Του Κώστα Παπαθεοδώρου*
Έχουμε και λέμε! Σ`αυτόν τον τόπο το μόνο που δε λέει να κλείσει είναι η αξιολόγηση. Όλα τα άλλα (μαγαζιά, επιχειρήσεις, σπίτια…) κλείνουν!
Αλλά όπως έγραφε και ο Λουντέμης… οι κερασιές θ` ανθίσουν και φέτος. Είναι ο τίτλος από το ομώνυμο βιβλίο του. Και μιας και τόφερε η κουβέντα, να σας υπενθυμίσω την υπόθεση, την πλοκή του διηγήματος: «Δύο στενοί φίλοι, ο Ευγένης και ο Άρης, µοιράζονται τη φτώχεια και την απελπισία και φουντώνουν από αγανάκτηση για την αδικία που κυβερνάει αυτό τον κόσµο, προσπαθώντας να την ερμηνεύσουν ο καθένας απ’ τη µεριά του. Κάποτε θα συναντήσουν τυχαία –ή µήπως όχι;– τον γερο-Ραµατά. Αυτός, στον παλιό καφενέ του, θα γίνει ο πατέρας τους, συντροφεύοντάς τους καθώς θα έρχονται αντιµέτωποι µε τις επιλογές τους. Ώσπου µια µέρα, θα πέσει στα χέρια τους το βιβλίο της Φούγιας… Για λίγο ουρανό, που χωρίς να το περιµένουν θ’ αλλάξει τελικά τη ζωή τους. Δύο πρόσωπα που θα τα φέρει κοντά η τύχη, ίσως και το πεπρωµένο, τα οποία ανακαλύπτουν πως τελικά «οι κερασιές θ’ ανθίσουν και φέτος»...
Τέλη Μαρτίου και στα δικαστήρια η Ελλάδα… αναστενάζει. Καλά η αξιολόγηση, οι συμφωνίες, τα οικονομικά… Μια δεκαετία τώρα στροβιλιζόμαστε σ` αυτή την τρελή περιδίνηση και τα μόνα που έχουν αλλάξει είναι τα… νούμερα. Άλλα πρόσωπα, άλλοι αριθμοί, άλλοι καιροί.
Από μεταρρυθμίσεις (όχι απολύσεις, μειώσεις μισθών & συντάξεων, περιστολές δημοσίων δαπανών), μηδέν! Εδώ τα μηδενικά δεν κατάφεραν ακόμα να γίνουν… νούμερα!
Η απόφαση του Μισθοδικείου
Περί δικαιοσύνης ο λόγος, την οποία –λέει- δεν μπορούμε να την κρίνουμε. Ποιος το λέει; Μα το Σύνταγμα, φυσικά. Τι και αν όλες τις άλλες διατάξεις καθημερινά τις ξεσκίζουν. Η Δικαιοσύνη, ως ανεξάρτητη εξουσία, μένει στο απυρόβλητο. Και κατά συνέπεια και οι… λειτουργοί της. Οι οποίοι με βάση το άρθρο 87 &2 λαμβάνουν αμοιβές ανάλογες με το λειτούργημά τους… Το Σύνταγμα λέει ότι τις αμοιβές καθορίζουν εφαρμοστικοί νόμοι και αποφάσεις που εκδίδουν τα ειδικά δικαστήρια που δικάζουν τα μισθολογικά τους θέματα. Είναι τα αποκαλούμενα μισθοδικεία, τα οποία συγκροτούνται από… δικαστές. Κριτής και κρινόμενος ο ίδιος…
Και πώς να μην εξοργιστούμε όταν η Κυβέρνηση αναγνώρισε πρόσφατη απόφαση του… Μισθοδικείου με βάση την οποία χορηγείται φοροαπαλλαγή 25% για την τελευταία τριετία και η διαφορά που προκύπτει θα καταβληθεί αναδρομικά στους δικαστές!
Δηλαδή και φοροαπαλλαγή και αναδρομικά. Και να σας πω και το… μυστικό! Είναι ο μοναδικός κλάδος για τον οποίο δεν δυσανασχέτησε ο Σόϊμπλε και δεν αντέδρασαν οι δανειστές. Έχουν, εξάλλου, σχέσεις ειλικρίνειας και εμπιστοσύνης οι οποίες οικοδομήθηκαν εδώ και αρκετά χρόνια με προφανή στόχο την ταχύτερη και αρτιότερη απονομή της… Δικαιοσύνης.
Το Βατοπέδι και ο ...αιγιαλός
Άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος μεταρρύθμισης στη Δικαιοσύνη η οποία λειτουργεί άψογα και προπαντός, ανεπηρέαστα. Για παράδειγμα το αρμόδιο Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του μήτε το χαρακτηρισμό Καραμανλή περί σκανδάλου για το Βατοπέδι και προέβη σε αθωωτική απόφαση. Τι και αν το Σύνταγμα προβλέπει και ο Νόμος (2971/2001) ορίζει ότι: «Ο αιγιαλός και η όχθη των λιμνών και ποταμών είναι πράγματα κοινής χρήσης και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο έχει υποχρέωση να τα προστατεύει και να τα διαχειρίζεται σύμφωνα με τις αρχές της αειφορίας και του χωροταξικού σχεδιασμού».
Να επαναλάβω ότι ανάλογες περιπτώσεις «ιδιοκτησίας» γης και… νερού «εμφανίζονται» και στον Αμβρακικό. Ιδιοκτησίες- μαϊμού που προβάλει η Μονή Προφήτη Ηλία στα Φλάμπουρα Πρέβεζας. Και εδώ η δικαστική διαδικασία κινείται στα τυφλά καθώς η Δικαιοσύνη μερικές φορές εκτός από τυφλή είναι και… κουτσή. Παράλυτη!
Αλλά να επανέλθω στο αρχικό ζήτημα το οποίο είναι η λειτουργία της Δικαιοσύνης. Ποιος άραγε διαφωνεί ότι είναι βάθρο της Δημοκρατίας; Το τελευταίο καταφύγιο του αδυνάτου…
Πομφόλυγες, που λέει και ο Πάνος και μου υπενθυμίζει ότι οι Δικαστές έχουν διαμηνύσει ότι όχι μόνο δεν δέχονται μειώσεις με το ειδικό μισθολόγιο αλλά επιπροσθέτως, αξιώνουν την άμεση καταβολή του υπόλοιπου 50% των αναδρομικών για τα οποία έχουν εκδώσει σχετικές αποφάσεις δικαίωσής τους στο μισθοδικείο…
Η απόφαση της Εισαγγελέα Διαφθοράς να τα βροντήξει!
Και ενώ καλοί μου άνθρωποι, «σκέφτομαι και γράφω», ακούω από την πλάτη μου την Ιωάννα (Μάνδρου) να εξιστορεί τα σχετικά με την απόφαση του δικαστηρίου που αθώωσε όλους τους κατηγορουμένους στην υπόθεση Βατοπεδίου.
Και λίγο μετά η καλή συνάδελφος, να μιλά για την απόφαση της Εισαγγελέα Διαφθοράς (ωραίος τίτλος) να τα βροντήξει όλα κάτω και να φύγει (όπως έλεγε και το λαϊκό άσμα), εν μέσω κωδωνοκρουσιών και οιμωγών περί εθνικής καταστροφής και πλήρους δικαίωσης από το ερωτοδικείο του ΣΚΑΙ.
Αλλά αυτό που εξ υπαρχής ήθελα να καταθέσω αλλά με τη φλυαρία σας διαρκώς με αποσπάτε, είναι ότι η πρώτη μου εμπειρία με τα δικαστήρια. Εμπειρία πλήρως διδακτική, επιμορφωτική, απογοητευτική…
Ο Σεβαστός Πρόεδρος και τα Σεβαστά μέλη του Δικαστηρίου, ανέβηκαν στην Έδρα στις 10 π.μ. (όχι και τόσο πρωί με το συμπάθιο). Παρέμειναν στις επάλξεις της Δικαιοσύνης μέχρι τις 12 ακριβώς, οπότε και διέκοψαν για διάλλειμα ολίγων.. ωρών. Η συνεδρίαση ξανάρχισε στις 2 μμ και ακριβώς στις 3 μμ διεκόπη. Ο σεβαστός πρόεδρος και ο σεβαστός εισαγγελέας όριζαν νέες ημερομηνίες δίκης και στις 3,5 είχαν αποχωρήσει αφήνοντας πίσω τους περίπου το 80% των δικών και καμιά 100σταρια απορημένους και οργισμένους πολίτες να έχουν μόλις συνειδητοποιήσει ότι σπατάλησαν μια μέρα χαζεύοντας…
«Λευκή Απεργία»;
Γνωστοί δικηγόροι μου «εξήγησαν» ότι δεν μπορούν να παρατείνουν το ωράριο γιατί στις 3 αποχωρούν οι… γραμματείς. Ντάξει ρε μάγκες. Γιατί τότε δεν αρχίσουν στις 8 και δε συμμαζεύουν το διάλλειμα των 2 ωρών…
«Μα ο λόγος είναι απλός», έρχεται η απάντηση από το Βαγγέλη. «Κάνουν λευκή απεργία, αντιδρώντας στην Κυβέρνηση και εκβιάζοντας τους πολίτες…». Εγώ πάντως δεν τα πιστεύω όλα αυτά. Υπάρχει στ` αλήθεια Έλληνας που να πιστεύει ότι Δικαστές παραβαίνουν τον όρκο τους και βάζουν μεζούρα στην απονομή της δικαιοσύνης με βάση τις αμοιβές τους;
Υπάρχει άραγε πολίτης που αμφιβάλει ότι σ` αυτόν τον τόπο και ιδίως όταν οι υποθέσεις φτάνουν στη Δικαιοσύνη, λάμπει το φως της αληθείας και ο ήλιος του μεσονυχτίου;
Ντροπή σας όσοι αμφισβητείτε το τεκμήριο της αθωότητας, που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της Δικαιοσύνης.
Της Δικαιοσύνης ήλιε, Νοητέ…
* Ο Κώστας Παπαθεοδώρου είναι
Δημοσιογράφος
Pronews.gr