Στο Σμηναγό
Γιώργη Μπαλταδώρο.
Γράφει ο
Θύμιος Χαραλαμπόπουλος*
Στους μακρινούς ορίζοντες νυχτόημερα αγρυπνούσες
κι εκεί που παν οι δυνατοί, κι οι λίγοι ανηφορούσες
με ανοιγμένα τα φτερά, με πίστη και ελπίδα,
ουρανομάχος, σταυραητός, για τη γλυκιά Πατρίδα.
Ποτέ, δεν κράτησες κλειστά τα μακροφτερουγά σου
σ΄όλο το Αιγαίο ακούγονταν περήφανη η λαλιά σου
κι όπου Χρέος, Τιμή, Θυσία, εσύ ο πρωτοπόρος,
κοντά στ΄αστέρια έφτανες λαμπρός μαντατοφόρος.
...Ένδοξα ...πέφτεις, Ίκαρος, τον κόσμο εσύ θαμπώνεις
και με τους άλλους ήρωες στα Ηλύσια ανταμώνεις...
Γιώργη, εσύ δεν πέθανες...σαν άστρο θα φωτίζεις
και σ΄όλο το Αιγαίο μας ΕΣΥ θα καφρεφτίζεις !
θ χ
Μελβούρνη 16.04.2018
1,35 πρωινή.
No comments:
Post a Comment