Ο Μήτσος δούλευε από παιδί. Πρώτα, στα χωράφια, στο χωριό. Μετά, στο εργοστάσιο, στην πόλη.
Δουλειά στο Δημόσιο; Ούτε που το σκέφτηκε… Έναν μπάρμπα είχε. Κι’ εκείνος… φτωχαδάκι!
Ο Μήτσος το πάλευε! Έβαζε πάντα κάτι στην άκρη… Για ένα δικό του σπίτι! «
Να βάλεις ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι σου!» του έλεγε κάθε τόσο η μάνα του.
Λίγο από τις οικονομίες του, λίγο από ένα χωραφάκι που πούλησε στο χωριό, λίγο από ένα δάνειο… Να σου τον το Μήτσο με ιδιόκτητο διαμέρισμα! 70 τετραγωνικά! Τι κι’ αν ήταν στον 1ο όροφο; Τι κι’ αν μόνο ένα δωμάτιο έβλεπε μπροστά, στο δρόμο; Ήταν ΔΙΚΟ του! Και αυτό ήταν που είχε σημασία!
Τα χρόνια πέρναγαν. Ο Μήτσος οικογενειάρχης πια… Τακτικός στις υποχρεώσεις του: Πλήρωνε τις δόσεις του δανείου, τα δημοτικά τέλη, τα κοινόχρηστα, τους φόρους… Όλες τις επιβαρύνσεις του ακινήτου του. Πάντα για τα 70 τετραγωνικά του! Κι’ όταν μεταβίβασε το διαμέρισμα στην κόρη, πάλι για 70 τετραγωνικά πληρώθηκε και γι’ αυτά πλήρωσε τον φόρο, που του ζήτησαν…
Την ίδια εποχή με τον Μήτσο, από τον ίδιο εργολάβο, ο Άγις αγόρασε το ρετιρέ, στον 6ο! Ολόκληρα 120 τετραγωνικά, με 60 τετραγωνικά βεράντες! «Πιάτο» η πόλη μπροστά του! Αγόρασε και το δώμα… για πλυσταριό και αποθηκούλα… Μικρό, μόλις 30 τετραγωνικά.
Κανείς, στην πολυκατοικία, δεν ήξερε πολλά για τον κύριο Άγι! Κάτι ακούστηκε για δουλειά στο Υπουργείο… στον Οργανισμό Κοινής Ωφέλειας… Τίποτα περισσότερο!
Κανείς δεν ασχολήθηκε με τις οικοδομικές εργασίες , που άρχισαν ξαφνικά στο ρετιρέ μετά από λίγα χρόνια. Κάτι ειπώθηκε για τις βεράντες… Τις έκλεισε, λέει, και τις έκανε δωμάτια! «
Σπιταρώνα έγινε το ρετιρέ», θαύμαζαν κάποιοι! 180 τετραγωνικά!!!
Κανείς δεν ενοχλήθηκε, ούτε φυσικά ενόχλησε τον κύριο Άγι, όταν ακούστηκε πως έριξε εσωτερική σκάλα και ένωσε το ρετιρέ με το δώμα… «
Γκαρσονιέρα για το παιδί», είπαν, που πήγαινε στο Πανεπιστήμιο πιά! Νάτη, όμως, η μαιζονέτα ! 210 τετραγωνικά!
Ο κύριος Άγις, α, δεν έδινε δικαιώματα! Πλήρωνε κοινόχρηστα ,τέλη, φόρους , ό,τι τέλος πάντων αναλογούσε στο διαμέρισμά του των 120 τετραγωνικών!
Μόνο ο Μήτσος, του 1ου, είχε κάτι απορίες… Αλλά ποιόν να ρωτήσει και τί να μάθει...
Ο Μήτσος, που στο μεταξύ έβρισκε όλο και πιο συχνά λόγους να αισθάνεται Μαλάκας, άρχισε να βεβαιώνεται για τις υποψίες του ότι «κάτι παράνομο συμβαίνει εκεί πάνω», όταν οι τηλεοράσεις διατυμπάνιζαν την επερχόμενη ρύθμιση για τους «ημιυπαίθριους και για τους χώρους που άλλαξαν χρήση»! Οι βεράντες του ρετιρέ, σκέφτηκε… το δώμα… η μαιζονέτα!
Δύο διαδοχικές κυβερνήσεις, διαφορετικών κομμάτων, προώθησαν τη ρύθμιση…
Ο κύριος Άγις πλήρωσε το κάτι τις του και επιτέλους «καθάρισε» για 40 χρόνια!!! Βέβαια είχε κάνει το κουμάντο του: πάντα είχε σε ειδικό λογαριασμό χρήματα για «ώρα ανάγκης»…για κανέναν πολεοδομικό έλεγχο, κανένα απρόσμενο πρόστιμο…
Έρχονται όμως, ξάφνου, κάτι περίεργοι Δήμαρχοι και ζητούν τέλη καθαριότητας και φωτισμού, (άκουσον άκουσον!) για όλα τα τετραγωνικά του κυρίου ‘Αγι! Για όλα! Για τα 210!!!
Φωνάζει ο κύριος Άγις και όλοι οι Άγιδες της χώρας! Φωνάζει η αντιπολίτευση! Φωνάζουν οι δημοσιογράφοι (‘Αγιδες πολλοί και απ’ αυτούς)! Πισωπατούν οι Δήμαρχοι… Ξεχνιέται το ζήτημα…
«
Άδικο», σκέφτεται ο Μήτσος, ο Μαλάκας, του 1ου, «
γιατί να μην πληρώσει για όλα τα τετραγωνικά του ο κύριος Άγις; Αφού τα έχει, τα κατοικεί, τα νέμεται, που λένε οι νομομαθείς!»
Από χθες ο Μήτσος, ο Μαλάκας, του 1ου, τα ‘χει χάσει εντελώς μ’ αυτά που ακούει και διαβάζει: Ο κύριος Άγις και όλοι οι Άγιδες της χώρας, θα πρέπει, λέει, να πληρώνουν πλέον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας, Φόρο Μεταβίβασης κ.λπ ΓΙΑ ΟΛΑ τα τετραγωνικά που τακτοποίησαν!!! Άσε που θα υπολογίζονται πια και στα τεκμήρια διαβίωσης!!! Α πα πα!!!
Φωνάζει ο κύριος Άγις και όλοι οι Άγιδες της χώρας! Φωνάζει η αντιπολίτευση! Φωνάζουν οι δημοσιογράφοι (‘Αγιδες πολλοί και απ’ αυτούς) και ο Μήτσος, ο Μαλάκας, του 1ου σκέφτεται πως αν πηδήξει απ’ το μπαλκόνι του, θα… πληρώσει και το ασθενοφόρο που θα ‘ρθει να τον μαζέψει
