Ποιά είναι η διαφορά μετάξύ μίας πόρνης, μίας ερωμένης και μιας συζύγου;
- Η πόρνη λέει: "Αντε, ακόμα;"
-Η ερωμένη λέει: "Τί, κιόλας;"
-Η σύζυγος λέει: "Μπεζ... Το ταβάνι θα το βάψω μπεζ..."-
***
- Τι περιμένουν 17 ξανθιές έξω από το σινεμά;
- Να έρθει και η 18η γιατί το έργο είναι άνω των 18.
***
Η Maria Kallergi κοινοποίησε σύνδεσμο.
Η τσουκνίδα ανήκει στο γένος των αγγειόσπερμων φυτών Κνίδη και στην οικογένεια των Κνιδοειδών. Ουσιαστικά, οι τσουκνίδες είναι ζιζάνια, όμως, σε μερικές περιοχές κάποια είδη έχουν μεγάλη οικονομική σημασία. Για παράδειγμα, από ένα είδος τσουκνίδας στην Ασία λαμβάνονται κλωστικές ίνες από τον βλαστό ..
***
Δεν έχω τι να πω
το ξέρω σ' αγαπώ
μα φεύγω πριν χαθείς
για να με ξαναβρείς.
Το δάκρυ της χαράς
έρχεται σαν γυρνάς
σαν σύννεφο βροχής
στη διψασμένη γη.
Ποιος θα το φανταστεί
πως η αγάπη αυτή
αγγίζει την καρδιά
μονάχα από μακριά
*****
Η Maria Kallergi κοινοποίησε σύνδεσμο.
Η Lucy Payne είναι μια 20χρονη κοπέλα, αισθητικός στο επάγγελμα, που εργάζεται σε ινστιτούτο ομορφιάς περιποιούμενη τα νύχια των πελατισσών της. Όσοι την βλέπουν στο χώρο εργασίας της, δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι αυτή η κοπέλα είναι η παγκόσμια πρωταθλήτρια Thai kick boxing. «Μου αρέσουν τα κοριτ...
*****
Η Lucy Payne είναι μια 20χρονη κοπέλα, αισθητικός στο επάγγελμα, που εργάζεται σε ινστιτούτο ομορφιάς περιποιούμενη τα νύχια των πελατισσών της. Όσοι την βλέπουν στο χώρο εργασίας της, δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι αυτή η κοπέλα είναι η παγκόσμια πρωταθλήτρια Thai kick boxing. «Μου αρέσουν τα κοριτ...
*****
*******
Antigone and Elektra decorating Easter eggs
****
Καλημέραααααααααααααααααα
************
Μα εγώ αγαπώ αυτόν που μιλά για την ζωή του
σαν να ναι κείνη την στιγμή βουλιαγμένος στην έκσταση,
σαν ένας πικρόγλυκος μάρτυρας.
Τους δραπέτες από την ανία.
Τα λευκά λουλούδια με ένα θρόμβο αίματος στα χνουδωτά τους πέταλα.
Τις πόρνες που στέκονται στα πεζοδρόμια με το βλέμμα της παρθένας.
Τον έρωτα που γκρεμίζει τους ανθρώπους.
Τα πλήρη γνωρίσματα του αρσενικού και του θηλυκού.
Αγαπώ αυτούς που ξέχειλοι από απελπισία χτίζουν έναν κόσμο απαγορευμένο.
Την μυρωδιά των ανθρώπων σε έναν χειμωνιάτικο κινηματογράφο.
Την εγκατάλειψη μου σε όλες τις γλυκές λεπτομέρειες και τις επικίνδυνες ενός πορτέτου.
Τις αιρετικές διαδικασίες που απαιτούνται για να ζήσεις ωραία.
Την γλώσσα που σαρκώνεται την νύχτα από το στόμα των εραστών.
Τις επισκέψεις κάποια γκρίζα πρωινά στα κοιμητήρια.
Τον υάκινθο και το ζουμπούλι.
Το πατημένο χαμομήλι από την σόλα ενός δικτάτορα.
Την περηφάνεια που είναι ντυμένη με το πορφυρένιο χρώμα της ντροπής.
Το παιδί που ενώ είναι εγκαταλειμμένο αραδιάζει παιχνίδια και αφήνεται σε έναν άλλο κόσμο όπου συγχωρεί για λίγο το άδικο.
Αυτόν που δεν ησυχάζει παρά μόνο την ώρα του θανάτου.
Τον τιμωρημένο που ξαναβρίσκει την ορμή του για ζωή.
Το κοίλο προφίλ των εραστών που ζουν έναν έρωτα απαγορευμένο.
Αυτόν που με την καρδιά του διάλεξε μοναδικό αρχηγό το σύμπαν.
Την αφή. Την όσφρηση.
Τα κρυμμένα.
Αυτό που δεν έχει ειπωθεί.
Αυτόν που χαρίζει την ζωή του σε κάποιον άλλο στηριγμένος πάνω σε μια στιγμή τρέλας...
Αγαπώ αυτά που έχει ο άνθρωπος στα κύτταρα του και τον ξεχωρίζουν από τα άλλα πλάσματα μα τα έχει ξεχάσει...
Αγαπώ αυτόν που με τις πράξεις του τον αναγκάζει να τα ξαναθυμηθεί...
**********************
Είμαι Έλληνιδα!
Το Πάσχα δεν σημαίνει τίποτα για μένα
Δεν είναι μέρος της αυθεντικής Ελληνικής κληρονομιάς μου!!!
I am Greek woman!
Easter means nothing to me
It is not part of my authentic Hellenic heritage!!!!
***
ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΠΛΟΗΓΗΣΗ
Κάτω απ’ του φεγγαριού τη μοναχική περιπλάνηση
θ’ ανταμωθούμε για την αναζήτηση
μιάς ξεχασμένης στον κόρφο της θύμησης μπασιάς.
Γιατί το τάξαμε σε σύμπραξη με τ΄ουρανού τ’ αστέρια
το άλγος να κοπάσουμε μιάς κλαίουσας ιτιάς.
Παρέα με τ΄ακριβό αστέρι θα κρατήσουμε
ψηλά το χρυσαφένιο δίσκο του
με το θεολερό περίγραμμα και τη ματωμένη του ματιά.
Νοτισμένη θα είναι η βραγιά από τη νυχτερινή πάχνη.
Αυτή τη νύχτα, που ανάλαφρα θα πατήσουμε
μ΄ασκεπείς σκέψεις σκορπισμένες στο χώμα.
Οι ενωμένες σκιές μας θα συγκλίνουν
στα δασωμένα κι αδιάβατα περβόλια.
Θα μοιάζουν με πύργους ληστών και εραστών
αποκλεισμένοι ολούθε κακείθεν
απ΄τ’ αραχνιασμένο μάτι του χρόνου.
Τις Ωκεανίδες νύμφες θα προσκαλέσουμε
μαζί με της πλατύγιαλης τον άλιο Γέροντα.
Στη μελωδία της νύχτας ν’ ανάψουμε κεριά
της μνήμης για να κάψουν τα εξανθήματα,
που ο κόσμος δεν θωρεί ακόμα πού διαβαίνει.
Χοές από υδρίες παλιακιές θα διασκορπίσουμε
στα θυρανοίξια της θάλασσας,
που με την προσευχή του Ηλιανθού
γαλάζωσε η μιλιά και κυματίζει.
Το βλέμα αφήνοντας των κερασιών να γλιστρήσει
από ντροπή μέσα στου άνεμου τα χέρια.
Και πάλι ο ουρανός ψιχαλίζει όνειρα βρεγμένα,
που θα μπολιάσουν την πολυθρόφα Γή.
Της τελευταίας μπόρας το φύτρο είχε
για μάνα τη βροχή.
Της αμφιθυμίας περνώντας το θαλάμι
για ν’ αφουγκραστεί τα ουρλιαχτά
απ’ τα σπάραχνα του Αιγαίου.
Έλα κι εσύ στο ταξίδι της ρέμβης
πάνω σ΄ενα ρομαντικό συννεφάκι.
Έλα μαζί κάτω απ’ της γαζίας την ωχρή γαλήνη
και με της ουρεσίφοιτης κουμαριάς τις αμφίστομες
φράουλες ας καιροσκοπήσουμε
άλλους ορίζοντες, που ξανοίγονται εμπρός μας.
Επιμύθιον
Andiamo a traversare
il sentiero dei fati
sull`erba dei prati.
Lo vedremo scherzare
col vento lieve di primavera .
Andiamo insieme a trovare
il secreto d`aprile tiepido
di sole e odoroso di fiori.
Perché la Primavera sei tu!
Vicky Kostenas Lagdos
Dichterin
Zürich, 11. April 2012od
****
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ
Eleni Eliopoulos
Το Πάσχα δεν σημαίνει τίποτα για μένα
Δεν είναι μέρος της αυθεντικής Ελληνικής κληρονομιάς μου!!!
I am Greek woman!
Easter means nothing to me
It is not part of my authentic Hellenic heritage!!!!
ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΠΛΟΗΓΗΣΗ
Κάτω απ’ του φεγγαριού τη μοναχική περιπλάνηση
θ’ ανταμωθούμε για την αναζήτηση
μιάς ξεχασμένης στον κόρφο της θύμησης μπασιάς.
Γιατί το τάξαμε σε σύμπραξη με τ΄ουρανού τ’ αστέρια
το άλγος να κοπάσουμε μιάς κλαίουσας ιτιάς.
Παρέα με τ΄ακριβό αστέρι θα κρατήσουμε
ψηλά το χρυσαφένιο δίσκο του
με το θεολερό περίγραμμα και τη ματωμένη του ματιά.
Νοτισμένη θα είναι η βραγιά από τη νυχτερινή πάχνη.
Αυτή τη νύχτα, που ανάλαφρα θα πατήσουμε
μ΄ασκεπείς σκέψεις σκορπισμένες στο χώμα.
Οι ενωμένες σκιές μας θα συγκλίνουν
στα δασωμένα κι αδιάβατα περβόλια.
Θα μοιάζουν με πύργους ληστών και εραστών
αποκλεισμένοι ολούθε κακείθεν
απ΄τ’ αραχνιασμένο μάτι του χρόνου.
Τις Ωκεανίδες νύμφες θα προσκαλέσουμε
μαζί με της πλατύγιαλης τον άλιο Γέροντα.
Στη μελωδία της νύχτας ν’ ανάψουμε κεριά
της μνήμης για να κάψουν τα εξανθήματα,
που ο κόσμος δεν θωρεί ακόμα πού διαβαίνει.
Χοές από υδρίες παλιακιές θα διασκορπίσουμε
στα θυρανοίξια της θάλασσας,
που με την προσευχή του Ηλιανθού
γαλάζωσε η μιλιά και κυματίζει.
Το βλέμα αφήνοντας των κερασιών να γλιστρήσει
από ντροπή μέσα στου άνεμου τα χέρια.
Και πάλι ο ουρανός ψιχαλίζει όνειρα βρεγμένα,
που θα μπολιάσουν την πολυθρόφα Γή.
Της τελευταίας μπόρας το φύτρο είχε
για μάνα τη βροχή.
Της αμφιθυμίας περνώντας το θαλάμι
για ν’ αφουγκραστεί τα ουρλιαχτά
απ’ τα σπάραχνα του Αιγαίου.
Έλα κι εσύ στο ταξίδι της ρέμβης
πάνω σ΄ενα ρομαντικό συννεφάκι.
Έλα μαζί κάτω απ’ της γαζίας την ωχρή γαλήνη
και με της ουρεσίφοιτης κουμαριάς τις αμφίστομες
φράουλες ας καιροσκοπήσουμε
άλλους ορίζοντες, που ξανοίγονται εμπρός μας.
Επιμύθιον
Andiamo a traversare
il sentiero dei fati
sull`erba dei prati.
Lo vedremo scherzare
col vento lieve di primavera .
Andiamo insieme a trovare
il secreto d`aprile tiepido
di sole e odoroso di fiori.
Perché la Primavera sei tu!
Vicky Kostenas Lagdos
Dichterin
Zürich, 11. April 2012od
****
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ