Αποστόλης Ιωάννου: Από τα Τρίκαλα, στην Ευρώπη και τώρα στην …Αμερική!

Eίναι νέος, ωραίος, ταλαντούχος και πολύ δημιουργικός. Σκέφτεται απλά, λιτά, μα και «εξωφρενικά» πολύπλοκα.
Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στην πόλη των Τρικάλων, αλλά το όνομά του έχει βγει πέρα από τα όρια της Ελλάδας. Ο Αποστόλης Ιωάννου, διότι… περί αυτού ο λόγος, σπούδασε φωτογραφία στη Θεσσαλονίκη. Είναι εικονογράφος και δημιουργός κόμικ. Το κόμικ του «Το Χωριό» απέσπασε δύο βραβεία από την Ελληνική ακαδημία κόμικ το 2016 και συνεχίζει ακάθεκτος μέσα από την τέχνη που τόσο αγαπά και τόσο πιστά υπηρετεί, για την κατάκτηση της …Αμερικής! Του το ευχόμαστε ολόψυχα και σύντομα.

Έχεις σπουδάσει αυτό που κάνεις, είναι ταλέντο ή ταλέντο με σπουδές;

Δεν έχω σπουδάσει σχέδιο. Έχω σπουδάσει φωτογραφία, οι οποίες σπουδές με έχουν βοηθήσει στο σχεδιασμό, γιατί η εικονογράφηση και το κόμικ απαιτούν σύνθεση εικόνας, καδράρισμα, προσθήκη σκιών και άλλα. Όσον αφορά το σχέδιο, σπουδή θα ονόμαζα τα 10 χρόνια που δουλεύω σαν εικονογράφος και κόμικ δημιουργός.

Ποια η ιστορία του κόμικ στην Ελλάδα;

Η ιστορία των κόμικ στην Ελλάδα ξεκινάει πολλά χρόνια πριν. Εκείνος που ενδιαφέρεται πρέπει να έχει χρόνο… Να ανατρέξει στο βιβλίο του Soloup «Ελληνικά Κόμικ» από τις εκδόσεις «Τόπος», ο οποίος είναι ένας τεράστιος κατάλογος με ότι έχει γίνει στην Ελλάδα σε σχέση με τα κόμικ, από την αρχή μέχρι και σχεδόν σήμερα.

Έχεις συμμετάσχει σε διαγωνισμούς, φεστιβάλ, εκθέσεις κλπ. σε επίπεδο Ελλάδας ή όχι μόνο;

Έχω πάρει μέρος σε πάνω από δέκα κόμικ φεστιβάλ στην Ελλάδα, καθώς και πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα, Ιταλία, Σερβία και Ρουμανία.

Είναι αναπτυγμένη η τέχνη του κόμικ στην Ελλάδα; Τι προοπτικές έχει ένας δημιουργός;

Η τέχνη του κόμικ στην Ελλάδα δεν είναι και δεν ήταν ποτέ στην κουλτούρα των ανθρώπων. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια να μεγαλώσει το αναγνωστικό κοινό. Υπάρχει σχετικά μεγαλύτερη παραγωγή Ελληνικών κόμικ. Ο Έλληνας δημιουργός κόμικ, έχει μόνο μία επιλογή, να δουλέψει στο εξωτερικό. Υπάρχουν Έλληνες κόμικ δημιουργοί που είναι αναγνωρισμένοι για τη δουλειά τους στην Αμερική και στην Ελλάδα, αλλά δεν τους ξέρει κανείς.

Από την εμπειρία σου, ποια χώρα είναι πιο πρόσφορη σε αυτόν τον τομέα;

Οι χώρες στις οποίες το κόμικ είναι σημαντικό και αναγνωρισμένο, είναι η Γαλλία, η Αμερική και η Ιαπωνία.

Τί είναι «Το χωριό»;

Το «Χωριό» είναι ένα graphic novel ογδόντα σελίδων και είναι ασπρόμαυρο. Όπως σε όλες τις κόμικ δουλειές μου προσπαθώ να μπολιάσω πράγματα που μου αρέσουν, έτσι και στο χωριό πραγματεύομαι τη φύση των βουνών, την αρχιτεκτονική των ορεινών χωριών του Ασπροποτάμου και της Πίνδου γενικά και τις αναμνήσεις που έχω με τους παππούδες μου. Θα μπορούσα να πω ότι το «Χωριό» έχει τοπικό χαρακτήρα και σίγουρα λαογραφικά στοιχεία. Μου πήρε τρία χρόνια για να ολοκληρώσω το σχεδιασμό του. Κυκλοφόρησε μέσω της διαδικασίας του Crowdfunding, όπου ουσιαστικά άνθρωποι προαγοράζουν το κόμικ, ώστε να μαζευτούν τα χρήματα για τα τυπογραφικά έξοδα. Το «Χωριό» απέσπασε δύο βραβεία από την Ελληνική ακαδημία κόμικ το 2016. Το βραβείο του «Καλύτερο εξώφυλλο» και το βραβείο «Καλύτερη αυτοέκδοση». Τέλος έχει ταξιδέψει σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Συνεργάτες μου στην παραγωγή και προώθηση του «Χωριού» ήταν ο Ηλίας Κατιρτζιγιαννόγλου, ο Νίκος Τσιώλης, ο Βαγγέλης Νεοφώτιστος και ο Θωμάς Γκούζιας.

Άλλα σημαντικά έργα σου;

Άλλες κόμικ δουλειές μου είναι το «Βαθύ δάσος», το οποίο κυκλοφόρησε το 2013 από την Comicdom Press και το «Ρομπότ και Κορίτσι» το οποίο κυκλοφόρησε φέτος από την Jemma Press.

Τί φτιάχνεις αυτή την εποχή;

Αυτή την εποχή, δουλεύω ένα μεγάλο κόμικ σε σενάριο του Κώστα Ζαχόπουλου, το οποίο θα κυκλοφορήσει από μεγάλη εκδοτική στην Αμερική. Δεν μπορώ να πω τίποτα παραπάνω γι’ αυτό τώρα, μόνο ότι είναι ότι καλύτερο έχω φτιάξει μέχρι στιγμής. Παράλληλα, δουλεύω ένα ακόμα κόμικ δικό μου, όπου αν προλάβω χρονικά, θα κυκλοφορήσει τον Απρίλιο. Τέλος, δουλεύω στις εκδόσεις Κέδρος σαν εικονογράφος παιδικών βιβλίων.

Από πού πηγάζει η έμπνευσή σου;

Με εμπνέει πολύ η φύση και η ομορφιά. Οι όμορφοι άνθρωποι (με όμορφες καρδιές εννοώ), τα όμορφα μέρη, βιβλία, τα όμορφα τραγούδια. Επίσης με εμπνέει η πάλη του ανθρώπου. Η πάλη του για επιβίωση, για δικαιοσύνη, για την πραγματοποίηση των ονείρων του. Με εμπνέει το πείσμα σαν χαρακτηριστικό. Το να πέφτεις 100 φορές και να σηκώνεσαι 101. Το «Never Surrender»…

Τί πρέπει να έχει μια δημιουργία, εκτός από άρτια τεχνικά χαρακτηριστικά, για να σου αρέσει;

Αυτό δεν είναι πολύ ξεκάθαρο στο μυαλό μο… Ίσως το να περιγράφει αυτό που μοιάζει αδύνατο να συμβεί!

Ποια τα υλικά που χρησιμοποιείς στις δημιουργίες σου;

Χρησιμοποιώ διάφορες τεχνικές. Ανάλογα αν είναι εικονογράφηση παιδικού βιβλίου, αν είναι εξώφυλλο δίσκου ή σχεδιασμός κόμικ. Επίσης ανάλογα με το αν θα είναι έγχρωμη ή ασπρόμαυρη η δουλειά. Υλικά που χρησιμοποιώ είναι οι ακουαρέλες, τα ακρυλικά και η σινική μελάνη. Οι εννιά στις δέκα δουλειές είναι δουλεμένες στο χέρι, όχι ψηφιακά.

Η πρώτη σου ολοκληρωμένη ζωγραφιά – σχέδιο, τί απεικόνιζε και σε ποια ηλικία την έκανες;

Δεν θυμάμαι πότε ήταν. Μοιάζει σαν να ζωγράφιζα από πάντα… Ένα είναι σίγουρο, πως το πρώτο κόμικ που έκανα ήταν όταν ήμουν στο γυμνάσιο.

Ποιο είναι το πιο «παλαβό» που σου έχουν ζητήσει;

Υπάρχουν πολλά απίστευτα που ζητάει ο κόσμος. Αρκετά από αυτά δεν είναι καλοπροαίρετα. Πολλοί θέλουν π.χ. να πληρώσουν 100 ευρώ για μια δουλειά αξίας 1500 ευρώ.

Ασχολείσαι με άλλες τέχνες;

Ασχολούμαι και με τη μουσική. Πολύ λιγότερο από τον σχεδιασμό, αλλά πάντα έχει μια θέση στη ζωή μου. Ακούω πολλά πράγματα κατά περιόδους. Garage, punk rock, black metal, jazz, folk, Ηπειρώτικα, Κρητικά… Ότι μ αρέσει δηλαδή!

Τί σού προσφέρει η επαρχία και ζεις εδώ;

Στα Τρίκαλα, μπορώ να περπατήσω για να κάνω τις δουλειές μου, δεν χρειάζεται να χρησιμοποιώ αυτοκίνητο. Επίσης, σε μισή ώρα με το αυτοκίνητο μπορώ να είμαι σε βουνό που το λατρεύω…
Μπορώ να τηλεφωνήσω σε ένα φίλο μου στις 20:45 και στις 21:00 να είμαστε ήδη στο μπαρ και να πίνουμε τη μπύρα μας.
Ένα άλλο που προσμετράται στα θετικά, είναι ότι υπάρχει ασφάλεια εδώ! Θα μπορούσα να κοιμηθώ σε ένα παγκάκι και να ξέρω ότι τίποτα άσχημο δεν θα μου συμβεί. Στις μεγάλες πόλεις κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Φαντάζομαι πως ακούγεται αυτό σε κάποιον που μεγάλωσε και ζει στην Αθήνα…

Θεωρείς πως τα Τρίκαλα, έχουν το επίπεδο, την κουλτούρα, τις γνώσεις να καταλάβουν αυτό που κάνεις;

Δεν είναι θέμα επιπέδου, είναι θέμα εκπαίδευσης και νομίζω πως η όποια «εκπαίδευση» έχουν είναι από τις Aμερικάνικες κινηματογραφικές ταινίες, με τις μεταφορές αμερικάνικων super hero κόμικ. Όχι, δεν νομίζω ότι μπορούν να αναγνώσουν αυτή την τέχνη. Οι περισσότεροι Τρικαλινοί, δεν ξέρουν τι κάνω…

Πηγή: Karditsa voice

Το διαβασαμε στον ΕΝΕΡΓΌ ΠΟΛΙΤΗ,Τρικαλων