Όταν τα σπίτια ήταν ανοιχτά,όπως οι καρδιές των ανθρώπων.Όταν ο θερισμός και το αλώνισμα ,παρά την κούραση.ήταν πανηγύρι.Όταν το χρήμα δεν ήταν θεός μα μέσο συναλλαγής και μόνο.Όταν τα χωριά στον κάμπο και τα βουνά ήταν γεμάτα ζωή και νιάτα.Σήμερα.....
Αυτα γράφει στο ΦΒ ο εκπαιδευτικός Αντώνης και ακολοθούν οι φωτογραφίες όνειρο του 1947-50.
Δυστυχώς σήμερα χάθηκε κι ο θεριστής με το θερο, χάθηκε και ο Αλωνάρης με τα αλώνια.
Σ ευχαριστούμε δάσκαλε
"Ε"
No comments:
Post a Comment