Ένα κλαρίνο... Μάγκας

Ο Μάγκας στο Σύδνευ. Όπερα

Του Πάνου Σκουρολιάκου*

Στον κάμπο της Βοιωτίας, στην ηρωική Λιβαδειά, βασιλεύει ένα από τα καλύτερα κλαρίνα της Ελλάδας. Σπουδαίος τεχνίτης και πανέξυπνος. Κάποιοι νόμισαν πως θα τον κάνουν ατραξιόν προβάλλοντας τα φανταχτερά ρούχα που επέλεξε να φορά στις εμφανίσεις του. Την πάτησαν. Αυτός τους χρησιμοποίησε. Είναι ο Γιώργος Μάγκας.

Μεγάλη φίρμα στα πανηγύρια. Τόσο μεγάλη, που, αν δεν μπορούσε να εμφανιστεί ο ίδιος, έστελνε κάποιον συγγενή του και το πανηγύρι γέμιζε, μόνο και μόνο από την προσδοκία της εμφάνισής του. Ώς που το 'φερε η μοίρα να συνεργαστούμε.

Ήταν τον χειμώνα του 1994-1995. Αποφασίσαμε με κάποιους ομότεχνους, να περιοδεύσουμε ανά την Ελλάδα με μια επιθεώρηση. Ο θίασος στελεχώθηκε, τα κείμενα οι μουσικές και οι χορογραφίες έτοιμες, όμως κάτι μας έλειπε... Τότε έπεσε η ιδέα. «Γιατί δεν προτείνετε στον Γιώργο τον Μάγκα;». «Τον κλαριντζή;». «Τον κλαριντζή!».

Εκείνη την εποχή ο Γιώργος είχε εμφανιστεί στο Mtv και οι μετοχές του είχαν εκτοξευθεί. «Κλείσαμε!». Η συνάντηση έγινε στο θέατρο που κάναμε πρόβες και η περιοδεία ξεκίνησε. Εμείς, και ο Γιώργος με την Τζούλη. Απερίγραπτες στιγμές εκείνες που όλος ο θίασος εμφανιζόταν με προεξάρχοντα τον Μάγκα στο κλαρίνο. Ανάμεσα τα νούμερα της επιθεώρησης κι άλλες εμφανίσεις, με το κέφι να ανακατεύεται με γέλιο και ατμόσφαιρα μοναδική!

Πολλά θυμάμαι. Θα σταθώ σε ένα. Παίζαμε προπαραμονή Πρωτοχρονιάς στη Φλώρινα. Η επόμενη παράστασή μας ήταν στις 2 Ιανουαρίου στην Πτολεμαΐδα. «Εγώ θα κατέβω Λιβαδειά, να δω και τα παιδιά μου» μου λέει ο Γιώργος. «Θες να σε πάρω μαζί;». «Φύγαμε» του είπα και με έφερε ταξιδεύοντας όλη τη νύχτα από τη Φλώρινα στη Λιβαδειά. Το ραντεβού για την άνοδό μας στην Πτολεμαΐδα ήταν πρωί της δεύτερης του μηνός. Ήρθαν με την Τζούλη μέσα στη λευκή Μερσεντές με λίγη καθυστέρηση. «Αργήσαμε, γιατί ετοιμάζαμε κάτι για τον δρόμο». Κάναμε λοιπόν ένα ταξίδι όπου αμέτρητα τάπερ ανοίγανε και αποκάλυπταν κεφτεδάκια, πατάτες, τυροπιτάκια, γλυκίσματα, φρούτα και όλου του κόσμου τα καλά. Ο Γιώργος ήξερε όλες στις βρύσες στον δρόμο μας. Ταξιδεύαμε στην Παλιά Εθνική Οδό. Σε κάθε βρύση σταμάταγε και παίρναμε νερό. Μια και πηγαίναμε με τη Μερσεντές, το νερό δεν είχε σωθεί μέχρι την επόμενη βρύση, αλλά αυτό δεν είχε καμία σημασία. Σταματάγαμε, αδειάζαμε το παλιό και γεμίζαμε φρέσκο νερό. Και ανάμεσα, κεφτεδάκια, τυροπιτάκια και καλούδια συνοδευόμενα από κουβέντα, μουσικές και ρεμβασμό. Σε αυτό του το ταξίδι ο Γιώργος δεν φαινόταν να βιάζεται. Οδηγούσε το όχημα σταθερά, με αρχοντιά, σαν να οδηγούσε την πρώτη άμαξα του καραβανιού. Σαν να είχε την ευθύνη όλης της φαμίλιας. Κι έτσι, χωρίς να το καταλάβουμε, ήταν σαν να μεταφερθήκαμε σε άλλες εποχές, με άλλα μέσα, τότε, που η γενιά του Γιώργου, από τόπο σε τόπο, ταξίδευε, δούλευε, γνώριζε ανθρώπους, τραγούδαγε και χόρευε, ερωτεύονταν, γεννιόταν και πέθαινε πάνω σ ένα κάρο, κάτω από τα αστέρια, σ' έναν κόσμο που γοητευόταν από την παρουσία τους, αλλά δεν τους καταλάβαινε. Και δεν τους καταλάβαινε γιατί παραήταν κοντά στην ουσία τής πραγματικής ζωής η γενιά του Γιώργου για να τους νιώσουν οι άλλοι, οι καθώς πρέπει.

Ζήσαμε λοιπόν ένα ταξίδι παλιό με νέα μέσα! Φθάνοντας στην Πτολεμαΐδα, η Μερσεντές ξανάγινε Μερσεντές, τα ταπεράκια είχαν αδειάσει, νερό υπήρχε μπόλικο από την τελευταία βρύση, ο Γιώργος ήταν πάλι ο Μάγκας του Mtv και των πανηγυριών, ο Γιώργος Μάγκας της παράστασής μας και μαζί του η Τζούλη του, ο φύλακας άγγελός του.

Ο Γιώργος μένει πάντα στη Λιβαδειά και από εκεί εξορμά καθ' άπασα την επικράτεια. Χαίρομαι την αξεπέραστη τέχνη του που τη χαρίζει απλόχερα. Ζηλεύω τον τρόπο που έχει διαλέξει να πορευτεί μέσα στη ζωή και απέναντι από όλους εμάς που δεν θα ξεπεράσουμε ποτέ τις φοβίες μας για τον τρόπο που ζουν αυτά τα αλλόκοτα, γοητευτικά και ελεύθερα πλάσματα, που σκοπό στη ζωή τους έχουν να μοιράζουν στους ανθρώπους τα έργα της ψυχής και των χεριών τους.

Η φωτογραφία που δημοσιεύει η χθεσινή ΑΥΓΗ με το κείμενο του Π.Σ.

*Ο Πάνος Σκουρολιάκος είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Περιφέρειας Αττικής