Οι φίλοι μου της Μελβούρνης ξύπνησαν σημερα (Φλεβαριάτικα, ή Αυγουστιάτικα αν προτιματε) σοκαρισμένοι: :
Κρυώνω..τουρτουρίζουμε. ..αναψα σόμπα. ..
Και η Φωτεινή μαζί με το ρεπορτάζ του Herald, κραυγή.
"Χιόνι κατακαλόκαιρα στην Μελβούρνη
Και μετά κάτι εξυπνάκηδες δήθεν ορθολογιστές μου λέτε ότι δεν μας ψεκάζουν γκρρρρρρ".Φωτεινή Πετρου.
Θα περάσει παιδιά.. σας λέω με τη σειρά μου ποιητικά:
"Αν η Μελβούρνη έχει λιακάδα
Τύφλα να χει η Ελλαδα.."
Αυτό ήταν το στιχάκι μου που έλεγα κάθε φορά που μέσα από τα συνεφα,τις βροχές, τις αστραπές και τους φρικτούς αέρηδες που νόμιζα ότι θα με γκρεμιζαν το σπίτι, ξεπρόβαλε ο βασιλεύς ήλιος. .
Δυστυχώς σήμερα ο καιρός κυριαρχείται από τον Άίολο και η κατάσταση είναι τραγική. . Θα πέσει και χιόνι όπως ..κηρύσσει και ο γραπτός κήρυκας της και οι φωτογραφίες φέρνουν μνήμες καθόλου ευχάριστες.
*Κάποτε στα 1970 θυμάμαι μπήκε στο παλιό κτήριο του ΝΈΟΥ ΚΌΣΜΟΥ έντρομη η Φράνσις για να μας πει πώς παραλίγο να πνιγεί και να έχανε και την καινούργια Μερσεντες στη Ράσελ στρητ που είχε μετατραπεί σε χείμαρρο.
"Κολυμπούσα δίπλα από το αυτοκίνητο και κρατούσα το τιμόνι για να μη πέσει σε κολώνα η τοιχο .."
*Θυμάμαι την Πατρούλα, νονά της πρώτης κόρης μας να λέει έναν άλλο καλοκαιρινό μηνα: Μα σήμερα που κάναμε δοκιμή τις εισπράξεις για να πουλήσουμε το "Φις εντ Τσιπς" χιόνισε; ποτέ δεν ξανάγινε αυτό. ."
Τι να πρωτοθυμηθω..
*τη Γεναριατικη εκδρομή των Τρικαλινων στο Φίλιπ Άιλαντ που ενώ μας έλεγαν όλα τα ΜΜΕ και η Ρένα με το Ντίνο από το ράδιο ότι η θερμοκρασία θα φτάσει τους 42 βαθμους Κελσίου.. τρεμαμε φτάνοντας από το κρύο γιατί με το ζόρι πλησίασε τους 12 ;
*Η
τα πολλά πρωινά που βάζαμε αιρκοντισιον το πρωΐ στο αυτοκίνητο για να δροσιστουμε και γυρίζοντας το απόγευμα θέρμανση για να ζεσταθουμε..
Θέλετε κι άλλα;
Με στίχο άρχισα , με τραγούδι μου τελειωνω:
Σαν της Μελβούρνης τον καιρό
π αλλάζει μέσα στο λεπτό. ..
Έτσι κι εσύ κατάντησες
Και τη ζωή μου μαύρισες. .!!
Θα σε πάρω θα σε πάρω
στην Ελλάδα να σε πάω. .
Μήπως με τη αλλαγή
Και αλλάξεις τακτική. .
C. ΔΠ
ΚΑΙ ΤΟ ΣΛΌΓΚΑΝ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ:
Αν δεν σ αρεσει ο καιρός της Μελβούρνης, περίμενε 5 λεπτά!
Δημήτρης Παπαγεωργίου
Τερψιθέα..
Πέθανε στα 46 του χρόνια, στο ψυχιατρείο του Κορυδαλλού από παθολογικά αίτια
Η υπόθεσή του, είχε σοκάρει το πανελλήνιο κι ο Θεόφιλος Σεχίδης έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους πιο αιμοσταγείς δολοφόνους και το έγκλημά του, είναι από τα πιο ειδεχθή που έχουν καταγραφεί στα δικαστικά χρονικά της χώρας.
«Τον πατέρα μου και τον θείο μου τους σκότωσα με όπλο. Τη μητέρα μου, την αδελφή μου και τη γιαγιά μου τις αποκεφάλισα με δύο μαχαίρια», είπε στην κυνική του ομολογία ο Θεόφιλος Σεχίδης.
Ο τότε 24χρονος ξεκλήρισε σε μια μέρα όλη του την οικογένεια. Οι δολοφονίες έλαβαν χώρα στη Θάσο τον Μάιο του 1996 κι αποκαλύφθηκαν τον Αύγουστο του ίδιου έτους.
Ο φοιτητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κομοτηνής είχε δολοφονήσει με απίστευτη αγριότητα τον πατέρα του, Δημήτρη, που ήταν δάσκαλος και τη μητέρα του Μαρία, που ήταν νοικοκυρά. Από την λύσσα του, δεν ξέφυγε και η μεγαλύτερη αδελφή του, η Ερμιόνη, που έπασχε από σχιζοφρένεια. Τα άλλα θύματά του ήταν ο θείος του και η γιαγιά του.
Πώς ξετυλίχθηκε το κουβάρι της υπόθεσης
Η Ελένη Σεχίδη, γυναίκα του θείου του Θεόφιλου, κατήγγειλε στη βελγική αστυνομία ότι είχε χάσει τα ίχνη του άντρας της, όπως και των υπόλοιπων μελών της οικογένειας. Ο Θεόφιλος απαντούσε στις τηλεφωνικές της κλήσεις, λέγοντάς της ότι όλοι έλειπαν στο εξωτερικό. Η θεία του τα μάζεψε και πήγε στην Ελλάδα. Ταξίδεψε στη Φλώρινα, απ΄ όπου καταγόταν η οικογένεια, προσπαθώντας να εντοπίσει τα ίχνη του άντρα της. Στις 3 Αυγούστου πήγε και ο δράστης του εγκλήματος στη Φλώρινα, ο οποίος «έπαιζε θέατρο» αναζητώντας δήθεν τη μάνα του, τον πατέρα του, την αδερφή του και τον θείο του, ρωτώντας με αγωνία τους χωριανούς, τους συγγενείς και τους φίλους.
Λίγους μέρες νωρίτερα, στις 21 Ιουλίου σε έλεγχο που είχε γίνει στο αυτοκίνητό του στην περιοχή της Καβάλας, είχαν βρεθεί μια κοντόκανη καραμπίνα, ένα κυνηγετικό όπλο και φυσίγγια.
Καταδικάστηκε σε δεκάμηνη φυλάκιση και πρόστιμο 700.000 δρχ. Οι αντιφάσεις του, ωστόσο και οι απαντήσεις που δεν ήταν πειστικές, έβαλαν τις Αρχές σε υποψίες. Τελικά, έπειτα από πολύωρες ανακρίσεις, ομολόγησε ότι σκότωσε πέντε μέλη της οικογένειάς του.
«Ήταν άρρωστοι και ήθελα να τους λυτρώσω»
Ομολόγησε ότι σκότωσε τον πατέρα, τη μητέρα, την αδελφή, τον θείο και τη γιαγιά του. «Ήταν άρρωστοι και ήθελα να τους λυτρώσω» δήλωσε, αρχικά, στους εμβρόντητους αξιωματικούς της αστυνομίας και αργότερα πρόσθεσε: «Ήθελαν να με βγάλουν από τη μέση και πρόλαβα να τους σκοτώσω πρώτος. Υπήρχε συνωμοσία σε βάρος μου. Βρισκόμουν εν αμύνη. Μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο επειδή ήξερα ότι ήμουν άλλης μάνας παιδί και δεν μου έλεγαν την αλήθεια. Τους ξέκανα για να μην με ξεκάνουν».
Πρώτο θύμα ο θείος, ακολούθησαν οι υπόλοιποι
«Προσπάθησε να με χτυπήσει με ένα μαχαίρι. Τον έσπρωξα και έπεσε σε γκρεμό, από ύψος 10 μέτρων. Κατέβηκα κάτω και τον είδα να ψυχορραγεί. Και για να μη βασανίζεται άλλο, του έκοψα με το μαχαίρι το κεφάλι», είπε ο Θεόφιλος
Αφού έκρυψε το πτώμα σε θάμνους, έφυγε, αγόρασε ένα καινούριο πουκάμισο και ένα μονόκαννο κυνηγετικό όπλο και πήγε σπίτι να περιμένει τους υπόλοιπους της οικογένειας. Γύρω στις 7:30 της ίδιας μέρας μπήκε στο σπίτι ο πατέρας του Θεόφιλου, ο Δημήτρης, και τότε ξέσπασε νέος καυγάς. «Ο πατέρας μου είχε ένα μαχαίρι, φοβήθηκα», είπε. «Μόλις γύρισε για να πάει στην τουαλέτα, τον πυροβόλησα και έπεσε νεκρός. Μετά του έκοψα την καρωτίδα μ’ ένα μαχαίρι».
Επόμενο θύμα, η μάνα: «Κρατούσε κι αυτή μαχαίρι. Της άρπαξα το χέρι, την αφόπλισα και της έκοψα τον λαιμό με το μαχαίρι», είπε ο Σεχίδης, αλλά ο ιατροδικαστής διαπίστωσε ότι είχε κι αυτή πυροβοληθεί στο κεφάλι.
Ακολούθησε η αδελφή: «Μου όρμησε και τη σκότωσα με τον ίδιο τρόπο», συμπλήρωσε.
Έπεσε για ύπνο, ξύπνησε και τους τεμάχισε με Τσαϊκόφσκι
Ο Σεχίδης, μάζεψε τα πτώματα, καθάρισε το σπίτι κι έπεσε για ύπνο. Την επομένη, μπήκε η γιαγιά στο σπίτι «κρατώντας κι αυτή μαχαίρι» για να αποδεθχεί κι αυτή την προδιαγεγραμμένη μοίρα της και να σφαγιαστεί από τον εγγονό της.
Έβαλε να ακούσει Τσαϊκόφσκι, άρχισε να τεμαχίζει τα πτώματα κι εν συνεχεία τα τοποθέτησε σε μαύρες σακούλες σκουπιδιών. Οι λεπτομέρειες είναι φρικιαστικές. Έκοψε τα κρανία με σιδεροπρίονο κι αφαίρεσε τους εγκεφάλους των θυμάτων, τους έβαλε στο ψυγείο για να τους μελετήσει και στη συνέχεια να τους φάει για να τους τιμωρήσει...
«Δυο-τρεις εγκεφάλους τους έβγαλα και τους έβαλα στο ψυγείο. Είχα κάποιες ψυχιατρικές και ιατρικές γνώσεις και ήθελα να εξετάσω την ανατομία του ανθρώπινου εγκεφάλου. Αυτό είναι όλο. Δεν μετάνιωσα για τίποτα, καλά έκανα. Το ένα κεφάλι ήδη είχε σπάσει, τα μυαλά είχαν βγει, οπότε γιατί να μην τα βάλω στο ψυγείο...»
Τρεις μέρες μετέφερε τα πτώματα με το φέρι της γραμμής
Επί τρεις ημέρες με το φέρι μποτ της γραμμής Θάσου- Κεραμωτής, μετέφερε τις σακούλες με τα διαμελισμένα κορμιά των συγγενών στην Καβάλα. Όταν έπεφτε η νύχτα έθαβε τα πτώματα στον σκουπιδότοπο της Πέρνης.
Η δίκη και η ποινή
Η δίκη διεξήχθη στις 20 Ιουνίου 1997 στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Δράμας. Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε πέντε φορές ισόβια για τις ανθρωποκτονίες κατά συρροή και σε ποινή φυλάκισης 7,5 ετών για οπλοχρησία, οπλοκατοχή, οπλοφορία και για περιύβριση νεκρού. Τη Δευτέρα 12 Αυγούστου, ο Θεόφιλος Σεχίδης μεταφέρθηκε στις Δικαστικές Φυλακές Κομοτηνής. Ζήτησε «να ακούω Μπαχ ή αν αυτό δεν είναι εφικτό, κλασική μουσική και να διαβάζω βιβλία». Λίγο πριν από τον Σεπτέμβρη του 1997 μεταφέρθηκε στον Κορυδαλλό για ψυχιατρική παρακολούθηση, καθώς παρουσίασε ψυχολογικές διαταραχές και δεν επικοινωνούσε με το περιβάλλον. Η γνωμάτευση της αξονικής τομογραφίας εγκεφάλου, στην οποία υποβλήθηκε, έδειξε «εγκεφαλικά ευρήματα που δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν φυσιολογικά».
Παρότι κατέθεσε αίτηση αποφυλάκισης από το 2016 αυτή δεν έγινε δεκτή από το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο
Ορκίστηκε βουλευτής το απόγευμα της Δευτέρας ο υφυπουργός Εξωτερικών, Τέρενς Κουίκ, ο οποίος αντικατέστησε τον Θανάση Παπαχριστόπουλο που παραιτήθηκε μετά την υπερψήφιση του πρωτοκόλλου ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ.
Μάλιστα, ο βουλευτής, πλέον, κ. Κουίκ γνωστοποίησε με επιστολή του ότι «θα στηρίξω την κυβέρνηση μέχρι την τελευταία μέρα της συνταγματικής προθεσμίας της».
Αναλυτικά η επιστολή του:
«Μετά τη σημερινή ορκωμοσία μου ως 22ος ανεξάρτητος βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου σας ενημερώνω ότι ασκώντας το δικαίωμα που μου παρέχει το Σύνταγμα, να ψηφίζω κατά συνείδηση, θα στηρίζω τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης με βάσει το σύνολο του κυβερνητικού προγράμματος που ψήφισαν δύο φορές, τον Ιανουάριο και τον Σεπτέμβριο του 2015 τα τότε συγκυβερνώντα κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όπως και αυτές που απορρέουν από τον τελευταίο προϋπολογισμό που επίσης ψήφισαν στο σύνολό τους τον Δεκέμβριο του 2018 τα τότε συγκυβερνώντα κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
»Δηλαδή, ισχύει ότι είχα πει στο ταραχώδες υπουργικό συμβούλιο και τα επανέλαβα με πρόσφατες δηλώσεις μου. Θα στηρίξω την κυβέρνηση μέχρι την τελευταία ημέρα της συνταγματικής προθεσμίας της.
»Με τη δεδηλωμένη αυτή πρόθεσή μου δεν κάνω στην άκρη για να διευκολύνω την απόπειρα επιστροφής εκείνων που κατέκλεψαν την Ελλάδα και ελπίζουν σε κουκουλώματα των ανομημάτων τους».
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ο βοτανολόγος Li Ching-Yuen γεννήθηκε στην Κίνα το 1677 (αν και ο ίδιος υποστήριξε ότι γεννήθηκε το 1736).
Καθ» όλη τη μακρά ζωή του, ασκήθηκε πολύ στα βότανα, τον βοτανισμό και τις πολεμικές τέχνες. Το 1930, η εφημερίδα New York Times τύπωσε ένα άρθρο στο οποίο δημοσιεύθηκαν επίσημα κινεζικά κρατικά έγγραφα που αποκαλύφθηκαν.
Τα έγγραφα αυτά, που χρονολογούνται από το 1827, περιελάμβαναν επίσημα συγχαρητήρια για τα 150α γενέθλια του Li Ching-Yuen. Αργότερα έγγραφα, που χρονολογούνται από το 1877, περιελάμβαναν επίσημα συγχαρητήρια για την 200η επέτειο του.
Ο Li ξεκίνησε την καριέρα του ως βοτανολόγος, μόλις στα 10 του και για περίπου 40 χρόνια είχε μια διατροφή που αποτελείτο κυρίως από βότανα, γκότζι μπέρι, Lingzi, άγριο τζίνσενγκ, He Shoo Wu, Gotu Kola και κρασί ρυζιού. Το συνέχισε αυτό για τα επόμενα 100 χρόνια της ζωής του.
Στην ηλικία των 71, το 1749, μπήκε στον Κινέζικο στρατό ως εκπαιδευτής πολεμικών τεχνών.
Ήταν αγαπημένο μέλος της κοινότητάς του και φέρεται να παντρεύτηκε 23 φορές και να έγινε πατέρας 200 παιδιών στη συνέχεια. Αλλά θεωρητικά δεν ήταν ακόμα ο γηραιότερος άνθρωπος που ήξερε!
Δεν ήταν ο μόνος
Ένας από τους μαθητές του ισχυρίστηκε ότι ο Li κάποτε συνάντησε έναν άνδρα 500 ετών που τον δίδαξε ασκήσεις Qigong και μια ειδική δίαιτα πλούσια σε βότανα που μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να ζήσουν υπερβολικά μεγάλες σε διάρκεια ζωές.
Εκτός από την μυστική αυτή δίαιτα, τι άλλο μπορούμε να μάθουμε από τη μακροζωία του;
Ο Li είχε μάθει να παραμένει ήρεμος και σε συνδυασμό με τεχνικές αναπνοής, είχε καταφέρει αυτό που φαντάζει αδύνατο. Προφανώς και η δίαιτά του πρέπει να έπαιξε σημαντικό ρόλο. Αλλά είναι εκπληκτικό το ότι αποδίδει την μακροζωία του στην κατάσταση του μυαλού του.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να το πιστέψουμε;
Με το προσδόκιμο ζωής στον δυτικό κόσμο να είναι στα 70-85 χρόνια, η ιδέα του να ζεις 100 χρόνια φαίνεται ακραία από μόνη της. Η ιδέα του ότι έχει ζήσει κάποιος 200 χρόνια φαίνεται πολύ ύποπτη. Αλλά γιατί δεν πιστεύουμε πως οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν τόσο;
Πρέπει να θυμόμαστε όμως πως υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι στον κόσμο που δεν δουλεύουν 8ωρο ή και παραπάνω, δεν έχουν να αντιμετωπίσουν το άγχος των χρεών, δεν αναπνέουν μολυσμένο αέρα και ασκούνται τακτικά.
Δεν τρώνε ζάχαρη ή αλεύρι ή άλλες τροφές που περιέχουν φυτοφάρμακα και εντομοκτόνα. Δεν έχουν την αμερικανική διατροφή. Δεν τρώνε λιπαρά, γλυκά και γενετικά τροποποιημένες τροφές. Χωρίς αντιβιωτικά. Χωρίς αλκοόλ και καπνό.
Όχι μόνο δεν τρώνε τροφές κακές για τον οργανισμό, αντιθέτως τρώνε βότανα που είναι υπερτροφές και ενισχύουν τον οργανισμό συνολικά.
Επίσης, ξοδεύουν τον ελεύθερό τους χρόνο στην φύση, με διαλογισμό και ασκήσεις αναπνοών, οι οποίες κάνουν καλό στο σώμα, στο πνεύμα και την συναισθηματική μας υγεία.
Δεν μπλέκουν πολύ τα πράγματα, κοιμούνται αρκετά και περνούν πολύ χρόνο στη φύση και τον ήλιο.
Φανταστείτε μία τέτοια ζωή μέσα στα βουνά. Πιστεύουμε πως εάν κάναμε όλα αυτά που ξέρουμε ότι θα μας ωφελούσαν, το να ζούμε 100 χρόνια δεν θα ήταν κάτι ακραίο. Όταν φερόμαστε καλά στο σώμα μας, ποιος
Λίγο πριν πεθάνει, είπε: «Έχω κάνει ότι ήταν να κάνω στον κόσμο αυτό.» Θα μπορούσαν αυτά τα τελευταία του λόγια να δίνουν κάποιο στοιχείο για το μεγαλύτερο μυστικό του κόσμου; Στον δυτικό κόσμο, μας διδάσκουν πως το να γερνάμε είναι κάτι που πρέπει να νικήσουμε με ειδική τεχνολογία και φάρμακα.
Το Μυστικό του:
Όταν τον ρώτησαν ποιο ήταν το μυστικό του, εκείνος απάντησε:
«Να έχετε ήσυχη καρδιά, να κάθεστε σαν χελώνες, να περπατάτε σαν περιστέρια και να κοιμάστε σαν σκυλιά.» Αυτές ήταν οι συμβουλές που έδωσε ο Li στον Wu Pei-fu τον πολέμαρχο, ο οποίος πήρε τον Li στο σπίτι του για να μάθει το μυστικό της νεότητάς του.
Ο Li είχε μάθει να παραμένει ήρεμος και σε συνδυασμό με τεχνικές αναπνοής, είχε καταφέρει αυτό που φαντάζει αδύνατο. Προφανώς και η δίαιτά του πρέπει να έπαιξε σημαντικό ρόλο. Αλλά είναι εκπληκτικό το ότι αποδίδει την μακροζωία του στην κατάσταση του μυαλού του.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να το πιστέψουμε;
Με το προσδόκιμο ζωής στον δυτικό κόσμο να είναι στα 70-85 χρόνια, η ιδέα του να ζεις 100 χρόνια φαίνεται ακραία από μόνη της. Η ιδέα του ότι έχει ζήσει κάποιος 200 χρόνια φαίνεται πολύ ύποπτη. Αλλά γιατί δεν πιστεύουμε πως οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν τόσο;
Πρέπει να θυμόμαστε όμως πως υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι στον κόσμο που δεν δουλεύουν 8ωρο ή και παραπάνω, δεν έχουν να αντιμετωπίσουν το άγχος των χρεών, δεν αναπνέουν μολυσμένο αέρα και ασκούνται τακτικά.
Δεν τρώνε ζάχαρη ή αλεύρι ή άλλες τροφές που περιέχουν φυτοφάρμακα και εντομοκτόνα. Δεν έχουν την αμερικανική διατροφή. Δεν τρώνε λιπαρά, γλυκά και γενετικά τροποποιημένες τροφές. Χωρίς αντιβιωτικά. Χωρίς αλκοόλ και καπνό.
Όχι μόνο δεν τρώνε τροφές κακές για τον οργανισμό, αντιθέτως τρώνε βότανα που είναι υπερτροφές και ενισχύουν τον οργανισμό συνολικά.
Επίσης, ξοδεύουν τον ελεύθερό τους χρόνο στην φύση, με διαλογισμό και ασκήσεις αναπνοών, οι οποίες κάνουν καλό στο σώμα, στο πνεύμα και την συναισθηματική μας υγεία.
Δεν μπλέκουν πολύ τα πράγματα, κοιμούνται αρκετά και περνούν πολύ χρόνο στη φύση και τον ήλιο.
Φανταστείτε μία τέτοια ζωή μέσα στα βουνά. Πιστεύουμε πως εάν κάναμε όλα αυτά που ξέρουμε ότι θα μας ωφελούσαν, το να ζούμε 100 χρόνια δεν θα ήταν κάτι ακραίο. Όταν φερόμαστε καλά στο σώμα μας, ποιος ξέρει πόσο θα ζήσουμε!
