Ακόμα μία ήττα υπέστη η κυβέρνηση της Τερέζα Μέι σε ψηφοφορία επί του Brexit στη Βουλή των Κοινοτήτων, καθώς η βασική της πρόταση στη σημερινή διαδικασία συζήτησης, με την οποία ζητούσε περισσότερο χρόνο στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, καταψηφίστηκε.
Η κυβερνητική πρόταση καταψηφίστηκε με 303 ψήφους έναντι 258, ενώ εξίσου καταψηφίστηκαν οι δύο τροπολογίες που είχαν υποβληθεί, από το Κόμμα των Εργατικών και το Εθνικό Κόμμα Σκωτίας.
Συγκεκριμένα, η τροπολογία που κατέθεσε το κόμμα των Εργατικών, με την οποία ζητούσε να είναι η 27η Φεβρουαρίου η καταληκτική ημερομηνία για την ψήφιση της συμφωνίας αποχώρησης, καταψηφίστηκε με 322 ψήφους έναντι 306., ενώ η τροπολογία του Εθνικού Κόμματος Σκοτίας, που ζητούσε την παράταση του άρθρου 50, καταψηφίστηκε με 315 έναντι 93.
Δεν έγινε ψηφοφορία για την τροπολογία που είχε προτείνει η βουλευτής των Συντηρητικών, Άννα Σούμπρι, με την οποία ζητούσε την δημοσιοποίηση από την κυβέρνηση των επιπτώσεων στις επιχειρήσεις από μία αποχώρηση χωρίς συμφωνία, καθώς η βουλευτής αποφάσισε την τελευταία στιγμή να την αποσύρει, μετά τις διαβεβαιώσεις που υπήρξαν από την πλευρά της κυβέρνησης να ικανοποιήσει το αίτημα.
Η καταψήφιση της βασικής πρότασης της κυβέρνησης θεωρήθηκε αναμενόμενη από τη στιγμή που η ομάδα των σκληροπυρηνικών βουλευτών του Συντηρητικού κόμματος (ERG) αποφάσισε να απέχει από την συγκεκριμένη ψηφοφορία.
Το αποτέλεσμα αυτό αναμένεται να δυσκολέψει ακόμη περισσότερο τις προσπάθειες της Βρετανίδας πρωθυπουργού, καθώς η Μέι θα έχει σχεδόν μηδενική αξιοπιστία για να συνεχίσει τις συνομιλίες με την ΕΕ.
Αμέσως μετά την ψηφοφορία, ο ηγέτης των Εργατικών, Τζέρεμι Κόρμπιν, εξέφρασε την έκπληξή του για την απουσία από την σημερινή συζήτηση της Τερέζα Μέι, την οποία κάλεσε να επιστρέψει στο Κοινοβούλιο και να εξηγήσει ποια είναι τα σχέδιά της.
Με την ευκαιρια της ημερας για την Ελληνική γλώσσα ανα δημοσιεύουμε τις εμπειρίες της καλής μας φίλης δημοσιογραφου Διαμαντίνας Ριμπά .
Εκεί στα ξένα (στα κοντινά, μα τόσο μακρινά, όπου ζούσαμε αποκλεισμένοι για δεκαετίες), υπήρχε στην οικογένειά μου ένας κανόνας απαράβατος: «απαγορεύεται να μιλάμε βουλγαρικά στο σπίτι».
Αυτή ήταν η ρητή εντολή του πατέρα μου, που στα πρώτα χρόνια της ζωής μου αρνήθηκα να την σεβαστώ. Κι εξηγούμαι… Η ιδιότυπη αυτή απαγόρευση τέθηκε περίπου δύο χρόνια μετά την γέννησή μου, καθώς αρνιόμουν να μιλήσω ελληνικά, ενώ καταλάβαινα τα πάντα. Στα ελληνικά μου μιλούσαν οι γονείς μου και η αδελφή μου η Σοφία, στα βουλγαρικά τους απαντούσα εγώ. Έτσι, πάρθηκε η μεγάλη απόφαση να σταματήσει η μητέρα μου από τη δουλειά (πράγμα πρωτάκουστο τότε για τα εκεί δεδομένα, αφού όλες οι γυναίκες εργαζόντουσαν), ώστε να αρχίσω επιτέλους να μιλώ κι εγώ ελληνικά. Και το θαύμα έγινε…
Η απαγόρευση συνέχισε, όμως, να ισχύει μέχρι τον επαναπατρισμό μας το 1975, καθώς έπρεπε να μιλάμε τέλεια τα ελληνικά τη μεγάλη ώρα του γυρισμού…Θυμάμαι, σαν τώρα, την μικρούλα ανιψιά μου, που μόλις άκουγε το κλειδί στην πόρτα έβαζε συνωμοτικά το χεράκι στο στόμα και μου΄ λεγε: «ωχ, ήλθε ο παππούς, τέλμα τα βουβάλικα, ελληνικά να μιλάμε τώλα»... κι σκάγαμε μαζί στα γέλια…
Κι αφού «άνοιξε» το κουτί με τις αναμνήσεις, με αφορμή την αυριανή Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας, ξεπρόβαλαν ολοζώντανες οι μνήμες μου κι από τα μαθήματα ελληνικών που κάναμε τρεις φορές της εβδομάδα (κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή βράδυ) στο ελληνικό σχολείο. Περίπου δύο με τρεις ώρες κάθε φορά. Τα βασικά μαθήματα: γλώσσα, ιστορία, μυθολογία, γεωγραφία…
«Δεν είναι αρκετές», έλεγε ο πατέρας μου και πάσχιζε με κάθε τρόπο να εμπλουτίσει τις γνώσεις μου.
«Κι εκείνο το «λ» το παχύ πρέπει να μάθεις να το προφέρεις μαλακά», επέμενε, και μου έκανε μαθήματα πώς να το πετύχω, λες και ήξερε από ορθοφωνία…
«Δεν θες να πάμε στην Ελλάδα και να σε κοροϊδεύουν τα ξαδέλφια σου, έ;», μου έλεγε χαμογελώντας με νόημα, κάνοντάς με να πεισμώνω κι εγώ και να προσπαθώ πιο πολύ να πω όσο το δυνατόν καλύτερα τα ποιήματα που μου ανέθεταν στις εθνικές μας επετείους, που γιορτάζαμε στη Λέσχη των Ελλήνων στη Φιλιππούπολη...
«Δάσκαλος» καθημερινός ήταν και το ραδιοπικάπ, που καταλάμβανε περίοπτη θέση στο καθιστικό μας. Αργότερα ήρθε ο αδυσώπητος ανταγωνιστής, η τηλεόραση, που «θρονιάστηκε» ακριβώς απέναντι από το όμορφο εκείνο έπιπλο, που μας κρατούσε ατέλειωτες ώρες συντροφιά. Ειδικά στις οικογενειακές μαζώξεις «στέναζε» το πικάπ, αλλά και η γειτονιά, από τα ελληνικά τραγούδια χαραγμένα σε πλάκες (έτσι λέγαμε τότε τους δίσκους) φερμένες από Ελλάδα…
Αναγκαστικά ακούγαμε το ραδιοφωνικό σταθμό της ΥΕΝΕΔ, αφού αυτόν μόνο έπιανε καλά το ραδιόφωνο. Κάποιες ώρες, τα βράδια, ο πατέρας άκουγε σε ένα τρανζιστοράκι παγκοσμίου λήψεως (ένας Θεός ξέρει πως το είχε προμηθευτεί) και κάτι άλλους σταθμούς, που όλο παράσιτα είχαν. Με κομμένη την ανάσα προσπαθούσε να ακούσει τα νέα: Ντόιτσε Βέλε, Ισί Παρι, BBC...Απαγορευμένοι σταθμοί για εμάς εκείνα τα χρόνια. Εγώ μικρή δεν καταλάβαινα τι έλεγαν οι εκφωνητές, άντρες και γυναίκες, που με γοήτευαν όμως με τη φωνή τους, κι ένιωθα ότι αυτά τα νέα που άκουγε ο πατέρας, πρέπει να ήταν σπουδαία.
Τι χρόνια κι εκείνα…
Που να ήξερα τότε ότι μία μέρα θα έλεγα κι εγώ τις ειδήσεις στο κρατικό ραδιόφωνο της Ελλάδας.
Μεγάλη λατρεία…
Στη φώτο αριστερά, μαζί με την φίλη μου την Πόπη Καλαφάτη, το 1971 σε γιορτή για την 25η Μαρτίου στη Λέσχη των Ελλήνων στη Φιλιππούπολη
Ευχαριστώ θερμά τον IoannakisIlias για τις ωραίες φωτογραφίες, που συμπλήρωσαν πολλά κενά στη μνήμη μου από τα ωραία χρόνια της εφηβικής μας αθωότητας...
Εάν οι άνθρωποι γνώριζαν όλες τις ισχυρές θεραπευτικές ιδιότητες του χυμού σέλινου, θα ήταν ευρέως γνωστή ως μια θαυματουργή σούπερ τροφή. Το σέλινο έχει μια απίστευτη ικανότητα να προσφέρει τεράστια ωφέλη στα περισσότερα θέματα υγείας.
Μην αφήσετε την απλότητα του ταπεινού αυτού λαχανικού να καλύψει τη δύναμή του – στην ζωή συνήθως τα απλά είναι και τα πολύτιμα! Ο χυμός σέλινου είναι ένα θαυματουργό ελιξίριο, όπως βέβαια και τα περισσότερα προϊόντα της φύσης. Είναι ένα από τα πιο θεραπευτικά ροφήματαόλων των εποχών. Δεν έχει γίνει λοιπόν τυχαία ένα παγκόσμιο trend. Καλό είναι να αναγνωρίζουμε τα οφέλη αυτού του ροφήματος χωρίς απαραίτητα να φανατιζόμαστε ή να βασιζόμαστε μόνο σε αυτό. Εάν αποφασίσεις να βάλεις αυτό το xym;o στην ζωή σου, το βασικότερο είναι να ξέρεις πώς να το χρησιμοποιείς επιτυχώς!
Ο χυμός σέλινου είναι πιο ισχυρός όταν τον πίνεις μόνο του. Αν και άλλοι πράσινοι χυμοί ή χυμοί λαχανικών μπορεί να είναι αρκετά γευστικοί και υγιεινοί, ο χυμός σέλινου πρέπει να πίνεται μόνος του και με άδειο στομάχι! Με αυτόν τον τρόπο, θα ενισχύσει την πέψη σου για όλο το υπόλοιπο της ημέρας.
Tips
Κάθε πρωί, πίνε περίπου 1 γεμάτο ποτήρι χυμό σέλινου με άδειο στομάχι. Βεβαιώσου οτι είναι φρέσκος, απλός χυμός σέλινου χωρίς άλλα συστατικά. Για ένα ποτήρι, χρειάζεται περίπου μία μεγάλη δέσμη σέλινου. Ο χυμός αυτός δεν είναι θερμιδικός, οπότε το πιο πιθανό είναι να χρειαστείς το πρωϊνό σου λίγο αργότερα. Περιμένεε τουλάχιστον δεκαπέντε λεπτά πριν καταναλώσεις οτιδήποτε άλλο.
Για ακόμα μεγαλύτερα οφέλη ή εάν πάσχεις από χρόνια ασθένεια ή σύμπτωμα, εξέτασε το ενδεχόμενο να πίνεις 2 ή και 3 ποτήρια χυμού σέλινου την ημέρα. Μπορείς να τα πιείς όλα ταυτόχρονα το πρωί με άδειο στομάχι ή να τα χωρίσεις σε δύο μερίδες, όπως αναφέρεται παρακάτω.
Εάν δεν μπορείς να καταναλώσεις το χυμό σου πριν από το πρωϊνό, τότε η δεύτερη καλύτερη επιλογή είναι να τον πιεις 15 με 30 λεπτά πριν ή μετά από κάποιο άλλο γεύμα.
Εάν είσαι ευαίσθητη και το ολόκληρο ποτήρι είναι πάρα πολύ, αρχίσε με μια μικρότερη ποσότητα, και αυξήσε την με την πάροδο του χρόνου
Χρησιμοποίησε οργανικό σέλινο όποτε είναι δυνατόν. Εάν χρησιμοποιείς συμβατικό σέλινο, φρόντισε να το ξεπλύνεις πολύ καλά.
Είναι καλύτερα να φτιάξεις φρέσκο χυμό σέλινου και να το πιεις αμέσως. Αν δεν μπορείς να φτιάξεις το χυμό σου αμέσως πριν τον πιείς, είναι σημαντικό να το καταναλώσεις μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες από την παρασκευή του. Ο καλύτερος τρόπος για να αποθηκεύσεις τον χυμό είναι σε ένα γυάλινο δοχείο με ένα καπάκι και να τον κρατήσεις στο ψυγείο. Αν θέλεις, μπορείς επίσης να παγώσεις το χυμό σου και να τον πιείς καθώς αποψύχεται. Ωστόσο, οι ισχυρές φαρμακευτικές ιδιότητες του χυμού σέλινου θα μειωθούν όταν είναι παγωμένος, οπότε όσο πιο φρέσκος είναι τόσο καλύτερο.
Εάν τα πρωϊνά σου είναι φορτωμένα, μπορείς να εξοικονομήσεις χρόνο με το ξέπλυμα του σέλινου και το κόψιμο (αν χρειαστεί) το βράδυ πριν, ώστε να είναι έτοιμο για στύψιμο το πρωί!
ΧυμόςΣέλινου
Ξέπλυνε το σέλινο και βάλτο σε έναν αποχυμωτή. Πιείς τον αμέσως για καλύτερα αποτελέσματα!
** Εναλλακτικά, μπορείς να κόψεις το σέλινο και να το αναμίξεις σε ένα μπλέντερ υψηλής ταχύτητας μέχρι να γίνει τελείως υγρό
Ohh yes, τόσο απλό!
Καλή απόλαυση (και όπως είπαμε, ναι είναι ευεργετικός χυμός αλλά πάντα κρατάμε μικρό καλάθι σε αυτά τα trends...) Τουλάχιστον αυτό το καλαθάκι κρατάω εγώ.
O Ολυμπιακός είχε δύο πρόσωπα στο πρώτο ματς με την Ντιναμό Κιέβου, «πλήρωσε» το κακό του δεύτερο ημίχρονο και αναδείχθηκε ισόπαλος, 2-2, με την Ντιναμό Κιέβου στο Καραϊσκάκη, για τους «32» του Europa League.
Χάρη στο καλό του πρώτο 45λεπτο προηγήθηκε με 2-1 των Ουκρανών (9΄ Χασάν, 40΄ Ντίας), ωστόσο, η ομάδα του Χάτσκεβιτς βρήκε τον τρόπο να ισοφαρίσει, αρχικά με τον Μπουγιάλσκι στο 27΄ και στο 89΄ με τον Βέρμπιτς.
Πλέον, οι Ουκρανοί έχουν τον πρώτο λόγο στην υπόθεση πρόκριση, καθώς η ρεβάνς θα διεξαχθεί στο Κίεβο στις 21 Φεβρουαρίου.
Με τέσσερις αλλαγές σε σχέση με το ματς της Τούμπας παρέταξε τον Ολυμπιακό ο Πέδρο Μαρτίνς.
Ο Μεριά στα δεξιά πήρε την θέση του Τοροσίδη, ο Ντίας αντί του Χριστοδουλόπουλου, ο Χασάν στην θέση του Γκερέρο και ο Τσιμίκας στο αριστερό άκρο της άμυνας αντί του Κούτρη.
Κι ενώ άλλαξαν αρκετά πρόσωπα η λογική στο παιχνίδι των Πειραιωτών δεν άλλαξε καθόλου.
Πίεση στην πρώτη μπάλα των Ουκρανών, ανάπτυξη από τον άξονα με τον Φορτούνη (δεν βρέθηκε στην καλύτερη του βραδιά), αλλά και από τα άκρα κυρίως από αριστερά με τον Τσιμίκα, που πήρε περισσότερες προσπάθειες από τον Μεριά.
Ο Ολυμπιακός έκανε το καλύτερο δυνατό ξεκίνημα στον αγώνα. Μόλις στο 9΄ προηγήθηκε με τον «κεραυνό» του Χασάν μέσα από τη μικρή περιοχή, μετά από πάσα που δέχθηκε από τον Φορτούνη.
Η πίεση που άσκησε ο Ολυμπιακός στην άμυνα της Ντιναμό από τα πρώτα λεπτά λίγο έλλειψε να φέρει και το 2-0 στο 19΄, όταν από το λάθος γύρισμα του Κετζιόρα στον Μπόικο παρενεβλήθη ο Φορτούνης, ο οποίος ενώ πέρασε τον γκολκίπερ των Ουκρανών πλάσαρε σε άδεια εστία άουτ (η μπάλα βρήκε και το εξωτερικό μέρος του δοκαριού).
Ακολούθησε ένα σουτ του Ντίας έξω από την περιοχή που ανάγκασε τον Μπόικο σε δύσκολη επέμβαση και κόντρα στη ροή του αγώνα οι φιλοξενούμενοι ισοφάρισαν.
Στο 27΄ ο Τσιμίκας δεν έβαλε το πόδι του στο γύρισμα του Κετζιόρα, η μπάλα έφτασε στην «καρδιά» της ερυθρόλευκης άμυνας όπου ο Μπουγιάλσκι εντελώς αμαρκάριστος έφερε το ματς στα ίσια (1-1).
Για κάποια λεπτά στη συνέχεια ο Ολυμπιακός έχασε τη συνοχή του, αλλά κατάφερε να μπει στ΄ αποδυτήρια προηγούμενος με 2-1. Σκορ που προήλθε από το τρομερό γκολ του Ζιλ Ντίας με βολέ αρκετά μέτρα έξω από την περιοχή.
Ο Ολυμπιακός ήταν πιο επιφυλακτικός στο δεύτερο μέρος, γεγονός που έδωσε την ευκαιρία στους παίκτες της Ντιναμό να κερδίσουν αρκετά μέτρα στον αγωνιστικό χώρο.
Οι Ουκρανοί απείλησαν στο 60΄ με τον Σαπαρένκο, που αστόχησε από καλή θέση στην περιοχή, ενώ λίγα λεπτά μετά ο ίδιος παίκτης εκτέλεσε φάουλ έξω από την περιοχή και πάλι όμως, η μπάλα πέρασε πάνω από το δοκάρι του Σα.
Ο γκολκίπερ του Ολυμπιακού έκανε φανταστική απόκρουση στο 70΄ σε σουτ του Τσιγκάνκοφ.
Η «απάντηση» των γηπεδούχων και πρώτη καλή φάση στην επανάληψη ήρθε στο 72΄, με τον Ποντένσε να βγαίνει απέναντι από τον Μπόικο, αλλά ήταν αρκετά πλάγια και το πλασέ του έφυγε άουτ.
Κι ενώ ο ρυθμός του ματς είχε πέσει αρκετά, στο 89΄ οι παίκτες της Ντιναμό βρήκαν τον τρόπο να ισοφαρίσουν με τον Βέρμπιτς και, πλέον, σε μία εβδομάδα ο Ολυμπιακός χρειάζεται νίκη για να περάσει ή, ισοπαλία με 3-3 και πάνω…
Μια τραγική ιστορία κρύβεται πίσω από την στυγνή δολοφονία του 79χρονου ηλικιωμένου Χρήστου Βίντζη, που σημειώθηκε σήμερα το πρωί στο διαμέρισμα που διέμενε, επί της οδού Σαχτούρη 25. Σύμφωνα με όλα τα στοιχεία που διαθέτει η αστυνομία, την δολοφονία φέρεται πως διέπραξε τις πρωινές ώρες της Τετάρτης η σύντροφος του ηλικιωμένου, μια 50χρονη γυναίκα με καταγωγή από την Χιλή.
Ο άνθρωπος που κατάλαβε από την πρώτη στιγμή ότι κάτι συνέβαινε στον άτυχο ηλικιωμένο και ειδοποίησε τους συγγενείς, αλλά και την αστυνομία, είναι ένας καλός φίλος του θύματος, στον οποίο είχε εκμυστηρευτεί μερικά από τα μυστικά του. Αυτό που του κίνησε την περιέργεια και έψαξε να βρει τι συνέβαινε, ήταν ότι δεν εμφανίστηκε στις καθημερινές του δραστηριότητες, που ποτέ δεν τις άλλαζε.
Έτσι λοιπόν ειδοποίησε τους συγγενείς του και τους αστυνομικούς, πηγαίνοντας στο σπίτι. Όταν έφτασαν εκεί, η κόρη του θύματος άνοιξε την πόρτα και μπήκαν μέσα οι τρεις άντρες, δύο αστυνομικοί και ένας φίλος του θύματος.
Σοκ προκαλεί και η μαρτυρία του φίλου του θύματος, ο οποίος πρώτος αναζήτησε την τύχη του ηλικιωμένου. Όταν μπήκε στο σπίτι του θύματος μαζί με τους αστυνομικούς, είδε την 50χρονη σύντροφο του 79χρονου να κάθεται στο κρεβάτι του υπνοδωματίου της, σε αφασία, και να παίζει με το σκυλάκι που είχε, ενώ στα πόδια της υπήρχαν στο πάτωμα μαχαίρια, πιρούνια και κατσαβίδια.
Στη συνέχεια, αφού έψαξαν το σπίτι, δεν βρήκαν τον άτυχο άντρα και λίγο πριν φύγουν, ο φίλος του 79χρονου άνοιξε την μπαλκονόπορτα. Κοιτάζοντας στο μπαλκόνι, τότε είδε τον ηλικιωμένο σκεπασμένο με ένα σεντόνι, γυμνό, μέσα στα αίματα. Οι αστυνομικοί αμέσως συνέλαβαν την 50χρονη γυναίκα ως την κύρια ύποπτη για τον θάνατο του ηλικιωμένου.
Αξίζει να σημειωθεί πως η δολοφόνος χθες το απόγευμα είχε πει χαρακτηριστικά σε κοινή παρέα τους πως, εάν φύγει από το σπίτι, θα πέσει μεγάλη «βόμβα» στην γειτονιά, αφήνοντας υπονοούμενα πως κάτι πρόκειται να συμβεί. Μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες, πριν από δύο ημέρες ο 79χρονος είχε ζητήσει πίσω τα κλειδιά του σπιτιού που είχε δώσει στην 50χρονη φίλη του, καθώς διατηρούσαν μια άτυπη σχέση εδώ και τέσσερις μήνες.
Ο ηλικιωμένος, το τελευταίο διάστημα, ζούσε μέσα στην πίεση από την Χιλιανή σύντροφό του, καθώς της είχε συζητήσει να φύγει από το σπίτι του και εκείνη αρνιόταν. Είχε πάθος όμως με το ωραίο φύλο, αφού από την ώρα που έχασε την γυναίκα του, ήθελε μια συντροφιά και την βρήκε στα μάτια της 50χρονης Χιλιανής.
Ο Χρήστος Βίντζης, ήταν αγαπητός από το σύνολο των γειτόνων του, δεν είχε δώσει ποτέ δικαίωμα σε κανέναν ήταν συνταξιούχος του ΝΑΤ και περιστασιακά εξυπηρετούσε στην γειτονιά διάφορα κατάστημα κερδίζοντας ένα μικρό χαρτζιλίκι.
Η αστυνομια έδωσε στη δημοσιότητα τα στοιχεία ταυτότητας και φωτογραφίες του 43χρονου που κατηγορείται για κατάχρηση σε ασέλγεια ανηλίκου κατ' εξακολούθηση, ακούσια απαγωγή ανηλίκου με σκοπό την ακολασία, επικίνδυνη σωματική βλάβη κατά συρροή, εξύβριση, απειλή κατά συρροή και φθορά ξένης ιδιοκτησίας.
Ο 43χρονος φέρεται να διέπραξε τα παραπάνω αδικήματα στη Σαλαμίνα από την 1η Δεκεμβρίου του 2018 έως την 30η Ιανουαρίου του 2019.
Πρόκειται για τον Μοσχοβή Αγγελή από τη Σαλαμίνα. Ο άνθρωπος αυτός εκτός από τις πράξεις για τις οποίες κατηγορείται έχει και πλούσια δράση στο facebook. Μια ακροδεξιά δράση με αναρτήσεις με τον Παπαδόπουλο, με αναρτήσεις για «ελληνοπροδότες πολιτικούς» και άλλες με πιστόλια.
Το προφίλ του παραμένει ενεργό και δεν είναι λίγοι εκείνοι και που του επιτίθονται μετά τη δημοσιοποίηση των στοιχείων του. Όπως για παράδειγμα στην ανάρτηση του για τον Παπαδόπουλο όπου γράφει: «Πέρα Από την πλάκα ένας Παπαδόπουλος θα μας έσωνε αλλά ο ελληνικός λαός είναι μαλακισμενος σε πολλές απόψεις..... συλλαλητήριο και μαλακίες για το τίποτα που όλα είναι πουλημένα από προδότες της Ελλάδας» και από κάτω του απαντούν: «Μεγάλε, τώρα που θα έχεις το χρόνο πίσω από τα κάγκελα, γράψε για εμάς τους μαλάκες τις προχωρημένες ιδεολογικές σου απόψεις. Και μετά φάτες, και πνίξου.»
Σε άλλη ανάρτηση του προμοτάρει τα συσσίτια που η νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή έκανε "μόνο για Έλληνες"
Σε όλες μα όλες τις αναρτήσεις του έχει μπει κόσμος που σχολιάζει αρνητικιά την πράξη του
Αποστολάκης και Ακάρ θα βρεθούν σήμερα πρόσωπο με πρόσωπο με μια και μοναδική χειροπιαστή διαφορά από τη τελευταία τους συνάντηση: και οι δύο έχουν βάλει τις στολές τους στη ντουλάπα και φορούν υπουργικό κοστούμι…Υπουργοί Άμυνας Ελλάδας και Τουρκίας καλούνται σήμερα να δώσουν συνέχεια στην προσπάθεια δημιουργίας “καλύτερου κλίματος” στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, μετά από τη συνάντηση Τσίπρα-Ερντογάν.
Όπως γράφει το militaire.gr η συνάντηση είναι καλά προετοιμασμένη και είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι δηλώσεις που θα γίνουν θα στείλουν ένα μήνυμα που θα έχει στόχοι να στηρίξει την αίσθηση ότι μπορεί να υπάρξει μια πρόσκαιρη έστω ύφεση στην ένταση που επικρατεί στο Αιγαίο με ευθύνη της Τουρκίας. Προσέχουμε κάθε λέξη που γράφουμε, γιατί κανείς και τίποτα δεν μπορεί να εγγυηθεί για την ειλικρίνεια της τουρκικής ηγεσίας.
Ο ΥΕΘΑ Βαγγέλης Αποστολάκης προσέρχεται στη συνάντηση με τον Ακάρ, γνωρίζοντας πολύ καλά ποιον θα΄ χει απέναντί του. Ο Ναύαρχος είναι ρεαλιστής, δεν έχει ακόμη μπει για τα καλά “στα παπούτσια” του πολιτικού κι αυτό στη συγκεκριμένη συνάντηση μάλλον θετικό είναι. Δεν πιστεύει ότι η συνάντηση αυτή μπορεί να λύσει τα σοβαρά προβλήματα που προκαλεί η επιθετική τουρκική συμπεριφορά στο Αιγαίο. Ωστόσο ακόμη και μια προσωρινή ύφεση στην ένταση θα είναι θετική για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Όσο αυτή θα διαρκέσει πολλά μπορούν να γίνουν και να αλλάξουν, μπορεί να πουν όσοι είναι αισιόδοξοι.
Ο Αποστολάκης θα καθίσει στο τραπέζι της συζήτησης, έχοντας απέναντί του ένα γνώριμο πρόσωπο, με το οποίο πολλές φορές είχε μιλήσει για τα ελληνοτουρκικά. Σε εύκολες αλλά και δύσκολες ώρες. Γνωρίζει τις απόψεις του Ακάρ, τη προσωπικότητά του και τις δυνατότητες που έχει να επηρεάσει αποφάσεις στη χάραξη της τουρκικής πολιτικής στον τομέα της άμυνας. Τα ίδια ισχύουν και για τον Ακάρ.
Κανένας από τους δύο δεν έχει να κρύψει τίποτα και γι΄ αυτό η συζήτησή τους δεν μπορεί παρά να ΄ναι ανοιχτή από τη πρώτη στιγμή. Ο Αποστολάκης θέλει να ξεκαθαρίσει τα εξής:
•Η τουρκική συμπεριφορά στο Αιγαίο εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους αφού το ρίσκο ενός ατυχήματος είναι καθημερινός και μεγάλος. Πολλές φορές το ατύχημα έχει αποφευχθεί στο “παρά ένα”. Σε κάποιες περιπτώσεις αυτό οφείλεται στην ελληνική αντίδραση.
•Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει αποκλιμάκωση με δηλώσεις περί “γαλάζιας πατρίδας”. Δηλώσεις που ο Ακάρ έχει κάνει αμέτρητες φορές τους τελευταίους μήνες.
•Οι υπερπτήσεις σε ελληνικά νησιά αποτελούν επιθετική ενέργεια κατά της Ελλάδας που δεν βοηθά σε καμία περίπτωση την όποια προσπάθεια για να “πέσουν οι τόνοι”.
•Η Ελλάδα έχει τη διάθεση και τη θέληση να συμβάλλει στην αποκλιμάκωση, αν και δεν φέρει καμία ευθύνη γι΄ αυτή. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα θα σταματήσει να αντιμετωπίζει τις όποιες τουρκικές προκλήσεις όπως πρέπει. Με δυο λόγια ισχύει το “όσο πετάτε παράνομα θα σας αναχαιτίζουμε”. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τις προκλήσεις που γίνονται στη θάλασσα του Αιγαίου. Οι οποίες τα τελευταία χρόνια έχουν πολλαπλασιαστεί.
Θα ΄ναι μάλλον μια “ασφαλή” συνάντηση, από την οποία θα προκύψει ένα θετικό κλίμα. Αν θα παραμείνει σε επίπεδο δηλώσεων μόνο θα το διαπιστώσουμε πολύ σύντομα. Μην ξεχνάμε ότι σε λίγα 24ωρα οι Τούρκοι ξεκινούν τη μεγαλύτερη διακλαδική άσκηση που έχουν κάνει ποτέ. Την έχουν ονομάσει… “Γαλάζια Πατρίδα”.
Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται. Είναι η σωματική έκφραση της ήττας.
Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο.
Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων. Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε.
Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής: Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι, ρίξε μια γλυκιά πενιά, σαν γεμίσω το κεφάλι, γύρνα το στη ζεϊμπεκιά.
(Τσέτσης) Ο αληθινός άντρας δεν ντρέπεται να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του· αγνοεί τις κοινωνικές συμβάσεις και τον ρηχό καθωσπρεπισμό.
Συμπάσχει με τον στίχο ο οποίος εκφράζει σε κάποιον βαθμό την προσωπική του περίπτωση, γι’ αυτό επιλέγει το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με αξιοπρέπεια. Δεν σαλτάρει ασύστολα δεξιά κι αριστερά· βρίσκεται σε κατάνυξη.
Η πιο κατάλληλη στιγμή για να φέρει μια μαύρη βόλτα είναι η στιγμή της μουσικής γέφυρας, εκεί που και ο τραγουδιστής ανασαίνει. Ο σωστός χορεύει άπαξ· δεν μονοπωλεί την πίστα.
Το ζεϊμπέκικο είναι σαν το «Πάτερ Ημών». Τα είπες όλα με τη μία. Τα μεγάλα ζεϊμπέκικα είναι βαριά, θανατερά:
Ίσως αύριο χτυπήσει πικραμένα του θανάτου η καμπάνα και για μένα. (Τσιτσάνης)
Τι πάθος ατελείωτο που είναι το δικό μου, όλοι να θέλουν τη ζωή κι εγώ το θάνατό μου. (Βαμβακάρης)
Το ζεϊμπέκικο δεν σε κάνει μάγκα*· πρέπει να είσαι για να το χορέψεις.
Οι τσιχλίμαγκες με το τζελ που πατάνε ομαδικά σταφύλια στην πίστα εκφράζουν ακριβώς το χάος που διευθετεί η εσωτερική αυστηρότητα και το μέτρο του ζεϊμπέκικου. Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται σε οικογενειακές εξόδους ή γιορτές στο σπίτι· απάδει προς το πνεύμα. Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν κουτσούβελα που κυκλοφορούν τριγύρω παντελώς αναίσθητα. Είναι χορός μοναχικός.
Όταν το μνήμα χάσκει στα πόδια σου, ο τόπος δεν σηκώνει άλλον. Είναι προσβολή να ενοχλήσει μια ξένη κι απρόσκλητη παρουσία. Γι’ αυτό κάποιοι ανίδεοι αριστεροί διανοούμενοι ερμήνευσαν την επιβεβλημένη ερημία του χορού με τα δικά τους φοβικά σύνδρομα· αποκάλεσαν το ζεϊμπέκικο «εξουσιαστικό χορό», που περιέχει, δήθεν, μια «αόρατη απειλή».
Είδαν, φαίνεται, κάποιον σκυλόμαγκα να χορεύει και τρόμαξαν. Όμως, και έναν κυριούλη αν ενοχλήσεις στο βαλσάκι του, κι αυτός θα αντιδράσει. Το ζεϊμπέκικο δεν είναι γυναικείος χορός.
Απαγορεύεται αυστηρώς σε γυναίκα να εκδηλώσει καημούς ενώπιον τρίτων· είναι προσβολή γι’ αυτόν που τη συνοδεύει. Αν δεν είναι σε θέση να ανακουφίσει τον πόνο της, αυτό τον μειώνει ως άντρα και δεν μπορεί να το δεχτεί.
Και στο μάτι δεν κολλάει. Μια γυναίκα δεν είναι μάγκας· είναι θηλυκό ή τίποτα.
Κι ένας άντρας, πρώτα αρσενικό και μετά όλα τ’ άλλα. Αυτό είναι το αρχέτυπο. Κι αν το εποικοδόμημα γέρνει καμιά φορά χαρωπά, η βάση μένει ακλόνητη. Εξαιρούνται οι γυναίκες μεγάλης ηλικίας που μπορεί να έχουν προσωπικά βάσανα: χηρεία ή πένθος για παιδιά. (Κι όμως είδα σπουδαίο ζεϊμπέκικο από δύο γυναίκες· τη Λιλή Ζωγράφου, που αυτοσχεδίαζε έχοντας αγκαλιάσει τον εαυτό της από τους ώμους με τα χέρια χιαστί σαν αρχαία τραγωδός· και μια νεαρή πουτάνα σε ένα καταγώγιο των Τρικάλων, πιο αυτεξούσια απ’ όλους τους αρσενικούς εκεί μέσα.)
Η μεγάλη ταραχή είναι οι χωρικοί. Σε πλατείες χωριών, με την ευκαιρία του τοπικού πανηγυριού ή άλλης γιορτής, κάτι καραμπουζουκλήδες ετεροδημότες χορεύουνε ζεϊμπέκικο στο χώμα· προφανώς για να δείξουνε στους συγχωριανούς τους πόσο μάγκες γίνανε στην πόλη.
Οι άνθρωποι της υπαίθρου δεν έχουν μπει στο νόημα κι ούτε μπορούν να εννοήσουν. Τα δικά τους ζόρια είναι κυκλικά· έρχονται, περνάνε και ξαναέρχονται σαν τις εποχές του χρόνου.
Δεν είναι όλη η ζωή ρημάδι. Γι’ αυτό χορεύουν εξώστρεφα, κάνουν φούρλες, σηκώνουν το γόνατο ή όλο το πόδι, κοιτάνε τους γύρω αν τους προσέχουν, χαμογελάνε χορεύοντας. Μιλάνε με τον Θεό των βροχών και του ήλιου, όχι τον σκοτεινό Θεό του χαμόσπιτου και των καταγωγίων.
Δεν γίνεται καν λόγος για το τσίρκο που χορεύει επιδεικτικά, σηκώνει τραπέζια με τα δόντια και ισορροπεί ποτήρια στο κεφάλι του. Ή τη φρικώδη καρικατούρα ζεϊμπέκικου που παρουσιάζουν οι χορευτές στις παλιές ελληνικές ταινίες και προσφάτως στα τηλεοπτικά σόου.
Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον.
Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω.
Τα ψαλίδια, τα τινάγματα, οι ισορροπίες στο ένα πόδι είναι για τα πανηγύρια. Το πολύ να χτυπήσει το δάπεδο με το χέρι «ν’ ανοίξει η γη να μπει». Και, όσο χορεύει, τόσο μαυρίζει.
Πότε μ’ ανοιχτά τα μπράτσα μεταρσιώνεται σε αϊτό που επιπίπτει κατά παντός υπεύθυνου για τα πάθη του και πότε σκύβει τσακισμένος σε ικεσία προς τη μοίρα και το θείο.
Τα παλαμάκια που χτυπάνε οι φίλοι ή οι γκόμενες καλύτερα να λείπουν. Ο πόνος του άλλου δεν αποθεώνεται. Το πιο σωστό είναι να περιμένουν τον χορευτή να τελειώσει και να τον κεράσουν.
Να πιούνε στην υγειά του· δηλαδή να του γιάνει ο καημός που τον έκανε να χορέψει. Ειπώθηκε πως το ζεϊμπέκικο σβήνει. Ο αρχαϊκός χορός της Θράκης που τον μετέφεραν οι ζεϊμπέκηδες στη Μικρά Ασία και τον επανέφεραν στην Ελλάδα οι πρόσφυγες του 1922 έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό του κύκλο· δεν έχει θέση σε μια νέα κοινωνία με άλλα αιτήματα και άλλες προτεραιότητες.
Μπορεί και να γίνει έτσι. Αν χαθούν η αδικία, ο έρωτας και ο πόνος· αν βρεθεί ένας άλλος τρόπος που οι άντρες θα μπορούν να εκφράζουν τα αισθήματά τους με τόση ομορφιά και ευγένεια, μπορεί να χαθεί και το ζεϊμπέκικο.
Όμως βλέπεις μερικές φορές κάτι παλικάρια να γεμίζουν την πίστα με ήθος και λεβεντιά που σε κάνουν να ελπίζεις όχι απλώς για τον συγκεκριμένο χορό, αλλά για τον κόσμο ολόκληρο.
* Ο μάγκας είναι άντρας σεμνός, καλοντυμένος και μοναχικός. Δεν είναι επιδεικτικό κουτσαβάκι και αλανιάρης.
Όπως αναφέρεται και στο Μείζον Ελληνικό Λεξικό, «μάγκας: έξυπνος και με συμπεριφορά που ταιριάζει σε άντρα».
Άρθρο του Διονύση Χαριτόπουλου στην εφημερίδα Τα Νέα,
Αντικλείδι
TRIKKIPRESS.GR
