«Το τελευταίο που απασχολεί τον κ. Μητσοτάκη και τη ΝΔ σε αυτή την πρόταση είναι είναι τα επιχειρήματα που επικαλείστε. Ούτε η ισχυροποίη1ση της διεθνούς θέσης της χώρας, σας ενδιαφέρει. Ούτε η αποκατάσταση της ηγετικού ρόλου της Ελλάδας στα Βαλκάνια, σας ενδιαφέρει. Ούτε η ανάκαμψη της οικονομίας, σας ενδιαφέρει. Ούτε η οριστική ρύθμιση του χρέους, σας ενδιαφέρει.Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν σας ενδιαφέρει» τόνισε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του επί της πρότασης δυσπιστίας της ΝΔ κατά της κυβέρνησης για τη συμφωνία για το Μακεδονικό.
Τα βίντεο που κατέθεσε στα πρακτικά είναι τα ακόλουθα:
1992 – Αντ. Σαμαράς: Ο Κων. Μητσοτάκης αναγνωρίζει το δικαίωμα στους Σκοπιανούς να αυτοαποκαλούνται “Μακεδόνες”
Από τη δήλωση Σαμαρά για την παραίτησή του από Βουλευτής της ΝΔ: «Ζήτησα από τον κ. Μητσοτάκη να κάνει ξεκάθαρη δήλωση ότι η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει στους Σκοπιανούς το δικαίωμα να αυτοαποκαλούνται “Μακεδόνες”. Δυστυχώς, ο Πρωθυπουργός δεν το δέχτηκε. Τους αναγνωρίζει το δικαίωμα να αυτοαποκαλούνται “Μακεδόνες”».
5 Δεκεμβρίου 2011 – Ντόρα
Μπακογιάννη: Ο κ. Σαμαράς είναι ένα θλιβερό κεφάλαιο του σκοπιανού
Συνέντευξη στον ΣΚΑΪ, ενώ το ίδιο πρωί το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είχε εκδώσει απόφαση κατά της Ελλάδας, μετά από την προσφυγή της ΠΓΔΜ: «Εγώ θέλω λύση στο σκοπιανό, δεν θέλω να τα τινάξουμε στον αέρα. Πρέπει να βρεθεί μία σύνθετη ονομασία και να κλείσει αυτή η ιστορία. […] Ο κ. Σαμαράς είναι ένα άλλο θλιβερό κεφάλαιο του σκοπιανού. Το χρησιμοποιεί και σήμερα, όπως το χρησιμοποίησε και τότε. Δεν βοήθησε σίγουρα εκείνη την ώρα. Φταίει για όλα του παρελθόντος».
1993 – Κων. Μητσοτάκης στη Βουλή: Ο Σαμαράς είχε δεχθεί, σε συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών, να αναφερθεί η Δημοκρατία αυτή με σκέτο το όνομα Μακεδονία
«Ο Σαμαράς, στις 2 Δεκεμβρίου, σε συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών, είχε δεχθεί κατά την συζήτηση του κανονισμού να αναφερθεί η Δημοκρατία αυτή με σκέτο το όνομα Μακεδονία. Είχε απλώς διατυπώσει επιφύλαξη, αλλά είχε δεχθεί να μπει στο κείμενο».
Το λέγαμε εμείς ότι οι καραβολίδες είναι του Διαβόλου.
Με την τρομερότερη συντριβή πληροφορήθηκα εχθές ότι άρχισε το Μουντιάλ, όταν κατά λάθος μετακίνησα τη βελόνα στο κασετόφωνο και από τον Εσπερινό που άκουγα με ψυχοτρόφο ταπείνωση, από τη διδασκαλία του αυτάδελφου Ζωσίμου γεμάτη πνευματικό κάλλος, βρέθηκα να ακούω κάποιον αθλητικό ραδιοσταθμό. Όταν μάλιστα άκουσα να το λένε αυτό οι άνθρωποι που είχαν συναχθεί στο ραδιόφωνο και συνομιλούσαν τηλεφωνικά με φιλάθλους, όπως τον Μπιλ μπάι τάξι, τον Γιάννη Θήβα Αεκτζή, τον Βασιλάκη απ' το Καματερό, από θαύμα δεν βρέθηκε στο πάτωμα ο ζεστός χυλός με κριθάρι που κολατσούσα.
Βλασφημία μεγάλη να παρακολουθείτε το Μουντιάλ, βλασφημία θανάσιμος και ασυγχώρητη, δια μέσου αυτού αμφισβητείτε τον τριαδικόν τρόπον υπάρξεως που μας απεκάλυψε ο ίδιος ο Υιός του Θεού με την Σάρκωση του.
Ο Θεός δεν επιθυμεί να κλωτσούμε σκεύη, μας χάρισε το δώρο των ποδιών για να περπατούμε τα χριστιανόπουλα να πηγαίνουμε εκκλησιά, για να στεκόμαστε όρθιοι σε στάση προσοχής όταν ακούμε τον Ύμνον τον Χερουβικόν, το Υμνολόγιο της Πεντηκοστής, το 'Πρόβατα Ξυπνάτε' του κυρίου Σφακιανάκη. Κλωτσώντας την μπάλα ο πιστός κλωτσάει τον ίδιο τον Θεό κατ' εντολή του Διαβόλου, το ψαλιδάκι που τόσο αρέσκονται να αποθεώνουν οι πλανεμένοι με μιερά επιφωνήματα θαυμασμού, τα γνωστά σε όλους "ααα", "ωωω", "έτσι, γαμ@#$ το μουν@#$ που σε πέταγε", το ψαλιδάκι, έλεγα, δεν είναι τίποτα άλλο από το σημείο του ανάποδου Σταυρού, ένα εφεύρημα του Πονηρού για να χλευάζει ο πιστός εν αγνοία του τον Χριστό, την Πίστη και την Ιερά Ακολουθία. Οποιοδήποτε ράπισμα της μπάλας με τα πόδια αποτελεί ανωμαλία, πλάνη και απομάκρυνση από τον σκοπό της δημιουργίας.Τι σημαίνει κρεμάω τον τερματοφύλακα, ποιος ειναι ο τερματοφύλακας που κρεμάται σήμερον, σκεφτείτε το λίγο... Σκεφτείτε λίγο ποιος φυλάττει την Πίστη στη γη, ποιος δεν επιτρέπει στα δαιμόνια να εισέλθουν κάτω απ' τα δοκάρια της Πίστεως, ποιος δεν τους επιτρέπει να παραβιάσουν την εστία την ψυχής. Μα φυσικά ο απλός ο κληρικός, ο φωτισμένος Πατέρας που με τη διακονία και την κατήχηση, αποκρούει τις αμαρτίες που προσπαθούν να εισέλθουν στο σώμα και το πνεύμα μας, ο ρασοφόρος Ατματζίδης που απλώνει τα χέρια να εμποδίσει τις καραβολίδες του Διαβόλου και εμείς αντί για 'ευχαριστώ', τον βάζουμε στο ρολόι να μετράει πόσα τρώει.
Ντρέπομαι, αν παρακολουθώντας τους ποδοσφαιριστές, νομίζετε ότι αυτό σημαίνει κατ' εικόνα και ομοίωση. Έχει ο Θεός στέκες στα μαλλιά; Έχει δερματοστιξίες στα χέρια; Έχει δόντια σουβλερά και φοβερά όπως ο Σουάρες; Φοράει σορτσάκια αντίντας, ούμπρο, υποδήματα ρόμπε ντικάπα, τρέχοντας πίσω από ένα σφαιρικό Είδωλο, γιατί μην πλανάστε... Τι άλλο είναι πέρα από Είδωλον η μπάλα, το οποίο λατρεύουσι και προσκηνούσι οι πλανεμένοι
το νερό που έβαλε να πιει ο Βασίλειος στο ποτήριον, καθώς λέγεται ότι στην Ιερά Μονή του Βηθλαβά, όπου φυλάττεται ως αγιασμός, ούτε χαλάει, ούτε μυρίζει, ούτε βέβαια πίνεται, το είχε σαλιώσει ο σίχαμας, ποιος να πλησιάσει;Πάψτε να γογγύζετε καί να βαρυγκομείτε, λοιπόν και χαρείτε, καλοκαίρι είναι, θέρος, μπορείτε να συναχθείτε στις πανήγυρεις που ανθούν αυτήν την εποχή, να διασκεδάσετε με χορούς της πατρίδος μας, να ανέλθετε στεφανηφόροι στους ουρανούς τρώγοντας γαρδουμπάκια, κατσικάκι και υπό τους ήχους της πίπιζας, του λαούτου, της φωνής του Σπύρου του Μπρέμπου, του Γιώργου του Βελησάρη και των άλλων ισαποστόλων του δημοτικού μας τραγουδιού. Ή μπορείτε να συναγελάζεστε στις νηπιοβαπτίσεις και να γελάτε με το δράμα του μικρού αμαρτωλού τη στιγμή που βουτάται στο αγιασμένο ύδωρ και αισθάνεται τα μικροσκοπικά καλαμπαλίκια του να παγώνουν και να τουρτουρίζουν.
Θυμάμαι μια μέρα που ως νέος κι εγώ έπινα ζυθόνια με τον μεγαλύτερο συνθέτη που έβγαλε ποτέ η πατρίδα μας, τον Σταμάτη τον Σπανουδάκη, τότε που ακόμη χαλούσε τον κόσμο με την υπέροχη χριστιανική του ποπ, θυμάμαι πώς συγκλονίστηκε όταν του ξεστόμισα ότι όχι μόνο έχω δει ποδόσφαιρο μία φορά, αλλά ότι θα το ξανάκανα αν χρειαζόταν. Το δάκρυ του Σταμάτη, αυτό το το δάκρυ που ανάβλυσε από την άγια κάρα του, αυτό με έκανε να ορκιστώ μπροστά του ότι δεν θα βλασφημούσα ξανά.
Άντε, κλείστε την τηλεόραση τώρα. Αρκετά. Διαβάστε και τίποτα, τόσα συναξάρια.
Τρίτη ημέρα της συζήτησης στην Ολομέλεια της Βουλής της πρότασης μομφής που κατέθεσε η ΝΔ εναντίον της κυβέρνησης το Σάββατο 16 Ιουνίου 2018. (EUROKINISSI/ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ) EUROKINISSI
Διπλή επίθεση στον πρόεδρο της ΝΔ και τον πρώην πρωθυπουργό εξαπέλυσε ο Τσίπρας. Κατήγγειλε ότι ο Σαμαράς δεν διεκδίκησε ποτέ το θέμα της ιθαγένειας και τόνισε ότι δεν αναγνωρίζεται μακεδονικό έθνος με τη συμφωνία
Για μίμηση του Αντώνη Σαμαρά, ο οποιος έριξε την κυβέρνηση του Κωνσταντινου Μητσοτάκη με αφορμή το Σκοπιανό, κατηγόρησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπραςκλείνοντας με την ομιλία του τη συζήτηση επί της πρότασης δυσπιστίας της ΝΔ κατά της κυβέρνησης.
"Το μόνο που επιδιώκετε, είναι την πτώση της κυβέρνησης πριν οριστικοποιηθεί η έξοδος της χώρας από τα μνημόνια, που εσείς οδηγήσατε τη χώρα. Διότι γνωρίζετε ότι η αφετηρία της νέας εποχής για τη χώρα, είναι η εκκίνηση της αντίστροφης μέτρησης για το πολιτικό σας σχέδιο" είπε ο πρωθυπουργός απευθυνόμενος στον πρόεδρο της ΝΔ.
"O Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αποδεδειγμένα αγωνίσθηκε – σε πολύ δύσκολες συνθήκες - για μια βιώσιμη λύση. Ο κ. Σαμαράς όμως που σήμερα σας δίνει γραμμή, αφού έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στον κοινοτικό κανονισμό 3567 στις 2 Δεκέμβρη του 1991 με τον οποίο για πρώτη αναγνωριζόταν Δημοκρατία της Μακεδονίας, αποφάσισε να αντισταθεί και να επιχειρήσει να ρίξει την κυβέρνηση που προσπαθούσε να βρει λύση. Όπως κάνει σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Ντόρα Μπακογιάννη" δήλωσε ο πρωθυπουργός.
"Ο Σαμαράς δεν φρόντισε τα συμφέροντα της χώρας"
Απάντησε όμως εκτενώς και στον κ.Σαμαρά, τον οποίο κατηγόρησε ότι δεν διεκδίκησε ποτέ το θέμα της ιθαγένειας, αλλά ότι ήταν ενδοτικός όταν έπρεπε να είναι αδιάλλακτος το 1991 κατά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και αδιάλλακτος όταν έπρεπε να διαπραγματευθεί στη συνέχεια.
"Ο Σαμαράς στις δύο κρίσιμες συνεδριάσεις του 1991 δεν φρόντισε για τα συμφέροντα της χώρας όπως έπρεπε και ήρθε αργότερα να φορτώσει την ευθύνη στον πρωθυπουργό του. Εκεί που έπρεπε να ήταν αδιάλλακτος ήταν ενδοτικός και εκεί που έπρεπε να διαπραγματευτεί ήταν αδιάλλακτος και αυτός σας δίνει γραμμη κ.Μητσοτάκη", είπε απευθυνόμενος στον πρόεδρο της ΝΔ.
"Το πιο ενδιαφέρον τι έλεγε ο Κων.Μητσοτάκης για την κρίσιμη συνεδρίαση όπου διαλύετο η Γιουγκοσλαβία και ο Μητσοτάκης είχε τηλεφωνήσει στον ΥΠΕΞ και του είχε πει να διεκδικήσει να λυθεί το θέμα διότι είχε αναγνώσει ότι υπήρχε διακαής πόθος Γερμανίας για ανεξαρτητοποίηση της Κροατίας και της Σλοβενίας. "Τα έκαμε μουσκεμα. Δε φταίει αυτός, εγώ φταίω που έστειλα έναν άπειρο άνθρωπο. Υποχωρησε στην αφορητη πίεση. Του είπα ανόητε εκείνη την ώρα θα μπορούσες να παρεις ό,τι ήθελες, να πεις υποχωρώ αλλά θελω να λυθεί το θέμα των Σκοπίων"
"Ο κ. Σαμαράς λοιπόν, συναντάει τον κ. Πινέιρο, Πορτογάλο υπουργό Εξωτερικών την 1η Απριλίου του 1992. Και o Πινέιρο τού παρουσιάζει το πακέτο πρότασής του, το οποίο συμπεριλαμβάνει τροποποίηση του Συντάγματος της χώρας "απολύτως σύμφωνα με τις προτάσεις που έχει υποβάλλει η ελληνική πλευρά στην Πορτογαλική Προεδρία", όπως λέει. Ο κ. Σαμαράς απορρίπτει το όνομα "Νέα Μακεδονία", αλλά καλωσορίζει την υιοθέτηση των ελληνικών προτάσεων για την αναθεώρηση του Συντάγματος της γείτονος στο πακέτο" ανέφερε ο πρωθυπουργός.
Κατηγόρησε τον κ.Σαμαρα ότι "παρά το γεγονός ότι είχε την ευθύνη, καθώς σε δυο συνεδριάσεις δεν υπερασπίστηκε τα ελληνικά συμφέροντα, ήρθε και χρέωσε την ευθύνη στον πρωθυπουργό του. Πού ήταν τότε ο πύρινος μαχητής κατά της εθνότητας και της γλώσσας, να κατοχυρώσει τη θέση του; Ο πύρινος μαχητής ήρθε να πει ότι είμαι εθνομηδενιστής".
Ο κ.Τσίπρας πρόσθεσε ότι κ. Σαμαράς δεν ζήτησε το θέμα του έθνους και της γλώσας από τον κ. Πινέιρο, όπως και στην ενδιάμεση συμφωνία που δεν υπάρχει ούτε καν το ζήτημα της ιθαγένειας, με αποτέλεσμα να παγιωθεί ακόμα περισσότερο η χρήση του όρου "Μακεδόνας" και "μακεδονική γλώσσα" όλα αυτά τα χρόνια, όπως υποστήριξε.
"Δεν αναγνωρίζουμε μακεδονικό έθνος"
"Αυτή είναι μια συμφωνία που κάθε Έλληνας πρωθυπουργός μετά το 1995 και την ενδιάμεση συμφωνία, θα ήθελε να έχει στο τραπέζι. Διότι δεν περιλαμβάνει μονάχα τη σύνθετη ονομασία, με γεωγραφικό προσδιορισμό, erga omnes. Αλλά περιλαμβάνει και ως προϋπόθεση τη συνταγματική αλλαγή τής μέχρι σήμερα συνταγματικής ονομασίας της γειτόνος μας που είναι αναγνωρισμένη από 140 χώρες. Περιλαμβάνει (η συμφωνία) τη συνταγματική αλλαγή για την απαλοιφή κάθε όρου αλυτρωτισμού που εμπεριέχεται στο Σύνταγμά τους" υποστήριξε ο πρωθυπουργός.
Κάλεσε μάλιστα την αξιωματική αντιπολίτευση να δείξει σε ποιο σημείο της συμφωνίας η Ελλάδα αναγνωρίζει μακεδονικό έθνος. "Εγώ βλέπω ότι σε αυτήν τη συμφωνία, με το άρθρο 7 παρ. 5, διαφυλάσσεται απόλυτα το δικαίωμα σε εμάς να συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε τους όρους που χρησιμοποιούσαμε για τον χαρακτηρισμό των γειτόνων μας, όπως σλαβομακεδόνες, Σκοπιανοί, δεν μας εμποδίζει κανένας. Και ασφαλώς, καμία αναφορά δεν γίνεται σε αναγνώριση έθνους", τόνισε ο κ.Τσίπρας.
"Ο Μητσοτάκης αφήνει ανοιχτή την κερκόπορτα στον εσμό της ΧΑ"
Ο πρωθυπουργός κατηγόρησε τον κ.Μητσοτάκη ότι με τη στάση του στο Σκοπιανό νομιμοποιεί τον εθνικιστικό εσμό της ΧΑ.
"Επιλέξατε με την ανεύθυνη στάση σας στο Μακεδονικό να ανοίξετε το κουτί της Πανδώρας. Νομιμοποιήσετε τον ακραίο, εμπρηστικό εθνικιστικό λόγο και την ακραία εθνικιστική ορολογία για να ψαρέψετε στα θολά νερά του εθνικιστικού ακροατηρίου. Δεν καταγγείλατε στην ομιλία σας τον εθνικισμό, προφανώς γιατί τον έχετε στην παράταξη σας. Αφήσατε τους βουλευτές σας, αν δεν τους παρακινήσατε κιόλας, να ομιλούν για προδότες και για εσχάτη προδοσία, με αποτέλεσμα να αφήσετε ορθάνοικτη την κερκόπορτα στον εθνικιστικό εσμό της Χρυσής Αυγής, στους υμνητές της χούντας και των ναζί, να έρχονται στο ελληνικό Κοινοβούλιο και να παρακινούν σε κατάλυση του πολιτεύματος, σε κατάλυση της δημοκρατίας" υποστήριξε ο κ.Τσίπρας.
"Έχετε ακέραια την ευθύνη, κ. Μητσοτάκη, που ως όμηρος της ακροδεξιάς πτέρυγας του κόμματος σας και του κ. Σαμαρά, δίδετε νομιμοποίηση στο φίδι να ξεμυτίσει από το αυγό του μέσα στο άντρο της δημοκρατίας, στο ελληνικό Κοινοβούλιο" πρόσθεσε.
Αναρωτήθηκε εάν: "Ειναι στάση εθνική πατριωτική η στάση της ΝΔ σε μία περίοδο που οι προκλήσεις στο Αιγαίο είναι τεράστιες για τη χώρα; Είναι προς το συμφέρον μας να κρατάμε με δική μας ευθύνη πια ανοιχτό ένα αχρείαστο μέτωπο; Θεωρείτε ότι αυτή η μικρή χώρα συνιστά απειλή για την Ελλάδα; Αυτή είναι η εθνική μας αυτοπεποίθηση, ένα κράτος ενάμιση εκ κατοίκων να μας απειλεί; 'Η μήπως πιστεύετε ότι θα ήταν καλό για τη χώρα αυτό το κράτος να διαλυθεί; Αλλά θα διαλυθεί προς όφελος μίας μεγάλης Αλβανίας και της Βουλγαρίας."
Ο κ.Τσίπρας χαρακτήρισε ιστορική τη συμφωνία και έκανε λόγο για πατριωτική ευθύνη.
"Εχοντας την πληρη συναισθηση της ιστορικής ευθύνης και της πατριωτικής ευθύνης, αρνούμαι να δεχθώ αυτή τη φοβική και μίζερη αντίληψη για την πατρίδα μας", είπε.
"Αναλαμβάνω την ευθύνη την ιστορική γιατί πιστεύω ότι πατριωτισμός είναι να προστατεύουμε την ιστορική μας κληρονομία και ταυτόχρονα να κάνουμε την Ελλάδα ηγέτιδα δύναμη στα Βαλκάνια. Αυτό είναι πατριωτισμός" προσθεσε και κατέληξε:
"Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι φοβική χώρα, με μανία καταδίωξης και κομπάρσος στα παιχνίδια αλλωνών. Να προχωρήσουμε μαζί να γυρίσουμε σελίδα για την Ελλάδα του αύριο, όχι του χθες και της μιζέριας."
Επίθεση στη Νέα Δημοκρατία εξαπέλυσε από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς κατά τη συζήτηση επί της πρότασης δυσπιστίας, σημειώνοντας πως η συμφωνία για την ονομασία της ΠΓΔΜ είναι πατριωτική. Είπε επίσης πως το όνομα είναι «πέρα για πέρα erga omnes».
«Εμείς σε αντίθεση με το παρελθόν δεν δώσαμε εθνότητα. Εσείς τη δίνετε την εθνότητα.
»Γιατί η συμφωνία λέει ταυτότητα όχι εθνότητα» σημείωσε απευθυνόμενος στην αξιωματική αντιπολίτευση και τόνισε πως «η άλλη πλευρά θα επικαλεστεί εσάς».
«Μαζί με ποιους σας φοβίζει το όνομα Βόρεια Μακεδονία; Αυτούς που κάνουν καριέρα και ξοδεύουν το ΑΕΠ μιας χώρας για αλυτρωτικά αγάλματα», συνέχισε ο κ. Κοτζιάς.
Αναφερόμενος στις προτάσεις Νίμιτς, είπε πως ήταν οι εξής: Βαρντάρσκι Ματσεντόνια, Άνω Μακεδονία, Μακεδονία – Σκόπια, Βόρεια Μακεδονία,
«Δεν θέλανε το Άνω Μακεδονία, το Μακεδονία-Σκόπια και πήγαμε στο Β. Μακεδονία.
»Κι η Ν.Δ. λέει ότι είναι το όνομα με τον μεγαλύτερο αλυτρωτισμό», επεσήμανε, ενώ υποστήριξε πως η Ν.Δ. είχε προκρίνει το συγκεκριμένο όνομα στο παρελθόν.
Κατέθεσε επίσης σειρά εγγράφων στα πρακτικά της Βουλής, για παλιότερες διαπραγματεύσεις.
Ανέφερε επίσης ότι υπάρχει μια παλαιότερη διαπραγμάτευση που έγινε χωρίς να την γνωρίζει κανείς.
«Eκαλείτο ο διαπραγματευτής στο Συμβούλιο Ασφαλείας ΟΗΕ και έλεγε να περάσει ως απόφασή του οργάνου, για να το εφαρμόσει ως τέτοια η Ελλάδα», σημείωσε.
Δείτε σε βίντεο ολόκληρη την ομιλία του Νίκου Κοτζιά:
Στις 11 Ιουλίου 2017 ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής, όχι μόνο υπερασπιζόταν τη σύνθετη ονομασία που συμπεριλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία», αλλά και πίεζε επίμονα την ελληνική κυβέρνηση και τον Νίκο Κοτζιά να δεσμευτούν ότι βάση αυτής της «εθνικής θέσης» θα διαπραγματεύονταν.
Δηλαδή, πίεζε την ελληνική κυβέρνηση να πάει σε διαπραγμάτευση έχοντας εξαρχής αποδεχτεί τον όρο «Μακεδονία» στη σύνθετη ονομασία των Σκοπίων.
Σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έρμαιο και όμηρος των εξτρεμιστών του Σαμαρισμού, έχει αλλάξει γραμμή, ή μάλλον έχει αφήσει τη γραμμή Σαμαρά να ορίζει τη Νέα Δημοκρατία, εξάλλου ο Αντώνης Σαμαράς ελέγχει την κοινοβουλευτική ομάδα και ο ίδιος παρίσταται ως «μπροστινός» μιας παράταξης.
Για να δούμε τι δήλωνε πριν ένα χρόνο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έχοντας την υποστήριξη σύσσωμης της κοινοβουλευτικής του ομάδας, που σήμερα παριστάνει τους «μακεδονομάχους»:
«Επίσης -δεν θα αναφερόμουν στο ζήτημα αυτό εάν δεν είχε κάνει μια αναφορά ο κ. Λεβέντης, γιατί δεν αποτελεί το κύριο αντικείμενο της σημερινής συζήτησης- αναρωτήθηκε ο κ. Λεβέντης ποια είναι η επίσημη θέση της Εθνικής Αντιπροσωπείας για το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων.
»Ο κ. Λεβέντης μπορεί να είναι παλιός στην πολιτική, είναι, όμως, νέος σε αυτή την Αίθουσα και προφανώς δεν θυμάται ότι υπάρχει επίσημη θέση της ελληνικής Κυβέρνησης, επικυρωμένη δις από την Εθνική Αντιπροσωπεία, για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις, erga omnes.
»Αυτή είναι η επίσημη θέση της Εθνικής Αντιπροσωπείας, όπως τουλάχιστον αποτυπώθηκε και στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Καραμανλή το 2007 και όπως επικυρώθηκε για άλλη μια φορά μετά τις διαπραγματεύσεις που έγιναν στο Βουκουρέστι.
»Το ερώτημα για εσάς, κύριε Πρωθυπουργέ, και για εσάς, κύριε Καμμένε, είναι αν αυτή η θέση αντιπροσωπεύει συνολικά την κυβερνητική πλειοψηφία.
»Είναι η επίσημη θέση του Υπουργείου Εξωτερικών, διορθώστε με αν κάνω λάθος, κύριε Κοτζιά, τουλάχιστον έτσι παρουσιάζεται στις επίσημες ανακοινώσεις του Υπουργείου, είναι όμως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποσαφηνίσει ο κύριος Πρωθυπουργός και ο κ. Καμμένος αν αυτή είναι η επίσημη θέση όχι της Κυβέρνησης, αλλά της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Πριν ένα χρόνο, που δεν πίστευαν ότι η κυβέρνηση θα πετύχαινε, αυτό που οι ίδιοι πρότασσαν ως «εθνική γραμμή», ήταν υπέρ της σύνθετης ονομασίας με τον όρο «Μακεδονία».
Σήμερα λένε άλλα, αποσκοπώντας όχι δήθεν στην υπεράσπιση της Μακεδονίας, η οποία εξάλλου είναι ολόκληρη ελεύθερη και εντός ελληνικής επικράτειας, αλλά για να ρίξουν την κυβέρνηση με την ελπίδα να επιστρέψουν αυτοί οι γερμανόφιλοι στη διακυβέρνηση της χώρας και να ακυρώσουν τον γεωπολιτικό ρόλο της χώρας μας ως ηγέτιδας δύναμης των Βαλκανίων.
Απορρίφθηκε με 153 «όχι» ηπρόταση μομφήςτης Νέας Δημοκρατίας κατά της κυβέρνησης. «Ναι» ψήφισε ο κυβερνητικός βουλευτής, μέλος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Δημήτρης Καμμένος.
Με την ανακοίνωση του αποτελέσματος της ψηφοφορίας, ο Πρόεδρος της Βουλής ανακοίνωσε επιστολή του προέδρου των ΑΝΕΛ, Πάνου Καμμένου, με την οποία ανακοίνωσε τη διαγραφή του Δημ. Καμμένου από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος.
Διαγραφή Καμμένου από Καμμένο
Διαγράφηκε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων ο Δημήτρης Καμμένος, ο οποίος υπερψήφισε την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης που είχε καταθέσει η ΝΔ.
Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ Πάνος Καμμένος έστειλε επιστολή στον Πρόεδρο της Βουλής με την οποία γνωστοποίησε την απόφασή του να θέσει εκτός της Κ.Ο. των ΑΝΕΛ τον Δημήτρη Καμμένο.
Την επιστολή διάβασε στο Σώμα ο αντιπρόεδρος της Βουλής Γιώργος Βαρεμένος.
Στον Άλιμο εντοπίστηκε και συνελήφθη πριν από λίγο ο Αρτέμης Σώρρας. Άνδρες της ασφάλειας Αττικής τον τον εντόπισαν και τον οδήγησαν στην ΓΑΔΑ
Σε διαμέρισμα του Αλίμου εντοπίστηκε και συνελήφθη το απόγευμα του Σαββάτου ο Αρτέμης Σώρρας. Σε βάρος του εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψης εδώ και πολλούς μήνες, ωστόσο κατάφερνε να διαφύγει του εντοπισμού και της σύλληψής του. Αυτήν την ώρα οδηγείται στη ΓΑΔΑ.
Αστυνομικοί στον Άλιμο λίγο πριν την σύλληψη του Αρτέμη Σώρρα ΝEWS
Ποιος είναι ο Αρτέμης Σώρρας
Σύμφωνα με κείμενο των ΝΕWS 247.
Το Φθινόπωρο του 2012, η χώρα αντιμετώπιζε την πρώτη κλιμάκωση της οικονομικής κρίσης. Είχαν προηγηθεί οι εκλογές του Μαΐου της ίδιας χρονιάς που κατέγραψαν την σημαντική άνοδο της νυν κυβέρνησης, και "γέννησαν" την τρικομματική ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Εκείνη την εποχή είχαν ενταθεί και οι συζητήσεις στην Ευρώπη και τον πλανήτη όλο περί Grexit. Η κυβέρνηση Σαμαρά διατυμπάνιζε λίγους μήνες μετά την εγκαθίδρυση της ότι κατάφερε να κρατήσει "όρθια" τη χώρα και να αποφύγουμε την έξοδο από την Ευρωζώνη. Ωστόσο το μεσοπρόθεσμο έφερε νέα όξυνση της λιτότητας και σταδιακά αρχίσαμε όλοι να καταλαβαίνουμε πως το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο.
Και όπως είναι γνωστό, στη φουρτούνα ο λύκος χαίρεται. Όντας απελπισμένοι, πολλοί έριξαν ένα κάποιο βλέμμα προς τον τύπο που ευαγγελιζόταν τη Σωτηρία της Ελλάδας με ένα ομόλογο που θα διέγραφε τις οικονομικές οφειλές του κράτους προς τους δανειστές του.
Ο Σώρρας έφτιαξε τη ΜΚΟ End National Debt - Τέλος Δημόσιου Χρέους, προχώρησε σε παρουσίαση του προγράμματος του, και έθεσε φυσικά και όρους.
Την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου του 2012, ο Σώρρας και οι "εκλεκτοί" του, ανέλυσαν εκτενώς το πόνημα τους στο ξενοδοχείο President, σε μια κατάμεστη αίθουσα με δημοσιογράφους και κανάλια να είναι γύρω τους. Τότε, ο Αρτέμης Σώρρας ανέφερε ότι είχε ήδη καταθέσει τα χρήματα και συγκεκριμένα 600 δισεκατομμύρια δολάρια για την Ελλάδα και 50 δισεκατομμύρια δολάρια για την Κύπρο, σε τράπεζες του Τορόντο και του Οντάριο του Καναδά αντίστοιχα.
"Δεν Θα μπορούσαν να πτωχεύσουν την Ελλάδα, γιατί είναι ήδη κατατεθειμένα 600 δις δολάρια κατατεθειμένα στο λογαριασμό της Ελληνικής Δημοκρατίας με κάποιους όρους. Ο βασικός όρος είναι να γίνει εξονυχιστικός λογιστικός έλεγχος για το πού πήγαν τα λεφτά. Διότι εμένα δεν μου βγαίνει ο λογαριασμός. Και αυτοί που μαγειρέψανε το έλλειμμα θα λογοδοτήσουν. Μ' ενδιαφέρει, αυτός που έφερε εδώ τη χώρα, τι κακό έχει κάνει στη ν χώρα με την υπογραφή του.
Δεν μπορούν να εξαγοράσουν το δημόσιο χρέος της Ελλάδος ούτε Ρώσοι, ούτε Κινέζοι ούτε κανείς εάν δεν είναι Έλληνας. Αυτό ίσως δεν το σκέφτηκαν οι δανειστές, γιατί σου λέει, ποιος Έλληνας θα βρεθεί να έχει τόσα λεφτά για να ξεχρεώσει το χρέος της Ελλάδος. Ε, λοιπόν τους λέμε, εμείς είμαστε εδώ, είμαστε Έλληνες και τα χρήματα υπάρχουν και τα έχουμε ήδη καταθέσει", είχε πει τότε ο Σώρρας που τελικά, όπως αποδείχθηκε, έπαιζε με τον πόνο των Ελλήνων.
"Η Ελλάδα κινδυνεύει να χρεοκοπήσει τις επόμενες ημέρες και δεν σας το αποκαλύπτουν, το κρύβουν. Τα 31,2 δις ευρώ που ο κ. Σαμαράς βιάζεται να εκταμιευθούν ως δόση του δανείου και τα οποία λέει ότι θα πάνε κατευθείαν στην αγορά, δεν θα πάνε στη αγορά. Είναι χρήματα από ομόλογο που χρωστάει η Ελλάδα σε ιδιώτη από το 1982 και η ελληνική κυβέρνηση καίγεται να το πληρώσει, διότι εάν δεν έχει αυτά τα χρήματα από 4-14 Οκτωβρίου τότε η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει.
Γι' αυτό τον λόγο γίνεται όλη αυτή η ιστορία και βιάζεται ο κ. Σαμαράς να περάσει τα μέτρα, ώστε να του δώσουν οι δανειστές τα 31,2 δις ευρώ και να μπορέσει να εξοφλήσει το ομόλογο του ιδιώτη", έλεγαν επίσης οι της End National Debt.
Busted: Η απάτη
Στις 5 Απριλίου 2013, το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών, ύστερα από αίτημα των ελληνικών Αρχών και της ΤτΕ (στις 29 Μαρτίου 2013) και μετά από ολιγόμηνη έρευνα, απάντησε ότι τα χρεόγραφά τους δεν είναι έγκυρα, οι λογαριασμοί δεν υπάρχουν και η διακίνησή του θα πρέπει να κινητοποιήσει τον εισαγγελέα.
Η επιστολή της ΤτΕ:
"Η δικηγορική εταιρεία περιορισμένης ευθύνης Bleakley Platt &Schmidt μας έστειλε αντίγραφο επιστολής (επισυνάπτεται προς ενημέρωση των αμερικανικών αρχών), η οποία απευθύνεται προς τον υπουργό Οικονομικών και τον υπουργό Μεταφορών των ΗΠΑ και αφορά το άνοιγμα λογαριασμών θεματοφύλαξης και αποθετηρίου υπέρ του Αρτεμίου Σώρρα. Με την επιστολή επίσης γνωστοποιείται στους παραλήπτες η κατάθεση συγκεκριμένων Διεθνών Συναλλαγματικών στον εν λόγω λογαριασμό εις πίστωσιν και υπέρ της Ελληνικής Δημοκρατίας υπό ορισμένους όρους και προϋποθέσεις. Σας παρακαλούμε να μας πληροφορήσετε σχετικά με την ύπαρξη – εγκυρότητα των συναλλαγματικών που αναφέρονται στη συνημμένη επιστολή. Σας παρακαλούμε επίσης να επιβεβαιώσετε κατά πόσον η διαδικασία γνωστοποίησης και καταχώρισης που περιγράφεται στις δύο τελευταίες παραγράφους της επιστολής συνιστά υποχρέωση απορρέουσα από το δίκαιο των ΗΠΑ".
Η απάντηση που έλαβε:
"Σε απάντηση του αιτήματός σας για έλεγχο και εξακρίβωση της εγκυρότητας των εγγράφων που αποστείλατε, σας γνωρίζουμε ότι εξετάσαμε τα έγγραφα και ότι ΔΕΝ (τα κεφαλαία επέλεξε ο συντάκτης της επιστολής) αποτελούν έγκυρα διαπραγματεύσιμα χρηματοοικονομικά μέσα. Τα εν λόγω έγγραφα αποτελούν προϊόν απάτης και χρησιμοποιούν παρανόμως ονόματα αξιωματούχων του υπουργείου Οικονομικών. Το υπουργείο συνιστά στους παραλήπτες να μην απαντούν σε τέτοιου είδους αλληλογραφία".
Οι διευκρινήσεις από τις ΗΠΑ:
"Παρόλο που το υπουργείο Οικονομικών τηρεί λογαριασμούς ιδιωτών στο σύστημα Treasury Direct που διαθέτει, αυτοί είναι λογαριασμοί τίτλων και όχι καταθετικοί λογαριασμοί όψεως. Οι ιδιώτες δεν μπορούν να εκδίδουν εντολή πληρωμής προς τρίτον από λογαριασμό Treasury Direct χρησιμοποιώντας απλή ή διεθνή συναλλαγματική ή οποιοδήποτε άλλου είδους μέσο. Κάθε έγγραφο που αποπειράται κάτι τέτοιο είναι απατηλό», προστίθεται χαρακτηριστικά".
Τέλος, ο γενικός επιθεωρητής των ΗΠΑ συνέστηνα στην Τράπεζα της Ελλάδος "αν θέλετε να αναφέρετε το θέμα σε τοπικό επίπεδο, συνιστούμε να επικοινωνήσετε με τις διωκτικές αρχές της χώρας σας".
Ποιος είναι ο Στίβεν Λούις Γουόσνι;
Στον αμερικανικό Τειρεσία της Μασαχουσέτης είχαν φθάσει έγγραφα, που "απεδείκνυαν" ότι τα 600 δις. δολάρια, εμπεριέχονταν σε πλαστά χρεόγραφα που έχει τυπώσει και διακινούσε ένας πρώην δικηγόρος ονόματι Στίβεν Λούις Γουόσνι, συνεργάτης του Σώρρα.
Ο εκδότης και υπογράφων τα ομόλογα είναι κάτοικος της πολιτείας της Ουάσιγκτον και το 2003 διεγράφη ως ανίκανος να ασκήσει δικηγορία, από τον Δικηγορικό Σύλλογο της πολιτείας, με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της πολιτείας, που φιλοξενείται στον επίσημο δικτυακό τόπο του συλλόγου.
Μετά τη διαγραφή του και συγκεκριμένα στις 13 Αυγούστου του 2004, δήλωσε ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος της Πολιτείας Ουάσινγκτον, του οφείλει 2,8 τρισεκατομμύρια δολάρια για παραβίαση κοπιράιτ. Η δήλωση έγινε μέσω UCC (στα πλαίσια κωδικοποίησης των ομοιόμορφων πράξεων στην επικράτεια των ΗΠΑ, χρησιμοποιείται ο κώδικας Uniform Commercial Code, που επιτρέπει τους Πιστωτές να δηλώνουν οφειλές από Οφειλέτες στο Τμήμα Οικονομικών της αντίστοιχης πολιτείας).
O Γουόσνι έγραφε: "Έναρξη εμπορικής επίσχεσης (lien) που σχετίζεται με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου για τη μη εξουσιοδοτημένη χρήση του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας / εμπορικού σήματος, σύμφωνα με τους όρους της εν λόγω σύμβασης τα ενδιαφερόμενα μέρη μπορούν να επικοινωνήσουν με τον Πιστωτή για περισσότερες λεπτομέρειες".
Τα 2,8 τρις δολάρια, που δήθεν αποτελούσαν την υποχρέωση του Δικηγορικού Συλλόγου της Ουάσινγκτον προς τον κ. Γουόσνι, είναι τα λεφτά, που ισχυριζόταν ότι είχε στην κατοχή του ο Σώρρας, για να συνδεθούμε με τα παραπάνω. Χρήματα που "ανήκουν απολύτως νόμιμα στον κύριο Σώρρα ο οποίος μεταβίβασε στην αμερικανική κυβέρνηση ορισμένα πνευματικά δικαιώματα που έχουν να κάνουν με πολύ υψηλή τεχνολογία. Τεχνολογία αρχαιοελληνική".
Υποστήριζαν ότι θα διαθέσουν χρήματα, πέραν των 320 δις που χρωστάει η χώρα για να επανέλθουν οι συντάξεις και οι μισθοί των στρατιωτικών στα επίπεδα προ Μνημονίου, στην παιδεία και την ανάπτυξη.
Το ποσό που είχαν συγκεντρώσει, ήταν, έλεγαν, σε ληξιπρόθεσμα ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου. Όταν ζητήθηκε από τους επικεφαλής της ομάδας να πιστοποιήσουν την ύπαρξη του ποσού, είπαν ότι δεν μπορούν να δείξουν κάτι τέτοιο παρά μόνο όταν ζητηθεί από την Κυβέρνηση και κατόπιν συνάντησης με την επίσημη πολιτική ηγεσία. Τα χρήματα προέρχονταν υποτίθεται, από ομολογίες που είχαν στα χέρια τους από το 1984 και που η αξία τους τότε έφτανε στα 600 δις δολάρια.
Το χρονικό διάστημα που δήλωνε ο Στίβεν Γουόσνι, για την είσπραξη του χρέους ήταν 10 χρόνια, με ημερομηνία λήξεως την 13η Αυγούστου 2014. Η ημερομηνία λήξεως των χρεογράφων ταυτιζόταν με την ημερομηνία που ισχυριζόταν ο Αρτέμης Σώρρας ότι έληγαν και τα "ομόλογα" του, αφού επρόκειτο εν τέλει, για το ίδιο χρέος.
Στη συνέχεια, ο εν λόγω απατεώνας δικηγόρος, αγνοώντας τη δήλωση του Συλλόγου, άρχισε να εκδίδει χρεόγραφα, βασισμένα στο αρχικό υποτιθέμενο χρέος του Δικηγορικού Συλλόγου της Ουάσιγκτον και να τα εκχωρεί σε διάφορους ενδιαφερόμενους ανά την υφήλιο, δηλαδή σε άλλους απατεώνες.
Ωστόσο, κάθε εκχώρηση χρεογράφου δηλωνόταν πάντα από τον ίδιο τον Γουόσνι στην πολιτεία, μέσω του κώδικα UCC, αφήνοντας ίχνη για την πορεία των πλαστών εγγράφων.
Λίγους μήνες μετά τη δήλωση UCC του Γουόσνι, ο Δικηγορικός Σύλλογος της πολιτείας Ουάσινγκτον, με δική του δήλωση UCC απαντούσε ότι "ο Στίβεν Λούις Γουόσνι, ένας δικηγόρος διεγραμμένος από τον σύλλογο, ισχυρίζεται ψευδώς ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος του οφείλει χρήματα για παράβαση του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας που ανήκει στον ίδιο και τον πελάτη του, χωρίς έρεισμα σε νόμο ή γεγονός".
Μερικά χρόνια μετά, στις 27 Οκτωβρίου του 2015, οι άνδρες της αστυνομίας της Ρόδου συνέλαβαν τον Αρτέμη Σώρρα, μετά το πέρας μίας πολιτικής ομιλίας του σε καφετέρια του νησιού.
Η αλήθεια είναι πως δεν οδηγήθηκε ενώπιον της δικαιοσύνης για τους ισχυρισμούς του ότι διαθέτει το ποσό που απαιτείται για τη διάσωση της Ελλάδας, αλλά για απειλή και εξύβριση σε βάρος ενός δημοσιογράφου.
Ο τελευταίος υπέβαλε σχετική μήνυση σε βάρος του Αρτέμη Σώρρα και δύο συνεργατών του, γιατί όπως ανέφερε στην Αστυνομία, δέχτηκε εξύβριση και απειλές από εκείνους, μέσω διαδικτύου. Ο Αρτέμης Σώρρας και οι δύο συνεργάτες οδηγήθηκε ενώπιον του Εισαγγελέα, ο οποίος όρισε τακτική δικάσιμο και αφέθηκαν ελεύθεροι.
Εβδομάδα εκλογών για τους δημοσιογράφους και θυμηθήκαμε τα περίφημα μυστικά κονδύλια που είναι τόσο μυστικά ώστε πρέπει να πέσει μια κυβέρνηση για ν' ακούσουμε κάτι γι' αυτά. Ιδού μερικοί τρόποι δράσης του συστήματος διατεταγμένης «εθνωφελούς» αρθρογραφίας. Εκλογές το Σεπτέμβριο με αφορμή το «Σκοπιανό»; Δεν πρόλαβε καλά καλά να κυκλοφορήσει το σχετικό σενάριο, και γίναμε μάρτυρες της ξαφνικής ανάστασης του εν λόγω «εθνικού μας θέματος» από τα φιλοκυβερνητικά -και όχι μόνο- ΜΜΕ.
Κάποιες άκρως τετριμμένες δηλώσεις αξιωματούχων της ΠΓΔΜ μετατράπηκαν εν μία νυκτί σε πρωτοσέλιδες «προκλήσεις», ενώ ελλείψει διαθέσιμων μακεδονομάχων ανασύρθηκαν ξανά από το περιθώριο οι συνήθεις υπερατλαντικοί εθνικόφρονες της «Παμμακεδονικής Α.Ε.».
Φως φανάρι πως ο Κων/νος Μητσοτάκης έπεσε εν μέρει έξω, όταν έκανε τη γνωστή δήλωσή του για τη χρονική διάρκεια των εθνικών μας ανακλαστικών: μιάμιση δεκαετία μετά τα συλλαλητήρια του 1992 το Μακεδονικό έχει όντως ξεχαστεί, εκτός από τις φορές που οι κυβερνήτες μας αισθάνονται -για τους δικούς τους λόγους- την ανάγκη να μας το «υπενθυμίσουν».
Μικρό το κακό. Στο κάτω κάτω της γραφής, το «Σκοπιανό» υπήρξε εκ γενετής ένα «εθνικό θέμα» που κατασκευάστηκε κυριολεκτικά εκ του μηδενός από τα εγχώρια ΜΜΕ, προκειμένου να εξυπηρετηθούν ταπεινές ανάγκες της εσωτερικής πολιτικής -από την κατασκευή του «αδιάλλακτα πατριωτικού» προφίλ του τότε υπουργού Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά μέχρι την απόσπαση της προσοχής της κοινής γνώμης από τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές «μεταρρυθμίσεις» της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ο τεχνητός χαρακτήρας του δεν εμπόδισε φυσικά, αφ' ής στιγμής καλλιεργήθηκε η εθνικιστική υστερία, την παραγωγή υλικότατων πολιτικών αποτελεσμάτων: όπως εξήγησε ο Μιλτιάδης Εβερτ σε μιαν από τις εμπιστευτικές εξομολογήσεις του προς την αμερικανική πρεσβεία (27.3.92), κάποιοι «πολιτικοί βοήθησαν να δημιουργηθεί το κλίμα του ακραίου εθνικισμού, και τώρα το κοινό ωθεί τους πολιτικούς να πάνε πιο πέρα απ' ό,τι οι ίδιοι θα ήθελαν» (Αλ. Τάρκας, «Αθήνα - Σκόπια. Πίσω απ' τις κλειστές πόρτες», τ. Α', Αθήνα 1995, σ. 221).
Ενας βασικός μηχανισμός παραγωγής της εθνικιστικής έξαρσης του 1992 υπήρξαν, ως γνωστόν, τα διαβόητα μυστικά κονδύλια του ΥΠΕΞ. Χάρη σ' αυτά, μια μερίδα δημοσιογράφων «ενθαρρύνθηκε» να υιοθετήσει την πιο αδιάλλακτη, ανιστόρητη και πολιτικά καταστροφική «πατριωτική» γραμμή, για ένα ζήτημα που μέχρι τότε ουδόλως απασχολούσε τους πολίτες.
Οπως αποκαλύφθηκε τα επόμενα χρόνια, οι απόρρητες δαπάνες της «Υπηρεσίας Ενημέρωσης» του ΥΠΕΞ επί υπουργίας Σαμαρά εκτινάχθηκαν στα ουράνια (από 194 εκατομμύρια δρχ. το 1990 σε 714 εκατομμύρια το 1991 και σε 290 κατά το πρώτο τρίμηνο του 1992), για να ξεφουσκώσουν δραστικά μετά την αποπομπή του (μόλις 35 εκατομμύρια για το υπόλοιπο 1992).
Ανάλογη πορεία ακολούθησαν και οι «απόρρητες δαπάνες» που διατέθηκαν «με εντολή του κ. υπουργού», το συνολικό ύψος των οποίων επί Α. Σαμαρά έφτασε το 1.981.735.000 δρχ.
Σύμφωνα με τον τότε πρωθυπουργό, μεγάλο μέρος αυτών των χρημάτων δόθηκε σε έλληνες δημοσιογράφους για να καλλιεργήσουν το εθνικιστικό κλίμα που εξυπηρετούσε τις πολιτικές φιλοδοξίες του Σαμαρά: «Υπήρχε ένα τσουβάλι με χαρτονομίσματα. Για την ακρίβεια ήταν μια μαύρη νάιλον σακούλα, σαν αυτές που βάζουν σκουπίδια, που ήταν γεμάτη πεντοχίλιαρα. Από εκεί έπαιρναν χρήματα και τα μοίραζαν» (Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο ΕΣΗΕΑ, «Μυστικά κονδύλια - Πόρισμα», 19.10.1994, σ. 2).
Η γαλαντομία αυτή ήταν κοινό μυστικό, όπως διαπιστώνουμε από σχετική προειδοποίηση του Αντώνη Παπαγιαννίδη στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» (6.2.92). Παρ' όλο που το ζήτημα των «μυστικών κονδυλίων» αναδείχθηκε σε μείζον πολιτικό θέμα της εποχής, ελάχιστα συγκεκριμένα πράγματα ήρθαν τελικά στο φως, καθώς ο Σαμαράς φρόντισε να καταστρέψει -για λόγους «εθνικής ασφαλείας»- όλα τα σχετικά παραστατικά πριν παραδώσει το υπουργείο.
Θα ήταν, άλλωστε, άδικο να θεωρήσουμε ότι το 1991-92 αποτελεί κάποια σκοτεινή εξαίρεση στον ανέφελο, κατά τα άλλα, ουρανό της εθνικής μας δημοσιογραφίας. Απεναντίας, η διαπλοκή μιας ορισμένης σχολής δημοσιογράφων και ΜΜΕ με τις εθνικές υπηρεσίες και τα κονδύλια τους αποτελεί ένα από τα σταθερότερα εκ γενετής χαρακτηριστικά του ελληνικού τύπου (κι όχι μόνον αυτού). Εξίσου καθοριστική αποδεικνύεται η «αυτοσυγκράτηση» (διάβαζε: αυτολογοκρισία) μεγάλου μέρους των δημοσιογράφων που, χωρίς να αποτελούν τμήμα του μηχανισμού που περιγράψαμε, δέχονται να αναπαράγουν την εκάστοτε επίσημη κρατική (δηλ. κυβερνητική) γραμμή για τα ζητήματα εξωτερικής και μειονοτικής πολιτικής. Με αποτέλεσμα, η τελευταία να αμφισβητείται αποκλειστικά και μόνο από την πλευρά της «πατριωτικής» πλειοδοσίας, ενώ κρίσιμες πτυχές της κρατικής πολιτικής αποκρύπτονται συστηματικά απ' τον «κυρίαρχο» ελληνικό λαό.
Θα επιχειρήσουμε σήμερα μία εκ των ένδον περιγραφή αυτής της διαδικασίας παραγωγής μιας κατευθυνόμενης ή αυτολογοκρινόμενης «εθνικής» δημοσιογραφίας, με βάση επίσημα ντοκουμέντα των δεκαετιών του '60 και του '80. Παρά την ηλικία τους, τα έγγραφα αυτά παραμένουν άκρως επίκαιρα, καθώς αποτυπώνουν τη λειτουργία ενός μηχανισμού που ουδέποτε έπαψε να διαμορφώνει τη στάση των ΜΜΕ (και κατ' επέκταση της κοινής γνώμης) απέναντι στα λεγόμενα «εθνικά θέματα».
«Κινητοποίησις εις αντίδρασιν»
Η πρώτη συλλογή ντοκουμέντων που διαθέτουμε αφορά τη δημοσιογραφική αντιμετώπιση της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης. Πρόκειται για τα πρακτικά του «Συντονιστικού Συμβουλίου Θράκης», του σκιώδους δηλαδή οργάνου στο οποίο είχε ανατεθεί (εν αγνοία του Κοινοβουλίου και των ελλήνων πολιτών) η χάραξη της μειονοτικής πολιτικής κατά την καθοριστική για την περιοχή οκταετία 1962-1969. Η ύπαρξή του έγινε γνωστή μόλις το 2002, με το άνοιγμα των αρχείων της Γενικής Επιθεώρησης Ξένων & Μειονοτικών Σχολείων που φυλάσσονταν στα ΓΑΚ Καβάλας. Λίγο αργότερα, το αποκαλυπτικό αυτό αρχείο «έκλεισε» για τους ερευνητές με παρέμβαση του ΥΠΕΞ («Ιός» 19.2.06).
Η επιστράτευση του τοπικού τύπου της Θράκης για την εξυπηρέτηση των κρατικών και παρακρατικών χειρισμών του μειονοτικού αποτελεί πάγιο μέλημα των συνεδριάσεων του ΣΣΘ.
Ηδη στις 7.7.1962, ο πρόεδρός του Κων/νος Κουκουρίδης ανακοινώνει στα μέλη ότι «το Υπουργείον Εξωτερικών εδέχθη πρότασιν χρησιμοποιήσεως της εν Κομοτηνή εκδιδομένης εφημερίδος "Φωνή της Ροδόπης" δι' απαντήσεις επί των δημοσιευμάτων των τουρκοφώνων εφημερίδων».
Πρόκειται για τα μειονοτικά έντυπα «Τράκια» (Θράκη) της Ξάνθης και «Ακίν» (Ορμή) της Κομοτηνής, η αρθρογραφία των οποίων θεωρείται «δυσφημιστική και συκοφαντική» για την ελληνική διοίκηση.
Οσο για τη διαδικασία της «χρησιμοποίησης», αυτή αποδεικνύεται εξαιρετικά απλή: «εις τον Διευθυντήν τής εν λόγω εφημερίδος θα δίδωμεν από καιρού εις καιρόν ένα χρηματικόν βοήθημα». Το ότι «η εν λόγω εφημερίς δεν είναι Κυβερνητική» θεωρείται πλεονέκτημα, «δι' ευνοήτους λόγους».
Τελικά, το Συμβούλιο ενέκρινε τη συνεργασία, έκοψε ένα πρώτο κονδύλι 2.000 δρχ. και ζήτησε να καταβληθούν προσπάθειες «ίνα πεισθούν και αι λοιπαί εν Θράκη εκδιδόμεναι Ελληνικαί εφημερίδες ότι οφείλουν να αντικρούσουν τας συκοφαντικάς και δυσφημιστικάς δημοσιεύσεις των τουρκοφώνων εφημερίδων».
Για λόγους που αγνοούμε, η «Φωνή της Ροδόπης» δεν πρόκειται να ξαναεμφανιστεί στα πρακτικά του ΣΣΘ. Τη θέση της θα πάρουν άλλα τοπικά έντυπα. Στις 17.8.62, ο νομάρχης Ροδόπης κι ο διευθυντής της Νομαρχίας Ξάνθης προτείνουν (και το Συμβούλιο εγκρίνει ομόφωνα) «την καταβολήν εκτάκτου οικονομικής ενισχύσεως εκ 2.000 δρχ. εις εκάστην των εφημερίδων "Πρωία" Κομοτηνής και "Θρακικός Αγών" Ξάνθης διά την υπ' αυτών αναληφθείσαν πρωτοβουλίαν δημοσιεύσεως διαφόρων διαφωτιστικών άρθρων εις απάντησιν των δημοσιευμάτων των Τουρκοφώνων Εφημερίδων "Τράκια" και "Ακίν"».
Απ' αυτές, ο «Θρακικός Αγών» του Κων/νου Μάρκου θα αναδειχθεί τα επόμενα χρόνια σε προνομιακό παραλήπτη των μυστικών κονδυλίων του ΣΣΘ. Τη χρηματοδότησή του εισηγείται, σε σταθερή πλέον βάση, ο εκπρόσωπος της ΚΥΠ στο Συμβούλιο, λοχαγός Δημ. Ζουμπουλάκης.
«Εφ' άπαξ οικονομική ενίσχυσις» χορηγείται στην εφημερίδα στις 4.11.62 «διά την ένθερμον αρθρογραφίαν της επί των Ελληνικών δικαίων», στις 13.2.63 για «την λίαν επιτυχή απαντητικήν αρθρογραφίαν του Δ/ντού της προς αντίκρουσιν των ανθελληνικών δημοσιευμάτων της "Τράκια"», και ξανά στις 17.9.63 για την «συνεχιζομένην δημοσίευσιν παντός είδους κειμένων», με τα οποία «ανασκευάζονται» τα δημοσιεύματα όχι μόνο των μειονοτικών εντύπων αλλά κι εκείνων της Κωνσταντινούπολης.
Η αξιοποίηση, όμως, του πρόθυμου δημοσιογράφου δεν περιορίζεται σε «ανασκευαστικά» άρθρα επί του μειονοτικού. Στην 31η συνεδρίαση του οργάνου (4.7.63), ο εκπρόσωπος της ΚΥΠ εξηγεί ότι ο διευθυντής του «Θρακικού Αγώνος» όχι μόνο «επεδόθη εις δημοσιογραφικόν αγώνα» υπακούοντας «εις σχετικάς υποδείξεις», αλλά και «κατ' επανάληψιν κατέθεσεν ως μάρτυς εις τας κατά της "Τράκια" αυτεπαγγέλτους διώξεις».
Ηδη από τις 7.7.62, το ΣΣΘ είχε αποφανθεί ότι η αρθρογραφία των μειονοτικών εντύπων «διεγείρει το αίσθημα του λαού και προκαλεί ανησυχίας εις αυτόν» -άρα μπορούσε (και έπρεπε) να διωχθεί με βάση το σχετικό άρθρο 191 του Ποινικού Κώδικα.
Ποιοι ήταν όμως οι στόχοι της όλης καμπάνιας; Ο «σωφρονισμός» του μειονοτικού τύπου: ο εκπρόσωπος της ΚΥΠ καταγράφει λ.χ. ως επιτυχία το γεγονός ότι ο εκδότης της «Τράκια» και βουλευτής Ξάνθης (του κυβερνώντος κόμματος!) Οσμάν Νουρή έχει «καταθορυβηθεί», καθώς «ουδόλως ανέμενεν την τοιαύτην ζωηράν και συνεχή αντίδρασιν από Ελληνικής δημοσιογραφικής πλευράς» (4.7.63).
Ενα δεύτερο -και σοβαρότερο- ζητούμενο είναι ωστόσο η όξυνση των διακοινοτικών σχέσεων μεταξύ της μειονότητας και της ελληνοχριστιανικής πλειοψηφίας, μέσα από το εθνικιστικό ντοπάρισμα της τελευταίας.
«Πρέπει να κινήσωμεν τους ημετέρους εις αντίδρασιν», ξεκαθαρίζει ο Κουκουρίδης, σκιαγραφώντας ό,τι κατά τη γνώμη του αποτελεί τη βάση του προβλήματος: «Οι Ελληνες της Θράκης βλέπουν το Μουσουλμανικόν στοιχείον ως τοιούτον προς εκμετάλλευσιν οικονομικήν και πολιτικήν, και ποτέ ως πρόβλημα. Διά να αντιδράση μία εφημερίς εις τας ύβρεις του Νουρή πρέπει να την πληρώσωμεν. Πίεσις Εθνικής συνειδήσεως δεν υπάρχει» (ΣΣΘ 31/4.7.63, σ. 15).
Τη διετία της κυβέρνησης Παπανδρέου (1964-65) δεν συναντάμε αναφορές σε δημοσιογράφους. Αγνωστο αν αυτό οφείλεται σε περικοπή των μυστικών κονδυλίων ή στο ότι τα διαθέσιμα πρακτικά του ΣΣΘ της περιόδου είναι «αποσπάσματα» και όχι πλήρη.
Το σίγουρο είναι πως ο μηχανισμός παρέμεινε στη θέση του και στις 6.7.66 ο νέος εκπρόσωπος της ΚΥΠ στο Συμβούλιο, ταγματάρχης Νικ. Δουμένης, εισηγείται ξανά «την οικονομικήν ενίσχυσιν της εν Ξάνθη εκδιδομένης Ελληνικής εφημερίδος "Θρακικός Αγών" ήτις με την λίαν επιτυχή αρθρογραφίαν της επί θεμάτων της μουσουλμανικής μειονότητος της Δυτ. Θράκης έχει υποβοηθήση σημαντικώς εις την εν γένει μειονοτικήν πολιτικήν».
Το ΣΣΘ συμφώνησε, εγκρίνοντας την καταβολή 3.000 δρχ. Θα το ξανακάνει (με εισήγηση πάντα της ΚΥΠ) στις 16.9.66, στις 9.2.67, στις 27.3.67, στις 31.7.67 και στις 21.12.67. Στην τελευταία αυτή συνεδρίαση, η υπηρεσία εξηγεί σε άπταιστο παπαδοπουλικό ιδίωμα ότι το επίδομα καταβάλλεται στο διευθυντή της εφημερίδας «λόγω συνεχούς ενασχολήσεώς του λίαν επιτυχώς επί θεμάτων της μουσουλμανικής μειονότητος, επιτυγχανομένης ούτω της ενημερώσεως της τε Ελληνικής και Μουσουλμανικής κοινής γνώμης επί των πραγματικών θέσεων της Ελληνικής Πατρίδος».
Δεν είναι ο μόνος. Στις 16.9.66 ο Νομάρχης Ροδόπης πληροφορεί το Συμβούλιο ότι οι υπηρεσίες του προμηθεύτηκαν «2.000 φύλλα της εν Κομοτηνή εκδιδομένης εφημερίδος "Πρόοδος"», όπου «εδημοσιεύθη άρθρον διά τον τούρκον Πρέσβυν Τουλούι».
Οι εφημερίδες «διενεμήθησαν εις τας Κοινότητας και τα Σχολεία των τριών Νομών» της Θράκης, στο πλαίσιο προφανώς των προσπαθειών για «εξύψωσιν» της «εθνικής συνειδήσεως» του πληθυσμού. Το έντυπο «αποζημιώθηκε» με 3.000 δρχ.
Στις 21.12.67, πάλι, ο εκπρόσωπος της ΚΥΠ φέρνει στο ΣΣΘ καινούριο πελάτη: «εισηγείται όπως χορηγηθή οικονομική ενίσχυσις εις τον Δημοσιογράφον Κομοτηνής Κων. Καρκατσέλην, Διευθυντήν της εφημερίδος "Ελευθέρα Γνώμη" διά την ενθάρρυνσίν του προς συνέχισιν της λίαν επιτυχούς αρθρογραφίας του επί θεμάτων της Μουσουλμανικής Μειονότητος».
Η πρότασή του θα υποστηριχθεί από τους εκπροσώπους των στρατιωτικών μονάδων της περιοχής (ΧΧ ΤΘΜ και 29ο ΣΠ), με το πρόσθετο αίτημα η «ενίσχυσίς» του να είναι «ισόποσος προς την τοιαύτην του Κων. Μάρκου». Το Συμβούλιο εγκρίνει, εγκαινιάζοντας μια νέα συνεργασία με προοπτική. Στη μεθεπόμενη συνεδρίαση (27.3.68), ο Καρκατσέλης εισπράττει άλλες 3.000 δρχ., «ως έκτακτον επίδομα λόγω δημοσιεύσεως επικαίρου άρθρου επί Μείον. Θεμάτων».
Οι ρίζες της σύμπτωσης
Ποιο ήταν, όμως, το περιεχόμενο αυτής της καλοπληρωμένης πατριωτικής αρθρογραφίας; Αναζητήσαμε στη βιβλιοθήκη της Βουλής τα σώματα των εν λόγω εφημερίδων. Εντοπίσαμε μόνο τον «Θρακικό Αγώνα» του 1962 και 1966-67. Προς μεγάλη μας έκπληξη, τα δημοσιεύματα φαντάζουν εξαιρετικά γνώριμα, όσον αφορά το ύφος και την επιχειρηματολογία τους:
* Διαψεύδουν οργισμένα κάθε δημοσίευμα που αναφέρεται σε διακρίσεις εις βάρος μελών της μειονότητας, χαρακτηρίζοντάς το σαν «τουρκική πρόκληση». Από τη διασταύρωση με τα υπόλοιπα πρακτικά του ΣΣΘ, προκύπτει ότι αρκετοί απ' αυτούς τους ισχυρισμούς βασίζονταν σε πραγματικά στοιχεία, ενώ άλλοι ήταν απλά υπερβολικοί, όχι όμως και αναληθείς.
* Επιστρατεύουν ως πάγιο επιχείρημα την (σαφώς χειρότερη) αντιμετώπιση των Ελλήνων της Κων/λης για να απονομιμοποιήσουν κάθε κριτική στη μεταχείριση των μουσουλμάνων της Θράκης. Κάποιες φορές, ωστόσο, αυτή η επίκληση είναι καθαρά προσχηματική. Οταν π.χ. η εφημερίδα αναρωτιέται ρητορικά (5.12.66) αν «εθεσπίσθη εις την Ελλάδα ειδικός νόμος που να θίγη ιδιαιτέρως την Μουσουλμανική μειονότητα οικονομικώς» (όπως έγινε στην Τουρκία με τον ειδικό «φόρο περιουσίας» του 1942), απλώς συσκοτίζει το γεγονός ότι στη Θράκη μια τέτοια πολιτική υφίστατο ήδη (απαγόρευση αγοράς ακινήτων από μειονοτικούς κ.λπ.) -με τη μορφή όμως όχι κανονικού νόμου, αλλά άτυπων «κατασταλτικών μέτρων».
* Ζητούν την επιβολή «αντιποίνων» κατά της μειονότητας στη βάση της «αμοιβαιότητας». Από τα πρακτικά του ΣΣΘ διαπιστώνουμε πως η χρονική στιγμή της δημόσιας διατύπωσης του αιτήματος (5.9.66) δεν είναι καθόλου τυχαία: συμπίπτει με την υιοθέτηση -από την κυβέρνηση Στεφανόπουλου- μιας πολιτικής συστηματικών «διοικητικών ενοχλήσεων» που απέβλεπαν στην εκδίωξη των μειονοτικών από την Ελλάδα. Η πολιτική αυτή θα παραμείνει σε ισχύ ώς το 1990-91. Αποτελεί κοινό μυστικό, χωρίς την παραμικρή σχετική αναφορά στον (τοπικό ή αθηναϊκό) τύπο.
* Ασκούν τέλος πίεση στα έντυπα και την πολιτική ηγεσία της μειονότητας, να καταθέσει δημόσια διαπιστευτήρια της νομιμοφροσύνης της, καυτηριάζοντας ακόμη και τη στοιχειωδέστερη έκφραση διαμαρτυρίας.
Τυπικό δείγμα η αντίδραση του «Θρακικού Αγώνος» (18.1.67), όταν η «Ακίν» τόλμησε να δημοσιεύσει τη φράση «τα βάσανά μας είναι πολλά» (17.12.66): «Ερωτάται ο αρθρογράφος της "Ακίν": 1) Πόσα και ποία είναι τα "πολλά βάσανα" της μειονότητος; 2) Εις ποίους σκοπούς αποβλέπει με όλα αυτά που γράφει και την εν γένει αρθρογραφία του; Και 3) Η τοιαύτη αρθρογραφία -πότε εις τοιούτον προκλητικόν ύφος και πότε εις ύφος μουσουλμάνου ιερωμένου- είναι ή όχι "φανατισμός" και εις τι αποσκοπεί;».
Και παρακάτω: «Να μας πουν ποίαν θέσιν έλαβον ή ποίαν θέσιν λαμβάνουν, δηλονότι καταδικάζουν ή όχι τους βανδαλισμούς και τας εγκληματικάς ενεργείας των Τούρκων εναντίον των Ελλήνων. Να μας πουν καθαρά και απερίφραστα».
Αν όλα αυτά σας θυμίζουν την πρόσφατη απαίτηση κάποιων ΜΜΕ από την κυρία Καραχασάν «να καταδικάσει τη γενοκτονία των Ποντίων», δεν πρόκειται ασφαλώς για σύμπτωση. Απλώς, η επιδοτούμενη εθνική κατήχηση των προηγούμενων δεκαετιών παρήγαγε συγκεκριμένα στερεότυπα, που απ' ό,τι φαίνεται εξακολουθούν να καθορίζουν τη στάση των δημοσιογράφων απέναντι στα μειονοτικά.
Περιοδικό της ΚΥΠ
Τα σχέδια ντοπαρίσματος της ελληνικής κοινής γνώμης με εθνικιστικά κηρύγματα δεν περιορίστηκαν ωστόσο στην επιδότηση εφημερίδων και διευθυντών. Στη συνεδρίαση της 13.8.68 η ΚΥΠ εισηγείται «έκδοσιν μηνιαίου εθνοδιαφωτιστικού περιοδικού της Θράκης» με περιεχόμενο «εθνολογογικά, ιστορικά, λαογραφικά, διαφωτιστικά, προπαγανδιστικά, καλλιτεχνικά κ.λπ.» θέματα.
Η προέλευση του εγχειρήματος προτείνεται να συγκαλυφθεί «με άδειαν λειτουργίας επί φυσικού προσώπου ως Διευθυντού», ενώ η δουλειά θα διεκπεραιώνεται «υπό επιτελείου συνεργατών, ειδικώς συνιστωμένου, με παροχήν υποδείξεων και κατευθύνσεων υπό των Αρχών».
Ως «πρότυπο» της έκδοσης θεωρείται το κωσταντινουπολίτικο «Bati Trakya». Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που οι εγχώριες υπηρεσίες αντλούν τις εμπνεύσεις τους από εκδοτικά εγχειρήματα του εθνικισμού των γειτόνων: ως μοντέλο για τη «Μακεδονική Ζωή» της Θεσσαλονίκης χρησιμοποιήθηκαν, το 1966, η «Makedonija» των Σκοπίων και το «Slavjani» της Σόφιας. Οσο για τους «πιθανούς διευθυντές» και «συνεργάτες» του περιοδικού, η ΚΥΠ πρότεινε -ποιους άλλους;- τους συνεργάτες του ΣΣΘ Μάρκου («Θρακικός Αγών»), Καρκατσέλη («Ελ. Γνώμη») και Χρήστο Χατζημιχάλη (συντάκτη του τουρκόφωνου δελτίου ειδήσεων του ΕΙΡ), μαζί με τον Κομοτηναίο Απόστολο Αντωνιάδη και τον Αλεξανδρουπολίτη Παναγιώτη Κλώθο.
Σύμφωνα με τα πρακτικά του ΣΣΘ, η πρόταση δεν έμελλε να ευδοκιμήσει -τη συγκεκριμένη στιγμή, τουλάχιστον. Ο πρόεδρος υπενθύμισε ότι «η εις την Ελληνικήν γλώσσαν έκδοσις ενός τοιούτου περιοδικού ανάγεται εις την αρμοδιότητα του υπουργείου Προεδρίας Κυβερνήσεως», ενώ προβλήματα φαίνεται πως είχαν ανακύψει και από διαμαρτυρίες για «άνισον μεταχείρισιν του τύπου εκ της ενισχύσεως του "Θρακικού Αγώνος"».
Ο εκπρόσωπος της ΚΥΠ αντέταξε ότι «η ανωτέρω εφημερίς ημείφθη μέχρι σήμερον διότι ενησχολήθη επιτυχώς με τα θέματα της Μουσουλμανικής Μειονότητος, ενώ ουδεμία ετέρα εφημερίς της Δυτ. Θράκης επέδειξεν οιανδήποτε τοιαύτην δραστηριότητα και επιμονήν διά την αξιοποίησιν υπέρ ημών των διαφόρων θεμάτων της Μειονότητος», είδε όμως -προς στιγμήν τουλάχιστον- τις φιλοδοξίες του να περικόπτονται.
Η μοναδική επιδότηση «εθνολογικών, ιστορικών κ.λπ.» επεξεργασιών από τα μυστικά κονδύλια του ΣΣΘ διοχετεύθηκε έτσι προς το «Θρακικό Κέντρο», οι εκδόσεις του οποίου ενισχύθηκαν στις 31.7.1967 με το κονδύλι των 40.000 δρχ. Αλλά κι ένα άλλο πρότζεκτ του Συμβουλίου, για εμπλουτισμό και έκδοση της εργασίας του Πέτρου Θεοχαρίδη για τους Πομάκους, θα περιμένει μέχρι το 1995 για να υλοποιηθεί -από άλλα, εννοείται, χέρια. Με αυτά θ' ασχοληθούμε, όμως, κάποιαν άλλη φορά.
Ο εθνάρχης και η αυτολογοκρισία
Ενα από τα στερεότυπα που διαμορφώθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '90 θέλει την ελληνική διπλωματία και τις μεταπολεμικές κυβερνήσεις της χώρας να έχουν «πιαστεί στον ύπνο» όσον αφορά τις δραστηριότητες των «Σκοπίων» στα χρόνια της ελληνογιουγκοσλαβικής φιλίας.
Φυσικά, πρόκειται για μύθο. Αυτό που υπήρξε, αντίθετα, ήταν μια «συμφωνία κυρίων» μεταξύ Αθήνας και Βελιγραδίου για αποφυγή δημόσιων αντιπαραθέσεων στο Μακεδονικό. Οι ελληνικές κυβερνήσεις θεωρούσαν αυτή την αμοιβαία αυτοσυγκράτηση εξυπηρετική για τα εθνικά συμφέροντα, καθώς επέτρεπε τη δρομολόγηση αφομοιωτικών σχεδιασμών στη βόρεια Ελλάδα χωρίς διεθνείς επιπλοκές.
Για τη δημοσιογραφική «εθνική ορθότητα» της εποχής, το Μακεδονικό ήταν ως εκ τούτου ένα «ανύπαρκτο θέμα», κάθε αναφορά στο οποίο ήταν προτιμότερο να αποφευχθεί. Για τους μηχανισμούς επιβολής αυτής της αυτολογοκρισίας, ένα ενδιαφέρον δείγμα παρέχουν τα δημοσιευμένα αρχεία του Κων/νου Καραμανλή του πρεσβύτερου.
Στις 5-7 Νοεμβρίου 1980, ο τότε πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας πραγματοποίησε το πρώτο επίσημο ταξίδι του στη Γιουγκοσλαβία μετά τον θάνατο του Τίτο. Κατά τη διάρκεια των ιδιαίτερων συναντήσεών του με τον γιουγκοσλάβο ομόλογό του Μιγιάτοβιτς, αυτός έθεσε διακριτικά (κι ο Καραμανλής αρνήθηκε να συζητήσει) το ζήτημα των σλαβόφωνων Μακεδόνων της Ελλάδας. Ως εδώ, τίποτα το περίεργο. Λίγο πριν ολοκληρωθεί η επίσκεψή του, ο Καραμανλής θα θελήσει ωστόσο να δώσει κατ' ιδίαν στον συνομιλητή του ένα μάθημα βαλκανικής διπλωματίας και χειρισμού των ΜΜΕ. Αντιγράφουμε από τα επίσημα πρακτικά:
«Κατά την χθεσινή συνέντευξη τύπου του εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών της Γιουγκοσλαβίας για τους Ελληνες δημοσιογράφους», λέει ο Καραμανλής στον γιουγκοσλάβο πρόεδρο, «ένας δικός μας ανόητος δημοσιογράφος έθεσε την ερώτηση για το Μακεδονικό. Ο αντιπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών του απήντησε ότι αυτό είναι ένα μεγάλο εθνικό θέμα, πάνω στο οποίο υπάρχουν διαφορές και με την χώρα σας, αλλά κυρίως με την Βουλγαρία, η οποία έχει εδαφικές βλέψεις και η οποία θα ήθελε να γυρίσει στην Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου. Αντιλαμβάνεσθε τι σημαίνουν τέτοιες δηλώσεις. Εγώ αμέσως κάλεσα τους δικούς μας δημοσιογράφους και τους εξόρκισα να μη γράψουν τίποτα γι' αυτό στον ελληνικό τύπο. Διότι, αντιλαμβάνεστε πόσο θα βλάψει αυτό το πράγμα τις σχέσεις μας. Από την άλλη πλευρά όμως επίκειται επίσκεψη του υπουργού σας επί των Εξωτερικών στην Βουλγαρία και εσείς κάνετε τέτοιες δηλώσεις. Ακόμα μια φορά επαναλαμβάνω: οι διαφορές επιλύονται ή με πόλεμο ή με αναζήτηση λύσεων, εάν υπάρχει προσέγγιση απόψεων, ή τις παγώνουμε βάζοντάς τις στο ψυγείο. Ασφαλώς, εγώ δεν σας δίνω συμβουλές. [...] Τονίζω μόνο τι θα έκανα εγώ αν ήμουν στη θέση σας» (Κωνσταντίνος Καραμανλής. Αρχείο. Γεγονότα και πρόσωπα, Αθήνα 1997, τ. 12ος, σ. 61).
Αναζητήσαμε στις αθηναϊκές εφημερίδες της εποχής τις επιπτώσεις των προεδρικών «εξορκισμών» στις ανταποκρίσεις των ελλήνων δημοσιογράφων που συνόδευαν τον Καραμανλή. Τόσο στις φιλοκυβερνητικές εφημερίδες όσο και στις αντιπολιτευόμενες δεν γράφτηκε ούτε λέξη για το επίμαχο ζήτημα, μολονότι μεταξύ των απεσταλμένων συμπεριλαβββμβάνονταν και συνάδελφοι γνωστοί για την ανεξαρτησία της γνώμης τους.
Υπήρξε, αντίθετα, μια περίπτωση υπερβάλλοντος ζήλου: σύμφωνα με την ανταπόκριση που έστειλε ο συντάκτης του (έγκυρου και αντιπολιτευόμενου) «Βήματος» Γιάννης Καρτάλης, «έγινε γνωστό από αρμόδια πηγή ότι σε καμιά φάση των συνομιλιών η γιουγκοσλαβική πλευρά δεν έθιξε το "Μακεδονικό"» (7/11/1980).
Αγνωστη παραμένει τέλος η ταυτότητα του δημοσιογράφου που ο Πρόεδρος χαρακτήρισε επισήμως «ανόητο», επειδή θέλησε να κάνει τη δουλειά του. Είναι, ωστόσο, προφανές ότι, ακόμη και στη δική του περίπτωση, η λογοκριτική παρέμβαση του εθνάρχη έπιασε τόπο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕΑννα Παναγιωταρέα (επιμ.) «Εξωτερική πολιτική & Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης»(Θεσ/νίκη 2000, εκδ. «Παρατηρητής»). Πρακτικά συμποσίου που οργανώθηκε το 1997 από το Τμήμα Δημοσιογραφίας του ΑΠΘ και το ΕΛΙΑΜΕΠ, με εξαιρετικά ενδιαφέρουσες παραδοχές για τη λογική και τα όρια της «εθνικά ορθής» δημοσιογραφίας.
Athena Skoulariki «Au nom de la nation. Le discours public en Grece sur la question macedonienne et le role des medias, 1991-1995» (αδημοσίευτη διδακτορική διατριβή, Universite Pantheon-Assas, Παρίσι 2002). Εξαιρετική ανάλυση του δημόσιου λόγου για το «Σκοπιανό», με έμφαση στον ρόλο των ΜΜΕ και συνοπτική αναφορά στο σκάνδαλο των «μυστικών κονδυλίων».
Dimitri Kitsikis «Propagande et pressions en politique internationale. La Grece et ses revendications a la Conference de la Paix»(Presses Universitaires de France, Παρίσι 1963). Η εξαγορά ξένων δημοσιογράφων και συγγραφέων με «μυστικά κονδύλια» του ΥΠΕΞ για την υποστήριξη των εθνικών μας δικαίων. Οι «μαρτυρίες» αυτών των «φιλελλήνων» (Rene Puaux, Michel Paillares, Gaston Deschamps) ανακυκλώθηκαν αργότερα για εσωτερική χρήση, αποτελώντας πλέον συστατικό στοιχείο της εθνικής μας μυθολογίας.
Ηλίας Νικολακόπουλος «Η πορεία προς την αυτόνομη πολιτική συγκρότηση της μουσουλμανικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη» (στο συλλογικό «Μειονότητες στην Ελλάδα. Επιστημονικό Συμπόσιο 7-9/11/2002», εκδ. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, Αθήνα 2004, σ. 119-62). Εξαιρετική ανάλυση για τις πολιτικές δυνάμεις στον χώρο της μειονότητας κατά τα μεταπολεμικά χρόνια (1946-1981).
Ο χρυσαυγίτης πρώην βουλευτής δεν σταμάτησε σε έλεγχο της Αστυνομίας, με αποτέλεσμα να διαφύγει της σύλληψης. Παραλίγο να παρασύρει δύο άνδρες της τροχαίας, που του ζήτησαν να σταματήσει στο μπλόκο. Σε πλήρη εξέλιξη οι έρευνες στα ορεινά χωριά της Αιτωλοακαρνανίας.
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται κινητοποίηση της Αστυνομίας στα ορεινά χωριά της Αιτωλοακαρνανίας, για τον εντοπισμό και τη σύλληψη του χρυσαυγίτη πρώην βουλευτή Κώστα Μπαρμπαρούση, ο οποίος διέφυγε με μεγάλη ταχύτητα από μπλόκο στο Ρίο Αντίρριο, κατευθυνόμενος προς το Αγρίνιο.
Ο πρώην βουλευτής της ΧΑ φέρεται να οδηγούσε κατά μήκος της εθνικής οδού Αθηνών - Πατρών με μεγάλη ταχύτητα, κατευθυνόμενος προς την ιδιαίτερη πατρίδα του.
Σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής πληροφορίες, δεν ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των Αστυνομικών, περνώντας το μπλόκο που είχε στηθεί στο Ρίο, προκειμένου να διαφύγει της σύλληψης.
Οι έρευνες αυτή τη στιγμή έχουν επικεντρωθεί στην περιοχή μεταξύ Μεσολογγίου, Κατούνας και Ξηρομέρου, όπου ο πρώην βουλευτής φαίνεται πως έχει συγγενείς και πολλούς οπαδούς, πρόθυμους να του παράσχουν κρυσφήγετο.
Ενδεικτικό της μανιώδους καταδίωξης που προηγήθηκε, είναι ότι παραλίγο να παρασύρει δύο άνδρες της Τροχαίας, που επιχείρησαν να τον σταματήσουν στο μπλόκο. Για αυτό το περιστατικό, θα σχηματιστεί ξεχωριστή σε βάρος του δικογραφία.
Η έρευνα του αρμοδίου Εισαγγελέα Πρωτοδικών, Γ. Καλούδη, ολοκληρώθηκε τάχιστα, με τις καταθέσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Άμυνας και ο εισαγγελέας προχώρησε στην απαγγελία κατηγορίας σε βάρος του βουλευτή, παραπέμποντας την δικογραφία στον ανακριτή.
Πρώτος κατέθεσε για όσα συνέβησαν στη Βουλή ο υπουργός Εθνικής 'Αμυνας, Πάνος Καμμένος, ενώ αμέσως μετά κατέθεσε ο αναπληρωτής υπουργός Φώτης Κουβέλης.
Τι σημαίνει κρεμάω τον τερματοφύλακα, ποιος ειναι ο τερματοφύλακας που κρεμάται σήμερον, σκεφτείτε το λίγο... Σκεφτείτε λίγο ποιος φυλάττει την Πίστη στη γη, ποιος δεν επιτρέπει στα δαιμόνια να εισέλθουν κάτω απ' τα δοκάρια της Πίστεως, ποιος δεν τους επιτρέπει να παραβιάσουν την εστία την ψυχής. Μα φυσικά ο απλός ο κληρικός, ο φωτισμένος Πατέρας που με τη διακονία και την κατήχηση, αποκρούει τις αμαρτίες που προσπαθούν να εισέλθουν στο σώμα και το πνεύμα μας, ο ρασοφόρος Ατματζίδης που απλώνει τα χέρια να εμποδίσει τις καραβολίδες του Διαβόλου και εμείς αντί για 'ευχαριστώ', τον βάζουμε στο ρολόι να μετράει πόσα τρώει.
Πάψτε να γογγύζετε καί να βαρυγκομείτε, λοιπόν και χαρείτε, καλοκαίρι είναι, θέρος, μπορείτε να συναχθείτε στις πανήγυρεις που ανθούν αυτήν την εποχή, να διασκεδάσετε με χορούς της πατρίδος μας, να ανέλθετε στεφανηφόροι στους ουρανούς τρώγοντας γαρδουμπάκια, κατσικάκι και υπό τους ήχους της πίπιζας, του λαούτου, της φωνής του Σπύρου του Μπρέμπου, του Γιώργου του Βελησάρη και των άλλων ισαποστόλων του δημοτικού μας τραγουδιού. Ή μπορείτε να συναγελάζεστε στις νηπιοβαπτίσεις και να γελάτε με το δράμα του μικρού αμαρτωλού τη στιγμή που βουτάται στο αγιασμένο ύδωρ και αισθάνεται τα μικροσκοπικά καλαμπαλίκια του να παγώνουν και να τουρτουρίζουν.
