H Eλληνική Φωνή της Αυστραλίας,όλων των αποδήμων και των απανταχού Ελλήνων... Ε-mail: efhmeris@gmail.com
Tuesday, May 10, 2011
EFHMERIS- ΕΦΗΜΕΡΙΣ: ΓΥΦΤΑΚΙ¨:Ποτέ ξανά στη Μελβούρνη
EFHMERIS- ΕΦΗΜΕΡΙΣ: ΓΥΦΤΑΚΙ¨:Ποτέ ξανά στη Μελβούρνη: "Thursday, July 12, 2007 Δεν θέλω να θυμάμαι τη Μελβούρνη. Ούτε θέλω να ξαναπάω. Δεν αντέχω να ακούω οτιδήποτε για τη Μελβούρνη. Δεν σκοπεύ..."
ΓΥΦΤΑΚΙ¨:Ποτέ ξανά στη Μελβούρνη
Thursday, July 12, 2007
Δεν θέλω να θυμάμαι τη Μελβούρνη. Ούτε θέλω να ξαναπάω. Δεν αντέχω να ακούω οτιδήποτε για τη Μελβούρνη. Δεν σκοπεύω να σας μεταφέρω εντυπώσεις γιατί, πολύ απλά, προσπαθώ να τις θάψω. Το ίδιο θα κάνατε και εσείς, πιστέψτε με.
Στην πόλη πέρασα υπέροχα, έστω και αν έμεινα 24 ώρες. Μέχρι που ήρθε η ώρα της αναχώρησης. Είμαστε στο αεροδρόμιο της Μελβούρνης και το αεροπλάνο μας περιμένει για να πετάξουμε στο Τόκιο. Θα ήταν η πρώτη νύχτα μας στο αεροπλάνο και ο καθένας έπρεπε να συνηθίσει το σπίτι του, κοινώς τις δύο πολυθρόνες πρώτης θέσης που του αναλογούσαν.
Στο αεροδρόμιο της Μελβούρνης κατάλαβα ότι έχω χάσει το διαβατήριο μου. Ξαναδιαβάστε το. Εχασα το διαβατήριο μου. Με όλες τις βίζες. Ποιος τις γαμεί τις βίζες; Δεν έχω διαβατήριο. Είναι Σαββατόβραδο και το αεροπλάνο φεύγει σε τρεις ώρες.
Τηλεφώνησα στον Ελληνα πρόξενο. «Βρες ένα ανοιχτό φαρμακείο. Αυτά συνήθως έχουν και μηχάνημα που βγάζει φωτογραφίες. Βγάλε δύο φωτογραφίες και εμείς ανοίγουμε το προξενείο.»
Βγήκα τρέχοντας έξω, στις αφίξεις του αεροδρομίου. Βούτηξα μέσα σε ένα ταξί όπως κάνουν στις ταινίες. Μόνο σε ταινία θα μπορούσε να συμβεί αυτό. Του εξήγησα πολύ απλά ότι θα πάρει αρκετά χρήματα αν με πάει γρήγορα σε ένα φαρμακείο για φωτογραφίες και μετά στο ελληνικό προξενείο. Μου απάντησε με βαριεστημένο ύφος ότι είναι Σαββατόβραδο και δεν θα βρούμε φαρμακείο. Του είπα ότι θα βρούμε. Βρήκαμε μετά από μισή ώρα. Αλλά έκλεινε. Είπα στον Κινέζο ιδιοκτήτη πως είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Μου είπε πως αν επιμείνω θα τηλεφωνήσει στην αστυνομία. Μπήκα πάλι στο ταξί. Ο ταξιτζής, Κινέζος και αυτός, ισχυρίστηκε πως δεν υπάρχει άλλο φαρμακείο με φωτογραφικό μηχάνημα που να διανυκτερεύει. Τηλεφώνησα στο προξενείο. Μου είπαν να πάω από εκεί και να ξηλώσουμε όσες ταυτότητες και διαπιστεύσεις κουβάλαγα μήπως και μας κάνει καμιά φωτογραφία. Καμία δεν ήταν κατάλληλη. Ηθελα να ουρλιάξω. Είπα κάτι κακό για την Παναγία και πέταξα, με δύναμη, το πορτοφόλι μου πάνω στο πορτρέτο του Κώστα Καραμανλη. Δεν ξέρω ποιος έκανε το θαύμα. Η Παναγία ή ο Καραμανλής; Από το διαλυμένο πορτοφόλι μου έπεσαν δύο παλιές φωτογραφίες ταυτότητας. Ναι, μας κάνουν! Βγάζουμε διαβατήριο; Όχι βέβαια! Διότι το μηχάνημα χάλασε. Ηταν Σάββατο και πίσω στην πατρίδα, στο υπουργείο Εξωτερικών, δεν ήταν κανείς τεχνικός για να δώσει οδηγίες. Βρήκαμε το κινητό κάποιου τεχνικού. Ηταν κλειστό. Και εμείς δεν μπορούμε να βγάλουμε διαβατήριο. Ο Κινέζος ταξιτζής υπενθύμισε πως το ταξίμετρο γράφει. Του είπα κάτι για τη μάνα του, στα ελληνικά φυσικά. Εχω τις φωτογραφίες, έχω το προξενείο, έχω το κόκκινο βιβλιαράκι, αλλά δεν μπορούμε να το κάνουμε διαβατήριο. Δεν υπήρχε άλλη λύση. Ο άνθρωπος του προξενείου έβγαλε από το συρτάρι ένα χαρτί. «Θα σου βγάλω ένα laisser passér, είναι τα χαρτιά που παίρνουν οι πολίτες για να επιστρέψουν στην πατρίδα τους» Τον διέκοψα. Τι να το κάνω; Να γυρίσω στην Ελλάδα; Εν ανάγκη θα περίμενα μέχρι τη Δευτέρα και μετά θα έβρισκα τη Φλόγα στη Σεούλ. «Δεν κατάλαβες αγόρι μου» είπε ο προξενικός υπάλληλος και συμπύκνωσε μέσα σε λίγες λέξεις το απαύγασμα της διπλωματικής και νομικής σκέψης. «Αυτή τη στιγμή εγώ εκπροσωπώ το ελληνικό κράτος και έχω μπροστά μου έναν πολίτη. Εκδίδω ένα lesse passé για να επιστρέψει ο πολίτης στο σπίτι του. Καμία αρχή, όμως, δεν μπορεί να υποδείξει στο ελληνικό κράτος πως θα στείλει έναν πολίτη πίσω στην πατρίδα. Ως ελληνικό κράτος αποφασίζω, λοιπόν, να σε στείλω στην Ελλάδα μέσω Ιαπωνίας, Κορέας, Κίνας, Ινδίας, Αιγύπτου, Ν. Αφρικής, Βραζιλίας, Μεξικού, ΗΠΑ, Καναδά, Βελγίου. Οποια συνοριακή αρχή αμφισβητήσει την απόφαση μου θα πρέπει να την τεκμηριώσει νομικά και σε πληροφορώ ότι δεν μπορεί να το κάνει εύκολα!»
Αργότερα από το υπουργείο Εξωτερικών μου εξήγησαν ότι αυτό το lesse passé που βλέπετε πρέπει να είναι μοναδικό στα παγκόσμια διπλωματικά χρονικά. Το έβαλα στην τσέπη και πήγα στο αεροδρόμιο. Οι Αυστραλοί είπαν ότι «κάποιος με μια φωτοτυπία θέλει να μπει στο αεροπλάνο της φλόγας». Μπήκα, φυσικά. Και ήπια μισό μπουκάλι ουίσκι εν πτήση προς Τόκιο. Υποτίθεται ότι εκεί θα έβγαζα διαβατήριο. Υποτίθεται. Διότι εκεί έμαθα ότι ποτέ δεν πρέπει να μαλώνεις με έναν πρέσβη. Κάποτε μπορεί να τον χρειαστείς. Στο Τόκιο είχα ξαναπάει πριν από τρία χρόνια. Και δεν είχα αποκομίσει τις καλύτερες των εντυπώσεων από τον Ελληνα πρέσβη. Σε λίγες ώρες θα εμφανιζόμουν μπροστά στην εξοχότητά του, ζητώντας ένα καινούργιο διαβατήριο...
Τηλεφώνησα στον Ελληνα πρόξενο. «Βρες ένα ανοιχτό φαρμακείο. Αυτά συνήθως έχουν και μηχάνημα που βγάζει φωτογραφίες. Βγάλε δύο φωτογραφίες και εμείς ανοίγουμε το προξενείο.»
Βγήκα τρέχοντας έξω, στις αφίξεις του αεροδρομίου. Βούτηξα μέσα σε ένα ταξί όπως κάνουν στις ταινίες. Μόνο σε ταινία θα μπορούσε να συμβεί αυτό. Του εξήγησα πολύ απλά ότι θα πάρει αρκετά χρήματα αν με πάει γρήγορα σε ένα φαρμακείο για φωτογραφίες και μετά στο ελληνικό προξενείο. Μου απάντησε με βαριεστημένο ύφος ότι είναι Σαββατόβραδο και δεν θα βρούμε φαρμακείο. Του είπα ότι θα βρούμε. Βρήκαμε μετά από μισή ώρα. Αλλά έκλεινε. Είπα στον Κινέζο ιδιοκτήτη πως είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Μου είπε πως αν επιμείνω θα τηλεφωνήσει στην αστυνομία. Μπήκα πάλι στο ταξί. Ο ταξιτζής, Κινέζος και αυτός, ισχυρίστηκε πως δεν υπάρχει άλλο φαρμακείο με φωτογραφικό μηχάνημα που να διανυκτερεύει. Τηλεφώνησα στο προξενείο. Μου είπαν να πάω από εκεί και να ξηλώσουμε όσες ταυτότητες και διαπιστεύσεις κουβάλαγα μήπως και μας κάνει καμιά φωτογραφία. Καμία δεν ήταν κατάλληλη. Ηθελα να ουρλιάξω. Είπα κάτι κακό για την Παναγία και πέταξα, με δύναμη, το πορτοφόλι μου πάνω στο πορτρέτο του Κώστα Καραμανλη. Δεν ξέρω ποιος έκανε το θαύμα. Η Παναγία ή ο Καραμανλής; Από το διαλυμένο πορτοφόλι μου έπεσαν δύο παλιές φωτογραφίες ταυτότητας. Ναι, μας κάνουν! Βγάζουμε διαβατήριο; Όχι βέβαια! Διότι το μηχάνημα χάλασε. Ηταν Σάββατο και πίσω στην πατρίδα, στο υπουργείο Εξωτερικών, δεν ήταν κανείς τεχνικός για να δώσει οδηγίες. Βρήκαμε το κινητό κάποιου τεχνικού. Ηταν κλειστό. Και εμείς δεν μπορούμε να βγάλουμε διαβατήριο. Ο Κινέζος ταξιτζής υπενθύμισε πως το ταξίμετρο γράφει. Του είπα κάτι για τη μάνα του, στα ελληνικά φυσικά. Εχω τις φωτογραφίες, έχω το προξενείο, έχω το κόκκινο βιβλιαράκι, αλλά δεν μπορούμε να το κάνουμε διαβατήριο. Δεν υπήρχε άλλη λύση. Ο άνθρωπος του προξενείου έβγαλε από το συρτάρι ένα χαρτί. «Θα σου βγάλω ένα laisser passér, είναι τα χαρτιά που παίρνουν οι πολίτες για να επιστρέψουν στην πατρίδα τους» Τον διέκοψα. Τι να το κάνω; Να γυρίσω στην Ελλάδα; Εν ανάγκη θα περίμενα μέχρι τη Δευτέρα και μετά θα έβρισκα τη Φλόγα στη Σεούλ. «Δεν κατάλαβες αγόρι μου» είπε ο προξενικός υπάλληλος και συμπύκνωσε μέσα σε λίγες λέξεις το απαύγασμα της διπλωματικής και νομικής σκέψης. «Αυτή τη στιγμή εγώ εκπροσωπώ το ελληνικό κράτος και έχω μπροστά μου έναν πολίτη. Εκδίδω ένα lesse passé για να επιστρέψει ο πολίτης στο σπίτι του. Καμία αρχή, όμως, δεν μπορεί να υποδείξει στο ελληνικό κράτος πως θα στείλει έναν πολίτη πίσω στην πατρίδα. Ως ελληνικό κράτος αποφασίζω, λοιπόν, να σε στείλω στην Ελλάδα μέσω Ιαπωνίας, Κορέας, Κίνας, Ινδίας, Αιγύπτου, Ν. Αφρικής, Βραζιλίας, Μεξικού, ΗΠΑ, Καναδά, Βελγίου. Οποια συνοριακή αρχή αμφισβητήσει την απόφαση μου θα πρέπει να την τεκμηριώσει νομικά και σε πληροφορώ ότι δεν μπορεί να το κάνει εύκολα!»
Αργότερα από το υπουργείο Εξωτερικών μου εξήγησαν ότι αυτό το lesse passé που βλέπετε πρέπει να είναι μοναδικό στα παγκόσμια διπλωματικά χρονικά. Το έβαλα στην τσέπη και πήγα στο αεροδρόμιο. Οι Αυστραλοί είπαν ότι «κάποιος με μια φωτοτυπία θέλει να μπει στο αεροπλάνο της φλόγας». Μπήκα, φυσικά. Και ήπια μισό μπουκάλι ουίσκι εν πτήση προς Τόκιο. Υποτίθεται ότι εκεί θα έβγαζα διαβατήριο. Υποτίθεται. Διότι εκεί έμαθα ότι ποτέ δεν πρέπει να μαλώνεις με έναν πρέσβη. Κάποτε μπορεί να τον χρειαστείς. Στο Τόκιο είχα ξαναπάει πριν από τρία χρόνια. Και δεν είχα αποκομίσει τις καλύτερες των εντυπώσεων από τον Ελληνα πρέσβη. Σε λίγες ώρες θα εμφανιζόμουν μπροστά στην εξοχότητά του, ζητώντας ένα καινούργιο διαβατήριο...
Πηγή:http://giftaki.blogspot.com/2007/07/blog-post_12.html
Βάλτε το πιστόλι στον κρόταφο της Ελλάδας
Ιρανικές Μυστικές Υπηρεσίες: Ο Μπιν Λάντεν πέθανε από ασθένεια πριν από καιρό…
Μάιος 10, 2011.
Τεχεράνη (FNA).
Ο Ιρανός υπουργός Πληροφοριών Σάεεντ Ηεΐνταρ Μοσλέχι (φωτό), δήλωσε στην Τεχεράνη, ότι οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας του, γνώριζαν για το θάνατο του Οσάμα Μπιν Λάντεν, ο οποίος προήλθε από μακροχρόνια ασθένεια, πολύ καιρό πριν από την υποτιθέμενη επίθεση των δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών στο Πακιστάν.
«Έχουμε ακριβείς πληροφορίες ότι ο Μπιν Λάντεν πέθανε από ασθένεια, πριν από λίγο καιρό», δήλωσε ο Μοσλέχι στους δημοσιογράφους στο περιθώριο του Υπουργικού Συμβουλίου την περασμένη Κυριακή.
Αμφισβήτησε τις δηλώσεις της Ουάσιγκτον, σύμφωνα με τις οποίες ο Μπιν Λάντεν, σκοτώθηκε από μυστικές στρατιωτικές υπηρεσίες των ΗΠΑ στο Πακιστάν, όπως ανακοινώθηκαν την 1η Μαΐου.
«Εάν οι αμερικανικές στρατιωτικές υπηρεσίες έχουν συλλάβει ή σκοτώσει τον Μπιν Λάντεν, γιατί δεν δείχνουν το νεκρό σώμα του και γιατί υποτίθεται το έρριψαν στη θάλασσα;», αναρωτήθηκε ο Μοσλέχι, σύμφωνα με τις δηλώσεις του προς την ιρανική τηλεόραση.
Υποστήριξε, μάλιστα, ότι ο Λευκός Οίκος προσπαθεί με τη διάδοση ψευδών ειδήσεων να επισκιάσει άλλα περιφερειακά προβλήματα.
Ο ιρανός υπουργός είπε ότι οι αμερικανοί αξιωματούχοι καταφεύγουν σε τέτοιους είδους εκστρατείες για να αποσπάσουν την προσοχή του λαού από τα εσωτερικά προβλήματα και από την ευαίσθητη ισορροπία στην οποία βρίσκεται η οικονομία της χώρας.
Επίσης, ένας μεγάλος αριθμός των πακιστανικών υπηρεσιών πληροφοριών και ασφάλειας, πρώην αξιωματικοί και στρατηγοί απέρριψαν τις αιτιάσεις των ΗΠΑ, ότι σκότωσαν τον Μπιν Λάντεν οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις κοντά στην πακιστανική πρωτεύουσα.
Ο πρώην διευθυντής της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών του Πακιστάν, στρατηγός Χαμίντ Γκιουλ σε συνέντευξή του στην πακιστανική εφημερίδα ‘Ausaf’ στην γλώσσα Ουρντού, έθεσε το ερώτημα γιατί οι ΗΠΑ αποφεύγουν να δείξουν λεπτομέρειες από την υποτιθέμενη επιχείρηση κατά του Μπιν Λάντεν, με τις οποίες, τουλάχιστον, θα επιβεβαίωναν στον κόσμο ότι πράγματι ήταν νεκρός.
Απέρριψε, ακόμη, τους ισχυρισμούς του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα ότι κανείς από τις αμερικανικές δυνάμεις στην επιχείρηση αυτή δεν έπαθε ζημιά και υπογράμμισε ότι οι χειριστές της Αλ Κάιντα είναι από τους πιο έμπειρους τρομοκράτες και γνωρίζουν πώς να χρησιμοποιούν τα όπλα εναντίον των εχθρών.
Ακόμη, κι άλλοι, πρώην αξιωματικοί ασφαλείας, απέρριψαν τις πληροφορίες ότι ο Μπιν Λάντεν είχε ζήσει για μια πενταετία κοντά σε μια στρατιωτική ακαδημία, στο Ισλαμαμπάντ, χωρίς να γίνει η παρουσία του γνωστή στις μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν ή στον πακιστανικό στρατό.
Πηγή: Fars News Agency
Diolkos
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ στην Αγγλία :'Paying the price of education'
I woke up to Twitter comments about rich people being able to buy places at university and complaints about the Conservatives getting rid of merit based achievement. Damn those Conservatives. I don’t doubt that by the time they leave office the nation will be a bloody mess but when has higher education ever been
just about merit?
The system is supposed to look something like this. You go to secondary school and achieve good grades (however you define good), get in to a university and keep showing up until you graduate with a degree. If you do the work you’ll reap the rewards.
It’s nice in theory but the government only funds a certain amount of places. 697,351 people applied to attend a higher education institution (HEI) through UCAS last year and over 200,000 did not get a place. Most of those applicants probably had the ability to complete a degree so it’s not that they weren’t good enough.
The system is already based on money. The biggest predictor of attending university is grades at A level. Students at independent and grammar schools are more likely to get higher grades than students at non-fee paying schools. People who have paid for their education are already more likely to go to on to higher education.
The vision of higher education as a natural progression after secondary school is also not quite right. Only about 60% of applicants were 18-19 years old and not all had traditional qualifications.
During Clearing there are additional places reserved for international students who already pay the full fee for their own courses.
In my view, the best system is that provided by the Open University. Education is made available. That’s it. For a cost admittedly but it is open to all and is of extremely high quality.
The government does not fund all HE places, some funding is provided by the NHS and there are also private HEIs.
As I write this, David Willetts, the universities and science minister, has apparently backed down from the idea first reported in the THE that “[u]niversities could be allowed to recruit unlimited numbers of UK undergraduates who are able pay their tuition fees upfront under plans being considered by the coalition government.” He is quoted by THE as saying that individuals will not be able to fund off-quota places. Businesses and charities will, but with “strict conditions”.
We will have to see what the higher education reform white paper specifies for the future but even if off quota places cannot be bought by individuals, this doesn’t mean that it’s all merit based. We’ve still got a long way to go before the system is fair to everyone.
Monday, May 9, 2011
H γιορτη της Μητερας στη Μελβουρνη
H Aντζελα Μπαμπατζια που ξετρελλαινει το γυναικειο πληθυσμό της Αυστραλιας με τις τσαντες Vintage |
ΔΗΜΗΤΡΗΣ και ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΓΕΩΡΓΑΛΗ :Το πιο αγαπητό ζευγάριτων Τρκαλινομελβουρνιωτων Αυτραλιας. |
Απο τον Πλάτανο Τρικάλων το ζευγος ΓΚΑΓΚΑΣΤΑΘΗ// |
Οι κ.Αντζελα Ψάλλα,Λιτσα Τσιοκα,Βαρβάρα Αθανασιου και η παρέα τους στο χωλ της Κοινότητας Ώκλυ.
Το ζευγος Παπαποστόλου με τις τρισχαριτωμενες κόρες τους ,στο Οκλυ. |
Ο Ηλιας Νατσιόυλαςμε τον Τέρρενς Κουίκ και τις συζύγους τους στη γειτονιά των Ελήνων Ώκλυ.. |
Οι χαμογελαστες κυρίες μπορει να βρισκονται στη Μελβούρνη και να συνομιλουν με το Δημήτρη Παπαγεωργίου..αλλά η σκέψη τους διαρκως βρίσκεται στην Ελλάδα.Το γιατί θα σας το πούμε σύντομα!!! |
Οι εγγονες του ζευγους Παπαποστόλου..΄Οπου ναναι θα συμπληρωσουν ομάδα.. |
Ο Θανάσης Κομνηνός,ο πιο δραστηριος νεαρος στην ανωνυμη ταβέρνα του Οκλυ χαρηκε αρκετα την ημερα της μητερας .. |
Sunday, May 8, 2011
Πέθανε ο καλός μας άνθρωπος, Θανάσης Βέγγος ~ 24ώρες ενημέρωση
Osama bin Laden, whose justice?
May 8th, 2011
By
Ioanna
Papageorgiou*
Towards the end of World War II, Winston Churchill and others began drawing up plans for how to deal with the Nazi perpetrators when captured. Apparently there was suggestion of summary execution in some circumstances but he was dissuaded by the Americans. Instead, the Nazi criminals who could be tried were put through the war tribunals in the famous Nuremberg Trials.
Out of the trials came the Nuremberg Principles and Principle VI which dictates against war crimes. War crimes such as the US-led invasion of Iraq (source)
“To initiate a war of aggression . . . is not only an international crime, it is the supreme international crime, differing only from other war crimes in that it contains within itself the accumulated evil of the whole.” (Nuremberg Principles)
I won’t discuss the Iraq and Afghanistan attacks further. Plenty has been written about them already [Medialens, Chomsky, Pilger]. I don’t stand judge over who did what with 9/11 and US crimes against so many countries. I just want to point out an article by newmatilda.com which sums up my thoughts of this latest US illegal act.
Fiat justitia ruat caelum is a Latin legal phrase, which translates to “Let justice be done, though the sky may fall.” As I tweeted on the day that I found out: even the Nazis were given a trial
*H Ioanna P. spoydase Evropaiko Dikaio kai politikes epistimes ..
Out of the trials came the Nuremberg Principles and Principle VI which dictates against war crimes. War crimes such as the US-led invasion of Iraq (source)
“To initiate a war of aggression . . . is not only an international crime, it is the supreme international crime, differing only from other war crimes in that it contains within itself the accumulated evil of the whole.” (Nuremberg Principles)
I won’t discuss the Iraq and Afghanistan attacks further. Plenty has been written about them already [Medialens, Chomsky, Pilger]. I don’t stand judge over who did what with 9/11 and US crimes against so many countries. I just want to point out an article by newmatilda.com which sums up my thoughts of this latest US illegal act.
There is no justice in state murder, no justice in ignoring criminal law’s due process — even if the evidence is irrefutable that bin Laden masterminded the attacks on New York, Washington and helped to plan other terrorist atrocities. There is no justice in implying that the death of one man, however notorious, can deflect attention from the slaughter of hundreds of thousands of innocents in Iraq and Afghanistan.Vengeance Is Never Sweet By Stuart Rees
Fiat justitia ruat caelum is a Latin legal phrase, which translates to “Let justice be done, though the sky may fall.” As I tweeted on the day that I found out: even the Nazis were given a trial
*H Ioanna P. spoydase Evropaiko Dikaio kai politikes epistimes ..
Saturday, May 7, 2011
40μερες χωρις την Ερασμία!!!
Συμπληρωνονται σήμερα 40 μερες χωρις την Ερασμία Τσίγκα-Κοκκοβα ..και ο σύζυγός της Γιωργος και τα παιδιά της Παυλο και Βασίλη τελουν μνημόσυνο στην εκκλησία των Αγιων Αναργύρων Ωκλυ.
Καφε και ευχες στο χωλ της εκκλησίας ..
http://efhmeris.blogspot.com/2011/03/blog-post_29.html
Καφε και ευχες στο χωλ της εκκλησίας ..
http://efhmeris.blogspot.com/2011/03/blog-post_29.html
Friday, May 6, 2011
XAPOYMENA ...Happy EMAILS
I WISH......
A husband wrote a message to his wife
on his business trip and forgot to add 'e' at the end of a word...
" I am having such a wonderful time! Wish you were her."
Send by Peter Konstandelis
***
ΑΡΚΑΔΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΒΑ
Δημητρης Αθανας -Τοτέ....πώς λέγονται οι κάτοικοι της Αρκαδίας;......ρωτάει ο δάσκαλος στην τάξη τον Τοτό.
-Αρκάδες κύριε…….
-Μπράβο Τοτέ…..καί της Κούβας;
-Κουβάδες κύριε……………….
****
ΜΕΤΑΚΟΜΗΣΗ
Στο κατάστημα μικρών ζώων:
- Γεια σας. Θα ήθελα τρείς ντουζίνες κατσαρίδες..... δυο ποντίκια και...... μερικές αράχνες.
- Κάνετε πειράματα; ρωτάει τον πελάτη απορρημένος ο υπάλληλος.
- Όχι. Μετακομίζω και ο ιδιοκτήτης του μου είπε να το αφήσω όπως ακριβώς το βρήκα!!!!!!!!!
Δημητρης Αθάνας.
A husband wrote a message to his wife
on his business trip and forgot to add 'e' at the end of a word...
" I am having such a wonderful time! Wish you were her."
Send by Peter Konstandelis
***
ΑΡΚΑΔΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΒΑ
Δημητρης Αθανας -Τοτέ....πώς λέγονται οι κάτοικοι της Αρκαδίας;......ρωτάει ο δάσκαλος στην τάξη τον Τοτό.
-Αρκάδες κύριε…….
-Μπράβο Τοτέ…..καί της Κούβας;
-Κουβάδες κύριε……………….
****
ΜΕΤΑΚΟΜΗΣΗ
Στο κατάστημα μικρών ζώων:
- Γεια σας. Θα ήθελα τρείς ντουζίνες κατσαρίδες..... δυο ποντίκια και...... μερικές αράχνες.
- Κάνετε πειράματα; ρωτάει τον πελάτη απορρημένος ο υπάλληλος.
- Όχι. Μετακομίζω και ο ιδιοκτήτης του μου είπε να το αφήσω όπως ακριβώς το βρήκα!!!!!!!!!
Δημητρης Αθάνας.
Subscribe to:
Posts (Atom)