Ο αρχαίος ελληνικός «πολιτισμός του Glasinac»
Του Γιώργου Λεκάκη
Δύο αρχαία χάλκινα αγγεία, που φιλοτεχνήθηκαν σε κάποιο εργαστήρι στην Ελλάδα, ευρέθησαν, ανάμεσα σε άλλα, σε έναν τάφο μιας πλούσιας γυναίκας, η οποία θάφτηκε στον αποκαλούμενο «Τάφο της πριγκήπισσας», ο οποίος ευρέθη στο νυν χωριό Pilatovići, κοντά στο Požega της κεντρο-δυτικής Σερβίας!
Τα χάλκινα ευρήματα του 6ου αι. π.Χ. που βρέθηκαν στον Τάφο της Πριγκήπισσας, στο χωριό Pilatovići της Σερβίας, ήταν κατασκευασμένα στην Ελλάδα! |
Ο «πολιτισμός Glasinac /Glasinačka» ξεκινά περί το1800 π.Χ. και τελειώνει το 200 π.Χ. Ο εν λόγω τάφος είναι της «Εποχής Σιδήρου», του «πολιτισμού Glasinac», του 6ου - 5ου αιώνα π.Χ. εποχή της μεγαλύτερης άνθησής του. Ο πολιτισμός αυτός επήρε το όνομά του από την τοποθεσία Glasinac (στην νυν Βοσνία-Ερζεγοβίνη). Αναπτύχθηκε σε τμήματα της σημερινής Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, της Κροατίας, της Σερβίας, του Κοσσυφοπεδίου και της Αλβανίας, καθώς και ολόκληρου του σημερινού Μαυροβουνίου! Τον δημιούργησαν οι Αυταριάτες, μία από τις πιο ισχυρές ιλλυρικές φυλές. Αλλά οι Αυταριάτες ήταν ένας λαός της Ιλλυρίας-Θεσπρωτίας, παρά το όρος της Δαλματίας, άρα Έλληνες![1] Ο γενάρχης τους ήταν ο Αυταριεύς(ελληνικότατο όνομα), υιός τουΙλλυριού, άρα εγγονός τουΑργείου πρίγκηπα της Φοινίκηςκαι ιδρυτού των ΘηβώνΒοιωτίας, Κάδμου (και τηςΑρμονίας). Από αυτόν τον Ιλλυριό ονομάσθηκε και ηΙλλυρία κατά την ελληνική παράδοση. Επομένως ο«πολιτισμός Glasinac» είναι ένας ακόμη ελληνικός πολιτισμός των Βαλκανίων, με ρίζες εξ Άργους και Θηβών, πουδεν τολμούν να τον χαρακτηρίσουν τέτοιον οι ιστορικοί και οι αρχαιολόγοι…
Ο τάφος ευρέθη σε μια τούμπα, με διάμετρο 40 μέτρων, που περιείχε τρεις ταφές. Η κεντρική ταφή ήταν ενός άνδρα, με σχεδόν καθόλου προσφορές-κτερίσματα, εκτός από έναν αρχαίο αιγυπτιακό σκαραβαίο. Υπήρχε ένας τάφος παιδιών και ο τάφος μιας πλούσιας γυναίκας, η οποία ήταν τοποθετημένη σε πέτρινο φέρετρο από βότσαλα ποταμού, με πολλά πολυτελή κτερίσματα: 14 χάλκινα κοσμήματα, περιδέραιο από ήλεκτρο, σκουλαρίκια, χάλκινα βραχιόλια και χρυσά μενταγιόν, χάλκινη ζώνη και πολλά χάλκινα αγγεία από ελληνικά εργαστήρια!
Τούμπα-ανάχωμα, του πολιτισμού Glasinac, στα Δυτικά Βαλκάνια. |
Οι «πριγκηπικοί τάφοι» είναι συνήθεις και τυπικοί των «πολιτισμών της Βαλκανικής» της Εποχής του Σιδήρου. Οι άνθρωποι είναι θαμμένοι κάτω από τεράστια τεχνητά ανάχωμα (τούμπες / τύμβοι, που θυμίζουν πολύ τουςμακεδονικούς και θρακικούςτύμβους). Οι τάφοι φημίζονται για πολύτιμα κτερίσματα (από εμπόριο, εκπληκτικά κομμάτια από χρυσά και ασημένια κοσμήματα από τοπικά εργαστήρια και εισαγόμενα αντικείμενα έως και από τηνΒαλτική, όπως είναι το κεχριμπάρι, και λεπτή κεραμική, αλλά και το πολύχρωμο υαλί, από την αρχαία Ελλάδα και την Ανατολική Μεσόγειο – Ιωνία, Κύπρο).
Τώρα τα εν λόγω αρχαία χάλκινα αγγεία ανήκουν στην Συλλογή του Μουσείου στοUžice.
Για ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:
Govedarica, Blagoje, "Glasinac i Glasinačka kultura", 2014.
Και Εθνικό Μουσείο Σεράγεβο.
ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.