Όσο απίστευτη και εάν ακούγεται η ιστορία που έφτασε στην εφημερίδα μας, είναι πέρα για πέρα αληθινή με κωμικοτραγικές διαστάσεις που μόνο κάποιοι αφελείς και όντως με πλούσια κουτοπονηριά στο μυαλό τους θα μπορούσαν να σκαρφιστούν, προκειμένου να καλυφθούν όπως πίστευαν. Δυστυχώς όμως για τους ίδιους, λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο ή καλύτερα χωρίς τον Βρετανό.
Η ιστορία διαδραματίστηκε την περασμένη εβδομάδα στο αεροδρόμιο Πάφου όταν αφίχθηκε από το Λονδίνο συγκεκριμένη πτήση. Αφού οι επιβάτες αποβιβάστηκαν και ανέμεναν τις αποσκευές τους, Βρετανός μόνιμος κάτοικος Πάφου που ήταν μεταξύ των επιβατών της πτήσης ανέμενε για αρκετή ώρα να παραλάβει τις αποσκευές αλλά και τον γάτο του.
Ο Βρετανός ύστερα από αρκετή αναμονή παρέλαβε κανονικά τις βαλίτσες πλην όμως ο γάτος είχε εξαφανιστεί. Αδημονώντας άρχισε να ερωτά δεξιά και αριστερά για τον γάτο. Ύστερα από αρκετή ώρα αναμονής, γεγονός που προκάλεσε εκνευρισμό στον Βρετανό, υπάλληλοι του αεροδρομίου, προφανώς υπεύθυνοι για τις αποσκευές, εμφανίστηκαν χαμογελαστοί και με το ειδικό κλουβί μέσα στο οποίο ήταν ο γάτος, αρκετά μάλιστα κινητικός και ευδιάθετος.
Ο Βρετανός μόλις αντίκρισε τον γάτο αρνήθηκε να τον παραλάβη υποδεικνύοντας στους υπαλλήλους του αεροδρομίου πως δεν είναι ο δικός του γάτος. Οι υπάλληλοι από την πλευρά τους επέμεναν πως αυτός ο γάτος ήταν στο κλουβί και ως εκ τούτου πρέπει να είναι ο δικός του. Μάλιστα για σκοπούς αναγνώρισης του υπέδειξαν να εξετάσει το λουρί που είχε στο λαιμό, γεγονός που ο Βρετανός επιβεβαίωσε πως ανήκε στον γάτο του, πλην όμως σε έντονο ύφος που ο γάτος δεν ήταν ο δικός του.
Ο Βρετανός επέμενε προσπαθώντας να πείσει όλους όσοι παρευρίσκονταν στη σκηνή πως δεν είναι ο δικός του γάτος, ενώ από την πλευρά τους οι υπάλληλοι προσπαθούσαν να τον πείσουν ότι αυτός ήταν ο γάτος του. Εκνευρισμένος ο Βρετανός, έριξε την «βόμβα» αφήνοντας όλους ξερούς και άφωνους.
«Ο δικός μου γάτος κύριοι δεν είναι αυτός, επειδή αυτόν που έφερα εγώ από το Λονδίνο και ήταν ο δικός μου γάτος, είναι νεκρός και όχι ζωντανός.»
Οι παρευρισκόμενοι έμειναν με ανοικτό το στόμα και δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτά που άκουγαν.
Ο άνθρωπος (Βρετανός) είχε μεταβεί για διακοπές στο Λονδίνο μεταφέροντας και τον γάτο του. Εκεί όμως όπως ο ίδιος εξήγησε, ο γάτος ψόφησε και θεώρησε καλό να τον μεταφέρει στην Κύπρο και στο σπίτι του ώστε να τον θάψει στην αυλή του.
Όπως αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων, όταν το κλουβί με τον νεκρό γάτο έφτασε στο χώρο αποσκευών του αεροδρομίου, υπάλληλος που τον είδε, σάστισε και ενημέρωσε αμέσως άλλους συναδέλφους του, διερωτώμενοι τι θα έκαναν. Στην μίνι σύσκεψη που ακολούθησε ρίχθηκαν στο τραπέζι διάφορες ιδέες και προτάσεις ώστε να ξεπεραστεί η κρίση που πίστευαν ότι είχαν ενώπιον τους.
Μπροστά στον κίνδυνο να υποστούν τις όποιες επιπτώσεις όπως πίστευαν, αφού ο ιδιοκτήτης του γάτου πιθανόν να κινούσε και νομικές διαδικασίες για αποζημιώσεις για τον θάνατο του γάτου, έθεσαν σε εφαρμογή «σχέδιο ανάστασης του γάτου». Αποφάσισαν να επιλέξουν έναν από τους αδέσποτους γάτους που βρίσκονται έξω από τις εγκαταστάσεις του αεροδρομίου με την προϋπόθεση να μοιάζει στο χρώμα και στη μούρη. Έτσι άρχισε ένας αγώνας σύλληψης συγκεκριμένου γάτου από τους αδέσποτους του αεροδρομίου. Αφού υπέστησαν τα πάνδεινα από τους αγριόγατους, οι φουκαριάρηδες υπάλληλοι, κατάφεραν να εγκλωβίσουν τον συγκεκριμένο. Αφού τον έλουσαν τον χτένισαν και του φόρεσαν το λουρί τον έριξαν με ανακούφιση στο κλουβί για να τον παραδώσουν στον ιδιοκτήτη του.
Έλα όμως που ο Θεός αγαπά τον κλέφτη, αλλά αγαπά και τον νοικοκύρη, όπως λέει η σοφή ρήση. Πάντως την επόμενη φορά ας είναι λιγότερο πονηροί! Το ευτύχημα είναι ότι δεν πρόλαβε το σκουπιδιάρικο να παραλάβει τα σκουπίδια από τον κάδο όπου έριξαν τον ψόφιο γάτο και τον βρήκαν και τον παρέδωσαν στον ιδιοκτήτη του.
Η ιστορία διαδραματίστηκε την περασμένη εβδομάδα στο αεροδρόμιο Πάφου όταν αφίχθηκε από το Λονδίνο συγκεκριμένη πτήση. Αφού οι επιβάτες αποβιβάστηκαν και ανέμεναν τις αποσκευές τους, Βρετανός μόνιμος κάτοικος Πάφου που ήταν μεταξύ των επιβατών της πτήσης ανέμενε για αρκετή ώρα να παραλάβει τις αποσκευές αλλά και τον γάτο του.
Ο Βρετανός ύστερα από αρκετή αναμονή παρέλαβε κανονικά τις βαλίτσες πλην όμως ο γάτος είχε εξαφανιστεί. Αδημονώντας άρχισε να ερωτά δεξιά και αριστερά για τον γάτο. Ύστερα από αρκετή ώρα αναμονής, γεγονός που προκάλεσε εκνευρισμό στον Βρετανό, υπάλληλοι του αεροδρομίου, προφανώς υπεύθυνοι για τις αποσκευές, εμφανίστηκαν χαμογελαστοί και με το ειδικό κλουβί μέσα στο οποίο ήταν ο γάτος, αρκετά μάλιστα κινητικός και ευδιάθετος.
Ο Βρετανός μόλις αντίκρισε τον γάτο αρνήθηκε να τον παραλάβη υποδεικνύοντας στους υπαλλήλους του αεροδρομίου πως δεν είναι ο δικός του γάτος. Οι υπάλληλοι από την πλευρά τους επέμεναν πως αυτός ο γάτος ήταν στο κλουβί και ως εκ τούτου πρέπει να είναι ο δικός του. Μάλιστα για σκοπούς αναγνώρισης του υπέδειξαν να εξετάσει το λουρί που είχε στο λαιμό, γεγονός που ο Βρετανός επιβεβαίωσε πως ανήκε στον γάτο του, πλην όμως σε έντονο ύφος που ο γάτος δεν ήταν ο δικός του.
Ο Βρετανός επέμενε προσπαθώντας να πείσει όλους όσοι παρευρίσκονταν στη σκηνή πως δεν είναι ο δικός του γάτος, ενώ από την πλευρά τους οι υπάλληλοι προσπαθούσαν να τον πείσουν ότι αυτός ήταν ο γάτος του. Εκνευρισμένος ο Βρετανός, έριξε την «βόμβα» αφήνοντας όλους ξερούς και άφωνους.
«Ο δικός μου γάτος κύριοι δεν είναι αυτός, επειδή αυτόν που έφερα εγώ από το Λονδίνο και ήταν ο δικός μου γάτος, είναι νεκρός και όχι ζωντανός.»
Οι παρευρισκόμενοι έμειναν με ανοικτό το στόμα και δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτά που άκουγαν.
Ο άνθρωπος (Βρετανός) είχε μεταβεί για διακοπές στο Λονδίνο μεταφέροντας και τον γάτο του. Εκεί όμως όπως ο ίδιος εξήγησε, ο γάτος ψόφησε και θεώρησε καλό να τον μεταφέρει στην Κύπρο και στο σπίτι του ώστε να τον θάψει στην αυλή του.
Όπως αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων, όταν το κλουβί με τον νεκρό γάτο έφτασε στο χώρο αποσκευών του αεροδρομίου, υπάλληλος που τον είδε, σάστισε και ενημέρωσε αμέσως άλλους συναδέλφους του, διερωτώμενοι τι θα έκαναν. Στην μίνι σύσκεψη που ακολούθησε ρίχθηκαν στο τραπέζι διάφορες ιδέες και προτάσεις ώστε να ξεπεραστεί η κρίση που πίστευαν ότι είχαν ενώπιον τους.
Μπροστά στον κίνδυνο να υποστούν τις όποιες επιπτώσεις όπως πίστευαν, αφού ο ιδιοκτήτης του γάτου πιθανόν να κινούσε και νομικές διαδικασίες για αποζημιώσεις για τον θάνατο του γάτου, έθεσαν σε εφαρμογή «σχέδιο ανάστασης του γάτου». Αποφάσισαν να επιλέξουν έναν από τους αδέσποτους γάτους που βρίσκονται έξω από τις εγκαταστάσεις του αεροδρομίου με την προϋπόθεση να μοιάζει στο χρώμα και στη μούρη. Έτσι άρχισε ένας αγώνας σύλληψης συγκεκριμένου γάτου από τους αδέσποτους του αεροδρομίου. Αφού υπέστησαν τα πάνδεινα από τους αγριόγατους, οι φουκαριάρηδες υπάλληλοι, κατάφεραν να εγκλωβίσουν τον συγκεκριμένο. Αφού τον έλουσαν τον χτένισαν και του φόρεσαν το λουρί τον έριξαν με ανακούφιση στο κλουβί για να τον παραδώσουν στον ιδιοκτήτη του.
Έλα όμως που ο Θεός αγαπά τον κλέφτη, αλλά αγαπά και τον νοικοκύρη, όπως λέει η σοφή ρήση. Πάντως την επόμενη φορά ας είναι λιγότερο πονηροί! Το ευτύχημα είναι ότι δεν πρόλαβε το σκουπιδιάρικο να παραλάβει τα σκουπίδια από τον κάδο όπου έριξαν τον ψόφιο γάτο και τον βρήκαν και τον παρέδωσαν στον ιδιοκτήτη του.
Scanned by MailMarshal 2009
