Ποίηση..Του Άρη το γιορτάσι. Θύμιος Χαραλαμπόπουλος

<3 .-="" p="">

 ......Kαι σα θα κοπάσει ο πόλεμος

του Άρη το γιορτάσι...

όσοι θα απομείνετε,

μη χάσετε καιρό...

Πάρτε σεριάνι τα βουνά

κάμπους και καταράχια...

Ψάξτε, χωρίς σταματημό

νύχτα, πρωί και γιόμα,

γι΄αυτούς που γίναν λάβαρα

στις ντάπιες και στα κάστρα...

Μαζέψτε τ΄Αγια κόκαλα

και φτιάξτε ανδριάντες,

να προσκυνά η νια Γενιά 

και να φωνάζει

Ειρήνη!

θ χ

Τι απαντάει ο Μπουτάρης στην καταγγελία ότι νοίκιασε σπίτι από τον συνέταιρο του Ζάεφ

Απάντηση στο δημοσίευμα της Thessnews που αναφέρει ότι ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης νοίκιασε το νέο του σπίτι από επιχειρηματία συνέταιρο του Σκοπιανού πρωθυπουργού Ζόραν Ζαεφ έδωσε το βράδυ του Σαββάτου ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης.

«Μπήκα πλούσιος στο δημόσιο χώρο. Δημιουργώντας τον Αρκτούρο, συμμετέχοντας σε κινήσεις πολιτών ή προσπαθώντας να ταράξω μαζί με άλλους το τέλμα της πόλης έχασα και δεν κέρδισα χρήματα. Και σίγουρα δεν αγωνιούσα να γλιτώσω λίγα ευρώ από τo… νοίκι μου. Το νοίκι μου, όχι τη βίλα μου ούτε την έπαυλή μου», δηλώνει ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, απαντώντας στα δημοσιεύματα για το ενοίκιο του νέου του σπιτιού και την προσωπική του ζωή.

Ο κ.Μπουτάρης -μέσω γραπτής ανακοίνωσης- τονίζει πως «οι θέσεις μου για τις διεθνείς σχέσεις της χώρας και τα Βαλκάνια είναι επίσης διαχρονικά γνωστές. Δεν περιμένω βέβαια η κατάσταση στην πόλη να αλλάξει από τη μια μέρα στην άλλη ούτε οι θαυμαστές και υπηρέτες του σκληρού καθεστώτος Παπαγεωργόπουλου να αποκτήσουν ξαφνικά ιστορική συνείδηση. Ούτε να σταματήσουν τη φτηνή πατριδοκαπηλία και να μάθουν να υπηρετούν τα συμφέροντα της πόλης».

Στη δήλωση – απάντηση επισυνάπτει «για τους καλόπιστους το τιμολόγιο του μεσίτη από τον οποίο βρήκα το σπίτι», ενώ προσθέτει πως «στους κακόπιστους έχω να πω πως, παρά την ανθρωποφάγο διάθεση, δεν πρόκειται ούτε τώρα να κάνω πίσω και προτρέπω κάθε συμπολίτη μου να μην θεωρεί… μιαρό τον διάλογο και τις επαφές με τους γείτονές μας. Oι συμπτώσεις δίνουν δυστυχώς τροφή στους πατριδοκάπηλους».

Στην ίδια δήλωση ο κ.Μπουτάρης συμπληρώνει πως «όλοι έχουμε ιστορία και είμαι ανοικτός σε κάθε κριτική. Δεν ανέχομαι όμως όσοι υπηρέτησαν πιστά και επ’ αμοιβή το καθεστώς που καταλήστευσε την πόλη, διατηρώντας επί έτη ακριβοπληρωμένες θέσεις γραφείων τύπου αλλά και πολεμώντας συνειδητά κάθε προσπάθεια για την τιμώρηση των υπαιτίων, να αμφισβητούν τη διαφάνεια των επιλογών μου».

Και καταλήγει η ανακοίνωση: «Θα συνιστούσα επίσης στα ίδια υποκείμενα να αναλογιστούν αν μπορούν να βρουν αποθέματα αξιοπρέπειας και δημοσιογραφικής δεοντολογίας, όταν αναφέρονται σε ψυχές ανήλικων παιδιών».

"Π@υστόπαπας": στη Ρόδο: Παλιόπουστες, προδότες, κοπρίτες, ελεεινοί, ρεμάλια, πρόστυχοι, κλπ...(βιντεάρα !)

Παπάς στην Ρόδο με απίστευτες ύβρεις από άμβωνος στους πολιτικούς αλλά και στους ομόφυλους.

Ο ιερέας ακούγεται να χρησιμοποιεί χαρακτηρισμούς όπως προδότες, κοπρίτες, ελεεινοί, πρόστυχοι ενώ χαρακτηρίζει τη Βουλή «απόπατο της Δημοκρατίας» και έκανε λόγο για τσίγκινα σωβρακάκια.

Από fatsimare την Πέμ, 21/06/2018 

Ραγκούσης:«Ο Μητσοτάκης προσπαθεί να χειραγωγήσει το ΚΙΝΑΛ με λεφτά του Μαρινάκη»

Σχεδόν δύο μήνες μετά την εκδήλωση που είχε διοργανώσει για το μέλλον της προοδευτικής παράταξης και η οποία είχε ταράξει τα πολιτικά ύδατα, ο Γιάννης Ραγκούσης, στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που παραχωρεί στην «Εφ.Συν.», παίρνει σαφή θέση υπέρ της συμφωνίας για το Μακεδονικό, καταγγέλλει με... ονοματεπώνυμα «δόλιο πολιτικό σχέδιο» του Κυριάκου Μητσοτάκη για την «αιχμαλωσία» της Κεντροαριστεράς, ενώ δεν κρύβει την απογοήτευσή του για τα τεκταινόμενα στο Κίνημα Αλλαγής

Ο πρώην υπουργός στην συνέντευξη του μεταξύ άλλων που είπε, εξαπολύει σφοδρή επίθεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη που τον κατονομάζει ως «Ορμπαν των Βαλκανίων», στρέφει τα βέλη του και στους Αντώνη Σαμαρά-Άδωνη Γεωργιάδη λέγοντας τους ότι είναι ψευτοπατριώτες εθνολαϊ­κιστές, ενώ κρούει τον Κώδωνα του Κινδύνου στο ΚΙΝΑΛ καθώς όπως αναφέρει ο πρόεδρος της ΝΔ, με λεφτά του κ. Μαρινάκη επιχειρεί να χειραγωγήσει το Κίνημα Αλλαγής, παρεμβαίνοντας καθημερινά και απροκάλυπτα μέσα από τα «Νέα» και το «Βήμα». Ο Γ. Ραγκούσης χαρακτήρισε τη συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ ως «ρεαλιστικά η καλύτερη συμφωνία που μπορούσαμε να έχουμε με τη συναίνεση των γειτόνων». Όπως είπε, πρόκειται για μια συμφωνία με την οποία παίρνουμε πίσω τα περισσότερα από όσα είχαμε απολέσει μετά το εθνικό Βατερλό που μας οδήγησαν Μητσοτάκης-Σαμαράς. Είναι η βάση για μια επίθεση οικονομικής φιλίας και μορφωτικής συνεργασίας.

Αναλυτικά τα όσα είπε ο Γίαννης Ραγκούσης:

• Οι αντιδράσεις για τη συμφωνία Ελλάδας-ΠΓΔΜ είναι αντικρουόμενες. Ιστορική, πατριωτική, θετική, κακή, προδοτική κ.λπ. Ποια η δική σας άποψη;

Η συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ είναι ρεαλιστικά η καλύτερη συμφωνία που μπορούσαμε να έχουμε με τη συναίνεση των γειτόνων. Πρόκειται για μια συμφωνία με την οποία παίρνουμε πίσω τα περισσότερα από όσα είχαμε απολέσει μετά το εθνικό Βατερλό που μας οδήγησαν Μητσοτάκης-Σαμαράς. Είναι η βάση για μια επίθεση οικονομικής φιλίας και μορφωτικής συνεργασίας.

Χωρίς καμία καθυστέρηση πρέπει οι ελληνικές επιχειρήσεις να ξεκινήσουν επενδύσεις και αγορές παγίων στη γειτονική χώρα. Επίσης, θα είναι πολύ χρήσιμο και για τους ίδιους τους γείτονες να αρχίσει να διδάσκεται η ελληνική γλώσσα στα σχολεία τους. Στη σημερινή εποχή, αυτός ονομάζεται προοδευτικός πατριωτισμός που βρίσκεται στον αντίποδα του ψευτοπατριωτισμού.

• «Το όνομά μας είναι η ψυχή μας» είχε δηλώσει πριν από χρόνια ο Ανδρέας Παπανδρέου για το Μακεδονικό. Θα σκεφτεί κανείς ότι η στάση της σημερινής ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ αποτελεί μια στάση συνέπειας και συνέχειας της θέσης του ιδρυτή του.

Πράγματι, ο Αν. Παπανδρέου -του οποίου τον πατριωτισμό ουδείς μπορεί στο ελάχιστο να αμφισβητήσει- αγωνίστηκε με ακραίο αλλά ειρηνικό τρόπο για να πάρει πίσω μέρος αυτών που είχε χάσει η Ελλάδα από το 1992. Ασκησε την πιο βίαιη πολιτική πίεση στην ΠΓΔΜ, με το γνωστό οικονομικό εμπάργκο που επέβαλε. Πέτυχε ανάμεσα στα άλλα να αποποιηθούν το αστέρι της Βεργίνας από τη σημαία τους καθώς και να αποκηρύξουν τον αλυτρωτισμό. Το αποτέλεσμα εκείνης της ακραίας πίεσης του οικονομικού εμπάργκο ήταν η ενδιάμεση συμφωνία του 1995.

Ομως, με βάση την ενδιάμεση συμφωνία αναγνωρίσαμε τη FYROM ως «κυρίαρχο κράτος» με το οποίο η Ελλάδα, όπως συνυπογράψαμε χαρακτηριστικά, έχει μία διαφορά. Μόνο το όνομα. Μάλιστα με την ενδιάμεση συμφωνία -σε μια εποχή που δεν είχαν ξεκινήσει μαζικά τα κράτη να τους αναγνωρίζουν ως Μακεδονία- η Ελλάδα δεσμεύτηκε ότι θα αποδεχθεί την είσοδο του γειτονικού κράτους στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. με το όνομα FYROM. Είσοδος του γειτονικού κράτους στους ευρωατλαντικούς θεσμούς με το όνομα FYROM με παράλληλη αναγνώρισή τους ως Μακεδονία από 100 και πλέον κράτη θα ήταν το οριστικό τέλος των δικαιολογημένων αξιώσεών μας. Θα είχαμε χάσει για πάντα την ελληνικότητα της Μακεδονίας.

Με τη σημερινή συμφωνία η FYROM αποδέχεται ότι δεν της επιτρέπεται να χρησιμοποιεί το όνομα Μακεδονία παρά μόνο μαζί με τον γεωγραφικό προσδιορισμό. Δηλαδή, η Ελλάδα θα εξακολουθεί να έχει Πανεπιστήμιο Μακεδονίας ή αεροδρόμιο Μακεδονίας, αλλά η Βόρεια Μακεδονία δεν θα μπορεί πλέον.

• Ναι, αλλά ο κ. Ζάεφ ήδη μίλησε για Μακεδόνες...

Ακόμη και όσοι δεν τους έχουν ήδη αναγνωρίσει ως Μακεδονία αλλά ως FYROM, τους αποκαλούν Μακεδόνες, όπως πρόσφατα η κ. Μέρκελ. Σήμερα που ακόμη δεν έχει επικυρωθεί η συμφωνία όλοι τους αποκαλούν Μακεδόνες. Ο κ. Ζάεφ αναφέρθηκε στις Πρέσπες σε Μακεδόνες όπως ακριβώς αναφέρεται από το 1992 και πιο πριν. Κι όχι με βάση τη συμφωνία, που έτσι κι αλλιώς δεν έχει τεθεί σε ισχύ. Αν μάλιστα εμείς πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων τη συμφωνία, ολόκληρη η υφήλιος Μακεδόνες θα συνεχίσει να τους αποκαλεί.

Μόνο που σε μια τέτοια περίπτωση η Ελλάδα θα στερηθεί την πολύ σημαντική για εμάς αναγνώριση εκ μέρους τους ότι δεν έχουν σχέση με την αρχαία ελληνική Μακεδονία. Αγαπητέ κ. Κουκλουμπέρη, κατ’ αναλογία, οι πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας θα πολιτογραφηθούν Μακεδόνες όπως πολιτογραφήθηκε Ελληνας ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Δηλαδή η πολιτογράφησή τους θα καθορίζεται από το δίκαιο του εδάφους -σε ποια χώματα γεννήθηκαν- κι όχι από το δίκαιο του αίματος - ποιοι ήταν οι πρόγονοί τους.

• Ενιαία γραμμή πάντως το Κίνημα Αλλαγής δεν κατάφερε να διαμορφώσει. Το ΠΑΣΟΚ και η πρόεδρός του διαφώνησαν, ενώ οι υπόλοιποι σύμμαχοι (Ποτάμι, ΔΗΜΑΡ, ΚΙΔΗΣΟ κ.ά.) ήταν σαφώς υποστηρικτικοί. Τι σημαίνει αυτό για τη συνοχή και την προοπτική του εγχειρήματος;

Εφτασα να λέω, ευτυχώς που δεν συμμετέχω στο λεγόμενο Πολιτικό Συμβούλιο κι έτσι δεν έχω καμία ευθύνη για όσα συντελούνται από τον περασμένο Δεκέμβριο. Κατά τα άλλα, αλίμονο αν στην ψηφοφορία, καταντήσει το Κίνημα Αλλαγής να ταυτιστεί με τον Ορμπαν των Βαλκανίων Κυριάκο Μητσοτάκη, καθώς και με τους ψευτοπατριώτες εθνολαϊ­κιστές Σαμαρά-Γεωργιάδη.

• Το Μακεδονικό και η έξοδος από τα μνημόνια θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αναδιάταξη πολιτικού σκηνικού και διαμόρφωση νέων συμμαχιών;

Προσωπικά από 18 ετών ανήκω και θα ανήκω στην ιστορικά συντελεσμένη προοδευτική παράταξη. Από τον Ιανουάριο -όπως και στην πολυθρύλητη εκδήλωση της 6ης Μαΐου- έχω κατ’ επανάληψη ισχυριστεί ότι: «Διανύουμε 10 σπουδαίους και σπάνιους μήνες που θα κρίνουν τα επόμενα 10 χρόνια.

Μνημόνιο, χρέος, FYROM είναι ανοιχτά εθνικά στρατηγικά ζητήματα για τα οποία οι αποφάσεις πρόκειται να ληφθούν, ούτως ή άλλως, εντός του 2018. Εκ των πραγμάτων, θα θεμελιώσουν την πολιτική αρχιτεκτονική της επόμενης δεκαετίας. Θα καθορίσουν τις στρατηγικές συμμαχίες και τα νέα πολιτικά μέτωπα, τελικά πρόκειται να προσδιορίσουν εκ νέου το περιεχόμενο της αντίθεσης προοδευτικό-συντηρητικό». Οι στρατηγικής σημασίας αποφάσεις λήφθηκαν. Τα υπόλοιπα έπονται.

• Με τις παρεμβάσεις σας ασκείτε σφοδρή κριτική στη Ν.Δ. Εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι πρέπει να αποκλειστεί η κυβερνητική συνεργασία του ΚΙΝ.ΑΛΛ. με τον Κ. Μητσοτάκη;

Η εθνολαϊκιστική ηγετική ομάδα της Ν.Δ. είναι αδίστακτη κι εθνικά επικίνδυνη. Είναι ακριβώς οι ίδιοι τύποι που αφού χρεοκόπησαν τη χώρα και προκάλεσαν το δημοσιονομικό κραχ του 2009, μετά εμφανίζονταν ανήξεροι. Σήμερα, επιχειρούν πάλι κάτι αντίστοιχο.

Εμφανίζονται επιτιθέμενοι, ενώ είναι αυτοί οι ίδιοι που μας οδήγησαν στο εθνικό Βατερλό με την ΠΓΔΜ, με αποτέλεσμα όλη σχεδόν η υφήλιος να την έχει αναγνωρίσει ως Μακεδονία, τους κατοίκους της ως Μακεδόνες και τη γλώσσα τους ως μακεδονική. Η εθνική και πολιτική εξαπάτηση των πολιτών από την ηγετική ομάδα της Ν.Δ. δεν έχει τέλος.

• Δεν μου απαντάτε όμως, εγώ άλλο σάς ρώτησα...

Επειδή δεν είμαστε όλοι στην πολιτική εξαγορασμένοι, όχι μόνο εξακολουθώ να το πιστεύω αλλά πλέον υποχρεούμαι να προχωρήσω κι ένα βήμα πιο πέρα φωτίζοντας ένα δόλιο πολιτικό σχέδιο. Ο κ. Μητσοτάκης με λεφτά του κ. Μαρινάκη επιχειρεί να χειραγωγήσει το Κίνημα Αλλαγής, παρεμβαίνοντας καθημερινά και απροκάλυπτα μέσα από τα «Νέα» και το «Βήμα». Ως γνωστόν, πρόκειται για δύο ιστορικές εφημερίδες που έχουν μια ειδική σχέση, ιδίως με τις μεγάλες ηλικίες ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ.

Οποιος λοιπόν δεν προωθεί την ιδέα της πρωθυπουργίας Μητσοτάκη, λοιδορείται και συκοφαντείται με τίτλους του τύπου «Δούρειοι ίπποι», «5η φάλαγγα». Βαρύτατες προσωπικές προσβολές, προσπάθεια εκφοβισμού. Ακόμη και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όσοι δεν είμαστε ελεγχόμενοι, δεχόμαστε διαρκώς αήθεις επιθέσεις από συγκεκριμένους δήθεν δημοσιογράφους του ΔΟΜ -ευτυχώς υπάρχουν και αληθινοί δημοσιογράφοι στον ΔΟΜ- σε συντονισμό με τον ακροδεξιό Αδωνι Γεωργιάδη.

Πρόκειται για μια πρωτοφανή κατάσταση, για μια οργανωμένη μεθόδευση, για ένα δόλιο σχέδιο Μητσοτάκη για την αιχμαλωσία ενός ιστορικού χώρου που ανέκαθεν ήταν αντιδεξιός και προοδευτικός. Και το λέω εγώ ο οποίος για λόγους αρχής πιστεύω απόλυτα στο αναφαίρετο τεκμήριο αθωότητας του κ. Μαρινάκη, όπως ακριβώς ισχύει για όλους τους πολίτες.

• Και σε ό,τι αφορά το Eurogroup. Πώς κρίνετε την απόφασή του;

Η νέα ελάφρυνση του χρέους είναι ένα πολύ θετικό βήμα -όχι το τελευταίο για την έξοδο από την κρίση- που μας επιτρέπει τα εξής συμπεράσματα:

1) Ως οικονομία ξαναγίναμε αξιόχρεοι ως καταναλωτές, όχι όμως ως ισχυροί παραγωγοί,

2) αν όλες οι προηγούμενες αξιολογήσεις των μνημονίων είχαν κλείσει έγκαιρα, τότε οι πολίτες και η οικονομία θα είχαν ζήσει πολύ νωρίτερα ό,τι θετικό σήμερα πρόκειται να ζήσουν.

Δεν θα είχαμε εγκλωβιστεί σε παρατεταμένα μνημόνια,

3) οι κανόνες της μεταμνημονιακής εποχής που είναι θεμελιωμένοι σε πλεονασματικά δημόσια οικονομικά, εκ των πραγμάτων αποτελούν το τέλος του κρατικοδίαιτου πολιτικού λαϊκισμού,

4) ότι αυτό το μεταμνημονιακό πλαίσιο πλεονασματικών κανόνων έχει πλέον από ελληνικής πλευράς αριστερή υπογραφή συνιστά για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα μια καθοριστική εξέλιξη.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΟΚ! Γιατί το 1928 η κυβέρνηση Ζαΐμη -με υπουργό τον Μεταξά- αναγνώριζε «μακεδονοσλαυικήν» γλώσσα

Ο Ιωάννης Μεταξάς είναι μια αμφιλεγόμενη ιστορική προσωπικότητα. Στρατιωτική ευφυΐα και ελευθεροτέκτονας, έγινε δικτάτορας με τις ευλογίες των ανακτόρων και «καθάρισε» ιστορικά εξαιτίας του «όχι» στην ιταλική εισβολή.

Ναζιστές και ψευδοεθνικιστές ακροδεξιοί καπηλεύονται εδώ και δεκαετίες τη μνήμη του.

Οι ίδιοι που υμνούν τους ναζί καπηλεύονται τον Ιωάννη Μεταξά, αλλά η ακροδεξιά είναι γνωστή για τις καπηλείες της.

Ωστόσο, ποιο είναι το θέμα μας εδώ και θυμηθήκαμε τον Ιωάννη Μεταξά;

Είναι η αποκάλυψη του δημοσιογράφου της ΕΡΤ3, Γιώργου Γεωργιάδη, ότι το 1928 η τότε ελληνική κυβέρνηση, στην οποία συμμετείχε και ο Ιωάννης Μεταξάς, αναγνώριζε τη «μακεδονοσλαβική» γλώσσα.

Ποιος ο λόγος άραγε που η τότε οικουμενική κυβέρνηση του Αλέξανδρου Ζαΐμη, με τον Ιωάννη Μεταξά υπουργό Συγκοινωνίας, αναγνώριζε «μακεδονοσλαβική», την οποία διαχώριζε από τη βουλγαρική, αν και γνωρίζουμε ότι στην ουσία πρόκειται για την ίδια γλώσσα;

Επειδή η εθνική γραμμή τότε έδινε αγώνα να μην εκβουλγαριστούν οι Έλληνες σλαβόφωνοι, οι λεγόμενοι Σλαβομακεδόνες.

Μεγάλο μέρος των Ελλήνων της Μακεδονίας είχε εξσλαβιστεί γλωσσικά ήδη από τον μεσαίωνα.

Συνέχιζαν όμως να διατηρούν την ταυτότητα των Ρωμαίων (Ρωμηών) του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους και αρνούνταν ότι ήταν Βούλγαροι.

Εξάλλου «Βούλγαρος» τότε δεν σήμαινε κάποια εθνική ταυτότητα, αλλά ήταν συνώνυμο του αγροίκου.

Ο εκβουλγαρισμός των σλαβόφωνων Ρωμηών ξεκίνησε μετά το σχίσμα της λεγόμενης Βουλγαρικής Εξαρχίας (1870), ο οποίος υποστηρίχτηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία σε συνεργασία με την τσαρική Ρωσία για να αναχαιτιστεί η επέκταση του ελληνισμού μέχρι τον Δούναβη.

Παράλληλα ο πανσλαβισμός είχε σχέδιο να εκβουλγαριστεί η Μακεδονία για να αποκτήσουν οι Ρώσοι έξοδο στη Μεσόγειο.

Η ελληνική εξωτερική πολιτική υποδαύλιζε από τα τέλη του 19ου αιώνα τον «μακεδονισμό» μεταξύ των σλαβόφωνων ως ανάχωμα στον πανσλαβισμό και τον εκβουλγαρισμό.

Το δεύτερο στάδιο ήταν η γλωσσική επανελλήνιση των σλαβόφωνων της Μακεδονίας, κάτι που έγινε ολοκληρωτικό στα εδάφη της Μακεδονίας μας, αλλά όχι στα μακεδονικά εδάφη που κατέλαβε η Σερβία, τα οποία επί Τίτο μας προέκυψαν ως «Σοσιαλιστική Δημοκρατίας της Μακεδονίας».

Οι παραπάνω ιστορικές αναφορές κρίνονται αναγκαίες για όσους αδυνατούν να κατανοήσουν ποιο είναι το διακύβευμα στη Μακεδονία εδώ και 150 χρόνια και προφανώς ως ανιστόρητοι θα σπεύσουν να κατηγορήσουν και τον υπουργό του Ζαΐμη, Ιωάννη Μεταξά, ως «προδότη», με την ίδια χυδαία ευκολία που προσάπτουν τον ίδιο χαρακτηρισμό στον Νίκο Κοτζιά.

Βεβαίως όλη αυτή η φανατική εξαλλοσύνη οφείλει να σταθεί και να αναρωτηθεί μια στιγμή εάν θεωρεί ότι διακρίνεται από μεγαλύτερο πατριωτισμό ή ευφυΐα από τους Ζαΐμη, Μεταξά και Κοτζιά.

Στην ιστορία επιβιώνουν τα έξυπνα έθνη, όχι οι ανερμάτιστοι όχλοι, ας εμπεδωθεί αυτό.

Ακολουθεί το κείμενο ανάρτηση του Γιώργου Γεωργιάδη στο Facebook:

«Στην επίσημη εθνική απογραφή του 1928 με κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει και ο Ιωάννης Μεταξάς μεταξύ άλλων, εις ότι αφορά τις γλώσσες που εδηλώθησαν και έγιναν αποδεκτές από το Ελληνικό κράτος ήτο και οι «Μακεδονοσλαυικήν» και η Βουλγαρικήν.

»Και οι δύο μαζί χρησιμοποιούντο από περίπου 100.000 πολίτες στην βόρεια Ελλάδα.

»Είναι σαφέστατη η διάκρισης μεταξύ της σλαυικής μακεδονικής και της βουλγαρικής καίτοι γλωσσολογικά είναι πανομοιότυπαι.

»Ο λόγος είναι προφανής καθώς η Μακεδονοσλαυικήν φέρεται κατά πολύ πλειοψηφούσα έναντι της Βουλγαρικής.

»Εκ της επαίσχυντης συμφωνίας του Αγίου Στεφάνου στα τέλη του 19ου αιώνος η Ελληνική Πολιτεία ουδαμώς εδύνατο να αποδεχθεί εκβουλγαρισμόν πλήρη των εν Μακεδονία Σλαβοφώνων πολιτών.

»Έναντι του εκβουλγαρισμού δια να αποτραπεί η Μεγάλη Βουλγαρία, αφέθηκε η Μακεδονική σλαυική ταυτότητα και γλώσσα των γηγενών.

»Τοιαύτα τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι γνωστά και εις άλλας χώρας.

»Άι οποίαι τα χρησιμοποιούν από καιρού εις καιρόν στας διαπραγματεύσεις.

»Οι Έλληνες πολίτες πολλώ ού ενημέρωση λαμβάνουσιν

»Ας εκκινήσουμε την ανάγνωση των επισήμων κειμένων της χώρας από τις αρχές του».

Από το παραπάνω απόσπασμα αντιλαμβάνεστε ότι ο Νίκος Κοτζιάς είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένος με την εθνική γραμμή που κρατάμε εδώ και 150 χρόνια.

Ο ίδιος Νίκος Κοτζιάς που το τελευταίο διάστημα δημόσια βροντοφώναξε όχι μια φορά, αλλά πολλές: «Τι θέλετε επιτέλους; Μια Μεγάλη Βουλγαρία;».

Ίσως μάλλον πρέπει να ηρεμήσουμε, να αποστασιοποιηθούμε από τις ψευδείς ειδήσεις και να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε όλοι μας ποιοι ανιστόρητοι και εθνικά επικίνδυνοι τα τελευταία 25 χρόνια όχι μόνο έκαναν «μπάχαλο» την εθνική γραμμή, που επανέφερε μέχρι χιλιοστού ο Νίκος Κοτζιάς, αλλά και καλλιέργησαν φανατισμούς και ιδεοληψίες στον ελληνικό λαό, εξυπηρετώντας μικροκομματικά οφέλη εις βάρος του εθνικού συμφέροντος.

Το TRIBUNE λέει: Δεν χαιρόμαστε καθόλου που αναγκαζόμαστε να προβούμε σε φανέρωση εθνικών στρατηγικών, που ακολουθήθηκαν επί 150 χρόνια με «εχεμύθεια».

Θλιβόμαστε βαθύτατα επειδή, εξαιτίας της ιστορικής άγνοιας πολλών συμπολιτών και ενός αχαλίνωτου λαϊκισμού της πιο «ελαφριάς» ΝΔ, αυτής του Μητσοτάκη και του Κουμουτσάκου, υποχρεωνόμαστε να δημοσιεύσουμε εθνική στρατηγική.

Δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι η χυδαιότητα θα μπορούσε ακόμα και τώρα να συμμορφωθεί. Δεν απευθυνόμαστε όμως σε αυτή, αλλά στους σώφρονες Έλληνες πολίτες.

Δηλαδή σε όσους ο πατριωτισμός τους είναι αποτέλεσμα λογικής και όχι φανατισμού. Είναι ανάγκη εθνικής ενότητας η ιστορική αλήθεια.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Αγνοια μήτηρ πάσης κακίας/ Του Π.Μανδρεβέλη

Γράφει ο
ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ
της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ Αθηνών

Σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, περάσαμε μια ζωή ζητώντας λύση με «διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία». Οταν μας προσεφέρθη διά του σχεδίου Ανάν, ξεσηκώθηκαν όλοι με το ερώτημα «τι είναι ετούτο;». Οι κατάρες κατά της λύσης βασίζονταν στην άγνοια των πολλών για τη φύση της ομοσπονδίας. Διάφοροι ταγοί του έθνους έλεγαν πως το μόρφωμα που θα προέκυπτε την επομένη της εφαρμογής του σχεδίου θα ήταν μοναδικό στον κόσμο. Είχαν δίκιο. Αλλά πάλι, μήπως έχει ματαγίνει κράτος σαν τη Γαλλία, σαν τις ΗΠΑ ή σαν το Βέλγιο; Γράφαμε τότε πως «κάθε κράτος που δημιουργείται είναι λίγο-πολύ μοναδικό. Είναι προϊόν της ιστορικής συγκυρίας, ένας πολιτικός συμβιβασμός μεταξύ ομάδων ανθρώπων που αποφασίζουν να ζήσουν μαζί. Κάθε κράτος που δημιουργείται αναπτύσσει τους δικούς του θεσμούς, σύμφωνα με τις παραδόσεις, τη συγκυρία και τους συμβιβασμούς της εποχής. Ετσι η Γαλλία είναι Προεδρική Δημοκρατία έχοντας πρωθυπουργό, ενώ οι ΗΠΑ είναι Προεδρική Δημοκρατία χωρίς πρωθυπουργό. Η Βρετανία λόγω παράδοσης έχει βασιλεία κι εμείς επίσης λόγω παράδοσης και ισχυρών πολιτικών συγκρούσεων έχουμε Προεδρευόμενη Δημοκρατία. (...) Aλλη είναι η ομοσπονδιακή δομή των ΗΠΑ, άλλη του Βελγίου και άλλη θα είναι της Ευρωπαϊκής Ενωσης όταν ολοκληρωθεί» (21.4.2004).

Τελικώς, με πολλά ψεύδη και περισσότερες κραυγές το σχέδιο καταψηφίστηκε από τους Κυπρίους και σήμερα, αντί τα ευρωπαϊκά σύνορα να είναι στη θάλασσα μεταξύ της Τουρκίας και της Κερύνειας, είναι στο φυλάκιο της Λήδρας· αντί Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι να κάνουν μαζί γεωτρήσεις για υδρογονάνθρακες, έχουν δερβέναγα στο κεφάλι τους τον Ερντογάν.

Στο Μακεδονικό από τα μέσα του 19ου αιώνα προσπαθούσαμε να πείσουμε τους Σλάβους που ζούσαν δυτικώς της σημερινής Βουλγαρίας ότι δεν είναι Βούλγαροι, αλλά Μακεδόνες και ότι η γλώσσα τους δεν ήταν ένα βουλγαρικό ιδίωμα (όπως λένε διάφοροι γλωσσοταγοί σήμερα) αλλά μακεδονίτικα. Το γράφει ακόμη και η Πηνελόπη Δέλτα «Στα μυστικά του Βάλτου». Αυτή είναι η λογική, η συμφέρουσα, εθνικώς θέση. Οι Βούλγαροι με πάτημα τη «μειονότητά τους» ήθελαν να κάνουν την «εθνική τους ολοκλήρωση» με τα εδάφη της σημερινής Βορείου Μακεδονίας και κάποια δικά μας.

Πολλοί λένε ότι τα φαντάσματα του αλυτρωτισμού είναι ακόμη ζωντανά και θα τα βρούμε μπροστά μας. Ας υποθέσουμε ότι έχουν δίκιο. Αλλά ποιον αλυτρωτισμό πρέπει να φοβόμαστε περισσότερο; Τον σλαβομακεδονικό ή τον βουλγαρικό διά μιας μεγάλης Βουλγαρίας; Γι’ αυτό, παρά τις αντιρρήσεις που μπορεί να έχει κάποιος για τη συμφωνία των Πρεσπών, πρέπει να είναι εντελώς ανόητος για να προπαγανδίζει ενάντια στην εθνική γραμμή και να αποκαλεί τους γείτονες βουλγαρικό φύλο ή τη γλώσσα τους βουλγαρικό ιδίωμα. Ή εντελώς αγράμματος, που είναι το ίδιο...

Μετά από 100 χρόνια έχουμε νέα «ελληνοαλβανική προσέγγιση» – Τι λέει ο Ράμα – Το σχέδιο των 1881-1912

Η Αλβανία απαγκιστρώνεται από την τουρκική επιρροή και στρέφεται στον φυσικό της σύμμαχο, την Ελλάδα, αφού όπως φαίνεται η πολιτική ελίτ της χώρας αποφάσισε να ακολουθήσει ευρωπαϊκή πορεία και να μην είναι άλλο ένα πρωτόγονο τουρκικό προτεκτοράτο.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της αλβανικής εφημερίδας «Πανοράμα», ο Έντι Ράμααναφέρθηκε την Παρασκευή στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα, ενώ ο Ντιτμίρ Μπουσάτι βρισκόταν στη Ρόδο, συμμετέχοντας στη Διάσκεψη της Ρόδου για την Ασφάλεια και τη Σταθερότητα.

Κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στους Αγίους Σαράντα, όπου συναντήθηκε και με τους κατοίκους της γηγενούς Ελληνικής Εθνικής Μεινότητας -εξάλλου και ο Έντι Ράμα είναι Έλληνας Χειμαρριώτης από τη μητέρα του και Βλάχος από τον πατέρα του-, ο Αλβανός πρωθυπουργός διαβεβαίωσε ότι η περίοδος των εντάσεων με την Ελλάδα αποτελεί πλέον παρελθόν.

Όπως είπε, οι συζητήσεις με την Αθήνα πέρασαν από μια περίοδο εξαιρετικής έντασης και πρόσθεσε ότι η αλβανική κυβέρνηση προσπαθεί να επιλύσει όλες τις τεταμένες σχέσεις που δημιουργήθηκαν μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος.

«Έχουμε δεσμευτεί με σκοπό να χτίσουμε μια μακρόχρονη στρατηγική σχέση με την Ελλάδα.

»Δεν ήταν εύκολο, έχουμε περάσει από μια εξαιρετική ένταση, όχι επειδή αποσκοπούσαμε στη διακοπή των σχέσεων με την Ελλάδα αλλά, για να διορθωθούν όλες οι πηγές εντάσεων που δημιουργήθηκαν μετά την αλλαγή καθεστώτος, ανοίγοντας με αυτόν τον τρόπο τους δρόμους του μέλλοντος.

»Για εκείνους που γνωρίζουν τα εμπόδια που είχε αυτή η σχέση, τα οποία φέρουν το βάρος των εμποδίων στη διαδικασία συνεργασίας και αλληλεπίδρασης με τους γείτονες, καταλαβαίνουν ότι τα βήματα που έχουμε κάνει είναι ιστορικά».

Ο Έντι Ράμα απάντησε και στις κατηγορίες της αλβανικής αντιπολίτευσης, ότι παραχώρησε και «πούλησε» ΑΟΖ στην Ελλάδα.

«Η θαλάσσια συμφωνία θα αποτυπωθεί οπτικά στο χάρτη. Θα έχουν όλοι την ευκαιρία με το μυαλό τους και όχι μέσω των κομμάτων ή αυτών που διασπείρουν αναληθείς ειδήσεις, να κρίνουν μεταξύ της εικόνας της θάλασσας που υπήρχε πριν τη συμφωνία και αυτής που θα υπάρχει με τη συμφωνία».

Στη συμφωνία με την Αλβανία, η ελληνική διπλωματία φαίνεται ότι επιχειρεί να εφαρμόσει τη λεγόμενη «ελληνοαλβανική προσέγγιση», η οποία είδε άδοξο τέλος εξαιτίας της ανάμιξης τότε ξένων δυνάμεων που δεν ήθελαν τη συμμαχία μεταξύ των δύο κρατών.

Ελληνοαλβανική προσέγγιση (1881-1912)

Ως Ελληνοαλβανική προσέγγιση (1881-1912) νοούνται οι συνεννοήσεις, μυστικές ή μη, το χρονικό διάστημα εκείνο μεταξύ των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων και επιφανών αλβανικών προσωπικοτήτων, που είχαν ως σκοπό την σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των δύο εθνών και τη δημιουργία συμμαχίας που θα μπορούσε να καταλήξει σε ευρύτερη συμφωνία με την επικείμενη δημιουργία ενός αλβανικού κράτους από τον οθωμανικό ζυγό.

Τότε μάλιστα διατυπώθηκαν μέχρι και σκέψεις και για τη δημιουργία δυαδικού ελληνοαλβανικού κράτους, στα πρότυπα της Αυστροουγγαρίας.

Πρώτες συνεννοήσεις

Στην Ελλάδα κατά την περίοδο 1881-1908, πολιτικοί κύκλοι είχαν επανειλημμένα εκφράσει τη σκέψη για τη δημιουργία ενός ελληνοαλβανικού δυαδικού κράτους, στα πρότυπα της Αυστροουγγαρίας.

Μέσα σε αυτή την ομοσπονδία, το κάθε έθνος θα είχε δική του δικαιοσύνη και στρατό, ενώ οι κάτοικοι θα διατηρούσαν την θρησκεία, τη γλώσσα, τα ήθη, τα έθιμα και τις εθνικές τους παραδόσεις.

Καθώς όμως πολύ γρήγορα άρχισε να αναπτύσσεται κάποια αλβανική εθνική συνείδηση, η ελληνική κυβέρνηση άρχιζε να αναθεωρεί την πολιτική της προς την Αλβανία: η δημιουργία ενός δυαδικού κράτους δεν ήταν εφικτή, εφόσον οι Αλβανοί εθνικιστές, όπως και οι άλλοι βαλκανικοί λαοί, αγωνίζονταν για ανεξαρτησία ή αυτονομία και όχι για ένα δυαδικό κράτος.

Η ελληνική κυβέρνηση για τους λόγους αυτούς προσπάθησε από νωρίς να έρθει σε συνεννόηση με διάφορους Αλβανούς, όπως με τον Ισμαήλ Κεμάλ.

Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο Αλβανός Ισμαήλ Κεμάλ, διέθετε μεγάλο γόητρο και επιρροή στους αλβανικούς κύκλους.

Κατάγονταν από οικογένεια μπέηδων του Αυλώνα και είχε σπουδάσει σε γυμνάσιο των Ιωαννίνων.

Στην εφημερίδα που τύπωνε σε τρεις γλώσσες: αλβανική, ελληνική και τουρκική, υπερασπίζονταν με επιμονή τα συμφέροντα του αλβανικού λαού, που θεωρούσε ότι ταυτίζονταν με αυτά των Ελλήνων.

Αυτή η κοινότητα συμφερόντων ώθησε τον Κεμάλ να συνάψει στις 22 Ιανουαρίου 1907 μυστική συμφωνία, ονομαζόμενη και ως Δήλωση Συνεννόησης, με τον Έλληνα πρωθυπουργό Γεώργιο Θεοτόκη, η οποία συντάχθηκε από τον ίδιο τον Κεμάλ, παρουσία του Θεοτόκη και του Λάμπρου Κορομηλά.

Η Ελλάδα αναλάμβανε ουσιαστικά να «υποστηρίξει την αλβανική υπόθεση στην βόρεια Αλβανία και να βοηθήσει στην δημιουργία ανεξάρτητου αλβανικού κράτους».

Η συμφωνία αυτή, δηλαδή μεταξύ ενός ιδιώτη και της ελληνικής κυβέρνησης, οπωσδήποτε δεν ήταν δυνατόν να αποτελέσει δέσμευση για μια μελλοντική αλβανική κυβέρνηση.

Ωστόσο, η ελληνική κυβέρνηση πίστευε ότι ο Κεμάλ, εξέχουσα προσωπικότητα με μεγάλη επιρροή στην Αλβανία, θα κατόρθωνε να πείσει τον λαό του να δεχθεί την συμφωνία, αφού η ελληνική πλευρά συναινούσε στην ιδέα μιας ανεξάρτητης Αλβανίας, αλλά ακόμη περισσότερο αναλάμβαναν την υποχρέωση να βοηθήσουν στην δημιουργία της.

Για την Ελλάδα, η οποία ήταν τότε διπλωματικά απομονωμένη και δεν διέθετε ουσιαστικό στήριγμα, μία ανεξάρτητη Αλβανία θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμη ως σύμμαχος εναντίον της Βουλγαρίας σε επικείμενη διαβαλκανική πολεμική εμπλοκή μετά από πιθανή κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η θέση των Νεότουρκων

Το 1908 η επανάσταση των Νεότουρκων άλλαξε εντελώς την θέση των Αλβανών στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, δίνοντας το σύνθημα για την έκρηξη του αλβανικού εθνικισμού.

Μέσα σε λίγους μήνες ιδρύθηκαν αλβανικά σχολεία, πολιτιστικοί σύλλογοι λέσχες καθώς και εκδόθηκαν αλβανόφωνες εφημερίδες και περιοδικά έντυπα.

Οι Νεότουρκοι όμως έσπευσαν άστοχα να καταπνίξουν αυτές τις ενέργειες, με αποτέλεσμα να σημειωθούν πλήθος βίαιων ενεργειών που στόχευαν στον βίαιο εκτουρκισμό των αλβανόφωνων περιοχών.

Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής ήταν ότι από το καλοκαίρι του 1909 ως τις παραμονές των Βαλκανικών πολέμων, μεγάλες περιοχές της Αλβανίας ήταν σε συνεχή σχεδόν κατάσταση εξέγερσης.

Οι αντάρτες αυτοί ήλπιζαν ότι το επαναστατικό κίνημα θα εξαπλώνονταν και ότι θα επακολουθούσε διεθνή μεσολάβηση και αναγνώριση της Αλβανίας.

Αλλά οι νότιες περιοχές της μετέπειτα Αλβανίας δεν συμμετείχαν σε αυτές τις εξεγέρσεις.

Η επιθυμητή ελληνοαλβανική συνεννόηση βασίζονταν βέβαια στην υπόθεση ότι η ευρωπαϊκές κτήσεις της Τουρκίας θα πέρναγαν στα χέρια των διαφόρων βαλκανικών εθνών.

Στην πραγματικότητα, όσο η Τουρκία παρέμενε στα Βαλκάνια δεν θα επέτρεπε μια προσέγγιση μεταξύ Ελλήνων και Αλβανών.

Παρά τις προσπάθειες που έγιναν από τους Αλβανούς εθνικιστές δεν έγινε δυνατό να υποκινηθεί γενική εξέγερση και μεταξύ των Ελλήνων της Ηπείρου οι οποίοι θα λειτουργούσαν σε συνδυασμό κατά των οθωμανικών Aρχών και με την υποστήριξη του ελληνικού κράτους.

Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, σε σημαντική εγκύκλιό που έστειλε σε όλα τα προξενεία στην Ήπειρο και την Αλβανία (30 Ιουνίου 1911), τόνιζε ότι η δημιουργία ανεξάρτητου Αλβανικού κράτους ήταν μέσα στα συμφέροντα της Ελλάδας, γιατί από ανάγκη θα ήταν πιστοί φίλοι και σύμμαχοι.

Συνεννοήσεις τις παραμονές των Βαλκανικών πολέμων

Κατά την διάρκεια της εξέγερσης των Μαλισόρι, δηλαδή των Αλβανών Καθολικών, αναπτύχθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής σοβαρή προσπάθεια συνεργασίας μεταξύ Ελλήνων και Αλβανών.

Στις 13 Μαΐου 1911, ο Αλβανός Φαϊκ Κονίτσα, πράκτορας των Μαλισόρι στην Αμερική, ζήτησε από τον Έλληνα επιτετραμμένο στην πρεσβεία της Ουάσιγκτον, Λυσίμαχο Καυτατζόγλου, οικονομική βοήθεια για τους αντάρτες.

Ο Καυτατζόγλου έσπευσε να πείσει την ελληνική κυβέρνηση να δώσει την απαιτούμενη βοήθεια, αλλά πριν μπορέσουν να φθάσουν τα χρήματα, υπογράφτηκε συμφωνία που έδωσε τέλος στην εξέγερση.

Ο Κονίτσα συνέχισε τις συζητήσεις με τον Καυτατζόγλου και στις 26 Οκτωβρίου 1911 του παρουσίασε επίσημα προτάσεις του για συνεννόηση και συνεργασία Ελλήνων και Αλβανών.

Ζήτησε να σταλεί το πρωτότυπο του υπομνήματος στον βασιλέα Γεώργιο, επειδή πίστευε ότι το κύρος του θα ανάγκαζε και τις επόμενες ελληνικές κυβερνήσεις να τηρήσουν την συμφωνία.

Οι προτάσεις του Κονίτσα προέβλεπαν τη δημιουργία ενός δυαδικού ελληνοαλβανικού κράτους, όπως εκείνο της Αυστροουγγαρίας, με κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική, αλλά με ξεχωριστή διοίκηση.

Το σχέδιό του ωστόσο προσέκρουσε στο γεγονός στο ότι οι Αλβανοί, ως μωαμεθανοί κατά πλειοψηφία, κατείχαν προνομιακή θέση στην οθωμανική κοινωνία, συμμετέχοντας ενεργά στην τοπική εξουσία, ενώ ταυτόχρονα είχαν αξιοσημείωτη τοπική αυτονομία.

Η ελληνική κυβέρνηση (Αντώνης Σαχτούρης, Λάμπρος Κορομηλάς) συμφώνησε γενικά με τις προτάσεις του Κονίτσα για προσέγγιση.

Ήταν όμως αντίθετη προς την δημιουργία ενός δυαδικού κράτους, ως μη πρακτικού και ρεαλιστικού και αντιπρότεινε να προωθηθεί η ιδέα συνεργασίας Ελλήνων και Αλβανών στο πλαίσιο της συνεννόησης των εθνοτήτων.

Σε ένδειξη των φιλικών διαθέσεων, ήταν πρόθυμοι να δεχτούν τη διδασκαλία της αλβανικής γλώσσας στα ελληνικά σχολεία στις περιοχές της Αλβανίας, ήταν όμως αντίθετοι στην αλβανική απαίτηση για την εισαγωγή της αλβανικής γλώσσας στην εκκλησία.

Ο Φαϊκ Κονίτσα, σε συνεργασία με τον κληρικό Φαν Νόλι, συμφώνησαν με τις ελληνικές προτάσεις και πληροφόρησαν τον Καυτατζόγλου (9 Αυγούστου 1912) ότι θα εξακολουθήσουν να εργάζονται για την ελληνοαλβανική προσέγγιση.

Ήταν όμως φανερό ότι οι συνθήκες, μετά τον χαρακτηρισμό από τους Οθωμανούς μιας ιδιαίτερα ευρύτερης περιοχής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ως αλβανικής (βιλαέτια Σκόδρας, Ιωαννίνων, Κοσυφοπεδίου, Μοναστηρίου) ότι αυτού του είδους η προσέγγιση ήταν πλέον δύσκολη.

Παράγοντες που οδήγησαν σε αποτυχία των προσεγγίσεων

1. Από τα κυριότερα εμπόδια που οδήγησαν σε αποτυχία τις ελληνοαλβανικές προσεγγίσεις (1881-1912) υπήρξαν τα εξής:

2. Η έλλειψη Αλβανών ηγετών με αναγνωρισμένο κύρος σε όλη τη χώρα.

3. Οι συνεχείς προσπάθειες των Νεότουρκων να οξύνουν την καχυποψία μεταξύ Ελλήνων και Αλβανών.

4. Η Ιταλοαυστριακή παρέμβαση, που αποσκοπούσε στην αποτροπή κάθε ελληνοαλβανικής συνεργασίας, επειδή θα γίνονταν εμπόδιο για τις δικές τους φιλοδοξίες στην περιοχή.

5. Διεκδικούνταν από Έλληνες και Αλβανούς οι ίδιες περιοχές και ιδιαίτερα αυτές της Βορείου Ηπείρου.

6. Η ελληνική κυβέρνηση ενθάρρυνε την δημιουργία ενός ανεξάρτητου αλβανικού κράτους αλλά εκτός Ηπείρου και ταυτόχρονα αναγνώριζε τον κίνδυνο ότι θα μπορούσε να μεταβληθεί σε όργανο της Αυστρίας και της Ιταλίας.

Tribune

Η πρώτη εικόνα από την ανατροπή τανκ στην ΕΛΔΥΚ

Συναγερμός σήμανε νωρίς το πρωί του Σαββάτου (23.6.18) στην Κύπρο, κατά τη διάρκεια στρατιωτικής άσκησης. Κάτω από αδιευκρίνιστες, ακόμα, συνθήκες, άρμα μάχης ανατράπηκε με αποτέλεσμα να τραυματιστούν πέντε Έλληνες στρατιώτες που υπηρετούν στην ΕΛΔΥΚ.

Πιο συγκεκριμένα, κατά τις 08:50 και κατά τη διάρκεια της άσκησης ΤΑΜΣ «Νικητής – Δήμητρα» του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Φρουράς, ένα ερπυστριοφόρο όχημα της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου, ανατράπηκε. Το άρμα μάχης κινούνταν προς το πεδίο βολής «Ξυντούς».

Όταν το άρμα μάχης ανατράπηκε, τραυματίστηκαν ελαφρά πέντε από τους επιβαίνοντες, οπλίτες θητείας. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΓΕΣ, οι πέντε Έλληνες στρατιώτες διακομίστηκαν προληπτικά στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας.

Η Γαλλία δεν θέλει τα Σκόπια στην ΕΕ – Δηλαδή, δεν είμαστε εμείς οι «κακοί»;

Οι Ευρωπαίοι ποτέ δεν ήθελαν την Τουρκία στην ΕΕ αλλά κρύβονταν πίσω από το βέτο που είχε θέσει η Ελλάδα. Έτσι, όποτε διαμαρτυρόταν η Τουρκία γιατί δεν την εντάσσουν στην Ένωση, εκείνοι έριχναν το φταίξιμο σε εμάς.

Τότε, πριν 20 χρόνια, ο Νίκος Κοτζιάς ήταν διαπραγματευτής διπλωμάτης του υπουργείου Εξωτερικών. Και ήταν δική του πρόταση να αλλάξει η στάση της Ελλάδας, να πει «ναι» στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας και επιτέλους να αναλάβουν τις ευθύνες τους οι εταίροι μας.

Έτσι και έγινε λοιπόν. Η Ελλάδα δήλωσε ότι υποστηρίζει την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, οι εταίροι όταν το πληροφορήθηκαν πανικοβλήθηκαν διότι δεν μπορούσαν πλέον να ρίχνουν το φταίξιμο σε εμάς και εκείνοι να παριστάνουν τους «καλούς» στους Τούρκους και από τότε η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας μπλοκάρεται από εκείνους, όχι από εμάς.

Πετάξαμε δηλαδή από πάνω μας ένα διπλωματικό βαρίδι, που τροφοδοτούσε επιπλέον την τουρκική επιθετικότητα.

Πάμε τώρα στα Σκόπια. Μέχρι προχθές οι Ευρωπαίοι εταίροι έριχναν τις ευθύνες στην Ελλάδα για τα Σκόπια, ότι δήθεν η χώρα μας τα εμπόδιζε να πορευτούν τον ευρωπαϊκό τους δρόμο. Τώρα όμως που η Ελλάδα δεν είναι πια το «εμπόδιο», αποκαλύφθηκε ότι αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία, δεν τα θέλουν στην ΕΕ. Μέχρι πρότινος όμως «βολεύονταν» πίσω από το ελληνικό «βέτο», όπως ακριβώς συνέβαινε και πριν 20 χρόνια με την Τουρκία. Εμείς να φαινόμαστε «κακοί» και εκείνοι «καλοί».

Όπως μεταδίδει το σκοπιανό πρακτορείο ειδήσεων MIA, ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, Ζόραν Ζάεφ, απαντώντας την Παρασκευή σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, εξέφρασε αισιοδοξία ότι τα αρμόδια όργανα της ΕΕ που θα συνεδριάσουν την ερχόμενη εβδομάδα -αρχικά το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων και στη συνέχεια το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο– θα αποφασίσουν τον ορισμό ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τη χώρα του.

Κληθείς να σχολιάσει τις επιφυλάξεις της Γαλλίας σε σχέση με τον ορισμό ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων, ο Ζάεφ, σύμφωνα με το πρακτορείο, εξέφρασε την ελπίδα ότι κανένα κράτος-μέλος της ΕΕ δεν θα μείνει αδιάφορο στην ευρωπαϊκή συμπεριφορά που επιδεικνύει η ΠΓΔΜ και στις πολιτικές φιλίας που ασκεί, οι οποίες, όπως είπε, είναι αναγκαίες για τα Βαλκάνια αλλά και για την Ευρώπη συνολικά.

«Το ολλανδικό κοινοβούλιο έλαβε χθες θετική απόφαση για τη χώρα μας. Ελπίζω ότι το ίδιο θα κάνει στο μέλλον και για την Αλβανία, επειδή και αυτοί εργάστηκαν πολύ ως χώρα.

»Ελπίζω, σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, ότι και η Γαλλία και οι άλλες χώρες που έχουν επιφυλάξεις θα κάνουν τη στροφή (στη στάση τους), επειδή οι μεταρρυθμίσεις εντός της ΕΕ μπορούν να γίνουν παράλληλα με τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την “Μακεδονία”…

»Ελπίζω ότι θα μαλακώσει η στάση του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν. Κατανοώ την εσωτερική συζήτηση που διεξάγεται στην Γαλλία, αλλά η Γαλλία είναι μεγάλος φίλος μας», είπε ο Ζάεφ, σύμφωνα με το πρακτορείο.

Αυτά είναι ιδιαίτερα χρήσιμα στη διπλωματική σκακιέρα, διότι οι εποχές που η Ελλάδα έπαιρνε τον «μουτζούρη» τέλειωσαν. Καλό είναι ο καθένας να αναλαμβάνει τις ευθύνες του.