Showing posts with label ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Show all posts
Showing posts with label ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Show all posts

Wednesday, December 19, 2018

«Οι σκλάβες του θεού». Τα ανήλικα κορίτσια που «δίνονται» σε ιερείς για να εξιλεωθεί η οικογένεια από τις αμαρτίες της.


«Οι σκλάβες του θεού». Τα ανήλικα κορίτσια που «δίνονται» σε ιερείς για να εξιλεωθεί η οικογένεια από τις αμαρτίες της. Ακόμη και κορίτσια του δημοτικού κακοποιούνται σεξουαλικά... 

Η Μπρίτζιτ Σόσου Περένι ήταν μόλις 7 ετών όταν οι γονείς της είπαν ότι έπρεπε να φύγει από το σπίτι και να να μείνει με τον θείο της, για να τον βοηθήσει με τις δουλειές του σπιτιού. Η μικρή επιβιβάστηκε σε μια μηχανή ενός άγνωστου άνδρα. Αυτός τη μετέφερε στη Βόλτα, μια περιοχή της Γκάνας. Εκεί της έβγαλαν τα ρούχα και τύλιξαν με ένα μοβ ύφασμα τα επίμαχα σημεία του σώματός της. Στη συνέχεια, της είπαν ότι έπρεπε να ξεχάσει το παλιό της όνομα και τη ζωή που είχε πριν. Ο θείος της την είχε δώσει ως σκλάβα σε έναν ιερέα χωρίς να το γνωρίζουν οι γονείς της. Είχε διαπράξει το έγκλημα της μοιχείας και η 7χρονη έπρεπε να ξεπληρώσει το αμάρτημά του, όπως προστάζει το έθιμο «Τροκόσι» στην Γκάνα. Κάθε μέρα ξυπνούσε στις 5 το πρωί και πήγαινε στο ποτάμι. Έπρεπε να μεταφέρει κουβάδες με μεγάλες ποσότητες νερού, τους οποίους στήριζε στο κεφάλι της. Στη συνέχεια καθάριζε και φρόντιζε τη φάρμα. Δεν επιτρεπόταν να παίζει ή να πάει στο σχολείο.... 
Διαβάστε όλο το άρθρο: ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ

Sunday, September 13, 2015

Ολυμπιάδα, η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου κοιμόταν δίπλα σε ερπετά και θήλαζε φίδια

Γεννήθηκε το 373 π.Χ στην Πασσαρώνα, αρχαία πόλη της Ηπείρου. Ήταν η δεύτερη κόρη του Νεοπτόλεμου ΙΙ, βασιλιά των Μολοσσών της Ηπείρου και είχε μία αδερφή, την Τρωάδα.
Όταν ήταν 11 χρόνων πέθανε ο πατέρας της και τον θρόνο πήρε ο θείος της, Αρρύβας, ο οποίος παντρεύτηκε τη μεγαλύτερη αδελφή της, 16 ετών τότε.
Η Ολυμπιάδα υπηρέτησε στο Μαντείο της Δωδώνης, ενώ είχε ήδη μυηθεί στα βακχικά μυστήρια. Ήταν ιέρεια των Καβειρίων Μυστηρίων της Σαμοθράκης. Αργότερα, ο Φίλιππος Β΄ μυήθηκε στα μυστήρια της Σαμοθράκης όπου γνώρισε και ερωτεύτηκε την Ολυμπιάδα, η οποία του χάρισε το πιο χαρισματικό παιδί του, τον Αλέξανδρο. Έζησε ως σύζυγος του Φιλίππου Β´ στην Πέλλα και στις Αιγές (σημερινή Βεργίνα).

«Η Ολυμπιάδα νόμιζε ότι έγινε βροντή και κεραυνός έπεσε στη κοιλιά της και πήρε φωτιά και οι φλόγες διαχέονταν ολόγυρα και διαλύονταν».


Έτσι αναφέρεται στη γέννηση του Αλέξανδρου ο Πλούταρχος. Λέγεται ότι η Ολυμπιάδα ομολόγησε στον σύζυγό της, Φίλιππο Β, ότι ο Αλέξανδρος δεν ήταν γιος του, αλλά ότι τον είχε συλλάβει από ένα φίδι που εμφανίστηκε στον ύπνο της, το οποίο, σύμφωνα με το μύθο, ήταν ενσάρκωση του Δία.

News247.gr
Η Ολυμπιάδα εμφανίζεται πολλές φορές με φίδια, σαν μαινάδα και αυτό μας το μαρτυρούν άφθονες πηγές: «Είδαν φίδια τεράστια σε μέγεθος, τόσο ήμερα και άκακα, που τρέφονταν από τις γυναίκες και κοιμόνταν μαζί με τα παιδιά ακόμη κι όταν τα πατούσαν, δεν ερεθίζονταν, και όταν τα ενοχλούσαν, δεν οργίζονταν, και έπιναν γάλα από τη θηλή όπως ακριβώς και τα μωρά – υπάρχουν πολλά εκεί πέρα [στην Πέλλα], και από αυτά φαίνεται ότι προέκυψε από παλιά ο μύθος για την Ολυμπιάδα, ότι, δηλαδή, όταν κυοφορούσε τον Αλέξανδρο, κάποιο φίδι κοιμόταν μαζί της. (Λουκιανός, Αλέξανδρος 7.1).
Ο Πλούταρχος επίσης αναφέρει ότι εμφανιζόταν με εξημερωμένα φίδια: «Η Ολυμπιάδα […] έφερε στους βακχικούς θιάσους μεγάλα φίδια εξημερωμένα, τα οποία πολλές φορές έβγαιναν από τον κισσό και από τα κρυμμένα κάνιστρα, και καθώς τυλίγονταν γύρω από τις ράβδους των γυναικών και τα στεφάνια, τρόμαζαν τους άνδρες». (Αλέξανδρος 2.9.6) Λέγεται μάλιστα ότι λίγο πριν από τη γέννηση του Αλεξάνδρου ο Φίλιππος είχε δει ένα φίδι να περιβάλλει την κοιμωμένη Ολυμπιάδα.

Στην πολυκύμαντη και ταραχώδη ζωή της συναντώνται μεγάλα προτερήματα και μεγάλα ελαττώματα.
Ως αφοσιωμένη μητέρα, είχε τάξει τη ζωή της σε ένα μόνο σκοπό και τον υπηρετούσε με πάθος: πώς θα εξασφάλιζε για τον γιο της τη διαδοχή του θρόνου της Μακεδονίας μέσα στη δίνη των μηχανορραφιών και δολοπλοκιών στην αυλή της Πέλλας.
Μάλιστα κατηγορήθηκε από μερικούς για τη δολοφονία του συζύγου της, ο οποίος την ταπείνωσε και παντρεύτηκε μια νεότερη γυναίκα. Ίσως η Ολυμπιάδα αισθάνθηκε την απειλή ενός πιθανού απογόνου από τη νεότερη σύζυγο του Φιλίππου και επίσης πιθανού διεκδικητή του πολυπόθητου θρόνου.
Λάτρευε τον γιο της και επιθυμούσε ότι εκείνη πίστευε καλύτερο για τον πολυαγαπημένο της Αλέξανδρο.
Και η αγάπη ήταν αμοιβαία.
Όταν ο Αντίπατρος, που είχε μείνει τοποτηρητής στη Μακεδονία, έγραψε στον Αλέξανδρο, που βρισκόταν στην Ασία, ένα εκτενές γράμμα, γεμάτο παράπονα για την Ολυμπιάδα, ο Μέγας Αλέξανδρος είπε, αφού το διάβασε: «Δεν ξέρει ο Αντίπατρος ότι ένα μόνο δάκρυ της μητέρας μου αρκεί, για να σβήσει χίλιες τέτοιες επιστολές!»
Τον Ιούνιο του 323 π.Χ η Ολυμπιάδα βιώνει την απόλυτη απώλεια.
Ο μονάκριβος γιος της, τον οποίο είχε πολλά χρόνια να ανταμώσει, πεθαίνει μακριά της, λίγο πριν από την αναχώρηση για την Αραβία, από πυρετό.
Δεν θέλησε ποτέ να δεχτεί πως ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε από φυσιολογικό θάνατο και θρηνούσε αδιάκοπα που έμενε άταφος στη Βαβυλώνα επί δύο χρόνια, εξαιτίας των αγώνων για τη διαδοχή. Και σαν να μην έφθαναν αυτά, τον Αλέξανδρο δεν διαδέχεται ο νόμιμος γιος του από τη Ρωξάνη και εγγονός της, αλλά ο διανοητικά καθυστερημένος γιος του Φιλίππου και της Φίλιννας, Φίλιππος Αριδαίος.
Εξοργισμένη η Ολυμπιάδα καταφεύγει στην Ήπειρο μαζί με τη Ρωξάνη και τον εγγονό της. Η Ολυμπιάδα, η ηγετική αυτή γυναίκα που πάλεψε περισσότερο από κάθε άλλη μάνα για το γιο της βρίσκει το τραγικό τέλος, το λιθοβολισμό που διέταξε ο Κάσσανδρος, ο οποίος άφησε άταφο το πτώμα της για να σαπίσει.

Wednesday, January 29, 2014

Ιστοριες Ελλήνων.Λάμπρος Κωνσταντάρας. Η καριέρα του ως τερματοφύλακας στην ΑΕΚ και ο τραυματισμός του στη «Λεωφόρο»

lamproskonstantaras
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, εκτός από την υποκριτική, αγαπούσε πολύ και τον αθλητισμό. Του άρεσαν το ποδόσφαιρο και ο στίβος.
Σε νεαρή ηλικία, μάλιστα, είχε φορέσει και τη φανέλα της Α.Ε.Κ. Ήταν τερματοφύλακας, αν και συνήθως ήταν αναπληρωματικός.
Αυτή ήταν μια καριέρα που έληξε νωρίς, δίνοντας τη θέση της στη λαμπρή του υποκριτική καριέρα.
Ο φίλαθλος
Ο Κωνσταντάρας, εκτός από αθλητής, ήταν και οπαδός της Α.Ε.Κ, που όποτε μπορούσε, την παρακολουθούσε από κοντά.
Τότε, ο τζέντλεμαν του κινηματογράφου, μετατρεπόταν σε φανατικό φίλαθλο. Φώναζε, χειρονομούσε, σηκωνόταν από το κάθισμά εξαγριωμένος ή ενθουσιασμένος και γινόταν «ένα» με το πλήθος.
Την αγάπη του για τα αθλήματα είχε μεταδώσει και στον γιο του, Δημήτρη, ο οποίος ήταν αθλητής του στίβου με διακρίσεις (ακόντιο, σφαίρα).
Πατέρας και γιος, αν και υποστήριζαν διαφορετικές ομάδες (ο Δημήτρης ήταν Ολυμπιακός), πήγαιναν συχνά μαζί στο γήπεδο.
Σαν λάτρεις του ποδοσφαίρου, ακολουθούσαν και την Εθνική Ομάδα.
Φωτογραφία από φιλικό ποδοσφαιρικό αγώνα ηθοποιών με παλαίμαχους ποδοσφαιριστές. Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας διακρίνεται δεύτερος από αριστερά
Φωτογραφία από φιλικό ποδοσφαιρικό αγώνα ηθοποιών με παλαίμαχους ποδοσφαιριστές. Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας διακρίνεται δεύτερος από αριστερά.
Το ατύχημα του ηθοποιού στην κερκίδα
Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας με τον γιο του, βρέθηκαν σε αγώνα της Εθνικής Ελλάδας με τη Γιουγκοσλαβία, στο γήπεδο της λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Ό ηθοποιός είχε αγοράσει αριθμημένα εισιτήρια, αλλά στο σημείο που ήταν οι θέσεις, η κανονική κερκίδα είχε σπάσει και στη θέση της είχε τοποθετηθεί μια αυτοσχέδια.
Η πρόχειρη κερκίδα ήταν φτιimage1270209184αγμένη από ξύλα, τοποθετημένα πάνω σε τσιμεντόλιθους!
Αν και οι θέσεις δεν άρεσαν στον Κωνσταντάρα, δεν έδωσε συνέχεια και κάθισε να παρακολουθήσει τον αγώνα.
Όταν οι ομάδες βγήκαν στον αγωνιστικό χώρο και ξεκίνησε ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας, ο κόσμος σηκώθηκε όρθιος.
Τότε, ένας «πονηρός» φίλαθλος που δεν είχε αριθμημένο εισιτήριο, προσπάθησε να «χωθεί» στην κερκίδα.
Πηδώντας από κάθισμα σε κάθισμα, κατέβαινε τα επίπεδα της κερκίδας, για να βρει μια κενή θέση.
Τότε, με μια απρόσεχτη κίνησή του, κλώτσησε τον ένα τσιμεντόλιθο, γκρέμισε την αυτοσχέδια κερκίδα και έπεσε με δύναμη πάνω στον ηθοποιό, πριν εκείνος προλάβει να αντιδράσει.
Οι δυο άντρες έπεσαν κάτω, ανάμεσα σε ξύλα και τσιμεντόλιθους.
Ο Κωνσταντάρας χτύπησε το κεφάλι του.
Έξαλλος, άρχισε να ωρύεται και να επιτίθεται στον απρόσεκτο φίλαθλο.
Ακόμα και η ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου (που τότε γινόταν, ζωντανά, από ορχήστρα) σταμάτησε για λίγο, εξαιτίας τής φωνής του ηθοποιού.
Οι δύο τραυματίες μεταφέρθηκαν στο ιατρείο του γηπέδου.
Λίγο αργότερα, ο Κωνσταντάρας επέστρεψε με δεμένο το κεφάλι και συνέχισε απτόητος να παρακολουθεί τον αγώνα.
Ο άντρας που είχε προκαλέσει το ατύχημα, μεταφέρθηκε στον Ερυθρό Σταυρό, με μώλωπες και μελανιές.
Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, κάποιες από αυτές είχαν προκληθεί από τις καρπαζιές του Κωνσταντάρα και όχι από την πτώση.
Παρά τον εκνευρισμό του για το περιστατικό και την απογοήτευσή του για την έκβαση του αγώνα (η εθνική Ελλάδας έχασε με 0-5), ο ηθοποιός μετά τη λήξη, επισκέφθηκε τον τραυματία στο νοσοκομείο.
Ο άτυχος φίλαθλος αναγνώρισε τον ηθοποιό και δεν διαμαρτυρήθηκε για τις σφαλιάρες που δέχτηκε. Του είπε μόνο: «Μα έχεις και βαρύ χέρι βρε αδερφέ».
Αντλήθηκαν πληροφορίες από το βιβλίο του Δημήτρη Κωνσταντάρα «Λάμπρος Κωνσταντάρας, μέσα απ” τα δικά μου μάτια» εκδόσεις Καστανιώτη
Απο :mixanitouxronou.gr

Φραγκλίνος Ρούσβελτ. Χρησιμοποίησε τη θωρακισμένη λιμουζίνα του Αλ Καπόνε και του έκανε και πλάκα


7 Δεκεμβρίου 1941, λίγες ώρες μετά το αεροπορικό χτύπημα των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ. Η μυστική υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών (η σημερινή CIA) είχε έναν μεγάλο «πονοκέφαλο».
Η ομιλία για την «ατιμία»
Την επόμενη μέρα, ο πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούσβελτ, έπρεπε να μεταβεί στο Καπιτώλιο, ώστε να καταγγείλει στο κογκρέσο την επίθεση της Αυτοκρατορίας της Ιαπωνίας, την οποία χαρακτήρισε «άτιμη», και να της κηρύξει τον πόλεμο. Η διαδρομή από τον Λευκό Οίκο ως το Καπιτώλιο δεν είναι μεγάλη, ωστόσο οι πράκτορες φοβόντουσαν ένα ενδεχόμενο χτύπημα εναντίον του προέδρου.
Ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ έπρεπε στις 8 Δεκεμβρίου του 1941 να βρεθεί στο Καπιτώλιο, όπου θα έδινε στο κογκρέσο την περίφημη ομιλία του περί "ατιμίας", η οποία στην ουσία σηματοδότησε την εμπλοκή των ΗΠΑ στον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο.
Ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ έπρεπε, στις 8 Δεκεμβρίου του 1941, να βρεθεί στο Καπιτώλιο, όπου θα
 έδινε στο κογκρέσο την περίφημη ομιλία του περί «ατιμίας», η οποία στην ουσία σηματοδότησε την
 εμπλοκή των ΗΠΑ στον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο.
Η προεδρική λιμουζίνα ήταν μία Λίνκολν V12 κάμπριο, ιδανική για βόλτες τις ηλιόλουστες μέρες, την οποία ο Ρούσβελτ χρησιμοποιούσε συχνά. Ωστόσο, εκείνη τη στιγμή που η χώρα βρισκόταν σε πόλεμο, χρειαζόταν ένα θωρακισμένο όχημα και η μυστική υπηρεσία είχε λιγότερες από 24 ώρες για να το βρει.
Το «ανύπαρκτο» μπάτζετ
Το πρόβλημα ήταν, ότι η νομοθεσία επέτρεπε να σπαταληθούν 750 δολάρια για προεδρικό αυτοκίνητο (περίπου 10.500 σημερινά δολάρια), ποσό με το οποίο ήταν αδύνατο να γίνει η θωράκιση, ή να αποκτηθεί άλλο όχημα.
Η Λίνκολν V12 κάμπριο, που χρησιμοποιούσε ο πρόεδρος Ρούσβελτ, δεν του παρείχε καμία ασφάλεια σε ένα ενδεχόμενο δολοφονικό χτύπημα.
Η Λίνκολν V12 κάμπριο, που χρησιμοποιούσε ο πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούσβελτ, δεν του παρείχε καμία ασφάλεια σε ένα ενδεχόμενο δολοφονικό χτύπημα.
Τότε, ο μυστικός πράκτορας Μάικ Ρίλι, θυμήθηκε ότι είχε δει ένα τέτοιο αυτοκίνητο, στο γκαράζ με τα κατασχεμένα, από τη δίωξη οικονομικού εγκλήματος, οχήματα. Ήταν η θωρακισμένη Κάντιλακ του Αλ Καπόνε, ο οποίος βρισκόταν στη φυλακή για φοροδιαφυγή.
Ο Αλ Καπόνε, μαζί με άλλους γκάνγκστερ, ποζάρουν μπροστά από τη θωρακισμένη Κάντιλακ.
Ο Αλ Καπόνε (τρίτος από αριστερά), μαζί με άλλους γκάνγκστερ, ποζάρουν μπροστά από τη θωρακισμένη
Κάντιλακ. Τα χρώματα του αυτοκινήτου ήταν επίτηδες ίδια με των περιπολικών και για αυτό δύο από τους
 γκάνγκστερ διακρίνονται να φορούν στολές αστυνομικών.
Φτιαγμένο να μοιάζει με περιπολικό
Το όχημα του διαβόητου γκάνγκστερ δεν ήταν ένα τυχαίο αυτοκίνητο. Η Κάντιλακ ήταν βαμμένη πράσινη και μαύρη, ώστε να μοιάζει στα περιπολικά της αστυνομίας. Διέθετε σειρήνα, φάρους κρυμμένους πίσω από τη γρίλια της μάσκας και, φυσικά, ανιχνευτή των αστυνομικών ασυρμάτων. Το κυριότερο όμως ήταν, ότι διέθετε πολύ βαριά θωράκιση.
Η σειρήνα κάτω από το καπό της θωρακισμένης Κάντιλακ.
Η σειρήνα κάτω από το καπό της θωρακισμένης Κάντιλακ.
Οι τεχνικοί εξέταζαν το όχημα όλη νύχτα, για να βεβαιωθούν ότι η μετακίνηση του προέδρου την επόμενη μέρα θα ήταν ασφαλής. Κι έτσι έγινε. Ο Ρούσβελτ έμεινε τόσο ικανοποιημένος, που χρησιμοποιούσε την Κάντιλακ για αρκετό καιρό, μέχρι που έγιναν μετατροπές, ώστε και η δική του λιμουζίνα να αποκτήσει τα χαρακτηριστικά του οχήματος του Αλ Καπόνε!
Μάλιστα, όταν ο Ρούσβελτ πληροφορήθηκε για την ιστορία της συγκεκριμένης Κάντιλακ, φέρεται να είπε: «Ελπίζω να μην πειράζει τον κύριο Καπόνε, που χρησιμοποιώ το αυτoκίνητό του"

Απο:mixanitouxronou.gr

wibiya widget