδώ καλή δουλειά, θα επέστρεφα. Αλλά αν η κατάσταση συνεχιστεί έτσι, δεν θαγυρνούσα.
ΠΑ: Το θέμα της μετανάστευσης συνδέεται με τη ρατσιστική συμπεριφορά. Έλληνες στο εξωτερικό έχουν δεχθεί ρατσιστικές επιθέσεις, ενώ και στην Ελλάδα τα φαινόμενα έχουν πολλαπλασιαστεί. Έχετε σκεφθεί ποτέ ότι μέλη της οικογένειάς σας, συγγενείς και φίλοι σας ίσως έχουν πέσει θύματα ρατσισμού στο εξωτερικό; Πώς αισθάνεστε αν σκεφτείτε ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει και στην Ελλάδα;
Φώτης: Δεν έχω ακούσει κάτι τέτοιο για συγγενείς και φίλους μου στη Γερμανία. Δεν είναισωστό να γίνονται επιθέσεις, αλλά και αυτοί που έρχονται στην Ελλάδα προκαλούνε.
Θοδωρής: Δεν είναι σωστό να υπάρχουν τέτοια φαινόμενα. Δεν μπορούμε να κρύβουμε τη γλώσσα ήτον τόπο καταγωγής μας. Όλοι μας είμαστε ανθρώπινα όντα και θα πρέπει να προσέχουμε τον χαρακτήρα των ατόμων αυτών.
Αλέξανδρος: Δεν είναι σωστό να υπάρχει ρατσισμός.
Νίκος: Είμαστε όλοι άνθρωποι, πρέπει να είμαστε δίκαιοι απέναντι στους συνανθρώπους μας. Πρέπει να καταπολεμάμε το ρατσισμό.
Δήμητρα: Το φαινόμενο αυτό το βλέπουμε τόσο έντονο μόνο στην Ελλάδα
Ανθή: Τα προηγούμενα χρόνια ήταν χειρότερα σε Γερμανία, Ολλανδία κ.λπ. αλλά έχει περιοριστεί το φαινόμενο.
Ρούλα: ΟιΈλληνες έχουν στο αίμα τους να κοροϊδεύουν τους άλλους. Τους θεωρούν κατώτερους. Όταν ζούσα στη Γερμανία, οι Έλληνες συμμαθητές μου κορόιδευαν τα Γερμανάκια. Τα τελευταία μιλούσαν όμορφα και δεν δημιουργούσαν πρόβλημα.
Αποστόλης: Δεν πρέπει να κοροϊδεύουμε τους άλλους, όπως για παράδειγμα τους μαύρους που είναι εδώ στην Ελλάδα, γιατί μπορεί κι αυτοί κάποια στιγμή να αρχίσουν να μας κοροϊδεύουν.
Άννα-Μαρία: Είναι τελείως λάθος, ειδικά στη σημερινή συγκυρία. Είναι σα να είναι κάποιος υπόδικος, να ετοιμάζεται να δικαστεί για την αυριανή του δίκη, και πηγαίνει την προηγούμενη ημέρα να κλέψει.
Άννα-Μαρία: “Θα μείνουμε στην Ελλάδα και θα παλέψουμε”
ΠΑ: Το όνομα “Κλειώ” πώς το σκέφτηκες;
Μου άρεσε το όνομα. Προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη “κλέω – κλείω”, πουσ ημαίνει ότι κάνω κάτι γνωστό.
ΠΑ: Το τρίπτυχο “σύντροφος - φίλοι – γιαγιά” επικρατεί τελικά έναντι των γονιών. Συμφωνείς;
Η Κλειώ παραμένει στον τόπο της και αυτό το κάνει για την Ελλάδα πρώτα απ’ όλα, και κατόπιν για την ίδια και για τους άλλους. Το βασικό μήνυμα της ταινίας, πέρα από την αγάπη και τη στοργή για τα άτομα της τρίτης ηλικίας, για τις παιδικές φιλίες και τους παιδικούς έρωτες και, φυσικά, την μετανάστευση, είναι ότι η Ελλάδα μπορεί. Θα χρειαστεί να ματώσουμε, όπως μάτωσε η Κλειώ, όπως και η κάθε Κλειώ. Κοιτά στα μάτια τα παιδιά της ηλικίας της και τους λέει: “Θα μείνουμε εδώ και θα παλέψουμε”.
Οι Έλληνες εκπαιδευτικοί κοντά στους μαθητές
Η εκπαιδευτικός Μαρία Γαρίτου, από τους συντελεστές της ταινίας, μας μίλησε γιατην “Κλειώ” και για τους εφήβους στην Ελλάδα του σήμερα:
ΠΑ: Σε μία σκηνή μέσα στην αίθουσα, ένας μαθητής αναφέρεται στην οικογενειακή κατάσταση της Κλειώς λέγοντας ότι το μυαλό της ταξιδεύει στη Γερμανία όπου βρίσκονται οι γονείς της. Η Κλειώ εγκαταλείπει τη σχολική αίθουσα. Ποιά πιστεύεις, ως εκπαιδευτικός, ότι θα έπρεπε να ήταν η αντίδραση ενός εκπαιδευτικού στο πρόβλημα της Κλειώς;
Είναι εξαιρετικά δύσκολο για ένα παιδί της εφηβείας να ζει χωρίς τους γονείς του. Και όταν τα παιδιά γελάνε για κάτι τέτοιο, είναι ένα άσχημο φαινόμενο. Ως εκπαιδευτικοί, θα κάναμε τα παιδιά να αναρωτηθούν πώς θα αντιδρούσαν εκείνοι στη θέση τηςΚλειώς.
Φέτος είναι το Ευρωπαϊκό Έτος κατά της Σχολικής Βίας και έχουν ήδη γίνει ενημερώσεις από ειδικούς για το θέμα του σχολικού “Bullying”. Δεν υπάρχει στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα μία ετήσια ενημέρωση των μαθητών για το εν λόγω θέμα. Έχουν γίνει έρευνες στην Ελλάδα για το θέμα της σχολικής βίας, αλλά μέχρι στιγμής δεν μας έχουν δοθεί τα συμπεράσματα.
ΠΑ: Οι Έλληνες γονείς επαφίονται πολλές φορές στις καλές προθέσεις και πρωτοβουλίες των εκπαιδευτικών και όχι του συστήματος. Πιστεύεις ότι οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να έχουν λόγο σε τέτοια ευαίσθητα ζητήματα όπως αυτά παρουσιάζονται στηντ αινία;
Υπάρχουν περιπτώσεις που η οικογενειακή κατάσταση ενός μαθητή ιδιαιτέρως προβληματική και γι’ αυτό οι σχολικές αρχές έχουν ειδοποιήσει τις αρμόδιες δικαστικές για ναπαρέμβουν. Είναι ένα ευαίσθητο θέμα καθώς η οικογένεια, το σπίτι, είναι έναςιερός χώρος, και δύσκολα και υπό εξαιρετικές συνθήκες μπορεί κανείς ναπαρέμβει. Πόσο μάλλον ένας εκπαιδευτικός. Πρέπει να είμαστε κοντά στα παιδιά, πέρα από τα μαθήματα, και ειδικά στα σχολεία της επαρχίας που ο αριθμός των μαθητών είναι πολύ μικρότερος από εκείνον που είναι στις πόλεις. Ένας έμπειρος εκπαιδευτικός μπορεί να κατανοήσει ότι ένα παιδί ζητά βοήθεια, ζητά ειδική μεταχείριση.
ΠΑ: Η κρίση δημιουργεί προβλήματα;
Τα προβλήματα τα τελευταία χρόνια έχουν πολλαπλασιαστεί. Υπάρχει πρόβλημα με τη θέρμανση σε πάρα πολλά σχολεία. Τα παιδιά παίρνουν πλέον κολατσιό από το σπίτι (και όχι από την καντίνα του σχολείου). Κάποια μάλιστα δεν τρώνε τίποτα μέχρι να πάει το μεσημέρι στο σπίτι. Το πρόβλημα γίνεται πιο έντονο όταν μία οικογένεια έχει δύο ή τρία παιδιά. Η κρίση πλέον αποτυπώνεται σε κάθε επίπεδο της ελληνικής κοινωνίας.
Η ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΗ ΤΑΙΝΙΑ
Η "Κλειώ" του Γυμνασίου Οιχαλίας Τρικάλων η... by Newscaster
