Ο Σπύρος Ευαγγελάτος υπήρξε μια από τις κορυφαίες μορφές του ελληνικού θεάτρου και ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών. Πέθανε το πρωί της Τρίτης 24 Ιανουαρίου.
Σκηνοθέτης, μεταφραστής, πανεπιστημιακός και ακαδημαϊκός, ο ιδρυτής του Αμφι-Θεάτρου ήταν ένας βαθύς γνώστης του αρχαίου δράματος, το οποίο και υπηρέτησε με μεγάλη πίστη. Παράλληλα αναζήτησε και φώτισε ένα μεγάλο, άγνωστο εν πολλοίς, κομμάτι της κρητο-επτανησιακής παράδοσης. Τελευταίο του δείγμα, ο "Αμύντας" του Γεωργίου Μόρμορη, που έμελλε να είναι το κύκνειο άσμα του. Παίχθηκε το βράδυ της 8ης Ιουλίου στο κατάμεστο Ηρώδειο με τον ίδιο να υποκλίνεται συγκινημένος.
Γεννημένος στις 20 Οκτωβρίου του 1940 ο Σπύρος Ευαγγελάτος φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Συνέχισε τις σπουδές του στην Αυστρία, τη Γερμανία και τη Γαλλία. Γιος του συνθέτη Αντίοχου Ευαγγελάτου και της αρπίστριας Ξένης Mπουρεξάκη, επηρεάστηκε από την καλλιτεχνική οικογενειακή παράδοση και τράβηξε τον δικό του δρόμο προς το θέατρο. Ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ΄60 με τη «Νεοελληνική Σκηνή» ενώ από το 1971 ως το 1977 συνεργάστηκε με το Εθνικό. Το 1975 ίδρυσε το «Αμφι-θέατρο» στο οποίο έμεινε πιστός ως το 2011 που για οικονομικούς λόγους αναγκάστηκε να αναστείλει τη λειτουργία του. Εκεί, στην Πλάκα όπου στεγαζόταν, με συνοδοιπόρο τη Λήδα Τασοπούλου (1953-2005) παρουσιάσε μια ευρύτατη γκάμα παραστάσεων: Αρχαίο δράμα και σύγχρονο ευρωπαϊκό ρεπερτόριο ήταν ο βασικός κορμός, και από κοντά τα χαμένα ελληνικά έργα που ο ίδιος έφερνε στην επιφάνεια. Με το Αμφι-Θέατρο ο Σπύρος Ευαγγελάτος ταξίδεψε σε όλα τα πλάτη και τη μήκη της γης, κάνοντας υπερήφανη την Ελλάδα.
Το 1989 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, ενώ το 1991 ανέλαβε την έδρα Θεατρικών Σπουδών που μόλις είχε δημιουργηθεί. Εγινε διευθυντής του ΚΘΒΕ (1977-1980), της Λυρικής Σκηνής (1984-1987), πρόεδρος του τμήματος θεατρικών Σπουδών (1997-1999), ενώ είχε τιμηθεί με πολλά βραβεία: «Κάρολος Κουν» (1988), της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (1994), βραβείο Σκηνοθεσίας της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (1996) καθώς και με το παράσημο του «Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος» απο τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Στις 12 Ιανουαρίου του 2012 ανακηρύχθηκε αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και ανέλαβε καθθήκοντα προέδρου του 2013.
Η ζωή στάθηκε γενναιόδωρη για τον Σπύρο Ευαγγελάτο, αλλά και σκληρή, πολύ σκληρή. Οι μεγάλες επιτυχίες και η αναγνώριση που ταυτίστηκαν με τη ζωή του, έκρυβαν και σκοτάδι. Το 2005 έχασε την πολυαγαπημένη του σύζυγο και μούσα του, την ηθοποιό Λήδα Τασοπούλου, μετά από μάχη με τον καρκίνο. Πέντε χρόνια μετά, πέθανε σε ηλικία 24 ετών, ο μοναχογιός του Αντίοχος Ευαγγελάτος.
Ανθρωπος φύσει αισιόδοξος, ο Σπύρος Ευαγγλάτος συνέχιζε να θαυμάζει την κόρη του, τη σκηνοθέτρια Κατερίνα Ευαγγελάτου και να κάνει όνειρα για το μέλλον. Τα τελευταία χρόνια είχε μοιραστεί τη ζωή του με την ηθοποιό Χριστιάνα Ματζουράνη.
Οσοι είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε τον Σπύρο Ευαγγελάτο δύσκολα να ξεχάσουμε αυτόν τον συνδυασμό που τον χαρακτήριζε: Με το ίδιο πάθος που μοιραζόταν σκέψεις για τον Αισχύλο, τον Κατσαϊτη ή τον Σαίξπηρ, με το ίδιο πάθος μιλούσε για τα τρέχοντα και τα καθημερινά. Ενα σπάνιο σπινθηροβόλο πνεύμα μιας κατ΄εξακολούθηση νεότητας.
Μυρτώ Λοβέρδου / iefimerida.gr
