Κική Σονίδου: «Ο επιμελητής χειρουργικής αρνήθηκε να δει μετεγχειρητικά τον ασθενή γιατί δεν του έδωσε λεφτά…»

Της ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ

Άλλη μια χαμένη γενιά. Η δική μας γενιά. Η γενιά των ματωμένων ονείρων, της ματωμένης αξιοπρέπειας… Μια γενιά που ξενιτεύεται για να βρει τα χαμένα όνειρα της….

Λέγεται Κική Σονίδου. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε γενική και οικογενειακή ιατρική στο Βουκουρέστι και αργότερα στο Λονδίνο. Το βιογραφικό της πλούσιο. Επιστρέφει στην Αθήνα με μια βαλίτσα όνειρα, γνώσεις και αξίες. Σπούδασε μα γύρισε, στην πόλη που γεννήθηκε και μεγάλωσε, μα τελικά τα όνειρα της δεν ήταν για εδώ… Άφησε τον ήλιο για να βρει το δικό της ήλιο… Και όχι, η ίδια δε μίλησε ποτέ για χαμηλό μισθό… Για ήθος μίλησε. Για αξίες και αξιοπρέπεια…

«Απ’ όσο θυμάμαι τον εαυτό μου με ελκούσε οτιδήποτε ιατρικό. Τα μολύβια μου τα έκανα ενέσεις. Είχα χειρουργήσει όλες μου τις κούκλες. Όλες είχαν αποκτήσει όργανα. Δεν είχα γονείς γιατρούς. Κανείς στην οικογένεια δεν ήταν, αλλά όπως λέω συχνά για όλα υπάρχει ένας λόγος.

Σπούδασα στο Βουκουρέστι… μεγάλη ιστορία και πάλι συνονθύλευμα συγκυριών. Τέλειωσα την Ιατρική και τη Νομική με άριστα με λίγους μήνες διαφορά. Η μητέρα μου ήθελε να γίνω δικηγόρος γιατί έτσι έλεγαν οι καθηγητές μου. Είχα έφεση στο λόγο και στο γράψιμο. Εγώ σκεφτόμουν τότε να γίνω ιατροδικαστής. Με γοήτευε τρομερά η εξιχνίαση.

Η επιστροφή μου στην Ελλάδα με έκανε να σκεφτώ πιο πρακτικά. Αποφάσισα να γίνω ιατρός Γενικής και Οικογενειακής Ιατρικής γιατί αναμένονταν πολλοί νεωτερισμοί στο σύστημα και ήθελα να τα ξέρω σχεδόν όλα (αν γινόταν)…

Εκεί ήρθα πρώτη φορά σε επαφή με τη δραματική πραγματικότητα. Πόσο λίγο αγαπούσαν οι γιατροί τον άνθρωπο, πόσο σκληροί μπορούσαμε να γίνουμε αν θέλαμε… πόσο το χρήμα έδινε δύναμη σε κάποιους, πόσο σημαντικό ήταν να είσαι συνδικαλιστής και να ΄΄υποκλίνεσαι΄΄ σε κάποια ανθρωπάκια που είχαν μια νοσηρή αντίληψη της δύναμης και της ισχύος. Πόσο πιο εύκολη ήταν η ζωή σου αν άντεχες τη λαγνεία ενός μεσήλικα διευθυντή που φυσικά θα εξασφάλιζε χωρίς κόπο την επαγγελματική σου αποκατάσταση.

Φυσικά αυτοί ήταν ένα συγκεκριμένο ποσοστό και οι τίμιοι και συνειδητοποιημένοι υπέφεραν. Αν δεν ήσουν της κλίκας το μέλλον σου αβέβαιο.

Δεν φοβήθηκα ποτέ! Πίστευα βαθειά μέσα μου και ήξερα τι θέλω. Έχτιζα τα όνειρα μου και κατάστρωνα σχέδια. Άρχιζα να εμπλουτίζω το βιογραφικό μου όσο μπορούσα. Ατελείωτες εφημερίες στο Τζάνειο και σαββατοκύριακα εφημεριών απλώς για να κλείνομαι σε ένα γραφείο να διαβάζω.

Πιστοποιήσεις και εξετάσεις για να αποκτήσω γνώσεις που κανένας δεν μου έδινε. Μας ήθελαν για τη ΄΄λάντζα΄΄ μόνο. Φταίμε κι εμείς γι΄αυτό. Κάποιοι ήταν ανύπαρκτοι στο χώρο και όμως έπαιρναν μισθό κάθε μήνα. Πολύ λίγοι είχαν την τύχη να έχουν μια αξιοπρεπή εκπαίδευση.

Άρχισα να σκέφτομαι το εξωτερικό αλλά δεν είχα το μέσον να μου υπογράψει κάποιος ΄΄μεγάλος΄΄ το χαρτί για να φύγω. Έξι μήνες ήθελα… να δω πώς και γιατί κάποιοι τα καταφέρνουν καλύτερα από εμάς.

Το διαβατήριο αυτό αργούσε… πάλι για κάποιο λόγο…

Είχαμε καλό διοικητή και μέσα από τις αμέτρητες εμπειρίες μου και εφημερίες άρχισα να του αναφέρω τι έπρεπε να αλλάξει. Ευτυχώς με άκουγε κι έτσι τα βράδια που οι ασθενείς κοιμούνταν εγώ ξενυχτούσα και έγραφα. Κατάστρωνα ένα σχέδιο για να φτιάξουμε τις συνθήκες των Επειγόντων στο Τζάνειο νοσοκομείο και να αποσυμφορηθούν τα ιατρεία στις εφημερίες.

Δέχτηκα τα εύσημα πολλών επιμελητών και του Διοικητή, θα γινόταν πιλοτικό πρόγραμμα , το πρώτο σε νοσοκομείο της Ελλάδας. Κλήθηκα λοιπόν να το οργανώσω. Έφτασε μέχρι το Υπουργείο Υγείας.

Ήταν η ώρα που έπρεπε να αρχίσει ο πόλεμος, να με σταματήσουν κάποιοι που δεν ήθελαν να ξεβολευτούν, να μην περάσει μπροστά κάποια που δεν ήταν ΄΄δικιά΄΄ τους και στο δια ταύτα δεν θα είχαν κάποιο όφελος. Απειλές, απαράδεκτα τηλεφωνήματα, κατηγορίες χωρίς υπόσταση, μόνο και μόνο για να λυγίσω… δεν λύγισα, απλώς απογοητεύτηκα, ίσως σιχάθηκα κι ας ακούγεται σκληρό!

Τότε συνειδητοποίησα ότι κάποια πράγματα δεν θα αλλάξουν και η χώρα μας ήταν καταδικασμένη στην αναξιοκρατία και τη διαφθορά. Τότε ήρθε το πολυπόθητο διαβατήριο στα χέρια μου. Όλοι έκπληκτοι που αποφάσισα ξαφνικά να φύγω. Μέσα μου ήξερα πως το εισιτήριο δεν είχε επιστροφή…

Το μεγάλο ταξίδι ξεκινούσε… με δυο βαλίτσες γεμάτες με ότι θεωρούσα χρήσιμο… όνειρα, προσδοκίες, ελπίδες…

Δεν θα ξεχάσω ποτέ μα ποτέ όταν έφτασα πια στο Λονδίνο και κάθισα κατάκοπη στη μέση του σταθμού Waterloo με χιλιάδες ανθρώπους να περνάνε δίπλα μου… κανένας γνωστός, κανένας φίλος σε μια πρωτεύουσα με πληθυσμό όσο ολόκληρη η Ελλάδα! Τότε συνειδητοποίησα ότι είμαι σε μια νέα γη εντελώς μόνη και αρχίζω να κλαίω…

Έπρεπε να τα καταφέρω! Το είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου, στους γονείς μου που έκαναν τόσες θυσίες!

Πολλά χρόνια πριν στον καθηγητή μου της Φυσικής που μου έλεγε προφητικά πως εγώ δεν μπορώ να επιβιώσω στην Ελλάδα, αλλά να μην το βάλω ποτέ κάτω και να αναδείξω την κοινωνική τάξη που ανήκω.

Το όφειλα σε όλους τους κακοπροαίρετους που υποτιμούσαν όσους σπούδασαν στα ανατολικά κράτη, σε όσους έγιναν Κασσάνδρες και δεν έβλεπαν κανένα μέλλον για κάποιον που δεν είχε γονείς γιατρούς… για όσους μου έλεγαν πως θα μείνουμε άνεργοι και θα καθόμαστε στα καφενεία παρακαλώντας για δουλειά.

Έλεγα πως όλοι αυτοί και όλα αυτά μας έδιωξαν από τη χώρα που μας γέννησε. Έκανα λάθος… μας πείσμωσαν να αποδείξουμε πόσο λάθος έκαναν! Η κακία δεν μπορεί να σε σταματήσει, σε ατσαλώνει.

Άρχισε ο αγώνας της επιβίωσης. Στις πρώτες τρείς μέρες είχα συνειδητοποιήσει ότι ανήκω εδώ. Μου άρεσε η οργάνωση και η πειθαρχία. Υπήρχε τρομερή φροντίδα και ειλικρινές ενδιαφέρον για τον ασθενή.

Οι συνθήκες νοσηλείας και η ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών μου προκαλούσε θαυμασμό και συνάμα θλίψη κάνοντας συγκρίσεις…

Λίγες μέρες μετά μια νοσηλεύτρια έχασε τη δουλειά της. Άλλο σοκ… δεν είχε δηλώσει το ασήμαντο ποσό που της έδωσε η οικογένεια νοσηλευόμενου για να την ευχαριστήσει για τη φροντίδα της. Ο χρηματισμός απαγορεύεται! Δώρο άνω των πενήντα λιρών πρέπει να δηλώνεται αλλιώς γίνεται καταγγελία για χρηματισμό…

Να γελάσω ή να κλάψω με την ελληνική κατάντια και τα φακελάκια; Θυμόμουν τον επιμελητή χειρουργικής στην ειδικότητα που αρνήθηκε να δει μετεγχειρητικά τον ασθενή γιατί δεν του έδωσε λεφτά. Έστειλε εμένα με το εξιτήριο και ασαφείς οδηγίες… πόσο πονούσε αυτή η σύγκριση!

Οι εκπλήξεις διαδέχονταν η μια την άλλη. Όχι ότι όλα είναι ρόδινα. Πρέπει να δουλέψεις πολύ σκληρά και με συνέπεια για να κερδίσεις την εμπιστοσύνη τους. Παρατηρούσαν τα πάντα, είχαν τα μάτια τους καρφωμένα πάνω σου. Αν τους κέρδιζες όμως είχες εξασφαλίσει το σεβασμό, την αποδοχή και τη βοήθεια τους.

Καλοί και κακοί υπάρχουν παντού. Είναι σπουδαίο πως μιλάνε στο γιατρό, σέβονται την άποψη σου, προσέχουν τους τρόπους τους. Εδώ πρωτάκουσα το bullying. Είχε αφίσες παντού στο νοσοκομείο. Αν κατηγορούσες κάποιον ότι σου φερόταν άσχημα ενημερωνόταν το τμήμα ανθρώπινου δυναμικού, το σωματείο εργαζομένων και φυσικά ο διευθυντής του τμήματος . Ακολουθούσε ολόκληρη διαδικασία που διαρκούσε εβδομάδες για την επίλυση και την ομαλή επανένταξη στο εργασιακό πρόγραμμα.

Πόσα κενά στη γνώση μας, πόσο μπροστά ήταν σε γνώσεις, διαγνώσεις και έρευνα… πως τα πρωτόκολλα έκαναν τόσο εύκολη τη ζωή μας και ξεκάθαρη τη δουλειά μας.

Έμαθα… έμαθα τόσα πολλά! Ανοίχτηκαν νέοι αφάνταστοι δρόμοι. Ξεπέρασαν προσδοκίες και φαντασία, γιατί απλώς μετά από χρόνια σκληρής δουλειάς και συνέπειας έρχεται η ώρα της ανταμοιβής.

Τίποτα δεν γίνεται τυχαία… υπάρχουν άνθρωποι διαφορετικοί από εμάς και άλλης θρησκείας και όμως αποδεικνύονται μεγάλοι ευεργέτες.

Μια λυπηρή διαπίστωση παρόλα αυτά είναι ότι πολλοί Έλληνες εδώ είναι χειρότεροι και από ξένους. Ακούνε ελληνικά και προσποιούνται τους ξένους, στον πρώτο χρόνο εδώ ξεχνούν τα ελληνικά-όχι πως τα κατείχαν και πριν και αποκτούν ψευτοκυριλέ προφορά. Φυσικά γράφουν μόνο αγγλικά γιατί… εναρμονίστηκαν πλήρως με τη νέα τάξη πραγμάτων. Δεν είναι αυτή η Ελλάδα!

Οι Έλληνες εργάζονται σκληρά, αποδεικνύουν την αξία τους, αγαπούν και δεν ξεχνούν την Ελλάδα.

Κάνουμε εκδηλώσεις και δεν ξεχνάμε καμία επέτειο της πατρίδας! Χορεύουμε ελληνικούς χορούς και δακρύζουμε από υπερηφάνεια. Στηρίζουμε οικονομικά και ηθικά τη χώρα μας σε κάθε ευκαιρία.

Πετάμε με ελληνικές αεροπορικές εταιρείες, μόνο και μόνο για να πάνε τα λεφτά στην Ελλάδα. Αγοράζουμε ελληνικά προϊόντα και ψάχνουμε τις ελληνικές ταβέρνες για να νιώσουμε λίγο σαν το σπίτι μας. Τόσα και άλλα τόσα…

Τότε γιατί ζούμε εδώ; δεν μας χαλάει ούτε η συννεφιά ούτε οι βροχή που τελικά καμία φορά είναι λιγότερες από ότι στην Ελλάδα. Φτηνές δικαιολογίες λέω εγώ για όσους ισχυρίζονται το αντίθετο.

Ωραία η θάλασσα και το ατελείωτο καθισιό στην καφετέρια μα δεν ζεις έτσι.

Επιλέξαμε να ζούμε εδώ γιατί υπάρχουν νόμοι, τάξη, πειθαρχία και ασφάλεια. Ξέρουμε ότι θα πληρωθούμε και κανείς δεν θα μας δώσει λιγότερα από όσα δικαιούμαστε και δουλέψαμε.

Αν αδικηθούμε θα αποδοθεί δικαιοσύνη. Υπάρχει εξέλιξη, υπάρχει ελπίδα. Δεν τους νοιάζει το φύλο σου, το χρώμα σου, η φυλετική σου καταγωγή ή η ηλικία σου. Τους αρκεί να είσαι εργατικός και τίμιος, να αποδίδεις και σύντομα θα ανελιχθείς. Αυτή είναι η αλήθεια!

Οι κόποι ανταμείβονται, κανείς δεν θα σε προσβάλλει, κι αν το κάνει θα υπάρξουν συνέπειες. Κανείς δεν τολμά να σε αγγίξει, ως γυναίκα σε σέβονται και είναι ιδιαιτέρως προσεκτικοί στους τρόπους τους. Θα σου δώσουν μια θέση στα τρένο ή στο λεωφορείο, θα σε αφήσουν να περάσεις πρώτη και σου κρατούν την πόρτα, θα σε βοηθήσουν στις σκάλες αν κουβαλάς βάρος. Δεν έχει χαθεί η ανθρωπιά, περπατάς το πρωί και σε καλημερίζουν άγνωστοι, στα καταστήματα όλοι σε εξυπηρετούν με ευγένεια και προθυμία.

Άλλη νοοτροπία… κανείς δεν επιρρίπτει ευθύνες στους άλλους παρά μόνο στον εαυτό τους και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Παντού υπάρχουν εξαιρέσεις μα αυτός είναι ο κανόνας.

Η επιστήμη έχει προχωρήσει τόσο μπροστά σε έρευνα και πρακτικές που κάθε μέρα ανακαλύπτεις και κάτι νέο. Όλοι έχουν ίση μεταχείριση και αξιοπρεπή περίθαλψη. Στην Ελλάδα σου προκαλεί θλίψη η χρόνια κακοδιαχείριση και κακοποίηση του συστήματος και σήμερα οι άνθρωποι που επί σειρά ετών πλήρωναν τις εισφορές τους τώρα περιθάλπονται κάτω από άθλιες συνθήκες και στερούνται και τα αυτονόητα.

Υπάρχει θυμός και αγανάκτηση. Μα τι μας οδήγησε εκεί; Τα ίδια μας τα λάθη, η κακή νοοτροπία και οι κακές επιλογές.

Αν σε αυτή τη χώρα δεν υπάρξει αμερόληπτη αξιολόγηση και ξεκαθάρισμα, αλλά κυρίως αξιοκρατία δεν θα προχωρήσουμε ποτέ. Ποιος θα έχει το θάρρος, την ανδρεία και τη δύναμη να το πράξει; Με όποιες συνέπειες; Δεν ξέρω αν θα υπάρξει ποτέ απάντηση… το μόνο που μας μένει είναι να ελπίζουμε… ίσως μια μέρα… ίσως μια μέρα ηλιόλουστη με εισιτήριο επιστροφής…»

Κική μου, εύχομαι σύντομα ηλιόλουστη επιστροφή…

Στην Γερμανία δημοπρατούνται - ανάμεσα σε άλλα - και ξαφρισμένα νομίσματα από την Αμφίπολι!

Συνένοχο το «κοιμισμένο» ελληνικό υπ. Πολιτισμού! /
 Αφιέρωμα: Χρονοτοπία -25.09.2014  


Γράφει o Γιώργος Λεκάκης /

 Έχω πολλάκις πει και αναφερθεί σε διάφορες δημοπρασίες-πλυντήρια αρχαιοκαπηλικής λείας, που γίνονται με επίσημη και νομιμοφανή βιτρίνα, στο εξωτερικό, σε διάφορες χώρες, εις βάρος του πολιτισμού της Ελλάδος - αλλά και του παγκόσμιου! Η Γερμανία είναι μια απ' αυτές! Η κυριώτερη! Εκεί διοργανώνονται και ετήσια υπαίθρια «παζάρια», με πάγκους διαφόρων περίεργων τύπων, σε μεγάλες πλατείες, που πωλούνται και αγοράζονται αντικείμενα που απαγορεύεται να πωλούνται και να αγοράζονται, όπως είναι τα αρχαία! Οι αστυνομικοί περνάνε δίπλα και μέσα απ' αυτό το «πλυντήριο», σφυρίζοντας αδιάφορα... Φαίνεται πως στους Γερμανούς έχει απομείνει μαράζι το ν' αποκτήσουν πολιτισμό επιπέδου, από την εποχή που αιματοκυλούσαν τον κόσμο, τον βίαζαν, τον εκτελούσαν και τον ακρωτηρίαζαν, για ν' αποδείξουν πως... αυτοί έχουν υψηλότερο πολιτισμό! Αυτοί οι χρόνοι επέρασαν όμως ανεπιστρεπτί για τους Γερμανούς, τους φίλους τους, τους εξαγορασμένους απ' αυτούς οπαδούς, καθηγητές, δικαστές, δικηγόρους και πολιτικούς, και εν γένει τους νοσταλγούς του ναζισμού. Ο κόσμος - αν και με βήματα χελώνας - πάει μπροστά. Αφήνει πίσω του τα ερείπια και τα σκουπίδια, και σκαρφαλώνει προς τον ήλιο και την ανάταση. Κι αυτά τα βρίσκει μόνον στα υψηλά ελληνικά ιδεώδη και ιδανικά, του ανθρωπισμού και της κλασικής παιδείας και τρόπου ζωής, που η αρχαία Ελλάς εδίδαξε! Με τίποτε δεν μπορεί η ανθρώπινη κτηνωδία να ανατρέψει την κοσμική συνέχεια και πορεία της ανθρωπότητος... Ποτέ τα κτήνη δεν μπόρεσαν να κυριαρχήσουν επί των ανθρώπων, ακόμη και μέσ' στην ζούγκλα... Όλα αυτά σκεφτόμουν, καθώς ξεφύλλιζα τους νέους καταλόγους δημοπρασιών, που ετοιμάζεται να διεξάγει η περίφημη γκαλερί «Gorny & Mosch» του Μονάχου, στην οποία επίσης έχω αναφερθεί πολλάκις, σε άρθρα και σε βιβλία μου. Ανάμεσα σε αυτά, πλήθος αρχαίων αντικειμένων, νομισμάτων, της αρχαίας Ελλάδος, που δεν νομιμοποιείται κανείς να πουλά! Είναι στοιχεία της προσωπικότητος κάθε Έλληνος πολίτη και ως τέτοια δεν πωλούνται! Ανήκουν σε όλους τους Έλληνες εξ αδιαιρέτου! Ανήκουν στην χώρα και τον πολιτισμό που τα γέννησε και τα φιλοτέχνησε. Και τους κληρονόμους αυτού. Οι Γερμανοί είναι κληρονόμοι του ναζιστικού Γ΄ Ράιχ. Μπορούν να πωλούν σβάστικες και αυτόγραφα του Χίτλερ, αλλά όχι πνευματική ιδιοκτησία άλλων λαών, και δη αυτών που προσέφεραν μόνο πολιτισμό σε αυτόν τον πλανήτη! Ειδικώς, άνευ επίσημης αδείας για επιστημονικούς και ιστορικούς λόγους, τα αρχαία απαγορεύεται ακόμη και το να ευρίσκονται εκτός της χώρας στην οποία ανήκουν! Απαγορεύεται και αν ακόμη αναφέρεται ο ιδιοκτήτης ή ο πωλητής τους, διότι και αυτός τα κατέχει εξ ίσου παράνομα! Τα εγκλήματα, λοιπόν, πολλά!  Και είναι συνένοχο και συγκατηγορούμενο το κοιμισμένο (;) ελληνικό (;) υπ. Πολιτισμού (;), που ενώ τα ξέρει όλα αυτά, καλύτερα από εμάς τους ερευνητές, ενώ λαμβάνει καταλόγους δημοπρασιών αρχαίων αντικειμένων ξένων οίκων, δεν κάνει τίποτε, παρά μόνον στέκεται απλός παρατηρητής του ξεπουλήματος της χώρας, και της περιουσίας της, που αυτό είναι εντεταλμένο να προστατεύει! Ακόμη και τώρα, την ύστατη στιγμή, για την τιμή των όπλων, μπορεί να ζητήσει ασφαλιστικά μέτρα, να μπλοκάρει την διαδικασία δημοπρασίας παρανόμως εξαχθέντων αρχαίων ελληνικών αντικειμένων και νομισμάτων, αλλά δεν το κάνει... Δεν το έχει κάνει ποτέ! Χρόνια τώρα... Α΄ δημοπρασία: Σε αυτήν την δημοπρασία οι Γερμανοί φρόντισαν και βρήκαν και πολλά νομίσματα από την Αμφίπολι... Το θέμα είναι επίκαιρο: Η Αμφίπολις «παίζει» στα δελτία ειδήσεων όλου του κόσμου και οι διοργανωτές τρίβουν τα χέρια τους, εκτιμώντας ότι τα νομίσματά της, θα πιάσουν τις καλύτερες εφετινές τιμές (ξεκινούν από 500-2.500 ευρώ το ένα και ανεβαίνουν)... Έτσι, στην μεγάλη δημοπρασία αρχαίων νομισμάτων «υψηλής ποιότητος», που θα γίνει στο Μόναχο στις 13.10.14, δημοπρατούνται - σαν να μην τρέχει τίποτε και να πουλάνε τα εσώβρακα του παππού τους - τα εξής νομίσματα του Φιλίππου Β΄ (359-336 π.Χ.): Τετράδραχμο, βάρους περίπου 14,40 γραμμ. Νόμισμα του 356-355 π.Χ. Εμπρός εικονίζεται κεφάλι του Διός με δάφνινο στεφάνι. Αξιοπρόσεκτο είναι το σύμβολο σαν ημισέληνος-μάτι στην κορυφή της κεφαλής του. Πίσω γράφει «ΦΙΛΙΠ-ΠΟΥ», και «ΔΥ»(ναστεία), και εικονίζει ιππέα σαν να χαιρετά με ανυψωμένο το δεξί χέρι. Κάτω από το άλογο υπάρχει ο κοσμικός μυστικιστικός κεραυνός-όπλο του Διός. Άλλο τετράδραχμο, βάρους 14,21 γραμμ. Νόμισμα του 355-349/8 π.Χ. Εμπρός εικονίζει κεφάλι του Διός, με δάφνινο στεφάνι. Πίσω γράφει «ΦΙΛΙΠ-ΠΟΥ» και «Λ», και εικονίζει ιππέα-αναβάτη επί πηγασόμορφου αλόγου, με κλαδί, δάφνης ή φοίνικα, και έναν καρκίνο (καβούρι). Δημοπρατούνται δυο τέτοια ίδια νομίσματα. Άλλο τετράδραχμο, βάρους 14,16 γραμμ. Παρόμοιο με τα προηγούμενα νόμισμα του 323/2-316/5 π.Χ. Εμπρός: Κεφάλι του Διός με δάφνινο στεφάνι. Πίσω γράφει «ΦΙΛΙΠ-ΠΟΥ», ιππέας -αναβάτης με «καουμπόικο» καπέλλο, βαστώντας κλαδί, και τσεκούρι με μακρύ κοντό. Κάτω από το άλογο ένας λαγός - σύμβολο των Λαγιδών. (Ο πίλος, που σήμερα είναι γνωστός ως «καουμπόικος τύπος» καπέλλου, απαντάται χιλιάδες χρόνια πριν τον φορέσουν οι αγελαδάρηδες της Αμερικής, σε αρχαία ελληνικά νομίσματα και αγγεία...). Τέλος, άλλο τετράδραχμο, βάρους 14,12 γραμμ. Νόμισμα του 323/2-316/5 π.Χ. Εμπρός: κεφαλή του Διός, με ένα δάφνινο στεφάνι. Πίσω γράφει «ΦΙΛΙΠ-ΠΟΥ», και εικονίζεται ιππέας-αναβάτης με κλαδι, ένα άφλαστον, και το γράμμα «Γ». Και τα εξής νομίσματα του Μ. Αλεξάνδρου: Δημοπρατείται τετράδραχμο, βάρους 17,25 γραμμ. Νόμισμα του 336-323 π.Χ. Εμπρός: κεφαλή του Ηρακλέους με λεοντοκεφαλή. Πίσω: Γραφή «ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ». Εικονίζεται ο Ζευς με ράβδο-σκήπτρο καθιστός, κρατώντας με τεντωμένο το δεξί του χέρι έναν αετό. Από κάτω υπάρχει ένα μακεδονικό κράνος. Άλλο τετράδραχμο, βάρους 17,23 γραμμ. Νόμισμα του 325-315 π.Χ. Εμπρός: κεφαλή του Ηρακλέους με λεοντοκεφαλή. Πίσω γράφει «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ» και εικονίζεται ο Ζευς καθιστός, πατώντας σε υποπόδιο, κρατώντας βασιλική ράβδο (σκήπτρο) στο αριστερό χέρι, και στο τεντωμένο δεξί χέρι αετό, ενώ συνυπάρχουν μάλλον μέλισσα και ροδοπέταλα. Και ένα νόμισμα του θλιβερού Περσέα (179-168 π.Χ.): Τετράδραχμο, βάρους 15,38 γραμμ. Νόμισμα του 173-171 π.Χ. Εμπρός εικονίζεται το κεφάλι του βασιλιά με διάδημα. Πίσω γράφει «ΒΑΣΙ-ΛΕΩΣ ΠΕΡ-ΣΕΩΣ» και εικονίζει αετό με ελαφρώς ανοιγμένα πτερά, σε στάση απογειώσεως, ενώ ένας κεραυνός στέκεται στο κεφάλι του. Διακρίνεται το μονόγραμμα «ΘΕ»(ός) και το μονόγραμμα «AY». Μεταξύ των νυχιών του αετού το «AN», και το φλογοβόλο μυστικιστικό όπλο του Διός. Το σύνολο στο κάτω μέρος δεσμεύεται με κορδέλλα, που κλείνει ένα δάφνινο στεφάνι! (Αυτό το νόμισμα ίσως να μην προέρχεται από την Αμφίπολι, αλλά από την Πέλλα). Β΄ δημοπρασία: Στην δεύτερη δημοπρασία που θα διεξαχθεί επί διήμερον (14-15.10.2014) θα δημοπρατηθούν και πάλι αρχαία νομισμάτων και συλλογές: Νομίσματα του Φιλίππου: Τρία χρυσά νομίσματα, στατήρες, βάρους 8,59 γραμμ. Νόμισμα του 340/336-328 π.Χ. Εμπρός: Κεφαλή του θεού Απόλλωνος με δάφνινο στεφάνι. Πίσω γράφει «ΦΙΛΙΠΠΟΥ», και εικονίζονται φύλλα κισσού. Τετράδραχμο, βάρους 14,36 γραμμ. Νόμισμα του 342-329 π.Χ. Εμπρός: Κεφάλι του Διός με δάφνινο στεφάνι. Πίσω γράφει «ΦΙΛΙΠ-ΠΟΥ», και εικονίζεται αναβάτης ιανόμορφου αλόγου, με κλαδί. Και άλλο τετράδραχμο, ιδίου βάρους (14,36 γραμμ.). Νόμισμα του 323/2-316/5 π.Χ. Εμπρός: Κεφάλι του Διός, με δάφνινο στεφάνι. Πίσω γράφει «ΦΙΛΙΠ-ΠΟΥ», και εικονίζει αναβάτη ίππου με κλαδί, και το μονόγραμμα «Λ». Και νομίσματα του Μ. Αλεξάνδρου: Τέταρτο στατήρος, βάρους 2,12 γραμμ. Νόμισμα περ.  330-320 π.Χ.. Εμπρός: Κεφαλή της θεάς Αθηνάς με κορινθιακό κράνος. Πίσω γράφει «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ» και εικονίζεται ο φλογοβόλος κεραυνός-όπλο του Διός, τόξο και ρόπαλο. Τετράδραχμο, βάρους 17,25 γραμμ. Νόμισμα του 336-323 π.Χ. Εμπρός: κεφαλή του Ηρακλέους με λεοντοκεφαλή. Πίσω γράφει «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ», και εικονίζεται ο Ζευς με τον ιερό αετό του και έναν κόκκορα. Και δεύτερο τετράδραχμο, βάρους 17,05 γραμμ. Νόμισμα του 336-323 π.Χ. Εμπρός: Κεφαλή του Ηρακλέους με λεοντή. Πίσω γράφει «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ», και εικονίζεται ο Ζευς με αετό. Κάτω από τον θρόνο, μονόγραμμα. Τετράδραχμο, βάρους 17,19 γραμμ. Νόμισμα του 323-320 π.Χ. Εμπρός. Κεφαλή του Ηρακλέους με λεοντοκεφαλή. Τα στολίδια της κεφαλής του θυμίζουν σε εμάς τα κατοπινά γνωστά ως «ινδιάνικα στολίδια κεφαλής». Πίσω γράφει «ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ», και εικονίζει ένθρονο τον Δία, σε πολυτελή θρόνο, να κρατά το ιερό πτηνό του, τον αετό, με το δεξί και βασιλικό σκήπτρο με το αριστερό. Και μονόγραμμα του βασιλέως. Τετράδραχμο, βάρους 17,19 γραμμ. Νόμισμα του 323-320 π.Χ. Εμπρός: κεφαλή του Ηρακλέους με λεοντοκεφαλή. Πίσω γράφει «ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ», και εικονίζεται ένθρονος ο Ζευς με τον αετό του και ένας αλέκτωρ (κόκκορας) από κάτω, ενώ υπάρχει και μονόγραμμα στον τομέα. Και δυο τετράδραχμα, βάρους 17,11 γραμμ. Νόμισμα του 315-294 π.Χ. Εμπρός: Κεφαλή του Ηρακλέους με λεοντή. Πίσω γράφει «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ», και εικονίζεται ο Ζευς ένθρονος κρατώντας αετό και σκήπτρο. Διακρίνεται το γράμμα «Λ», και κάνθαρος κάτω από τον θρόνο. Και το νόμισμα με τον Ποσειδώνα... ποδοσφαιριστή! Τέλος, το νόμισμα με τον... ποδοσφαιριστή! Ένα τετράδραχμο του Δημητρίου Πολιορκητού (306-283 π.Χ.), βάρους 16,89 γραμμ. Νόμισμα του 290-289 π.Χ. Εμπρός: Κεφάλι του βασιλιά με κέρατα ταύρου. Πίσω γράφει «ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ», και το μονόγραμμά του, και εικονίζεται γυμνός και γυμνασμένος καλλίγραμμος ο Ποσειδών με την κοσμική τρίαινά του στ' αριστερό χέρι. Στέκεται «σε στάση ποδοσφαιριστή», επί δυο ανόμοιων βράχων, που παραπέμπουν, σχηματικά και αναλογικά, στην Γη και την Σελήνη, ως ενοσίγαιος θεός. Αριστερά, εικονίζεται το μυστικιστικό όπλο του Ποσειδώνος, αντίστοιχο με τον κεραυνό του αδελφού του, Διός. Εικάζω, πως επειδή απ' όλον αυτόν τον συμβολισμό και τον αποκρυφισμό οι Γερμανοί έχουν... μεσάνυχτα, το νόμισμα που θα πιάσει καλύτερη τιμή σε αυτήν την δημοπρασία, θα είναι αυτό με τον Ποσειδώνα επί βράχου, διότι θα τον βλέπουν σαν τον... Κάιζερ Φραντς Μπέκενμπάουερ... Αγνοώντας, όμως και πάλι, πως το ποδόσφαιρο και η πετόσφαιρα (χάντμπαλλ), άθλημα που καυχώνται οι Γερμανοί ότι εφηύραν, είναι αρχαιότατα ελληνικά ομαδικά παιγνίδια, και μάλιστα παράσταση από το τελευταίο, έχουν και εκθέτουν και σε μουσείο τους, κλεμμένο από το Αρχαιολογικό Μουσείο Μεγάρων, επί Κατοχής (περισσότερα προσεχώς). ΥΓ: Για να κατανοήσετε περισσότερο την αξία της περιοχής του Παγγαίου ως πανελλήνιου νομισματοκοπείου της αρχαιότητος, δείτε την συνέντευξη που μου παραχώρησε ο νομισματολόγος κ. Αστ. Τσίντσιφος στις www.fryktories.net, και στην εκπομπή «Εσ-ομολογήσεις» με τίτλο «Η Άγνωστη και απόκρυφη Ιστορία του Παγγαίου και της Αμφιπόλεως»: https://www.youtube.com/watch?v=8KZm7GaQ6Vs&list=UU3zJTtBSzBmWwydPpNMhbaw Επίσης, δείτε τα σχετικά βιβλία μου: «Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα επί Κατοχής», εκδ. «Κάδμος», 2012. «Ναζί: Οι βάρβαροι του 20ού αιώνα», εκδ. Κάδμος, 2013. Και «Κατεστραμμένες πόλεις και χωριά στην Ελλάδα επί Κατοχής», εκδ. Κάδμος, 2014.

Πηγή: http://www.xronos.gr/detail.php?ID=94508

Αλητεία. Μίζες 84 εκατ. ευρώ είχε διακινήσει ο Ματαντός για τα εξοπλιστικά..Φέρτε τα πίσω κλεφτρόνια

Φέρτε πίσω τα κλεμμένα φωνάζει ο λαός που λιμοκτονεί..αλλά  οι "αληταράδες"

 χαμογελούν και κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.. Δικαστές..η σειρά σας.. 

Σε εφιάλτη για τους λοιπούς μιζαδόρους ενδέχεται να εξελιχθεί η απολογία του επιχειρηματία Μιχάλη Ματαντού, ο οποίος κατηγορείται για το πάρτι με τις μίζες στα εξοπλιστικά προγράμματα.

Ο κατηγορούμενος εφοπλιστής, κατά την απολογία του, έδωσε λογαριασμούς από τους οποίους διακινήθηκαν περίπου 84 εκατομμύρια ευρώ για την υπόθεση των υποβρυχίων και ανοίγουν νέους δρόμους για τις έρευνες των αρχών.

Η απόφαση του ανακριτή, σύμφωνα με το capital, για τον εκπρόσωπο της γερμανικής εταιρείας Ferostaal, που ανέλαβε τη σύμβαση για τα υποβρύχια, ουσιαστικά μαρτυρά πως η απολογία του και τα στοιχεία που έδωσε αποτελούν έναν εφιάλτη για τους μιζαδόρους αφού μέσω των λογαριασμών είναι πιθανόν να προκύψουν νέοι κατηγορούμενοι.

Ερωτήματα, πάντως, προκαλεί το γεγονός ότι ο Μιχάλης Ματαντός ισχυρίζεται πως δεν γνώριζε ότι τα χρήματα αυτά, που διακινήθηκαν από τους λογαριασμούς του στη UBS Λουκέρνης, ήταν μίζες.

Αναφέρει ότι οι Γερμανοί της Ferrostaal «τον παραπλάνησαν», ενώ, παράλληλα, άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο τα χρήματα που έδωσε στον Γιάννη Μπέλτσιο να κατέληξαν στον Ακη Τσοχατζόπουλου.

Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα από την απολογία του Μιχάλη Ματαντού, την οποία το Capital.gr θα δημοσιεύσει αυτούσια, όπως και το απολογητικό του υπόμνημα:

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσα τελικά χρήματα λάβατε για τα υποβρύχια 209 και 214; Εκτός από τον λογαριασμό αυτό στη MIE SA Λουκέρνης λάβατε ποτέ άλλη αμοιβή από την κοινοπραξία σε άλλους λογαριασμούς δικούς σας στην Ελλάδα, στην Κύπρο ή αλλού;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Έχω αναλυτικά αναφερθεί στις Γερμανικές Αρχές για τις συμβάσεις που υπέγραψα με τη FERROSTAAL. Επαναλαμβάνω ότι τον Οκτώβριο του 2003 έγινε για λόγους συμμόρφωσης προς τον ΟΟΣΑ μια νέα συμφωνία με το Βερετέκι όπου αναφερόταν ως ποσοστό της προμήθειας μου το 5%. Τελικά μου καταβλήθηκε περίπου το 2,5% επί της γερμανικής προμήθειας που ανερχόταν σε 1,8 δισ. περίπου. Έτσι εγώ έλαβα με επιφύλαξη περί τα 28-29 εκατομμύρια ευρώ και έδωσα περίπου 51-52 εκατομμύρια σε τρίτους σύμφωνα με τις εντολές τους.

Πηγή:iefimerida