Μήπως η κοινωνία τείνει να ξεφύγει από τα επιτρεπτά όρια; Κι αν ναι, ποια είναι αυτά;
Ο Νοέλ Σάρκι, εμπνευστής του Ιδρύματος Υπεύθυνης Ρομποτικής και διδάσκων ρομποτικής και τεχνητής νοημοσύνης του βρετανικού πανεπιστημίου Σέφιλντ, διεξήγαγε έκθεση- έρευνα σχετικά με το φαινόμενο των ρομπότ του σεξ, καθώς και για αυτά που θυμίζουν παιδιά.
Σύμφωνα με τον ίδιο, λίγες είναι οι εταιρείες που τα δημιουργούν έως τώρα, κάτι που στο μέλλον προβλέπεται να αλλάξει. Η έκθεσή του, με τίτλο «Το σεξουαλικό μας μέλλον με τα ρομπότ» στοχεύει σε αυτό ακριβώς. Στη μελλοντική συνύπαρξη ανθρώπων και ρομπότ.
Η έρευνα τονίζει ότι είναι δύσκολο να υπολογιστεί ο ακριβής αριθμός των ανθρώπων που έχουν στην ιδιοκτησία τους ένα τέτοιο ρομπότ, καθώς οι εταιρίες δε δημοσιεύουν τα σχετικά νούμερα.
Ωστόσο, ο καθηγητής Σάρκι επισημαίνει ότι ήρθε πλέον η ώρα να δεχτούμε την πιθανότητα ενός μέλλοντος στο οποίο οι άνθρωποι θα κάνουν σεξ με ρομπότ.
«Η κοινωνία πρέπει να σκεφτεί τι είναι αποδεκτό και τι όχι, ποια είναι τα όρια. Πρέπει να σκεφτούμε όλοι μαζί τι θέλουμε να κάνουμε με αυτό. Δε γνωρίζω τις απαντήσεις. Αλλά πρέπει να θέσω τα ερωτήματα».
Οι εταιρείες που φτιάχνουν ρομπότ του σεξ, όπως οι Android Love Doll, Sex Bot και True Companion, φροντίζουν να τα κάνουν ήδη ρεαλιστικά, με δέρμα σιλικόνης, και τώρα σκέφτονται να πάνε ένα βήμα μπροστά και να δημιουργούν κούκλες που μπορούν να κινούνται και να μιλούν.
Η πιο ανεπτυγμένη εταιρεία από αυτές, είναι η Abyss Creations, με βάση το Σαν Ντιέγο, η οποία ετοιμάζεται να διαθέσει στο ευρύ κοινό μια κούκλα του σεξ με τεχνητή νοημοσύνη. Τη λένε «Αρμονία», κουνά το κεφάλι και τα μάτια, ενώ μιλά μέσω σχετικής λειτουργίας.
Η εν λόγω εταιρεία έχει ήδη διαθέσει, μάλιστα, εφαρμογή, που επιτρέπει στους χρήστες να προγραμματίζουν τη φωνή, ακόμη και τη διάθεση, της συγκεκριμένης κούκλας.
Η έκθεση του καθηγητή εξετάζει και ορισμένες επιλογές για το πώς θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν αυτά τα ρομπότ. Θα μπορούσαν να λειτουργούν ως ρομπότ-ιερόδουλες και να χρησιμοποιούνται σε οίκους ανοχής, ως σεξουαλικοί σύντροφοι για ανθρώπους μόνους ή ηλικιωμένους, ως μέθοδος σεξουαλικής θεραπείας, ακόμη και ως εργαλείο θεραπείας βιαστών και παιδόφιλων. Στην Ασία, μάλιστα, υπάρχουν ήδη οίκοι ανοχής που χρησιμοποιούν – ενήλικα- ρομπότ του σεξ.
Βέβαια, υπάρχει ένα σημείο στο όλο ζήτημα, το οποίο χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Τι γίνεται με τα ρομπότ του σεξ που θυμίζουν παιδιά; Είναι κάτι που υπόκειται στο πλαίσιο παιδικής πορνογραφίας; Θεωρείται ο χρήστης παιδόφιλος ή όχι;
Δικαστήριο στον Καναδά είναι στην διαδικασία απόφασης σχετικά με το αν η κατοχή τέτοιου ρομπότ είναι παράνομη ή όχι.
Πρόσφατα, ένας κάτοικος του Καναδά παρήγγειλε μια κούκλα-παιδί από ιαπωνική εταιρεία, την Harumi Designs. Η κούκλα κατασχέθηκε στο αεροδρόμιο και η εταιρεία είναι στη λίστα παρακολούθησης της χώρας. Ο κάτοικος αντιμετώπισε κατηγορίες για ιδιοκτησία παιδικής πορνογραφίας, αλλά δεν κρίθηκε ένοχος.
Η Καθλίν Ρίτσαρντσον, καθηγήτρια ρομποτικής ηθικής στο πανεπιστήμιο Ντε Μονφρόντ, υποστηρίζει ότι τα ρομπότ του σεξ που μοιάζουν με παιδιά, θα πρέπει να απαγορευθούν.
«Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι τα ίδια τα ρομπότ, αλλά η εμπορική σεξουαλική εμπορευματοποίηση. Τα ρομπότ του σεξ είναι απλά ακόμη ένα είδος πορνογραφίας».
Μάλιστα, η ίδια πιστεύει ότι η χρήση τέτοιων ρομπότ θα οδηγήσει αναπόφευκτα την αύξηση της κοινωνικής απομόνωσης.
Ο Νοέλ Σάρκι με τη σειρά του, υποστηρίζει ότι οι παραγωγοί των ρομπότ του σεξ επιθυμούν να δημιουργήσουν μια συνολική εμπειρία, η οποία θα είναι όσο πιο κοντά στην ανθρώπινη σεξουαλική συνεύρεση γίνεται. Τονίζει, ωστόσο, ότι τα ρομπότ δε μπορούν να αισθανθούν αγάπη, στοργή ή άλλες μορφές συναισθηματικών δεσμών. « Το καλύτερο που μπορούν να κάνουν είναι να υποκριθούν και να μιμηθούν συναισθήματα».
Τα ρομπότ του σεξ είναι ένα σχετικά νέο φαινόμενο και το επόμενο βήμα για τις κούκλες, οι οποίες έχουν αναδειχθεί σε ιδιαίτερα εξελιγμένες δημιουργίες τα τελευταία χρόνια. Οι περισσότερες έχουν δέρμα από σιλικόνη και ρεαλιστικά χαρακτηριστικά, όπως μαλλιά και μάτια.
Ο καθηγητής, ωστόσο, αμφιβάλλει για το κατά πόσον αυτές οι κούκλες μπορούν πραγματικά να αποκτήσουν ανθρώπινη υπόσταση.
«Δε μπορώ να τις δω να συμπεριφέρονται ανθρώπινα στα επόμενα 50 χρόνια. Πάντα θα είναι ελαφρώς τρομακτικές και οι επικοινωνιακές τους ικανότητες τώρα είναι απαίσιες».
Τέλος, η καθηγήτρια Ρίτσαρντσον υποστηρίζει ότι μπορεί μελλοντικά να δημιουργηθεί ένα ρομπότ που να ανταποκρίνεται στους ανθρώπους, αυτό, όμως, θα είναι απίστευτα περίπλοκο.
Ιn.gr Επιμέλεια: Μαρία Πετροπούλου
